Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 32/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 czerwca 2015 roku

Sąd Rejonowy w Piszu III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Katarzyna Zielińska

Protokolant st. sekr. sąd. Urszula Dobrowolska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 czerwca 2015 roku w P.

sprawy z powództwa małoletnich J. S. i M. S. (1) zastąpionych przez przedstawicielkę ustawową M. S. (2)

przeciwko W. S.

o podwyższenie alimentów

I.  Alimenty, zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie
z dnia 29 lipca 2013 roku w sprawie VI RC 1044/12, od pozwanego W. S. na rzecz małoletnich powodów J. S. i M. S. (1) w kwotach po 500 złotych miesięcznie na każdego z nich, z dniem 11 sierpnia 2014 roku podwyższa do kwoty po 650 (sześćset pięćdziesiąt) złotych miesięcznie na rzecz małoletniej powódki J. S. i do kwoty po 600 (sześćset) złotych miesięcznie na rzecz małoletniego powoda M. S. (1), łącznie do kwoty po 1250 (jeden tysiąc dwieście pięćdziesiąt) złotych miesięcznie, płatnej z góry do dnia 10-go każdego miesiąca wraz
z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów M. S. (2).

II.  W pozostałym zakresie powództwo oddala.

III.  Nie obciąża stron opłatami sądowymi.

IV.  Koszty procesu między stronami wzajemnie znosi.

V.  Wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 32/15

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2014 roku małoletni J. S. i M. S. (3), zastąpieni przez przedstawicielkę ustawową M. S. (2), wnieśli o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego W. S. wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 29 lipca 2013 roku, sygn. akt VI RC 1044/12, z kwot po 500 złotych miesięcznie do kwot po 850 złotych miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich powodów, łącznie do kwoty po 1700 złotych miesięcznie, płatnej z góry do rąk matki małoletnich powodów, do dnia 10-ego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat.

W uzasadnieniu strona powodowa podniosła, że od daty zasądzenia ostatnich alimentów wzrosły potrzeby małoletnich powodów. Małoletnia J. S. ukończyła szkołę podstawową. Od września rozpocznie naukę w gimnazjum, co spowoduje znaczny wzrost kosztów jej utrzymania. Koszt zakupu niezbędnych podręczników, przyborów szkolnych, odzieży itp., będzie wyższy niż dotychczas. Z kolei małoletni M. S. (3) uczęszcza do sześciolatków grupy przedszkolno-szkolnej. Dzieci potrzebują remontu pokoju, zakupu oddzielnych łóżek i biurek.

Wskazała, że matka małoletnich zatrudniona jest w firmie (...) A. M. z siedzibą w Ł.. Za miesiąc czerwiec 2014 roku otrzymała wynagrodzenie za pracę w wysokości 1 555,84 zł netto miesięcznie. Od 15 lipca do 15 sierpnia 2014 roku przebywa na zwolnieniu lekarskim, w konsekwencji czego otrzymuje 80% wynagrodzenia za pracę, co znacznie uszczupla budżet rodziny. Ponadto matka małoletnich powodów ma zobowiązanie wobec pozwanego, gdyż Sąd Rejonowy w Szczytnie VI Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w P. postanowieniem z 13 maja 2014 roku wydanym w sprawie VI Ns 39/13 o podział majątku wspólnego, zasądził od M. S. (2) na rzecz W. S. tytułem spłaty kwotę 60 758,36 zł, płatną w terminie sześciu miesięcy, a zatem do listopada 2014 roku.

Nadto podkreśliła, że pozwany W. S. uchylał się od płacenia alimentów zasądzonych na rzecz małoletnich powodów. Pozwany twierdził, że nie pracuje w Danii, gdzie mieszka od 2011 roku, dlatego też alimenty na rzecz małoletnich powodów wypłacane są z funduszu alimentacyjnego przez Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy (...) w P.. Obecnie status materialny pozwanego uległ diametralnej poprawie. W. S. legalnie pracuje w Danii. Dowodzą tego dokumenty z Urzędu Skarbowego w Danii – SKAT. Urząd ten ściągnął od pozwanego alimenty zaległe za 2011 i 2012 roku w łącznej kwocie 12 700 zł. Pieniądze te w całości matka małoletnich powodów przeznaczyła na poczet spłaty należności z tytułu podziału majątku wspólnego.

Pozwany W. S. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu zakwestionował nastąpienie drastycznego wzrostu kosztów utrzymania małoletnich powodów. Podniósł, że matka małoletnich nie wskazała, o ile wzrosło utrzymanie dzieci. Przytoczyła jedynie okoliczności, które mogą, ale nie muszą wpłynąć na zwiększenie wydatków ponoszonych na dzieci. Nie przedłożyła żadnych zaświadczeń, faktur, rachunków. Jednorazowy zakup książek oraz łóżek i biurek nie może, zdaniem pozwanego, uzasadniać podwyższenia comiesięcznych alimentów. Pozwany zaznaczył, że wielokrotnie, za pośrednictwem swojej rodziny, przekazywał dodatkowe środki na utrzymanie małoletnich powodów.

Odnosząc się do remontu pokoju małoletnich powodów, podniósł, że mieszkanie, a więc i pokój dzieci, stanowi własność matki małoletnich, w związku z tym pozwany nie ma obowiązku przeznaczania środków na remont nieruchomości, która nie należy do niego lub dzieci.

Ponadto wskazał, że matka małoletnich, wbrew twierdzeniom zawartym w pozwie, otrzymywała alimenty od pozwanego. Pomimo tego wszczęła postępowanie egzekucyjne przeciwko pozwanemu i wyegzekwowała kwotę 12 700 zł. Kwotę tę przeznaczyła na spłatę pozwanego zasądzoną w sprawie o podział majątku wspólnego. Rozdysponowała więc środki przeznaczone na utrzymanie małoletnich powodów.

Niezależnie od powyższego pozwany podniósł, że w myśl art. 138 kro zmiany orzeczenia o alimentach można domagać się w razie zmiany stosunków. Tymczasem w przedmiotowej sprawie zmiana stosunków nie nastąpiła.

Sąd ustalił, co następuje:

Wyrokiem z dnia 29 lipca 2013 roku wydanym w sprawie VI RC 1044/12 Sąd Okręgowy w Olsztynie rozwiązał przez rozwód małżeństwo M. S. (2) i W. S. zawarte 10 czerwca 2000 roku w Urzędzie Stanu Cywilnego w P. za numerem (...) – z winy obu stron.

Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi stron: J. S., urodzoną (...) i M. S., urodzonym (...), powierzył matce, zaś ojcu władzę tę ograniczył do prawa współdecydowania o sposobie leczenia i kierunku kształcenia dzieci. Jednocześnie Sąd zobowiązał M. S. (2) do informowania W. S. o stanie zdrowia i nauce dzieci.

Nadto Sąd zobowiązał oboje rodziców do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania małoletnich dzieci i zasądził od W. S. na rzecz każdego dziecka alimenty w kwocie po 500 zł miesięcznie, łącznie w kwocie po 1 000 zł miesięcznie, płatne z góry do dnia 15-ego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, do rąk matki małoletnich.

(dowód: wyrok rozwodowy k. 365-365v akt sprawy VI RC 1044/12 Sądu Okręgowego w Olsztynie)

Małoletnia J. S. miała wówczas 11 lat. Otrzymała promocję do VI klasy szkoły podstawowej. Potrzebowała korepetycji z matematyki i języka angielskiego.

Małoletni M. S. (3) miał wówczas 4 lata. Uczęszczał do przedszkola. Często chorował na infekcje górnych i dolnych dróg oddechowych

(dowód: zeznania M. S. (2) k. 361v i 362 akt sprawy VI RC 1044/12 Sądu Okręgowego w Olsztynie)

M. S. (2) miała 34 lata i średnie wykształcenie. Pracowała w sklepie odzieżowym na stanowisku sprzedawcy za wynagrodzeniem w wysokości około 1 440 zł netto miesięcznie. Otrzymywała zasiłek rodzinny w kwocie 159 zł miesięcznie i alimenty w łącznej kwocie 1 500 zł miesięcznie, które wypłacane były z funduszu alimentacyjnego. Ponosiła koszty utrzymania mieszkania.

(dowód: zeznania M. S. (2) k. 362, zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości wynagrodzenia k. 34, historia rachunku bankowego k. 88-105 akt sprawy VI RC 1044/12 Sądu Okręgowego w Olsztynie)

W. S. miał 37 lat i średnie wykształcenie. Od 2011 roku mieszkał i pracował w Danii. Po odliczeniu kosztów własnego utrzymania osiągał dochód w wysokości od 3 000 do 3 500 zł miesięcznie. Posiadał liczne zobowiązania finansowe na łączną kwotę około 70 000 – 80 000 złotych, z których część spłacał.

(dowód: zeznania świadka S. S. k. 362, zeznania W. S. k. 361v-362, ugoda, monity, upomnienia, zawiadomienia, wezwania do zapłaty, egzekucyjne zajęcia rachunku bankowego, tytuły wykonawcze, potwierdzenie zawarcia umowy pożyczki k. 13-33v, umowa pożyczki k. 231, akt sprawy VI RC 1044/12 Sądu Okręgowego w Olsztynie)

Obecnie małoletnia J. S. ma 13 lat i uczęszcza do I klasy gimnazjum. Jest zdrowa.

Małoletni M. S. (3) ma 6 lat i chodzi do zerówki. Jest pod stałą opieką logopedy. Wizyty są bezpłatne. Małoletni cierpi na płaskostopie i pozostaje pod kontrolą lekarza ortopedy w E..

(dowód: zeznania przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów k. 217-217v)

Matka małoletnich, M. S. (2), ma 36 lat i średnie wykształcenie. Zatrudniona jest na czas określony do 31 grudnia 2018 roku w firmie (...) A. M. z siedzibą w Ł. na stanowisku sprzedawcy. Od lipca 2014 przebywa na zwolnieniu lekarskim z powodu nerwicy depresyjnej. Obecnie nie jest pod kontrolą lekarza i nie przyjmuje leków. Otrzymuje świadczenie rehabilitacyjne w wysokości 75% najniższego wynagrodzenia. Zasiłek ten będzie otrzymywała do 9 września 2015 roku.

M. S. (2) od czasu rozwodu nie zwarła ponownie małżeństwa. Pozostaje w nieformalnym związku. Nie mieszka z partnerem i nie prowadzi z nim wspólnego gospodarstwa domowego. Mieszka tylko z dziećmi. Co miesiąc ponosi koszty utrzymania mieszkania w wysokości: 260 zł – czynsz, 90 zł – fundusz remontowy, około 180 zł – energia elektryczna, 50-60 zł – gaz, 35 zł – internet. Za przedszkole małoletniego M. S. (3) płaci 40 zł miesięcznie.

Postanowieniem z dnia 13 maja 2014 roku Sąd Rejonowy w Szczytnie VI Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w P. dokonał podziału majątku wspólnego M. S. (2) i W. S. oraz zasądził od M. S. (2) na rzecz W. S. tytułem spłaty kwotę 60 758,36 zł płatną w terminie sześciu miesięcy z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności. M. S. (2) uiściła na rzecz byłego męża wskazaną należność z pieniędzy uzyskanych z kredytu zaciągniętego przez jej rodziców. Matka małoletnich spłaca kredyt wspólnie z rodzicami. Obecnie, w zależności od możliwości, dokłada 100 lub więcej złotych miesięcznie.

(dowód: zeznania przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów k. 217-217v; zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości wynagrodzenia k. 5; zaświadczenia lekarskie k. 15; postanowienie Sądu Rejonowego w Szczytnie z 13.05.2014r. w sprawie I Ns 39/13 o podziale majątku wspólnego k. 4)

W. S. ma 39 lat i średnie wykształcenie. Po rozwodzie nie zawarł ponownie związku małżeńskiego. Nie pozostaje w związku nieformalnym. Nadal mieszka i pracuje w Danii. Za 2014 rok osiągnął dochód w wysokości 186 284 koron duńskich czyli, w przeliczeniu według kursu średniego 0, (...) wyliczonego i ogłoszonego przez NBP na dzień orzekania w przedmiotowej sprawie, to jest 26 czerwca 2015 roku, około 104 281 złotych. Co miesiąc ponosi koszty swojego utrzymania w wysokości: 4 500 DKK (około 2 519 zł) – czynsz za mieszkanie, (...),33 DKK (około 564 zł) – energia elektryczna, 352 DKK (około 197 zł) – ubezpieczenie samochodu, 200 DKK (około 111 zł) – abonament telefoniczny, 1 000 DKK (około 560 zł) – dojazd do pracy, 3 000 DKK (około 1 680 zł) – wyżywienie, 128,75 DKK (72 zł) – podatek od pojazdu. Ponadto spłaca w systemie ratalnym zadłużenie wobec wierzyciela Prokury Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W.. Miesięczna rata wynosi 125,37 zł. Od 2014 roku W. S. posiada samochód marki M., rok produkcji 1999, który kupił za kwotę 12 000 koron.

W 2015 roku W. S. otrzymał zwrot podatku za okres od 1 stycznia 2014 roku do 31 grudnia 2014 roku w wysokości 39 033 DKK. Z tego zostało potrącone zobowiązanie alimentacyjne na rzecz małoletnich dzieci i do wypłaty W. S. otrzymał kwotę 29 161 DKK.

(dowód: roczne rozliczenie podatku dochodowego pozwanego za 2014 rok wraz z tłumaczeniem na język polski k. 182-189; informacja o potrąceniach z podatku pozwanego wraz tłumaczeniem na język polski k. 170-174; informacja o wyliczeniu podatku od pojazdu wraz z tłumaczeniem na język polski k. 175-178; polisa ubezpieczenia pojazdu wraz z tłumaczeniem na język polski k. 179-181; informacja o wydatkach pozwanego na energię elektryczną wraz z tłumaczeniem na język polski k. 190-192; umowa najmu lokalu mieszkalnego przez pozwanego wraz z tłumaczeniem na język polski k. 193-202; harmonogram spłaty zadłużenia wraz z dowodami wpłat k. 203-207; zeznania pozwanego k. 218-218v)

W 2013 roku duński urząd ściągnął od W. S. kwotę około 12 700 zł z tytułu zaległych alimentów za 2011 i 2012 rok. Kwotę tę matka małoletnich otrzymała w 2014 roku i w całości przeznaczyła na poczet spłaty kredytu zaciągniętego przez jej rodziców na spłatę W. S. z tytułu podziału majątku wspólnego. W 2011 i 2012 roku, w czasie, gdy W. S. nie łożył na utrzymanie małoletnich, obowiązek alimentacyjny w całości wykonywała matka małoletnich.

(dowód: informacja o uiszczeniu przez pozwanego zaległych alimentów k. 14; zeznania przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów k. 217v-218; zeznania pozwanego k. 218v)

W. S. za pośrednictwem brata i bratowej przekazuje dzieciom okazjonalnie, na święta lub urodziny, drobne kwoty po około 100 - 200 złotych. Dzieci spędzają u ojca wakacje, ferie. W tym czasie W. S. zapewnia małoletnim wyżywienie, rozrywki, kupuje odzież.

(dowód: zeznania świadka K. S. k. 216 i D. S. k. 216v; zdjęcia pozwanego z dziećmi k. 212-214)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dowodów, a w szczególności zeznań stron, zawnioskowanych świadków i dokumentów złożonych przez strony oraz zeznań stron i dokumentów znajdujących się w aktach sprawy Sądu Okręgowego w Olsztynie VI RC 1044/12. Sąd dał wiarę w całości dowodom z dokumentów, zaś dowodom z zeznań stron i zeznań świadków w zakresie wyżej opisanym.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 kro rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymywać się samodzielnie. Tak, więc od chwili urodzenia zobowiązani są do dostarczania dzieciom środków utrzymania i wychowania.

Z przepisu powyższego wynika, że rodzice mogą być zwolnieni od świadczeń alimentacyjnych w stosunku do dziecka tylko wtedy, gdy dziecko jest w stanie utrzymać się samodzielnie i nie pozostaje w niedostatku lub posiada własny majątek, a dochody z tego majątku wystarczają na całkowite pokrycie jego kosztów utrzymania lub wychowania. We wszystkich innych wypadkach na rodzicach ciąży stanowczy obowiązek utrzymania dziecka, ograniczony tylko ich możliwościami zarobkowymi i majątkowymi.

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 kro).

Przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumie się takie potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu, odpowiednio do wieku i uzdolnień, prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Rodzice są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych i kulturalnych, także środki wychowania i kształcenia według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku.

Przez możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego należy rozumieć nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane, lecz także zarobki i dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego, w tym podwyższenia, obniżenia lub uchylenia alimentów.

Rozstrzygnięcie oparte na podstawie art. 138 kro polega na porównaniu stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się wyroku zasądzającego alimenty ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich zmianie.

Ostatnie alimenty zostały zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 29 lipca 2013 roku w sprawie VI RC 1044/12, który stał się prawomocny 20 sierpnia 2013 roku. Niewątpliwie od tego czasu wzrosły usprawiedliwione potrzeby małoletnich powodów. Wiąże się to bowiem z ich dorastaniem i przede wszystkim kształceniem. Małoletnia J. S. zakończyła pierwszy etap edukacji, ukończyła szkołę podstawową. Obecnie jest uczennicą gimnazjum. Małoletni M. S. (3) rozpoczął naukę w zerówce. Małoletni są w wieku intensywnego wzrostu, co wiąże się z zakupem nowych ubrań i butów, środków higieny osobistej, itp.

Również sytuacja matki małoletnich powodów uległa zmianie. Zachorowała ona na nerwicę depresyjną. Od lipca 2014 roku przebywa na zwolnieniu lekarskim. Pozostaje pod opieką lekarską. Obecnie otrzymuje zasiłek rehabilitacyjny w wysokości 75% najniższego wynagrodzenia. Zasiłek ten będzie otrzymywała do 9 września bieżącego roku. Zmniejszyły się zatem możliwości zarobkowe matki małoletnich powodów. W tym stanie rzeczy matka małoletnich powodów nie jest w stanie sama sprostać ciągle rosnącym wydatkom związanym z utrzymaniem i wychowaniem dzieci. W tym miejscu należy zaznaczyć, że rodzice małoletnich powodów nie są zobowiązani do zaspokajania finansowych potrzeb dzieci w częściach równych. Zgodnie z treścią art. 135 § 2 kro, wykonywanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie. Małoletni powodowie znajdują się pod bezpośrednią opieką matki, która sama czyni starania o ich rozwój umysłowy i fizyczny, co wiąże się z nakładem osobistej pracy wychowawczej. W tej sytuacji ciężar finansowy utrzymania dzieci powinien w większym zakresie spoczywać na pozwanym.

Pozwany W. S. pracuje za granicą. Jego dochód za 2014 rok wyniósł 186 284 koron duńskich, czyli, w przeliczeniu według kursu średniego 0, (...) wyliczonego i ogłoszonego przez NBP na dzień orzekania w przedmiotowej sprawie, około 104 281 złotych, co stanowi około 8 690 zł miesięcznie.

Pozwany zeznał, że co miesiąc ponosi koszty własnego utrzymania w Danii w łącznej wysokości około 5 700 złotych. W 2014 roku kupił samochód marki M., rok produkcji 1999, za cenę 12 000 koron (k. 217). Do Polski przyjeżdża pięć do sześciu razy w roku, jak wynika z zeznań świadka K. S. – brata pozwanego. W tym czasie spotyka się z dziećmi, robi im prezenty, zakupy. Faktem jest, że pozwany spłaca zobowiązania finansowe, które zaciągnął jeszcze w trakcie trwania małżeństwa z matką małoletnich powodów. Nie bez znaczenia jest także fakt, że pozwany zabiera dzieci do siebie na wakacje, ferie. W tym czasie zapewnia im wyżywienie, rozrywki, kupuje odzież. Przekazuje również pieniądze na wydarzenia okolicznościowe. Jak podała ustawowa przedstawicielka małoletnich powodów, małoletnia J. w tym roku jedzie do ojca na prawie dwa miesiące wakacji (k. 215v). Przez ten okres będzie zatem na utrzymaniu pozwanego.

Okoliczności powyższe nie zwalniają jednak pozwanego z obowiązku bieżącego łożenia na utrzymanie i wychowanie małoletnich powodów. Mają natomiast wpływ na ustalenie wysokości alimentów, co Sąd uwzględnił, oddalając powództwo ponad kwotę 650 złotych na rzecz małoletniej J. S. i ponad kwotę 600 zł na rzecz małoletniego M. S. (3). Pozwany podejmując konkretne decyzje życiowe, w tym decyzje o charakterze finansowym, powinien mieć na uwadze, że ma na utrzymaniu małoletnie dzieci, którym musi zapewnić środki finansowe. Małoletni powodowie nie są w stanie utrzymać się samodzielnie i to na rodzicach ciąży obowiązek dostarczenia im środków utrzymania i wychowania.

Zważywszy na wiek i stan zdrowia pozwanego uznać należy, że pozwany ma możliwości zarobkowe i przy dołożeniu należytej staranności jest w stanie znaleźć zatrudnienie, w tym zatrudnienie dodatkowe, w miejscu zamieszkania lub poza nim, które pozwoli mu na wywiązywanie się z obowiązku alimentacyjnego.

Mając powyższe na uwadze Sąd, w oparciu o przepis art. 138 kro, art. 133 § 1 kro i art. 135 § 1 i § 2 kro, alimenty zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 29 lipca 2013 roku w sprawie VI RC 1044/12 od pozwanego W. S., z dniem 11 sierpnia 2014 roku, to jest z dniem wniesienia pozwu w niniejszej sprawie, podwyższył do kwoty po 650 złotych miesięcznie na rzecz małoletniej powódki J. S. i do kwoty po 600 złotych miesięcznie na rzecz małoletniego powoda M. S. (3), łącznie do kwoty po 1 250 złotych miesięcznie, płatnej z góry do dnia 10-ego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów M. S. (2).

W ocenie Sądu alimenty w tej wysokości są adekwatne do wieku i usprawiedliwionych potrzeb małoletnich powodów oraz możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego. Pozostałą kwotę brakującą na utrzymanie dzieci powinna łożyć ich matka.

W oparciu o przepis art. 102 k.p.c. i art. 100 k.p.c. Sąd nie obciążył stron opłatami sądowymi i zniósł wzajemnie koszty procesu między stronami.

Wyrokowi w punkcie podwyższającym alimenty Sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.