Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Konin, dnia 02 października 2015 r.

Sąd Okręgowy w Koninie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący - Sędzia – SO Elżbieta Majewska

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Alina Darul

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 02 października 2015 r. w Koninie

sprawy M. D. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania M. D. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

z dnia 11.08.2014r. znak: (...)

Zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyjmuje do obliczenia emerytury ubezpieczonego wartość kapitału początkowego ustalonego na dzień 01.01.1999r.
w wysokości 164.117,25 zł (słownie: sto sześćdziesiąt cztery tysiące sto siedemnaście złotych 25/100).

Sygn. akt III U 898 / 14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11 sierpnia 2014 r. znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. przyznał M. D. (1) emeryturę z urzędu od dnia 24.07.2014 r. Do obliczenia podstawy emerytury organ rentowy przyjął kwotę składek na ubezpieczenie emerytalne zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 38880,80 zł oraz kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 496070,58 zł. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę tj. 209,80 miesięcy i wyniosła 2.549,82 zł.

Z powyższą decyzją nie zgodził się M. D. (1) wnosząc odwołanie. Ubezpieczony kwestionował wysokość wyliczonej emerytury w zakresie przyjętego wartości przyjętego kapitału początkowego , a w szczególności zarobków przyjętych do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego w latach 1981 i 1982 . W tym czasie pracował w (...) w K. na stanowisku kierownika działu mechanicznego i jego zarobki były dużo większe niż przyjęte przez ZUS.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania podnosząc, że do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego za lata 1981 – 1982 przyjęto kwoty obowiązującego w tym czasie minimalnego wynagrodzenia bowiem w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 27.08.2001 r. nie wskazano wynagrodzeń z lat 1981 – 1982 z uwagi na brak dokumentów płacowych z powodu zalania archiwum. Odwołujący natomiast nie przedłożył żadnych innych dokumentów potwierdzających wysokość wynagrodzenia jakie osiągał w tych latach.

Sąd ustalił i zważył co następuje :

M. D. (1), ur. (...), złożył w dniu 03.12.2003 r. wniosek o ustalenie kapitału początkowego. Do wniosku dołączył dokumenty potwierdzające okresy zatrudnienia i podlegania ubezpieczeniu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej oraz wysokość zarobków , które stanowiły podstawę wymiaru składek. M.in. wnioskodawca przedłożył zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 27.08.2001 r. wystawione przez (...) Przedsiębiorstwo (...) w K., w którym potwierdzono, że wnioskodawca był tam zatrudniony od 22.11.1969 r. do 31.12.1986 r. oraz wskazano wysokość jego zarobków w latach od 1977 do 1986 wynikającą z kart wynagrodzeń. Nie podano jednak wynagrodzenia z lat 1981 – 1982 wskazując, że za ten okres brak jest dokumentów z powodu zalania archiwum.

Decyzją z dnia 27.06.2006 r. organ rentowy ustalił M. D. (2) kapitał początkowy na dzień 01.01.1999 r. przyjmując do obliczenia podstawy wymiaru kapitału przeciętną podstawę wymiaru składek z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. od 01.01.1980 r. do 31.12.1989 r. a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 89,12 %. Za lata 1981 – 1982 pozwany przyjął zarobki wynoszące 0,00 zł. Powyższa decyzja jest prawomocna.

Kolejną decyzją z dnia 06.08.2014 r. ZUS II Oddział w P. ponownie ustalił wnioskodawcy kapitał początkowy w związku z ustawą z dnia 28.07.2011 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS, przyjmując do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych od 01.01.1977 r. do 31.12.1986 r. , a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 105,63%. Za lata 1981 i 1982 pozwany przyjął minimalne wynagrodzenie obowiązujące w tym okresie wynoszące odpowiednio 28.800 zł (1981 r.) i 48.000 zł (1982 r.).

Odwołujący od dnia 26.06.2011 r. pobierał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy Do ustalenia podstawy wymiaru renty organ rentowy przyjął wynagrodzenia i podstawę wymiaru składek z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia tj. z lat 1971, 1977-1980, 1983 – 1988, 1995 – 1996, 2001 – 2004, 2007 – 2009, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru renty wyniósł 88,30 %. Odwołujący nie kwestionował ustalenia wysokości renty i wnosił odwołania od powyższej decyzji.

W dniu 21.01.2014 r. M. D. (1) złożył wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru renty oraz kapitału początkowego dołączając dokumenty z archiwum z okresu zatrudnienia w (...)w P. od 01.09.1970 r. do 26.06.1971 r. tj. umowę o pracę, w której wpisano stawkę godzinową 10,50 zł , oświadczenie pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę i świadectwo pracy. Decyzją z dnia 14.02.2014 r. ZUS II Oddział w P. odmówił ubezpieczonemu przeliczenia podstawy wymiaru emerytury i kapitału początkowego wskazując, że przedłożone przez wnioskodawcę dokumenty określają tylko stawkę godzinową ale nie ma informacji o liczbie godzin.

Zaskarżoną decyzją pozwany przyznał ubezpieczonemu emeryturę i ustalił jej wysokość uwzględniając wartość kapitału początkowego ustaloną w decyzji z dnia 06.08.2014 r. Odwołujący kwestionował wysokość kapitału początkowego a w szczególności fakt przyjęcia do obliczenia podstawy tego kapitału wynagrodzenia w latach 1981 – 1982 w wysokości minimalnego wynagrodzenia.

Na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach osobowych odwołującego Sąd ustalił, że w tym spornym okresie M. D. (1) był zatrudniony w (...) w K. na stanowisku kierownika działu sprzętowo – transportowego. Jego wynagrodzenie miesięczne składało się z wynagrodzenia zasadniczego określonego kwotowo oraz dodatku funkcyjnego. W okresie od stycznia 1981 r. wynagrodzenie zasadnicze wynosiło 5.100 zł plus dodatek funkcyjny w wysokości 1.000 zł miesięcznie (dowód: angaż z dnia 17.12.1980 r.).

Od dnia 1.12.1981 r. wnioskodawcy przyznano wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 6.000 zł miesięcznie (5.300 zł plus 700 zł na podstawie porozumienia zawartego w G. z dnia 29.10.1980 r.), pozostałe składniki płacowe bez zmian (dowód : angaż z dnia 15.12.1981 r.).

Od dnia 1 stycznia 1982 r. przyznano wnioskodawcy wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 5.800 zł plus 1150 zł z porozumienia (...), ustalony dodatek funkcyjny nie uległ zmianie (dowód: angaż z dnia 25.02.1982 r.).

Od dnia 1.04.1982 r. wynagrodzenie miesięczne ubezpieczonego wzrosło do kwoty 7.200 zł, a dodatek funkcyjny do kwoty 1.500 zł ( dowód: angaż z dnia 22.04.1982 r. ).

Od dnia 1.12.1982 r. dodatek funkcyjny podwyższono do kwoty 2.000 zł miesięcznie (dowód: angaż z dnia 17.12.1982 r.).

Po uwzględnieniu powyższych danych Sąd przyjął, że wynagrodzenie zasadnicze wraz z dodatkiem funkcyjnym wyniosło w poszczególnych latach :

1) w 1981 roku

- w miesiącach styczeń – listopad - wynagrodzenie zasadnicze 5100 zł plus

1.000 zł dodatek funkcyjny, razem 6.100 zł,

- w grudniu - wynagrodzenie zasadnicze 6.000 zł plus 1000 zł dodatek

funkcyjny , razem 7.000 zł,

2) w 1982 roku

- w miesiącach styczeń – marzec - wynagrodzenie zasadnicze 5.800 zł plus

1.150 zł porozumienia (...) oraz dodatek funkcyjny 1.000 zł ,

razem 7.950 zł,

- w miesiącach kwiecień – listopad - wynagrodzenie zasadnicze 7.200 zł plus

1.500 zł dodatek funkcyjny , razem 8.700 zł,

- w miesiącu grudniu – wynagrodzenie zasadnicze 7.200 zł plus 2.000 zł

dodatek funkcyjny, razem 9.200 zł.

Na podstawie powyższych danych można więc wyliczyć wysokość wynagrodzenia wnioskodawcy obejmującego wynagrodzenie zasadnicze i dodatek funkcyjny w latach 1981 – 1982 i tak wynagrodzenie to wyniosło :

- w roku 1981 74.100 zł (11 x 6.100 zł + 1 x 7.000 zł),

- w roku 1982 102.650 zł (3 x 7.950 zł + 8 x 8.700 + 1 x 9.200 zł ).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach rentowych, dokumentów znajdujących się w aktach osobowych pracownika z okresu zatrudnienia w (...).

Zdaniem Sądu treść dokumentów nie budziła wątpliwości co do zgodności z rzeczywistym przebiegiem zatrudnienia wnioskodawcy i nie była też kwestionowana przez żadną ze stron. Z dokumentów znajdujących się w aktach osobowych wynika jednoznacznie jakie były składniki wynagrodzenia wnioskodawcy oraz wysokość wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego w latach 1981 – 1982 , na ich podstawie można więc było obliczyć wysokość wynagrodzenia za cały rok, a dodatkowo z akt osobowych nie wynika by w tym czasie odwołujący miał przerwy w zatrudnieniu bądź przebywał na urlopach bezpłatnych. Przyjęcie ustalonych wynagrodzeń w kwotach wyliczonych przez Sąd tj. w roku 1981 kwoty 74.100 zł (zamiast 28.800 zł), a w roku 1982 kwoty 102.650 zł (zamiast 48.000 zł) powoduje , że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego ubezpieczonego na dzień 01.01.1999 r. wyniesie z 10 kolejnych lat 1977 – 1986 114,55% , a kapitał początkowy na dzień 01.01.1999 r. wyniesie 164.117,25 zł.

Odwołujący nie kwestionował powyższych wyliczeń i zgadzał się z przyjęciem wynagrodzeń w powyższych wysokościach.

W przedmiotowej sprawie nie budzi wątpliwości, że zaskarżoną decyzją organ rentowy przyznał odwołującemu, uprawnionemu do renty z tytułu niezdolności do pracy, emeryturę działając z urzędu , na podstawie art. 24 a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. 2013.1440 – j.t.). Przepis ten w ustępie 1 stwierdza, że emeryturę, o której mowa w art. 24, przyznaje się z urzędu zamiast renty z tytułu niezdolności do pracy osobie, która osiągnęła wiek uprawniający do tej emerytury oraz podlegała ubezpieczeniu społecznemu albo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.

Emeryturę przyznaje się od dnia osiągnięcia przez rencistę wieku uprawniającego do emerytury, a w przypadku gdy wypłata renty z tytułu niezdolności do pracy była wstrzymana - od dnia, od którego podjęto jej wypłatę (art. 24a ust. 2 ) i oblicza się zgodnie z art. 26, z uwzględnieniem ust. 4 i 5 – art. 24 a ust. 3 ustawy.

W świetle przepisu art. 26 ust. 1 ustawy emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183. Natomiast zgodnie z treścią art. 25 ust. 1 podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b oraz art. 185.

Okolicznością sporną w niniejszej sprawie była wartość kapitału początkowego, która powinna być przyjęta do wyliczenia podstawy emerytury. W szczególności odwołujący kwestionował wysokość wskaźnika podstawy wymiaru kapitału początkowego, który zgodnie z art. 174 ust. 3 ustawy ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18 , z tym, że okres 10 kolejnych lat ustala się z okresu przed dniem 01.01.1999 r. W decyzji z dnia 06.08.2014 r. organ rentowy ustalił odwołującemu wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego z 10 lat od 01.01.1977 r. do 31.12.1986 r. , przyjmując za lata 1981 i 1982 podstawę wymiaru składek w wysokości odpowiednio : 28.800 zł i 48.000 zł. Wskaźnik wyliczył na poziomie 105,63 %. Przy uwzględnieniu natomiast wysokości wynagrodzeń wnioskodawcy ustalonych na podstawie dokumentów z akt osobowych tj. za rok 1981 – 74.100 zł , a za rok 1982 – 102.650 zł, wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniesie 114,46%, a wartość kapitału początkowego ustalona na dzień 01.01.1999 r. wyniesie wówczas 164.117,25 zł.

Przy uwzględnieniu takiej wartości kapitału początkowego emerytura odwołującego wyniesie 2.677,84 zł, a po waloryzacji na dzień 1.03.2015 r. 2.713,84 zł.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd na podstawie art.477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w wyroku.

SSO Elżbieta Majewska