Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 czerwca 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 czerwca 2015r. w S.

odwołania T. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 17 października 2014 r. Nr (...)- (...)

w sprawie T. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo T. S. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 01 października 2014r. do 30 września 2016r.;

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz T. S. kwotę 60 zł (sześćdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 1254/14

UZASADNIENIE

Decyzją z 17 października 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił T. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u wymienionego nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył ubezpieczony T. S. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazał, że schorzenia na które cierpi nie pozwalają mu na podjęcie pracy i kontynuowanie zatrudnienia (odwołanie k.1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 1 października 2014r., która nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę tej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k. 2-3).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Ubezpieczony T. S. był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 30 września 2014r. (decyzja z 16 kwietnia 2014r. o ustaleniu prawa do renty do 30 września 2014r. k.84 akt rentowych). W dniu 20 sierpnia 2014r. wpłynął do organu rentowego wniosek ubezpieczonego o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek k.86 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza orzecznika, który w orzeczeniu z 16 września 2014r. ustalił, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (orzeczenie lekarza orzecznika ZUS k. 89 akt rentowych). Na skutek sprzeciwu ubezpieczonego od powyższego orzeczenia, został on skierowany na badanie przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 1 października 2014r. ustaliła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia lekarza orzecznika k.10 akt rentowych tom dokumentacji medycznej i orzeczenie komisji lekarskiej ZUS k.92 akt rentowych). Powyższe orzeczenie stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji z 17 października 2014r., w której organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 17 października 2014r. k.93 akt rentowych).

Ubezpieczony T. S. ma 54 lata. Posiada wykształcenie zawodowe - mechanik-kierowca. Przez około 30 lat pracował jako kierowca samochodów ciężarowych (kwestionariusz okresów składkowych i nieskładkowych k.5 akt rentowych oraz świadectwa pracy i świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach k.11-21 akt rentowych).

Ubezpieczony cierpi na przewlekłą chorobę wieńcową CCS II, nadciśnienie tętnicze oraz nadwagę. W 2010r. wykonano u niego pomostowanie tylko jednego naczynia (pomost tętniczy). Niedrożne pozostają PTW oraz GM1. Aktualny stan kliniczny układu krążenia ubezpieczonego nadal ogranicza możliwość wykonywania przez niego prac zarobkowych zgodnych z posiadanymi kwalifikacjami. Wykonany w dniu 27 sierpnia 2014r. test wysiłkowy potwierdza niską tolerancję wysiłku - 5,6 METS ,tj. tylko 3,24 minuty w protokole Bruce’a. Poprawa kliniczna stanu zdrowia ubezpieczonego jest mało realna. Powyższe powoduje, że z przyczyn kardiologicznych ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolny do pracy ,tj. od 1 października 2014r. do 30 września 2016r. (opinia biegłych z zakresu kardiologii i neurologii k.8-9 akt sprawy).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego T. S. okazało się uzasadnione.

Stosownie do treści art.57 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz. U. z 2013r., poz.1440 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia, czy ubezpieczony jest nadal niezdolny do pracy, a jeżeli tak, to w jakim stopniu. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. Opinia sporządzona przez biegłych z zakresu kardiologii i neurologii dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczony jest w dalszym ciągu ,tj. od 1 października 2014r. do 30 września 2016r. częściowo niezdolny do pracy. W ocenie biegłych dalszą częściową niezdolność ubezpieczonego do pracy powoduje stan układu krążenia ,tj. przewlekła choroba wieńcowa, która objawia się niedrożnością naczyń wieńcowych oraz niską tolerancją wysiłku. Schorzenie to powoduje, że ubezpieczony nadal nie jest w stanie wykonywać pracy kierowcy, którą wykonywał przez szereg lat – do chwili ustalenia prawa do renty.

Analizując powyższą opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez specjalistów z zakresu schorzeń, na które cierpi ubezpieczony. Sporządzenie opinii zostało poprzedzone analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonego i jego badaniem. Opinia jest spójna i należycie uzasadniona.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art.98§1 i 3 kpc ,tj. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu.