Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 czerwca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Teresa Kołeczko - Wacławik

Protokolant Monika Piasecka

po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2015 r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa H. I Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w K.

przeciwko A. M.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 4 listopada 2014 r., sygn. akt II C 3924/13

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w Gliwicach do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego.

SSO Teresa Kołeczko – Wacławik

Sygn. akt III Ca 563/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy w Gliwicach oddalił powództwo H. I Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w K. przeciwko pozwanej A. M. o zapłatę kwoty 5612,12 zł. z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu.

Sąd I instancji ustalił, że (...) Bank Spółka Akcyjna we W. zawarł z pozwaną umowę kredytową. W dniu 7 czerwca 2013r. pierwotny wierzyciel zbył powodowi swoje wierzytelności przy czym zbycie wierzytelności wynikającej z umowy z pozwaną wynikało z wypisu załącznika dołączonego do pozwu. Z załącznika tego jednak – jak ocenił sąd I instancji nie wynikało, że dotyczył on umowy przelewu z 7 czerwca 2013r. ponieważ załącznik był niepełny, brak było jakiegokolwiek związku z umową cesji, ani też nie wynikało z niego jaka była kwota wierzytelności. Pozwana nie zaprzeczyła, że umowę kredytową zawarła, że spłacała zadłużenie, ale na skutek problemów zdrowotnych i finansowych zaprzestała spłaty. Podniosła, że reszta zadłużenia ściągnięta została z jej wynagrodzenia za pracę w trybie egzekucji komorniczej.

W toku postępowania w związku z podniesieniem przez pozwaną zarzutu przedawnienia pełnomocnik powoda został zobowiązany przez Sąd do wykazania okresu zalegania przez pozwaną ze spłatą kredytu oraz wyliczenia należności celem ustalenia, czy doszło do przedawnienia. Sąd Rejonowy stwierdził, że powód nie wykonał powyższego zarządzenia, a jedynie w piśmie procesowym będącym odpowiedzią na odpowiedź na pozew podał kiedy doszło do wypowiedzenia umowy, kiedy wydano bankowy tytuł egzekucyjny oraz kiedy wszczęto postępowanie egzekucyjne. W tych okolicznościach uznał, że wobec zakwestionowania powództwa przez pozwaną, powódka nie wykonując zobowiązania Sądu nie wykazała zgodnie z regułami z art. 6 k.c. zasadności roszczenia.

W apelacji powód zarzucił naruszenie prawa procesowego – art. 233 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów oraz błąd w ustaleniach faktycznych, w tym w szczególności poprzez uznanie, że powód nie udowodnił podstawy oraz wysokości dochodzonej należności, pomimo, że z załączonych do pozwu dokumentów wynikało, z jakiego tytułu i w jakiej wysokości objęta została niniejszym pozwem należność.

Przedstawiając powyższe zarzuty wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uwzględnienie powództwa w całości z uwzględnieniem kwot w zakresie których pozew został cofnięty i zasądzenie kosztów procesu za obie instancje, względnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania. Wniósł też o przeprowadzenie dowodów wskazanych w treści apelacji podnosząc, że potrzeba ich powołania wynikła później, albowiem pozwana na etapie postępowania przesądowego nie podnosiła zarzutów w tym zakresie.

Pozwana wniosła o oddalenie apelacji.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Apelacja musiała odnieść skutek.

Przede wszystkim wskazać należy, że pozwana wnosząc w odpowiedzi na pozew o oddalenie powództwa i podnosząc zarzut przedawnienia, przyznała że w czerwcu 2013r. otrzymała zawiadomienie od pierwotnego wierzyciela (...) Bank S.A. z siedzibą we W. o sprzedaży wierzytelności z tytułu zaległości wynikających z umowy kredytowej Nr (...) oraz że nie posiadając środków na uregulowanie jednorazowo całego zadłużenia wynikającego z umowy, proponowała wpłaty po 50 zł. miesięcznie. Przyznała też, że postępowanie egzekucyjne zostało umorzone ( odpowiedź na pozew k. 36). W czasie przesłuchania na rozprawie w dniu 1 września 2014r. zeznała między innymi, że na poczet dochodzonej należności wpłaciła w lipca 2014r. 100 zł., a w sierpniu 2014r. 150 zł. ( zeznania powódki k. 44). Tym samym uznać należało, za wykazany fakt objęcia cesją z 7 czerwca 2013r. wierzytelności wynikających z umowy kredytowej wyżej wskazanej. Tak uznał też Sąd Rejonowy, skoro z uwagi na podniesiony przez pozwaną zarzut przedawnienia, na rozprawie w dniu 1 września 2014r. zobowiązał pełnomocnika powoda do wykazania jakiego okresu braku spłaty karty kredytowej dotyczy dochodzona kwota z wyliczeniem należności ( protokół rozprawy k. 44 odwrót, zawiadomienie z 10.9.2014r. k. 45).

Wbrew jednak ustaleniu sądu I instancji, powód wykonał powyższe zobowiązanie, gdyż w dniu 23 września 2014r. wpłynęło pismo pełnomocnika powoda w tym przedmiocie z dnia 18 września 2014r. wraz z kopią salda zadłużenia pozwanej ( pismo k. 68-79). Treść pisma nie była jednak przedmiotem analizy sądu w niniejszej sprawie co wprost wynika z pisemnego uzasadnienia zaskarżonego wyroku (k. 63-64). Z adnotacji umieszczonej na piśmie wynika, że dołączono je do akt niniejszej sprawy po wyłączeniu z akt II C 5019/14, w których prawdopodobnie omyłkowo zostało umieszczone. Z kolejności kart w aktach wynika, że pismo zostało umieszczone w aktach niniejszej sprawy po doręczeniu pełnomocnikowi powoda odpisu wyroku z uzasadnieniem.

W tych okolicznościach uznać należało, że sąd I instancji nie przeprowadził prawidłowo postępowania dowodowego gdyż nie ocenił twierdzeń zawartych w powyższym piśmie, w tym między innymi w zakresie częściowego cofnięcia pozwu, nie poddał analizie dołączonego do pozwu salda zadłużenia pozwanej, nie ocenił czy w związku z powyższym nie będą konieczne dalsze wyjaśnienia stron, w tym pozwanej w drodze uzupełniającego jej przesłuchania. Naruszył tym samym regulację art. 233 k.p.c. i nie rozpoznał prawidłowo istoty sprawy.

Mając powyższe nas uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Rozpoznając sprawę ponownie oceni Sąd przede wszystkim twierdzenia powoda zawarte w piśmie z 18 września 2014r. i dołączone do pisma saldo zadłużenia pozwanej w celu ustalenia, czy stanowią one wystarczającą podstawę do dokonania oceny zasadności powództwa zgłoszonego w pozwie z uwzględnieniem częściowego jego cofnięcia i z uwzględnieniem podniesionego przez pozwaną zarzutu przedawnienia. W razie potrzeby przeprowadzi dowód z uzupełniającego przesłuchania stron. Oceni też, czy z uwagi na stanowisko pozwanej prezentowane w toku postępowania, uzasadnione jest uwzględnienie czy oddalenie wniosków dowodowych zgłoszonych przez powoda w apelacji.

SSO Teresa Kołeczko-Wacławik