Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 1240/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 lipca 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jacek Witkowski

Protokolant

stażysta Renata Olędzka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lipca 2015r. w S.

odwołania B. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 10 października 2014 r. Nr (...)

w sprawie B. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje B. K. prawo do emerytury od dnia 1 września 2014r.;

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz B. K. kwotę 60 zł (sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego”.

Sygn. akt IV U 1240/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10.10.2014 r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. działając na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. (Dz. U. z 1983 r., Nr 8 poz. 43 ze zm.) odmówił przyznania B. K. prawa do emerytury. ZUS wskazał, iż ubezpieczony nie udowodnił posiadania na dzień 1.01.1999 r. 15 lat pracy

w warunkach szczególnych.

Od powyższej decyzji odwołanie złożył pełnomocnik B. K., który wniósł o jej zmianę i przyznanie ubezpieczonemu emerytury w wieku obniżonym. W uzasadnieniu podniesiono m. in., iż brak przedłożenia przez ubezpieczonego odpowiedniego świadectwa pracy potwierdzającego świadczenie pracy w warunkach szczególnych nie może negatywnie odbijać się na możliwości ustalenia prawa do emerytury w wieku obniżonym. B. K. w okresie od 29.09.1973 r. do 21.02.1982 r. pracował w warunkach szczególnych w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...), ponieważ wykonywał we wskazanym czasie czynności montażysty-spawacza. W okresie od 23.02.1982 r. do 31.12.1994 r. ubezpieczony zajmował stanowisko zbrojarza-betoniarza, które również zakwalifikować należy jako pracę w warunkach szczególnych (odwołanie k.1-3).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując się jednocześnie na argumentację wyrażoną w zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie k. 5-6).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

B. K., ur. (...), w dniu 15.09.2014 r. złożył do (...) Oddział w S. wniosek o przyznane emerytury w wieku obniżonym. W przywołanym wniosku, ubezpieczony przyznał, że jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego oraz wniósł o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, na dochody budżetu państwa (wniosek k. 1-4 a. e.). Na podstawie przedłożonych dokumentów, ZUS zaliczył B. K. staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat, 2 miesięcy i 14 dni, w tym 24 lata, 3 miesiące i 8 dni okresów składkowych. Organ rentowy uznał, iż ubezpieczony przepracował w warunkach szczególnych 3 lata, 9 miesięcy i 19 dni, w okresach od 18.02.1985 r. do 31.03.1985 r. oraz od 1.01.1995 r. do 31.12.1998 r. (świadectwa wykonywania prac w warunkach szczególnych k. 15, 16 a. e.). Powyższe stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji, w której ZUS odmówił ubezpieczonemu przyznania prawa do emerytury w wieku obniżonym (decyzja k. 24 a. e.).

W okresie od 29.09.1973 r. do 21.02.1982 r. ubezpieczony zatrudniony był w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa Mieszkaniowego. W świadectwie pracy wydanym w dniu 22.02.1982 r. wskazano, iż B. K. zajmował stanowiska posadzkarza oraz montażysty-spawacza (świadectwo pracy, akta osobowe (...) cz. A) Początkowo, ubezpieczony pracował jako posadzkarz. W dniu 31.05.1979 r. zdał egzamin na spawacza i od tego czasu pracował jako montażysta-spawacz (poświadczona za zgodność z oryginałem kserokopia książka spawacza). B. K. pracował jako montażysta-spawacz na budowie osiedla mieszkaniowego, a precyzyjniej dziesięciopiętrowych wieżowców, przy ul. (...) w S., gdzie zajmował się montażem dużych płyt. Ubezpieczony wykonywał pracę w pięcioosobowych brygadach. Do jego obowiązków należało ustawianie, podawanej przez dźwig, płyt w poziomie lub w pionie oraz zespawanie ich łączeń. Na rogach płyt znajdowały się stalowe marki, które trzeba było zespawać, a następnie zalać betonem. Głównym zadaniem ubezpieczonego było spawanie stalowych elementów płyt. Wymienione prace B. K. wykonywał na wysokości, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. (zeznania ubezpieczonego k. 16v, zeznania W. C. k.22v, S. P. k. 22v).

Od 23.02.1982 r. do 31.12.1994 r. ubezpieczony był zatrudniony jako betoniarz-zbrojarz w (...) S., gdzie pracował przy budowie osiedla mieszkaniowego nad zalewem w S. oraz domków jednorodzinnych przy ul. (...) w S. (umowa o pracę k. 2 akta osobowe z (...) S. cz. B). Do jego zadań należało wykonywanie zbrojeń i montaż płyt żerańskich, co powodowało, iż faktycznie, głównie pełnił obowiązki montażysty-spawacza oraz zbrojarza. Część zbrojeń była wykonywana na wysokości. Na budowie osiedla przy ul. (...) ubezpieczony zajmował się szalowaniem ław fundamentowych, a następnie wykonywał zbrojenia, po czym spawał zbrojenia oraz stropy. Ponadto budował ściany i spawał balustrady. Rodzaj wskazanych czynności był wykonywany w zależności od etapu budowy. Wymienione prace ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. (zeznania ubezpieczonego k. 16v, świadków: R. G. k. 23, S. K. k. 23, W. G. k. 29v).

Sąd uznał, iż zeznania ubezpieczonego oraz świadków są wiarygodne. Wynika z nich logiczny oraz spójny obraz, zgodnie z którym B. K. od maja 1979 r., tj. od czasu ukończenia kursu na spawacza, do 21.02.1982 r. pracował w (...) w S. na budowie osiedla mieszkaniowego przy ul. (...) w S., gdzie wykonywał pracę montażysty na wysokości oraz spawacza. W okresie od 23.02.1982 r. do 31.12.1994 r. ubezpieczony był zatrudniony w (...) S., gdzie wykonywał pracę montażysty-spawacza oraz zbrojarza na budowach osiedla nad zalewem oraz przy ul. (...) w S.. Wskazać należy, iż W. C. w podobnym okresie, co ubezpieczony, zatrudniony był jako spawacz-monter w (...) w S. i pracował na tych samych budowach, co B. K., zaś S. P. również pracował w (...), w latach 1972-1995. Z kolei świadkowie S. K., R. G. oraz W. G. zatrudnieni byli w latach 80-tych i 90-tych XX wieku w (...) S.. Pierwszy z nich pracował na stanowisku kierownika budowy domków jednorodzinnych przy ul. (...) w S.. Z kolei R. G. był kierownikiem budowy, a W. G. pracował jako budowlaniec-montażysta.

Prace wykonywane przez ubezpieczonego w okresie od 22.05.1979 r. do 21.02.1982 r. oraz od 23.02.1982 r. do 31.12.1994 r. należy zakwalifikować jako wymienione w załączniku nr 1 wykazie A do wymienionego wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w dziale V w budownictwie i przemyśle materiałów budowlanych poz. 4 prace zbrojarskie i betoniarskie jak również poz. 5, tj. prace przy montażu konstrukcji metalowych na wysokości oraz w dziale XIV poz. 12 tj. prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowowodorowym. Uszczegółowienie powyższego odnaleźć można w zarządzeniu nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z 30.03.1985 r. w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego w dziale V, poz. 4 pkt 1 tj. zbrojarz-betoniarz oraz poz. 5 pkt 2, tj. monter urządzeń i konstrukcji metalowych jak również w dziale XIV poz. 12 pkt 8 tj. spawacz. Wszystkie z wymienionych prac należą do kategorii prac w warunkach szczególnych, zatem uznać należy, niezależnie od proporcji ich wykonywania, iż łącznie ubezpieczony wykonywał je stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Wskazane okresy, po ich zsumowaniu oraz doliczeniu uznanego przez ZUS czasu pracy w warunkach szczególnych, wynoszą ponad 15 lat pracy w wyżej wymienionych warunkach.

W dniu 24.08.2014 r. ubezpieczony skończył 60 lat życia.

Należy zatem uznać, iż ubezpieczony spełnił przesłanki określone w § 2 ust. 1 oraz w § 4 ust. 1 pkt. 1 i 3 cyt. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w związku z art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o FUS.

Wobec powyższego, Sąd, z mocy art. 477 14 § 2 kpc orzekł jak w sentencji i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia 1 września 2014 r., tj. od początku miesiąca, w którym B. K. złożył wniosek o dochodzone świadczenie.

Sygn. akt IV U 1240/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10.10.2014 r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. działając na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. (Dz. U. z 1983 r., Nr 8 poz. 43 ze zm.) odmówił przyznania B. K. prawa do emerytury. ZUS wskazał, iż ubezpieczony nie udowodnił posiadania na dzień 1.01.1999 r. 15 lat pracy

w warunkach szczególnych.

Od powyższej decyzji odwołanie złożył pełnomocnik B. K., który wniósł o jej zmianę i przyznanie ubezpieczonemu emerytury w wieku obniżonym. W uzasadnieniu podniesiono m. in., iż brak przedłożenia przez ubezpieczonego odpowiedniego świadectwa pracy potwierdzającego świadczenie pracy w warunkach szczególnych nie może negatywnie odbijać się na możliwości ustalenia prawa do emerytury w wieku obniżonym. B. K. w okresie od 29.09.1973 r. do 21.02.1982 r. pracował w warunkach szczególnych w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...), ponieważ wykonywał we wskazanym czasie czynności montażysty-spawacza. W okresie od 23.02.1982 r. do 31.12.1994 r. ubezpieczony zajmował stanowisko zbrojarza-betoniarza, które również zakwalifikować należy jako pracę w warunkach szczególnych (odwołanie k.1-3).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując się jednocześnie na argumentację wyrażoną w zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie k. 5-6).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

B. K., ur. (...), w dniu 15.09.2014 r. złożył do (...) Oddział w S. wniosek o przyznane emerytury w wieku obniżonym. W przywołanym wniosku, ubezpieczony przyznał, że jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego oraz wniósł o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, na dochody budżetu państwa (wniosek k. 1-4 a. e.). Na podstawie przedłożonych dokumentów, ZUS zaliczył B. K. staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat, 2 miesięcy i 14 dni, w tym 24 lata, 3 miesiące i 8 dni okresów składkowych. Organ rentowy uznał, iż ubezpieczony przepracował w warunkach szczególnych 3 lata, 9 miesięcy i 19 dni, w okresach od 18.02.1985 r. do 31.03.1985 r. oraz od 1.01.1995 r. do 31.12.1998 r. (świadectwa wykonywania prac w warunkach szczególnych k. 15, 16 a. e.). Powyższe stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji, w której ZUS odmówił ubezpieczonemu przyznania prawa do emerytury w wieku obniżonym (decyzja k. 24 a. e.).

W okresie od 29.09.1973 r. do 21.02.1982 r. ubezpieczony zatrudniony był w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa Mieszkaniowego. W świadectwie pracy wydanym w dniu 22.02.1982 r. wskazano, iż B. K. zajmował stanowiska posadzkarza oraz montażysty-spawacza (świadectwo pracy, akta osobowe (...) cz. A) Początkowo, ubezpieczony pracował jako posadzkarz. W dniu 31.05.1979 r. zdał egzamin na spawacza i od tego czasu pracował jako montażysta-spawacz (poświadczona za zgodność z oryginałem kserokopia książka spawacza). B. K. pracował jako montażysta-spawacz na budowie osiedla mieszkaniowego, a precyzyjniej dziesięciopiętrowych wieżowców, przy ul. (...) w S., gdzie zajmował się montażem dużych płyt. Ubezpieczony wykonywał pracę w pięcioosobowych brygadach. Do jego obowiązków należało ustawianie, podawanej przez dźwig, płyt w poziomie lub w pionie oraz zespawanie ich łączeń. Na rogach płyt znajdowały się stalowe marki, które trzeba było zespawać, a następnie zalać betonem. Głównym zadaniem ubezpieczonego było spawanie stalowych elementów płyt. Wymienione prace B. K. wykonywał na wysokości, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. (zeznania ubezpieczonego k. 16v, zeznania W. C. k.22v, S. P. k. 22v).

Od 23.02.1982 r. do 31.12.1994 r. ubezpieczony był zatrudniony jako betoniarz-zbrojarz w (...) S., gdzie pracował przy budowie osiedla mieszkaniowego nad zalewem w S. oraz domków jednorodzinnych przy ul. (...) w S. (umowa o pracę k. 2 akta osobowe z (...) S. cz. B). Do jego zadań należało wykonywanie zbrojeń i montaż płyt żerańskich, co powodowało, iż faktycznie, głównie pełnił obowiązki montażysty-spawacza oraz zbrojarza. Część zbrojeń była wykonywana na wysokości. Na budowie osiedla przy ul. (...) ubezpieczony zajmował się szalowaniem ław fundamentowych, a następnie wykonywał zbrojenia, po czym spawał zbrojenia oraz stropy. Ponadto budował ściany i spawał balustrady. Rodzaj wskazanych czynności był wykonywany w zależności od etapu budowy. Wymienione prace ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. (zeznania ubezpieczonego k. 16v, świadków: R. G. k. 23, S. K. k. 23, W. G. k. 29v).

Sąd uznał, iż zeznania ubezpieczonego oraz świadków są wiarygodne. Wynika z nich logiczny oraz spójny obraz, zgodnie z którym B. K. od maja 1979 r., tj. od czasu ukończenia kursu na spawacza, do 21.02.1982 r. pracował w (...) w S. na budowie osiedla mieszkaniowego przy ul. (...) w S., gdzie wykonywał pracę montażysty na wysokości oraz spawacza. W okresie od 23.02.1982 r. do 31.12.1994 r. ubezpieczony był zatrudniony w (...) S., gdzie wykonywał pracę montażysty-spawacza oraz zbrojarza na budowach osiedla nad zalewem oraz przy ul. (...) w S.. Wskazać należy, iż W. C. w podobnym okresie, co ubezpieczony, zatrudniony był jako spawacz-monter w (...) w S. i pracował na tych samych budowach, co B. K., zaś S. P. również pracował w (...), w latach 1972-1995. Z kolei świadkowie S. K., R. G. oraz W. G. zatrudnieni byli w latach 80-tych i 90-tych XX wieku w (...) S.. Pierwszy z nich pracował na stanowisku kierownika budowy domków jednorodzinnych przy ul. (...) w S.. Z kolei R. G. był kierownikiem budowy, a W. G. pracował jako budowlaniec-montażysta.

Prace wykonywane przez ubezpieczonego w okresie od 22.05.1979 r. do 21.02.1982 r. oraz od 23.02.1982 r. do 31.12.1994 r. należy zakwalifikować jako wymienione w załączniku nr 1 wykazie A do wymienionego wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w dziale V w budownictwie i przemyśle materiałów budowlanych poz. 4 prace zbrojarskie i betoniarskie jak również poz. 5, tj. prace przy montażu konstrukcji metalowych na wysokości oraz w dziale XIV poz. 12 tj. prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowowodorowym. Uszczegółowienie powyższego odnaleźć można w zarządzeniu nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z 30.03.1985 r. w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego w dziale V, poz. 4 pkt 1 tj. zbrojarz-betoniarz oraz poz. 5 pkt 2, tj. monter urządzeń i konstrukcji metalowych jak również w dziale XIV poz. 12 pkt 8 tj. spawacz. Wszystkie z wymienionych prac należą do kategorii prac w warunkach szczególnych, zatem uznać należy, niezależnie od proporcji ich wykonywania, iż łącznie ubezpieczony wykonywał je stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Wskazane okresy, po ich zsumowaniu oraz doliczeniu uznanego przez ZUS czasu pracy w warunkach szczególnych, wynoszą ponad 15 lat pracy w wyżej wymienionych warunkach.

W dniu 24.08.2014 r. ubezpieczony skończył 60 lat życia.

Należy zatem uznać, iż ubezpieczony spełnił przesłanki określone w § 2 ust. 1 oraz w § 4 ust. 1 pkt. 1 i 3 cyt. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w związku z art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o FUS.

Wobec powyższego, Sąd, z mocy art. 477 14 § 2 kpc orzekł jak w sentencji i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia 1 września 2014 r., tj. od początku miesiąca, w którym B. K. złożył wniosek o dochodzone świadczenie.