Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 857/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem zaocznym z dnia 1 marca 2015 roku sygn. akt XVIII C 4662/14 Sąd Rejonowy dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi oddalił powództwo Kancelarii (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w K. przeciwko M. M. o zapłatę nieuregulowanej należności wynikającej z umowy pożyczki zawartej przez pozwanego z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W..

Apelację od powyższego orzeczenia złożył powód, który zaskarżył wyrok w całości zarzucając naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy, a mianowicie art. 339 § 2 kpc poprzez niezasadne oddalenie powództwa wyrokiem zaocznym w sytuacji, gdy zasadność powództwa nie budzi jakichkolwiek wątpliwości. Wskazując na powyższy zarzut apelacyjny pełnomocnik powoda wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie powództwa w całości i zasądzenie kosztów postępowania za obie instancje, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. Do apelacji załączono kilka kopii dokumentów nie poświadczonych za zgodność z oryginałem przez pełnomocnika.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje.

Apelację należało oddalić jako bezzasadną.

Sąd Okręgowy przyjmuje za własne dokonane przez Sąd I instancji ustalenia stanu faktycznego, który znajduje oparcie w zebranym w sprawie materiale dowodowym, podobnie jak dokonaną przez ten Sąd ocenę prawną roszczenia.

Zgodnie z art. 505 13 § 2 kpc, jeżeli Sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

W ocenie Sądu Okręgowego zaskarżone orzeczenie jest prawidłowe i nie narusza dyspozycji powołanych przez Sąd Rejonowy przepisów prawa materialnego i procesowego.

Zaskarżenie merytorycznego orzeczenia w postępowaniu zwykłym w drodze apelacji zostało ukształtowane zasadniczo jako system apelacji pełnej, co wiąże się z brakiem katalogu podstaw zaskarżenia. W związku z tym strona wnosząc apelację, nie musi jej opierać na wskazanych przez ustawę przyczynach, lecz każdego rodzaju naruszenie przepisów zarówno prawa materialnego, jak i procesowego może stanowić podstawę do wniesienia apelacji. W postępowaniu uproszczonym wprowadzone zostało odstępstwo od tej reguły, gdyż podstawy zaskarżenia wyroku w drodze apelacji zostały wymienione enumeratywnie. W postępowaniu uproszczonym apelację można oprzeć jedynie na zarzutach naruszenia prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie oraz naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć wpływ na wynik sprawy (art. 505 9 § 11 KPC).

W związku z powyższym podstawą zarzutu nie może być np. błędne ustalenie stanu faktycznego sprawy przez sąd I instancji. Strona może w apelacji powołać nowe fakty i dowody, tylko gdy ich powołanie w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji nie było możliwe albo potrzeba powołania się na nie wynikła później, jednocześnie wskazując okoliczności usprawiedliwiające zgłoszenie nowych faktów i dowodów dopiero w apelacji (art. 381 KPC).

Przepis art. 339 § 2 KPC przewiduje domniemanie zgodności twierdzeń powoda z rzeczywistym stanem rzeczy (wyr. SN z 6.6.1997 r., I CKU 87/97, L.). Oznacza to, że sąd wydając wyrok zaoczny nie dokonuje weryfikacji prawdziwości twierdzeń o faktach przytoczonych przez powoda, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Jednakże Sąd rozpoznający sprawę w warunkach zaoczności ma obowiązek rozważyć, czy w świetle przepisów prawa materialnego twierdzenia powoda uzasadniają uwzględnienie żądania (wyr. SN z 31.3.1999 r., I CKU 176/97, Prok. i Pr. 1999, Nr 9, poz. 30; wyr. SN z 15.3.1996 r., I CRN 26/96, OSNC 1996, Nr 7-8, poz. 108; wyr. SN z 15.9.1967 r., III CRN 175/67, OSNCPiUS 1968, Nr 8, poz. 142). W przypadku negatywnych ustaleń w tym zakresie sąd powinien wydać wyrok zaoczny oddalający powództwo.

W rozpoznawanej sprawie strona reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika nie złożyła żadnych dowodów dotyczących dochodzonego roszczenia, co więcej w apelacji wskazuje się jedynie na treść art. art. 339 § 2 kpc jako podstawę apelacji. Do apelacji załączono szereg dokumentów, które nie zostały po pierwsze poświadczone za zgodność przez pełnomocnika, a po drugie, zgodnie z treścią art. 381 kpc strona, która powołuje w postępowaniu apelacyjnym nowe fakty lub dowody, powinna wykazać, że nie mogła ich powołać w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji lub że potrzeba powołania się na nie wynikła później. Oba te wymagania nie zostały we wniosku dowodowym strony apelującej w jakikolwiek sposób spełnione, a w związku z tym załączone kopie nie mogły stanowić podstawy orzekania.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy w Łodzi na podstawie art. 385 kpc oddalił apelację jako bezzasadną.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć:

- pełnomocnikowi powoda,

- pozwanemu z pouczeniem, że od orzeczenia nie przysługują środki odwoławcze.