Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

E. W. w dniu 18 września 2014 r. wniosła o zasądzenie od T. W. na swoją rzecz kwoty 5 000,-zł. z tytułu opłat za utrzymanie domu. Następnie precyzując stanowisko wniosła o przyczynianie się do zaspokajania potrzeb rodziny przez pozwanego T. W. poprzez łożenie z tego tytułu kwoty po 1500 zł miesięcznie począwszy od dnia 18 września 2014r. do rąk powódki.

Pozwany T. W. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz podtrzymał to stanowisko w toku sprawy.

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

E. W. i T. W. pozostają w związku małżeńskim. Z małżeństwa posiadają dwóch synów, którzy obecnie są już pełnoletni. Młodszy z nich K. W. zamieszkuje w dalszym ciągu z powódką i pozostaje na jej częściowym utrzymaniu. Małżonkowie W. w dniu 20 lipca 2009r. zawarli małżeńską umowę majątkową ustanawiającą pomiędzy nimi rozdzielność majątkową. Strony od października 2014r. nie zamieszkują we wspólnym gospodarstwie domowym, powódka wraz z synem K. wyprowadziła się i mieszka u swojej matki. Powódka wyprowadziła się ponieważ mąż nie chciał pokrywać całości kosztów utrzymania domu. Nadto jej matka ma 80 lat i powódka chciała jej pomóc gdyż matka podupada na zdrowiu. Od wyprowadzenia się miedzy małżonkami nie ma żadnych relacji, nie są one utrzymywane. K. W. ma dwadzieścia dwa lata pracuje i zarabia ok. 1500 zł. miesięcznie, pokrywa koszty swoich studiów w wysokości 520 zł. miesięcznie. Starszy syn stron ma dwadzieścia sześć lat i nie mieszka z żadnym z rodziców, pracuje i sam się utrzymuje. Pozwany pozostał w ich dotychczasowym miejscu zamieszkania – domu w W. i ponosi on koszty utrzymania domu, które wynoszą ok. 600-800 zł miesięcznie. Nieruchomość stanowi współwłasność małżeńską stron.

(d. kopia skróconego odpisu aktu urodzenia k.82 akt, d. zeznania świadka K. W. k.91-92 akt, d. zeznania stron k. 92-93, 98-100 akt, d. akt notarialny małżeńskiej umowy majątkowej k. 15 akt,)

W dniu 7 grudnia 2010r. przed mediatorem sądowym E. W. i T. W. zawarli ugodę. W ugodzie pozwany zobowiązał się min. do przekazywania na rzecz powódki kwoty 1500 zł tytułem utrzymania wspólnego gospodarstwa domowego. T. W. nadużywał alkoholu. Ugoda zawarta została w postępowaniu karnym, które toczyło się przed Sądem Rejonowym w Otwocku sygn. akt II K 548/10, w sprawie tej pozwany był oskarżony o znęcanie się. Pozwany najpierw płacił wskazaną w ugodzie kwotę przez trzy lata następnie zaprzestał gdyż utrzymywał się sam, a powódka jak również dorośli dwaj synowie mieszkający wspólnie nie dokładali się do kosztów utrzymania domu. T. W. uważał, iż każdy z dorosłych domowników powinien uczestniczyć w kosztach utrzymania domu w ¼ części. E. W. uważała, iż koszty winny być pokryte w udziałach po ½ części przez męża i ją z synami. Wówczas w maju lub czerwcu 2013 roku pozwany zaprzestał przekazywania kwoty z ugody dla żony natomiast małżonkowie zaczęli każde z osobna opłacać rachunki. Zarówno ojciec jak i synowie nie są skłonni do utrzymywania ze sobą kontaktów. T. W. jest z zawodu stolarzem i z tym zawodem związana była jego działalność gospodarcza prowadzona od 1993 roku. Uprzednio ze swojej działalności utrzymywał całą rodzinę. Pozwany obciążony jest zobowiązaniami kredytowymi względem różnych wierzycieli, na co miesięcznie przeznaczyć musi kwotę ok. 1400 zł. Poza tym z tytułu prowadzonej do 2012r. przez siebie działalności gospodarczej posiada zadłużenia w ZUS oraz innych instytucjach na łączna kwotę ok. 90 000 zł. Pozwany do sierpnia 2015r. przebywał na zwolnieniu lekarskim, zaś w chwili obecnej zatrudniony jest na ¼ etatu na stanowisku kierowcy w piekarni z wynagrodzeniem z tego tytułu w kwocie 450 zł miesięcznie. Pozwany w 2014r. wykazał przychód w kwocie 71 298,-zł. i dochód w kwocie 37 249,49 zł. Pozwany posiada samochód dostawczy marki L. z 2005 roku oraz samochód C. z 2008 roku.

(d. zeznanie roczne PIT za 2014 r. k. 26-33 akt, d. ugoda mediacyjna k. 14 akt, d. zeznania T. W. k.98-100 akt, d. wezwania do zapłaty k. 34, 35 akt, d. rachunki k.36, 39-45 akt)

Powódka w okresie wspólnego zamieszkiwania z pozwanym, dokonywała różnych opłat na rzecz wspólnego gospodarstwa, w 2014r. na kwotę ok. 3000 zł., zaś w 2013r. na kwotę ok. 6000 zł. W okresie 2013-2014 E. W. zakupić miała również węgiel na opał w okresie zimowym za kwotę ok. 2000 zł.

(d. wykaz opłat k. 66 akt, zeznania powódki k. 92-93 akt, rachunki oraz inne dokumenty potwierdzające wydatkowane kwoty k. 67-81 akt)

Powódka pracuje jako konfekcjoner zabawek z wynagrodzeniem w kwocie pomiędzy 1500, a 1600 zł miesięcznie. Od wyprowadzenia się małżonkowie nie utrzymują ze sobą relacji.

(d. zeznania powódki k. 92-93 akt).

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 27 k.r. i op. oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Zadość uczynienie temu obowiązkowi może polegać także w całości lub części na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym. Mają prawo do równiej stopy życiowej nawet w przypadku pozostawania w separacji faktycznej. Celem spoczywającego na małżonkach obowiązku przewidzianego w art. 27 kro jest zapewnienie środków materialnych umożliwiających prawidłowe funkcjonowanie rodziny jako całości oraz zaspokojenie uzasadnionych potrzeb poszczególnych jej członków przy zachowaniu zasady równiej stopy życiowej. Cel ten jest realizowany zgodnie z zasadą równości praw obowiązków małżonków. Obowiązek przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny może polegać także na osobistych staraniach o wychowanie na dzieci na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym.

W niniejszej sprawie wskazać należy iż, brak jest przesłanek uzasadniających orzeczenie od pozwanego określonej kwoty pieniężnej tytułem zaspokajania potrzeb rodziny. Wskazać należy, iż strony właściwie są zgodne w kwestii wydatkowanych przez pozwanego środków finansowych na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem gospodarstwa domowego, przez większość trwania związku małżeńskiego. Obie z nich potwierdziły, iż to pozwany do czerwca 2013 r. pokrywał większość kosztów min. rachunki za media, podatek od nieruchomości i inne wydatki związane z utrzymaniem domu i osób w niej mieszkających. Niewątpliwym jest, iż w chwili obecnej, to pozwany reguluje koszty związane z utrzymaniem wspólnego domu małżonków po wyprowadzeniu się powódki z młodszym dwudziesto dwu letnim synem. W ocenie Sądu przyczyny opuszczenia domu związane były zarówno z zaprzestaniem przez pozwanego dawania ugodzonej kwoty pieniężnej jak również z faktem pogorszenia stanu zdrowia matki powódki, która jak wynika z zeznań powódki wymaga pomocy. W tej chwili powódka mieszka u swojej matki i utrzymuje się z wynagrodzenia za wykonywaną pracę zarobkową, pracuje również mieszkający z nią pełnoletni syn stron. Niewątpliwie jak wynika z zeznań zarówno stron jak świadka małżonkowie E. i T. W. prowadzą faktycznie samodzielne gospodarstwa domowe i nie ma między nimi porozumienia, a relacje między sobą oceniają jako złe. Nadto jak wynika z zeznań zarówno pozwanego jak i słuchanego w charakterze świadka jego syna również między nimi nie ma kontaktu. W ocenie Sądu także fakt, iż pozwany zaprzestał łożenia kwoty 1500 zł tytułem partycypacji w opłatach gospodarstwa domowego, nie oznacza, że nie ponosi kosztów na wspólny majątek małżonków. Nadto aktualna sytuacja finansowa pozwanego, który po zwolnieniu lekarskim pracuje jako kierowca na części etatu w ocenie Sądu nie daje możliwości łożenia pieniędzy zgodnego z żądaniem powódki, przy uwzględnieniu wysokości ponoszonych kosztów związanych z utrzymaniem własnym, domu jak również spłatami zobowiązań. Nadto sytuacja finansowa pracującej powódki, nie uzasadnia potrzeby dodatkowej jej alimentacji przez męża, tym bardziej iż prowadzi obecnie wspólne gospodarstwo domowe ze swoją matką i pełnoletnim, aktywnym zawodowo synem.

Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 27 k.r. i op. powództwo oddalił.