Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ka 231/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 października 2015r.

Sąd Okręgowy w Koninie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący : SSO Waldemar Cytrowski

Sędziowie : SSO Agata Wilczewska - spr.

SSO Karol Skocki

Protokolant : st. sekr. sąd. Arleta Wiśniewska

przy udziale Haliny Lewandowskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 2 października 2015r.

sprawy M. W.

oskarżonego z art.178a§1k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Kole

z dnia 28 maja 2015r. sygn. akt II K 252/15

Uchyla zaskarżony wyrok w całości i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu
w Kole do ponownego rozpoznania.

Karol Skocki Waldemar Cytrowski Agata Wilczewska

Sygn. akt: II Ka 231/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 28 maja 2015 r. Sąd Rejonowy w Kole, sygn. akt II K 252/15 uznał oskarżonego M. W. za winnego tego, że w dniu 14 marca 2015 r.
w K. na ulicy (...) w woj. (...), prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym – kierował ciągnikiem ciężarowym marki M. o nr rej. (...) po drodze publicznej będąc pod wpływem substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w stężeniu 101 ng/ml oraz pod wpływem środka odurzającego w postaci ziela konopi indyjskiej Δ⁹ – (...) w stężeniu 1,0 ng/ml i jego metabolitu – karboksyl – (...) w stężeniu 10 ng/ml obecnych we krwi, które oddziałują na ośrodkowy układ nerwowy jak alkohol w stężeniu powyżej 0,5 promila, tj. przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. i za to na podstawie art. 178a § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę grzywny w liczbie 100 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych po 20 zł każda.

Na podstawie art. 42 § 2 k.k. i art. 43 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych określonych
w kategorii (...) prawa jazdy na okres 1 roku.

Na podstawie art. 63 § 2 k.k. na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych określonych w kategorii (...) Sąd zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 14 marca 2015 r.

Nadto na podstawie art. 49 § 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 300 zł na rzecz Funduszu Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej.

Apelację od powyższego wyroku wniósł prokurator zaskarżając go w części dotyczącej orzeczenia o karze, na korzyść oskarżonego M. W.. Powołując się na przepis art. 438 pkt. 2 k.p.k. prokurator zarzucił wyrokowi rażące naruszenie prawa procesowego mające istotny wpływ na jego treść a mianowicie – art. 413 § 2 pkt. 2 k.p.k. polegające na orzeczeniu o karze grzywny w sposób uniemożliwiający wykonanie wyroku, gdyż w pkt. I wydanego wyroku ilość stawek dziennych kary grzywny wymierzonej oskarżonemu określono arytmetycznie na „100”, a w nawiasie wpisano słownie „sto pięćdziesiąt” co stanowi bezwzględną przyczynę uchylenia orzeczenia wskazaną w art. 439 § 1 pkt. 7 k.p.k.

Stawiając ten zarzut prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku
i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora okazała się zasadna. W przedmiotowej sprawie doszło do oczywistej obrazy przepisu art. 413 § 2 pkt. 2 k.p.k., stanowiącej tzw. bezwzględną przyczynę odwoławczą.

Zgodnie z art. 439 § 1 pkt. 7 k.p.k. sąd uchyla zaskarżone orzeczenie, niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów oraz wpływu uchybienia na treść orzeczenia, jeżeli zachodzi sprzeczność w treści orzeczenia, uniemożliwiająca jego wykonanie. Sprzeczność stanowiąca bezwzględną przyczynę odwoławczą,
o której mowa we wskazanym przepisie, musi dotyczyć dyspozytywnej części orzeczenia. Ponadto chodzi tu o sprzeczność na tyle zasadniczą, że uniemożliwia ona wykonanie orzeczenia.

Jak wynika z treści zaskarżonego wyroku, Sąd Rejonowy wymierzył oskarżonemu M. W., za popełnienie przestępstwa z art. 178a § 1 k.k., karę grzywny w liczbie „100” stawek dziennych po 20 zł, przy czym słownie wyrażając liczbę stawek grzywny w nawiasie napisał „sto pięćdziesiąt”. Sąd Rejonowy doprowadził zatem do wewnętrznej sprzeczności w punkcie 1 wyroku, nie wiadomo bowiem, czy wymierzył oskarżonemu karę grzywny w ilości 100 czy też 150 stawek dziennych. Taki sposób określenia liczby stawek dziennych grzywny jest nie tylko sprzeczny z wynikającym z treści art. 413 § 2 pkt 2 k.p.k. wymogiem redagowania orzeczenia, w sposób zrozumiały i jednoznaczny, ale także powoduje wewnętrzną sprzeczność wyroku, uniemożliwiającą jego wykonanie – art. 439 § 1 pkt. 7 k.p.k.

Sprzeczność ta nie jest możliwa do usunięcia ani w trybie art. 13 § 1 k.k.w., ani w trybie art. 105 k.p.k. albowiem sprzeczność ta dotyczy elementu merytorycznej treści wyroku, tj. orzeczenia co do kary (por. wyr. SN z 21.10.2008r., IV KK 316/08, LEX 469190).

W przedmiotowej sprawie doszło zatem do uchybienia stanowiącego bezwzględną przyczynę odwoławczą określoną w art. 439 § 1 pkt. 7 k.p.k., które to uchybienie, słusznie podniesione w apelacji prokuratora, zgodnie z treścią art. 439 § 1 k.p.k. spowodowało konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu w Kole do ponownego rozpoznania.

W tym stanie rzeczy Sąd odwoławczy orzekł jak na wstępie.

Karol Skocki Waldemar Cytrowski Agata Wilczewska

II Ka 231/15

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE