Sygn. akt: III C 957/14
Dnia 27 października 2015 r.
Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie III Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: |
SSR Irma Lorenc |
Protokolant: |
protokolant Patrycja Frątczak |
po rozpoznaniu w dniu 13 października 2015 r. w Szczecinie
na rozprawie
sprawy z powództwa Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. z siedzibą w G.
przeciwko Z. R.
o zapłatę
1. zasądza od pozwanej Z. R. na rzecz powoda Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. z siedzibą w G. kwotę 2.056,24 zł (dwa tysiące pięćdziesiąt sześć złotych dwadzieścia cztery grosze) z odsetkami ustawowymi od dnia 21 stycznia 2014 r. do dnia zapłaty;
2. zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 103 zł (sto trzy złote) tytułem zwrotu części kosztów postępowania.
Sygn. akt III C 957/14
w postępowaniu zwykłym
W dniu 31 stycznia 2014 r. powódka Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo – Kredytowa im. F. S. w G. wniosła o zasądzenie od pozwanej Z. R. kwoty 2.056,24 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 21 stycznia 2014 r. oraz kosztami postępowania.
W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 30 sierpnia 2013 r. zasądzono od powódki na rzecz pozwanej kwotę 1.580,16 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 6 kwietnia 2013 r. Natomiast wyrokiem Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 14 listopada 2005 r. na rzecz powódki od pozwanej zasądzono kwotę 4.000 zł z odsetkami umownymi w wysokości 40% rocznie od 4 kwietnia 2005 r. i kwotę 5.579,28 zł z odsetkami ustawowymi od 4 kwietnia 2005 r. oraz koszty postępowania 779,60 zł i 1.200 zł. Na podstawie tego wyroku, powódka wszczęła postępowanie egzekucyjne przed komornikiem sądowym przy tut. Sądzie pod sygn. akt Km (...), które jest w toku. Wobec istnienia wzajemnych wierzytelności, powódka w dniu 28 października 2013 r. złożyła pozwanej oświadczenie o potrąceniu z zadłużeniem pozwanej wynoszącym wówczas 11.160,26 zł jej wierzytelności w kwocie 1.580,16 zł, skutkiem czego wierzytelność pozwanej uległa umorzeniu. W konsekwencji powódka skierowała do komornika sądowego wniosek o ograniczenie egzekucji w sprawie Km (...). Mimo umorzenia wierzytelności pozwanej, wystąpiła ona z wnioskiem o wszczęcie postępowania egzekucyjnego w oparciu o tytuł wykonawczy wydany na jej rzecz, w wyniku czego komornik sądowy w sprawie Km (...) zajął rachunek bankowy powódki i wyegzekwował od niej kwotę 2.056,24 zł. Na kwotę tą złożyła się należność główna w kwocie 1.580,16 zł, odsetki naliczone do 19 listopada 2013 r. i 347,76 zł kosztów postępowania egzekucyjnego. Jako podstawę prawną swego żądania powódka wskazała art. 415 kc, wywodząc, że uruchomienie przez pozwaną postępowania egzekucyjnego o należność, która jej już nie przysługiwała, stanowiło czyn niedozwolony, którym wyrządziła powódce szkodę w wysokości 2.056,24 zł.
Pozwana w sprzeciwie od wydanego w niniejszej sprawie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym zaskarżyła to orzeczenie w całości. Pozwana wskazywała na brak zasadności roszczeń powódki uwzględnionych w wyroku Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 14 listopada 2005 r. i wywodziła, że zobowiązania wynikające z tego wyroku spłaciła w dniu 1 listopada 2011 r. kwotą 14.472 zł.
W piśmie procesowym z dnia 7 lipca 2014 r. stanowiącym odpowiedź na sprzeciw, powódka podtrzymała stanowisko wyrażone w pozwie.
W toku rozpraw pozwana wskazywała, iż nie posiada zobowiązania wobec powódki.
W piśmie procesowym z dnia 25 sierpnia 2015 r. pozwana podniosła, iż wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 2 czerwca 2015 r. pozbawiono tytuł wykonawczy obejmujący wyrok Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 14 listopada 2005 r. wykonalności co do odsetek umownych od kwoty 4.000zł ponad stopę odsetek ustawowych od dnia 25 listopada 2011 r. Pozwana wywodziła, że przez 8 lat powódka zaliczała egzekwowane należności na poczet odsetek, a nie należności głównej, co sprawiło, iż nadpłaciła powódce kwotę 25.000 zł. Analogiczne stanowisko pozwana zawarła w piśmie z dnia 1 września 2015 r.
Pismem z dnia 17 września 2015 r. powódka podtrzymała swoje żądania.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Wyrokiem z dnia 14 listopada 2005 r. wydanym w sprawie o sygn. akt VI C (...) Sąd Rejonowy w Świnoujściu zasądził od pozwanej Z. R. na rzecz powódki Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo – Kredytowej im. F. S. w G. kwotę 4.000 zł z odsetkami umownymi w wysokości 40% rocznie od dnia 4 kwietnia 2005 r. i kwotę 5.579,28 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 4 kwietnia 2005 r., a nadto kwotę 779,60 zł tytułem opłaty sądowej i 1.200 zł kosztów zastępstwa procesowego.
Na wniosek powódki złożony w dniu 13 stycznia 2006 r. w oparciu o tenże wyrok, zaopatrzony w klauzulę wykonalności postanowieniem z dnia 29 grudnia 2005 r., wszczęto postępowanie egzekucyjne, które kontynuowane było pod sygn. akt Km (...) przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie M. J..
Dowody:
- odpis wyroku z dnia 14.11.2005 r. z klauzulą wykonalności k. 8
W wyroku z dnia 30 sierpnia 2013 r. wydanym w sprawie o sygn. akt I C (...) Sąd Rejonowy w Gdyni zasądził od powodowej Kasy na rzecz Z. R. kwotę 1.580,16 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 6 kwietnia 2013 r. Kwota ta stanowiła nadpłaconą przez pozwaną w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego ostatecznie pod sygn. akt Km (...) przez komornika sądowego S. S. na wniosek powoda w oparciu o nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym wydany przez Sąd Rejonowy w Szczecinie w dniu 15 czerwca 2004 r. w sprawie o sygn. XVI Nc (...)
Przedmiotowy wyrok uprawomocnił się w dniu 19 października 2013 r.
Dowody:
- odpis wyroku z dnia 30.08.2013 r. wraz z uzasadnieniem k. 5-7
- opinia k. 37-45
- zaświadczenie o dokonanych wpłatach k. 46-47
- odpis wyroku k. 48
W piśmie z dnia 28 października 2013 r., przesłanym pozwanej listem poleconym w tym samym dniu, powódka oświadczyła, że potrąca przysługującą pozwanej wierzytelność w kwocie 1.580,16 zł wynikającą z wyroku z dnia 30 sierpnia 2013 r. ze swą wierzytelnością wynikającą z wyroku z dnia 14 listopada 2005 r., w związku z czym kwota 1.580,16 zł ulega umorzeniu.
Powódka pismem z dnia 29 października 2013 r. powiadomiła komornika sądowego M. J., że ogranicza egzekucję w sprawie Km (...) do kwot : 4.000 zł z umownymi odsetkami w wysokości 40% rocznie od dnia 29 października 2013 r., 5.579,28 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 29 października 2013 r., a także 2.078,64 zł i 1,99 zł tytułem odsetek do dnia 29 października 2013 r., wskazując, że jej roszczenie na dzień 29 października 2013 r. wynosi 11.659,91 zł. W dniu 7 listopada 2013 r. komornik sądowy sporządził informację o stanie zaległości pozwanej , wskazując, że obejmuje ono należność główną w kwocie 9.579,28 zł, odsetki do 7 listopada 2013 r. – 2.137,96 zł i dalsze wraz z opłatą egzekucyjną w wysokości 7,43 zł dziennie oraz opłatę egzekucyjną w kwocie 1.933,34 zł.
Wg stanu na dzień 26 lutego 2014 r. wyegzekwowano od pozwanej kwotę 13. 120,28 zł, a wg stanu na dzień 9 lutego 2015 r. – 34.070,46 zł.
Dowody:
- oświadczenie o potrąceniu k. 11
- potwierdzenie nadania k. 12
- raport spłaty k. 13-17
- pismo powódki z dnia 29.10.2013 r. k. 18
- informacja o stanie zaległości k. 9
- postanowienie z dnia 20.01.2014 r. k. 10
- informacja z dnia 13.09.2012 r. k. 57
- zaświadczenie z dnia 26.02.2014 r. k. 62
- zaświadczenie z dnia 9.02.2015 r. k. 164-165
W dniu 19 listopada 2013 r. pozwana złożyła u komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie R. W. wniosek o wszczęcie egzekucji w oparciu o wyrok Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 30 sierpnia 2013 r., zaopatrzony w dniu 6 listopada 2013 r. w klauzulę wykonalności. Sprawie nadano sygn. akt Km (...).
W piśmie z dnia 27 listopada 2013 r. powódka, w ustosunkowaniu się do pism pozwanej z 6 listopada 2013 r. i 11 listopada 2013 r. wyjaśniła, że zadłużenie pozwanej wynikające z wyroku Sądu Rejonowego w Świnoujściu zostało pomniejszone o kwotę 1.580,16 zł wynikającą z wyroku Sądu Rejonowego w Gdyni. W dniu 29 listopada 2013 r. powódka otrzymała zawiadomienie o wszczęciu egzekucji w sprawie Km (...) i zajęciu rachunku bankowego.
Postanowieniem z dnia 11 grudnia 2013 r. komornik sądowy R. W. zakończył postępowanie egzekucyjne w ww. sprawie z uwagi na całkowitą spłatę zadłużenia wraz z kosztami postępowania egzekucyjnego w kwocie 347,76 zł.
Dowody:
- postanowienie z dnia 6.11.2013 r. k. 49-50
- wniosek egzekucyjny k. 1 akt sprawy Km(...)
- zawiadomienie o wszczęciu egzekucji z dnia 19.11.2013 r. k. 20
- zawiadomienie o zajęciu z dnia 19.11.2013 r. k. 21
- pismo powódki z dnia 27.11.2013 r. k. 19
- postanowienie z dnia 11.12.2013 r. k. 22
Pismem z dnia 13 stycznia 2014 r. powódka wezwała pozwaną do zwrotu w terminie 3 dni od doręczenia wezwania kwoty 2.056,24 zł wyegzekwowanej od niej w sprawie Km (...). Pismo to doręczono pozwanej 17 stycznia 2014 r.
Dowody:
- wezwanie do zapłaty k. 23
- potwierdzenie odbioru k. 24
W dniu 29 października 2010 r. pozwana wystąpiła przeciwko powódce do Sądu Rejonowego Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie w sprawie o sygn. akt I C (...) z pozwem o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego obejmującego wyrok Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 14 listopada 2005 r. W wydanym w tej sprawie wyroku z dnia 26 marca 2014 r. Sąd oddalił to powództwo. Sąd Okręgowy w Szczecinie w wyroku z dnia 2 czerwca 2015 r. w sprawie o sygn. II Ca (...) zmienił powyższy wyrok w ten sposób, że pozbawił wykonalności tytuł wykonawczy w postaci wyroku Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 14 listopada 2005 r. w sprawie o sygn.. akt VI C (...) w części dotyczącej odsetek od kwoty należności głównej 4.000 zł ponad stopę odsetek ustawowych od dnia 25 listopada 2011 r. i w pozostałym zakresie powództwo oddalił.
Komornik sądowy M. J. dokonał przeliczenia wysokości zobowiązania pozwanej przy uwzględnieniu treści wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 2 czerwca 2015 r. Na dzień 15 czerwca 2015 r. zaległość pozwanej w sprawie Km 2663/09 wynosiła 1.093,17 zł należności głównej, 5,11 zł odsetek naliczonych do 15 czerwca 2015 r. i 181,22 zł opłaty egzekucyjnej. Komornik sądowy ustalił, że do tego dnia nastąpiła nadpłata odsetek od kwoty 4.000 zł od dnia 25 listopada 2011 r. w kwocie 3.835,88 zł, którą zaliczył na poczet zaległości.
Postanowieniem z dnia 18 sierpnia 2015 r. komornik sądowy zakończył postępowanie egzekucyjne w sprawie (...) wobec całkowitego wyegzekwowania roszczenia.
Dowody:
- pozew k. 141-143
- odpis wyroku z dnia 26.03.2014 r. z uzasadnieniem k. 144- 161
- odpis wyroku z dnia 2.06.2015 r. k. 162-163
- informacja o stanie zaległości z dnia 9.06.2015 r. k. 711 akt Km (...)
- zaświadczenie z dnia 15.06.2015 r. k. 715-716 akt sprawy Km (...)
- postanowienie z dnia 18.08.2015 r. k. 184-185
- zaświadczenie z dnia 22.06.2015 r. k. 186-187
- uchylenie zajęcia k. 188
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo okazało się w pełni uzasadnione.
Podstawę roszczenia powódki stanowił przepis art. 415 kc, zgodnie z którym kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Przepis ten normuje podstawową zasadę odpowiedzialności opartej na winie sprawcy szkody. Za szkodę odpowiada osoba, której zawinione zachowanie jest źródłem powstania tej szkody, przy czym zdarzeniem sprawczym w rozumieniu tego przepisu jest zarówno działanie jak i zaniechanie w sytuacji gdy wiąże się z ciążącym na sprawcy obowiązkiem czynnego działania i niewykonania tego obowiązku. Jednocześnie czyn sprawcy pociągający za sobą odpowiedzialność cywilną musi wykazywać pewne cechy niewłaściwości postępowania odnoszące się do strony przedmiotowej, określane mianem bezprawności czynu oraz do strony podmiotowej, określanej pojęciem winy w znaczeniu subiektywnym.
Postępowanie wierzyciela polegające na wykonywaniu swoich uprawnień wynikających z prawomocnego orzeczenia sądu jest zgodne z przepisami prawa i nie narusza zasad współżycia społecznego, jeżeli pomiędzy powstaniem tytułu egzekucyjnego a skierowaniem tego tytułu do egzekucji po wcześniejszym nadaniu mu klauzuli wykonalności, nie nastąpiły żadne zdarzenia mające wpływ na treść obowiązku dłużnika wynikającego z tytułu wykonawczego, wskutek których wygasłby, czy uległ
ograniczeniu ten obowiązek.
Uwzględniając okoliczności wskazane w pozwie należało rozważyć, czy w chwili złożenia przez pozwaną wniosku egzekucyjnego w oparciu o tytuł wykonawczy wydany przez Sąd Rejonowy w Gdyni w sprawie o sygn. akt I C (...) jej roszczenie objęte tym tytułem istniało, czy też wygasło na skutek dokonanego przez powódkę potrącenia. Zainicjowanie bowiem egzekucji w sprawie Km (...) gdy roszczenie zostało już zaspokojone, należałoby uznać za działanie prowadzące w sposób bezprawny i zawiniony do powstania po stronie dłużnika szkody równoważnej wyegzekwowanym należnościom.
Wskazać należy, iż stan faktyczny niniejszej sprawy został ustalony w oparciu o dowody z dokumentów przedłożone przez strony, a także pochodzące z akt sprawy, która toczyła się przed tut. Sądem pod sygn. akt I C (...), jak również z akta spraw egzekucyjnych o sygn. Km (...) i Km (...), przy czym te ostatnie dowody Sąd przeprowadził z urzędu, uznając, że jest to konieczne do prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy, w sytuacji gdy pozwana ze względu na swój wiek i brak zrozumienia istoty tego postępowania, nieumiejętnie formułowała wnioski dowodowe.
Zgodnie z art. 498 § 1 kpc gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Stosownie do § 2 tego artykułu, wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. Przepis art. 499 kc stanowi natomiast, że potrącenia dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Oświadczenie ma moc wsteczną od chwili, kiedy potrącenie stało się możliwe.
Powódka zawarła oświadczenie o potrąceniu swej wierzytelności wynikającej z wyroku Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 14 listopada 2005 r. z wierzytelnością powódki stwierdzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 30 sierpnia 2013 r. w piśmie datowanym na dzień 29 października 2013 r., przedstawiając dowód nadania go pismem poleconym w tej samej dacie. Wprawdzie powódka nie przedłożyła dowodu doręczenia tego pisma pozwanej, jednakże pismo to nadała pod adresem miejsca zamieszkania pozwanej, co pozwala na przyjęcie, że doszło ono do pozwanej w sposób, który umożliwiał jej zapoznanie się z jego treścią. Wskazać bowiem należy, iż w świetle art. 61 § 1 zd. 1 kc oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. Przyjmując w świetle zasad doświadczenia życiowego, że pismo polecone nadane w dniu 29 października 2013 r. dotarło do pozwanej w ciągu tygodnia, uznać należało, że najpóźniej 5 listopada 2013 r. powódka złożyła pozwanej oświadczenie o potrąceniu. O tym, że pismo to dotarło do pozwanej świadczy również treść pisma powódki z dnia 27 listopada 2013 r., w którym odwołała się ona do pism pozwanej z dnia 6 listopada 2013 r. i 11 listopada 2013 r. wyjaśniając kwestię dokonanego potrącenia.
W tych okolicznościach należało rozważyć, czy w dniu 5 listopada 2013 r. istniały wzajemne wierzytelności stron. Bezspornie w tej dacie istniała wierzytelność pozwanej opiewająca na kwotę 1.580,16 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 6 kwietnia 2013 r. Pozwana wprawdzie wywodziła w toku postępowania, że wierzytelność powódki wynikająca z wyroku Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 14 listopada 2005 r. już wówczas nie istniała, bowiem została zaspokojona w toku postępowania egzekucyjnego o sygn. akt KM (...) w dniu 25 listopada 2011 r., jednakże jej stanowiska w tej mierze nie sposób podzielić.
Wprawdzie wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 2 czerwca 2015 r. tytuł wykonawczy obejmujący wyrok z dnia 14 listopada 2005 r. został pozbawiony wykonalności w części dotyczącej odsetek od kwoty należności głównej 4.000 zł ponad stopę odsetek ustawowych od dnia 25 listopada 2011 r., jednak ta zmiana, skutkująca koniecznością ustalenia na nowo wysokości egzekwowanej należności, spowodowała stwierdzenie przez komornika sądowego M. J. nadpłaty odsetek od kwoty 4.000 zł od dnia 25 listopada 2011 r. do 9 czerwca 2015 r. w kwocie 3.835,88 zł, którą komornik zaliczył na poczet zaległości, a czemu dał wyraz w zaświadczeniu o dokonanych wpłatach z dnia 22 czerwca 2015 r. Zmiana ta nie wpłynęła na wysokość zasadniczego zobowiązania pozwanej. Jeszcze w dniu 22 czerwca 2015 r. pozwana miała do zapłaty kwotę 1.093,17 zł samej tylko należności głównej. Postępowanie w sprawie Km (...) zakończyło się dopiero w dniu 18 sierpnia 2015 r. na skutek wyegzekwowania całości roszczenia i kosztów postępowania, czemu komornik sądowy dał wyraz w postanowieniu z tej daty. Jednocześnie zważyć należy, iż strona powodowa uwzględniła dokonane potrącenie, w piśmie z dnia 29 października 2013 r. ograniczając egzekucję w sprawie Km (...) do kwot : 4.000 zł z umownymi odsetkami w wysokości 40% rocznie od dnia 29 października 2013 r., 5.579,28 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 29 października 2013 r., a także 2.078,64 zł i 1,99 zł tytułem odsetek do dnia 29 października 2013 r.
Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, iż w dniu 5 listopada 2013 r. powódka posiadała wierzytelność wobec pozwanej, której wysokość przewyższała wysokość wzajemnej wierzytelności pozwanej, a zatem na skutek złożonego pozwanej oświadczenia o potrąceniu wierzytelność powódki uległa umorzeniu o kwotę 1.580,16 zł, zaś wierzytelność pozwanej wygasła, stosownie do art. 498 § 2 kc. Sąd uznał również, że wierzytelność pozwanej o zapłatę tej kwoty stała się wymagalna najpóźniej w dniu 5 kwietnia 2013 r., skoro od dnia następnego Sąd Rejonowy w Gdyni zasądził odsetki ustawowe za opóźnienie w jego zapłacie. W tej dacie wierzytelność powódki stwierdzona wyrokiem Sądu Rejonowego w Świnoujściu już istniała, a zatem potrącenie tych wierzytelności stało się możliwe 5 kwietnia 2013 r. Skoro zatem, zgodnie z art. 499 kc oświadczenie o potrąceniu ma moc wsteczną od chwili, kiedy potrącenie stało się możliwe, Sąd przyjął, że wywołało ono skutek z dniem wymagalności wierzytelności pozwanej, a tym samym wierzytelność ta wygasła w tym dniu. Dzięki retroaktywności oświadczenie o potrąceniu powoduje nie tylko umorzenie wzajemnych wierzytelności, ale także eliminuje następstwa upływu czasu, przede wszystkim skutków opóźnienia lub zwłoki stron w wykonaniu zobowiązania, powstałych w okresie od zaistnienia stanu potrącalności do chwili, gdy zainteresowany zechciał skorzystać z prawa potrącenia. W konsekwencji powyższego wygasła również wierzytelność pozwanej o zapłatę odsetek ustawowych od kwoty 1.580,16 zł.
Z powyższego wynika, iż pozwana wystąpiła w dniu 6 listopada 2013 r. do komornika sądowego R. W. z wnioskiem o prowadzenie egzekucji świadczeń, które zostały już przez powódkę zaspokojone, a zatem pozwanej już nie przysługiwały. Na skutek tego bezprawnego działania pozwanej doszło do wyegzekwowania od powódki zarówno kwoty 1.580,16 zł, jak i odsetek ustawowych w kwocie 128,32 zł naliczonych od dnia 6 kwietnia 2013 r. do 19 listopada 2013 r. , jak również kosztów postępowania w wysokości 347,76 zł. Wysokość objętego egzekucją zobowiązania w zakresie należności głównej i odsetek została wskazana w zawiadomieniu o wszczęciu egzekucji w sprawie Km (...), zawiadomieniu o zajęciu rachunku bankowego, a wysokość kosztów postępowania – w postanowieniu z dnia 11 grudnia 2013 r. Z postanowienia tego wynika, że przyczyną zakończenia postępowania egzekucyjnego była całkowita spłata zadłużenia i kosztów postępowania, a tym samym uznać należało, iż suma wyegzekwowanych kwot od powódki kwot stanowiła 2.056,24 zł. To doprowadziło do powstania po stronie powódki szkody w wysokości 2.056,24 zł.
Pozwana została wezwana do zapłaty 2.056,24 zł kwoty pismem z dnia 13 stycznia 2014 r., które doręczono jej w dniu 17 stycznia 2014 r. W piśmie tym powódka wyznaczyła pozwanej termin 3 dni na zaspokojenie roszczenia, a tym samym zgodnie z art. 455 kc pozwana winna była zapłacić powódce żądaną kwotę do dnia 21 stycznia 2014 r. Skoro to nie nastąpiło, stosownie do art. 476 kc, pozwana znajduje się w opóźnieniu w zapłacie tej należności, a to zgodnie z art. 481 § 1 i 2 kc uzasadniało żądanie powódki zasądzenia obok kwoty 2.056,24 zł również odsetek ustawowych liczonych od dnia 22 stycznia 2014 r.
W tych okolicznościach powództwo uwzględniono w całości, czemu dano wyraz w punkcie 1 wyroku.
Wprawdzie pozwana przegrała proces w całości, co skutkować winno co do zasady wyrażonej w art. 98 § 1 kpc obciążeniem jej obowiązkiem zwrotu powódce poniesionych przez nią kosztów postępowania, jednakże Sąd zważył, że zgodnie z art. 102 kpc w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Mając na uwadze wiek pozwanej, a także jej pewną nieporadność, Sąd uznał, że zasądzenie od niej na rzecz powódki kosztów postępowania w całości sprzeciwiałoby się zasadom słuszności. Zważywszy jednak, że opłata od pozwu stanowiła minimalny wydatek, który powódka musiała ponieść, aby uzyskać przysługującą jej należność, Sąd postanowił obciążyć pozwaną kosztami postępowania równoważnymi temu wydatkowi.
Z tych względów Sąd orzekł jak w punkcie 2 wyroku.