Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 czerwca 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 czerwca 2015r. w S.

odwołania A. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 17 grudnia 2013 r. Nr (...)

w sprawie A. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo A. S. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 1 lipca 2013r. do 4 maja 2015r.

Sygn. akt: IV U 142/14 UZASADNIENIE

Decyzją z 17 grudnia 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił A. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u wymienionego nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył A. S. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazał, że jest po nieudanej operacji raka prostaty – w 2006r. W wyniku operacji następuje zwężanie cewki moczowej, co wiąże się z nietrzymaniem moczu i bólem. Po każdym wycięciu zwężenia cewki moczowej problem nietrzymania moczu nasila się. Zabieg ten był wykonywany kilkukrotnie. W związku z nietrzymaniem moczu musi nosić pieluchy, co jest bardzo uciążliwe i upokarzające. W tych okolicznościach nie jest w pełni zdolny do pracy. Ponadto cierpi na niedosłuch i przewód pokarmowy (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 10 października 2013r., która nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.5).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 31 lipca 2013r. wpłynął do organu rentowego wniosek A. S. o rentę z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k.1 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza orzecznika, który w orzeczeniu z 3 września 2013r. ustalił, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (orzeczenie lekarza orzecznika z 3 września 2013r. k.25 akt rentowych). Na skutek sprzeciwu ubezpieczonego od powyższego orzeczenia lekarza orzecznika ubezpieczony skierowany został na badanie przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 10 października 2013r. ustaliła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika k.26 akt rentowych i orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 10 października 2013r. k.31 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 17 grudnia 2013r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 17 grudnia 2013r. k.67 akt rentowych).

Biegli z zakresu ortopedii i neurologii w opinii sporządzonej na zlecenie Sądu rozpoznali u ubezpieczonego okołoporodowe uszkodzenie splotu ramiennego prawego z niedorozwojem i głębokim niedowładem kończyny górnej prawej z jej funkcjonalną bezużytecznością oraz przewlekły zespół bólowy kręgosłupa piersiowego w przebiegu zmian zwyrodnieniowych i skoliozy stwierdzając, że ze względu na niepełnosprawność, a głównie funkcjonalną bezużyteczność kończyny górnej prawej, ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolny do pracy zawodowej zgodnej z wykształceniem – technik informatyk, ponieważ w kwalifikacjach zawodowych wymagana jest sprawność obu rąk. Zdaniem biegłych niezdolność do pracy u ubezpieczonego ma charakter okresowy i trwa od 1 kwietnia 2013r. do 31 marca 2015r. (opinia biegłego ortopedy K. K. i neurologa E. K. k.9-10 akt sprawy).

Ubezpieczony ma 58 lat i wykształcenie średnie – technik budowlany. W przeszłości ubezpieczony pracował w swoim zawodzie, prowadził również działalność gospodarczą m.in. w zakresie usług remontowo-budowlanych. Od listopada 2007r. ubezpieczony pracuje jako dozorca – agent ochrony (informacja dotycząca okresów składkowych i nieskładkowych k.4-5 i 8-9 akt rentowych, zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu, umowy zlecenia oraz świadectwa pracy k.10-22 akt rentowych, wyjaśnienia ubezpieczonego k.27v – nagranie od minuty 1 do 10).

W dniu 4 maja 2006r. ubezpieczony przeszedł operację radykalnego wycięcia gruczołu krokowego, po której wystąpiło nietrzymanie moczu. Od 2009r. zaczęły występować zwężenia zespolenia pooperacyjnego w okolicy zwieracza cewki moczowej. Kolejne wycinanie zwężeń powodowało coraz rozleglejsze uszkodzenie zwieracza i co za tym idzie pogłębianie się objawów nietrzymania moczu. Towarzyszyły temu infekcje układu moczowego i ból przy mikcji. Od 2006r. do lipca 2014r. ubezpieczony przeszedł pięć zabiegów endoskopowego wycięcia zwężenia cewki moczowej. W sierpniu 2014r. przeszedł zabieg implantacji sztucznego zwieracza cewki moczowej, a październiku 2014r. zabieg explantacji sztucznego zwieracza cewki moczowej. W przedstawionym stanie układu moczowego, a przede wszystkim z powodu postępującego nietrzymania moczu ubezpieczony był częściowo niezdolny do pracy poczynając od 4 maja 2006r. (data operacji usunięcia gruczołu krokowego) do 4 maja 2015r., przy czym od 4 maja 2006r., czyli od daty oznaczonej jako początek niezdolności do pracy, doszło do pogorszenia stanu zdrowia ubezpieczonego z powodu nietrzymania moczu ,tj. występujących od września 2009r. objawów zwężenia zespolenia pooperacyjnego w okolicy zwieracza cewki moczowej. Wyniki badań uroflowmetrycznych z 2011r., 2012r. i 2013r. świadczą o średnim nasileniu objawów przeszkody podpęcherzowej (zwężenia), co świadczy o umiarkowanym stopniu nasilenia nietrzymania moczu (opinia biegłego urologa W. L. k.19-20 akt sprawy i opinie uzupełniające tego samego biegłego k.36 i 48 akt sprawy).

Ubezpieczony cierpi ponadto na obustronny niedosłuch odbiorczy i posługuje się aparatem słuchowym. Taki stan narządu słuchu stanowi przeciwwskazanie do pracy w hałasie i na wysokości (opinia biegłego laryngologa k.10 i 12 akt sprawy). Ponadto występuje u niego choroba refluksowa przełyku i choroba wrzodowa dwunastnicy w wywiadzie. Schorzenia te wymagają okresowego leczenia, ale nie powodują niezdolności do pracy (opinia biegłego gastrologa k.11 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego A. S. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2013r., poz.1440 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u ubezpieczonego istnieje niezdolność do pracy, a jeżeli tak to jakiego stopnia i w jakim okresie. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. I tak opinia biegłego z zakresu urologii dała podstawy do ustalenia, że na skutek przebytego w dniu 4 maja 2006r. zabiegu radykalnego wycięcia gruczołu krokowego z powodu nowotworu ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy, przy czym przewidywany termin trwania tej niezdolności to 4 maja 2015r. Jako datę powstania częściowej niezdolności do pracy biegły wskazał w/w datę zabiegu operacyjnego ,tj. 4 maja 2006r., ale jednocześnie stwierdził, że poczynając od września 2009r. doszło do pogorszenia stanu zdrowia ubezpieczonego z uwagi na występujące od tego czasu zwężenia zespolenia pooperacyjnego w okolicy zwieracza cewki moczowej. Zwężenia te wymagały wycinania, co powodowało coraz rozleglejsze uszkodzenie zwieracza i pogłębianie się objawów nietrzymania moczu. W konsekwencji tego ubezpieczony zaczął cierpieć na nietrzymanie moczu w stopniu umiarkowanym.

Analizując opinię biegłego urologa wraz z opiniami uzupełniającymi (k.20, 36 i 48 akt sprawy) Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie. Wydał ją specjalista właściwy dla oceny schorzenia, na które cierpi ubezpieczony, a wydanie opinii poprzedziła analiza dokumentacji medycznej ubezpieczonego i jego badanie. Należy zauważyć, że ubezpieczony obok orzeczonej częściowej niezdolności do pracy spełnia również pozostałe przesłanki nabycia renty z tytułu niezdolności do pracy. Data powstania niezdolności do pracy ,tj. 4 maja 2006r. przypada wprawdzie w okresie, w którym ubezpieczony od przeszło 18 miesięcy nie podlegał ubezpieczeniu, ale jak wynika z w/w opinii biegłego urologa, poczynając od września 2009r. doszło do pogorszenia stanu zdrowia ubezpieczonego, co uzasadniało orzeczenie o dalszej niezdolności do pracy . W tym okresie ubezpieczony podlegał zaś ubezpieczeniu (vide: karta przebiegu zatrudnienia k.65 akt rentowych oraz umowa zlecenie i świadectwo pracy k.14-15 akt rentowych). Spełniona pozostaje również przesłanka posiadania co najmniej 5-letniego okresu ubezpieczenia - tu w dziesięcioleciu przed zgłoszeniem wniosku o rentę ,tj. w okresie od 31 lipca 2003r. do 30 lipca 2013r. (vide: karta przebiegu zatrudnienia k.65 akt rentowych).

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że ubezpieczonemu przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 1 lipca 2013r. (początek miesiąca, w którym ubezpieczony wystąpił z wnioskiem o rentę) do 4 maja 2015r.