Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 grudnia 2014 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi;

I. zasądził od Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz K. T.:

1. tytułem zadośćuczynienia kwotę 11.000 (jedenaście tysięcy) złotych wraz z odsetkami ustawowymi:

a) od kwoty 5.000 (pięć tysięcy) złotych - od dnia 1 grudnia 2012 roku do dnia zapłaty,

b) od kwoty 6.000 (sześć tysięcy) złotych - od dnia 23 września 2014 roku do dnia zapłaty,

2. tytułem odszkodowania kwotę 2.000 (dwa tysiące) złotych wraz z odsetkami ustawowymi:

a) od kwoty 1.000 (jeden tysiąc) złotych - od dnia 1 grudnia 2012 roku do dnia zapłaty

b) od kwoty 1.000 (jeden tysiąc) złotych - od dnia 23 września 2014 roku do dnia zapłaty

3) tytułem zwrotu kosztów procesu kwotę 1.217 (jeden tysiąc dwieście siedemnaście) złotych,

II. ustalił, iż pozwane Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. będzie ponosiło odpowiedzialność za wszelkie mogące się ujawnić w przyszłości u K. T. skutki zdarzenia z dnia 13 maja 2011 roku, zaistniałego w siedzibie firmy (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w S., a będącego źródłem sporu w niniejszej sprawie,

III. oddalił powództwo w pozostałym zakresie,

IV. szczegółowe wyliczenie kosztów postępowania pozostawił referendarzowi sądowemu, przy przyjęciu zasady włożenia na pozwanego obowiązku zwrotu wszystkich kosztów, gdyż powód uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania (art. 100 kpc zdanie II kpc w związku z art. 98 kpc).

Apelację od powyższego wyroku w zakresie punktu I podpunkt 1b), 2b) i 3b) oraz punktu IV złożył pozwany.

Skarżący podniósł zarzut rażącego naruszenia prawa procesowego, tj. art. 225 w związku z art. 193 § 2 ¹ w związku z art. 3 k.p.c. poprzez otwarcie na nowo zamkniętej rozprawy bez usprawiedliwionej przyczyny, mające na celu wyłącznie przyjęcie pisma powoda zawierającego rozszerzenie powództwa, co miało istotny wpływ na wynik sprawy.

W konkluzji pozwany wniósł o zmianę rozstrzygnięcia w zakresie zaskarżenia poprzez oddalenie powództwa w zaskarżonej części, a także przez rozliczenie kosztów procesu stosownie do wyniku sprawy zweryfikowanego w toku instancji. Ponadto, wniósł o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego, według norm przepisanych, w postępowaniu przed Sądem I i II instancji.

W odpowiedzi na apelację powód wniósł o jej oddalenie i zasądzenie na rzecz powoda zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest niezasadna.

Ustalenia faktyczne, jak również ocena prawna przedstawiona w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia przez Sąd Rejonowy, znajdują pełną akceptację Sądu Okręgowego. Prawidłowo ustalony stan faktyczny Sąd odwoławczy przyjmuje za własny.

Przechodząc do rozważań nad zarzutami apelacji należy na wstępie przyznać rację skarżącemu, iż Sąd Rejonowy wydając w dniu 8 października 2014 roku postanowienie o otwarciu zamkniętej rozprawy dokonał tego z naruszeniem przepisu art. 225 k.p.c. W sytuacji bowiem, z którą mamy do czynienia w niniejszej sprawie, już po zamknięciu rozprawy nie ujawniły się okoliczności tego rodzaju, że uzasadniały wydanie przez Sąd słusznie kwestionowanej przez pozwanego decyzji procesowej. Uchybienie, jakkolwiek stanowi naruszenie przepisów postępowania, nie miało wpływu na treść rozstrzygnięcia, gdyż po nim podjęto prawidłowe decyzje proceduralne, które doprowadziły do wydania prawidłowego wyroku.

Rację ma pozwany stwierdzając, że otworzenie na nowo zamkniętej rozprawy powinno wynikać z uzasadnionej potrzeby, o czym była mowa wyżej. Jednakże nie można ignorować faktu, że pomimo naruszenia przepisów dotyczących otworzenia na nowo rozprawy - rozprawa ta została jednak otworzona i była następnie kontynuowana, ze wszystkimi procesowymi i materialnymi tego skutkami. W następstwie powyższego doszło do skutecznego rozszerzenia powództwa. Zasadność roszczenia powoda, także w tej części nie budzi wątpliwości i znajduje oparcie w materiale dowodowym sprawy. Zachodzi potrzeba wyjaśnienia, że uchybienie procesowe co do potrzeby otworzenia na nowo zamkniętej rozprawy nie pozbawia znaczenia rozprawy następnie na nowo przeprowadzonej. Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało natomiast zasadność żądania powoda w wysokości zasądzonej w zaskarżonym wyroku. Dostrzec przy tym trzeba, że zgodnie z przepisem art. 316 k.p.c. sąd rozstrzyga o przedmiocie procesu biorąc za podstawę stan rzeczy istniejący w chwili orzekania. W chwili ponownego zamknięcia rozprawy po uprzednim jej otwarciu, przedmiotem sprawy było roszczenie powoda obejmujące także żądanie zawarte w rozszerzonej części powództwa. Nastąpiło to w związku z zarządzeniem przewodniczącego o wyznaczeniu nowego terminu rozprawy i zawiadomienia stron o rozprawie a następnie jej przeprowadzenia. Ta ostatnia rozprawa, skoro się odbyła co do całości przedmiotu sprawy z udziałem stron należycie zawiadomionych o terminie tej rozprawy, to oczywiste jest, że uchybienie przepisom postępowania w zakresie przesłanek podjęcia rozprawy na nowo, nie miało negatywnych konsekwencji dotyczących uprawnień stron procesu i celów postępowania sądowego. To z kolei przesądza o tym, że omawiane uchybienie nie pozbawia znaczenia rozprawy następnie na nowo przeprowadzonej.

Z tych samych względów nie można postawić Sądowi I instancji zarzutu naruszenia art. 193 § 2 ¹ k.p.c. Sąd uznał skuteczność rozszerzenia powództwa na podstawie pisma z dnia 23 września 2014 roku, a nie w oparciu o ustne oświadczenie powoda złożone na rozprawie.

Coś zaś tyczy się zarzutu naruszenia art. 3 k.p.c. wyrazić należy przekonanie, że przepis ten jest adresowany wyłącznie do stron postępowania i przesądza o tym, w jaki rozkłada się ciężar procesowy związany z wykazaniem przez stronę określonych twierdzeń o faktach. O jego naruszeniu przez Sąd I instancji nie może być zatem mowy i z tego względu nie może on stanowić samodzielnej podstawy apelacji.

Z tych wszystkich powodów Sąd Okręgowy uznał, iż apelacja nie zawiera uzasadnionych zarzutów mogących podważyć stanowisko Sądu Rejonowego, a tym samym jako bezzasadna podlega oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w związku z § 6 pkt 4 i § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu z dnia 28 września 2002 r. (Dz.U.2013.490 j.t.) stosownie do wyniku postępowania. Na koszty postępowania apelacyjnego złożyła się kwota 600 złotych kosztów zastępstwa procesowego.