Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 czerwca 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 czerwca 2015r. w S.

odwołania Z. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 16 maja 2014 r. Nr (...)

w sprawie Z. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu Z. S. przysługuje prawo do emerytury od dnia 05 maja 2014r.;

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz Z. S. kwotę 60 zł (sześćdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt: IV U 621/14

UZASADNIENIE

Decyzją z 16 maja 2014 r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił Z. S. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych zaliczył ubezpieczonemu staż w wymiarze 13 lat, 1 miesiąca i 18 dni, natomiast do pracy w warunkach szczególnych nie zaliczył ubezpieczonemu okresu zatrudnienia od 01.02.1984r. do 30.09.1994 r. w B. w S. z uwagi na wady formalne wystawionego świadectwa pracy przez pracodawcę.

Odwołanie od w/w decyzji złożył Z. S. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że do pracy w warunkach szczególnym powinien być mu zostać zaliczony okres zatrudnienia od 01.02.1984 r. do 30.09.1994 r. w (...) S.A. w S., w których to okresie zatrudnienia stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował jako kierownik budowy, co odpowiada pracy w warunkach szczególnych wymienionej w wykazie A, dziale XIV, poz. 24 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (odwołanie k.1-5).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.7-8).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony Z. S. w dniu 5 maja 2014 r. ukończył 60-ty rok życia. W dniu 12 marca 2014 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 28 lat, 10 miesięcy i 9 dni stanowiący, w tym okresy składkowe w wymiarze 28 lat, 5 miesięcy i 11 dni i okresy nieskładkowe w wymiarze 4 miesięcy i 28 dni. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 13 lat, 1 miesiąca i 18 dni. Organ rentowy do stażu pracy w warunkach szczególnych zaliczył ubezpieczonemu okres zatrudnienia w Krajowej Spółce (...) od 01.09.1969 r. do 23.04.1974 r., od 13.03.1976 r. do 31.01.1984 r. oraz okres służby wojskowej od 24.04.1974 r. do 31.12.1974 r. Do pracy w warunkach szczególnych nie zaliczono natomiast okresu zatrudnienia od 01.02.1984 r. do 30.09.1994 r. w (...) S.A. w S. z uwagi na błędy formalne wystawionego przez pracodawcę świadectwa pracy. Z uwagi na brak wymaganego ustawą 15 –letniego stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 16 maja 2014 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 16.05.2014 r. – k.49 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Ubezpieczony w okresie od 01.02.1984 r. do dnia 30.09.1994 r. był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Budowlano- (...) S.A. w S. (świadectwo pracy k. 7 akt rentowych). Ubezpieczony został zatrudniony na stanowisku zastępcy kierownika bazy sprzętu i pracował na tym stanowisku do 10.03.1987 r. Baza sprzętu obsługiwała budowy prowadzone przez Przedsiębiorstwo Budowlano- (...) S.A. Na stanie bazy były koparki, dźwigi, samochody ciężarowe, wywrotki, samochody dostawcze, samochody osobowe. Na bazie sprzętu wykonywane były również naprawy sprzętu ciężkiego. Praca ubezpieczonego na stanowisku zastępcy kierownika tej bazy polegała na rozsyłaniu kierowców samochodów ciężarowych i operatorów sprzętu ciężkiego budowlanego na budowy zgodnie z zapotrzebowaniem kierowników budów, zamawianiu części do remontów. Następnie od dnia 10 marca 1987 r. do końca zatrudnienia u wymienionego pracodawcy ubezpieczony pracował na budowach jako kierownik grupy elektryków. Ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy nadzorował prace prowadzone przez podległych mu służbowo elektryków, sprawdzał jak również wykonywał samodzielnie pomiary elektryczne w zakresie zabezpieczeń ochronnych. Ubezpieczony nadzorował pracę elektryków, który wykonywali instalacje elektryczną wewnątrz obiektów budowanych przez wymienioną firmę, jak również prace elektryczne wykonywane od przyłącza do poszczególnych budynków zgodnie z projektem uzgodnionym z zakładem energetycznym. Ubezpieczony opracowywał harmonogram prac eklektycznych wykonywanych na prowadzonych budowach, sprawdzał, czy zakładanie instalacji elektrycznej przebiega zgodnie z dokumentacja techniczna, rozdzielał pracę elektrykom, zamawiał potrzebne materiały na wykonanie tych instalacji, a następnie rozliczał się z tego (zeznania świadków: S. W. k. 18v-20, B. B. k. 29v-30v, B. W. k. 31-31v, zeznania ubezpieczonego k. 34v-35).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczności niesporna, oświadczenie zawarte we wniosku o emeryturę -k. 1v akt emerytalnych ubezpieczonego).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, wyszczególnionego powyżej, który obdarzony został przez Sąd wiarygodnością. Przeprowadzone dowody z zeznań świadków i ubezpieczonego są spójne, logiczne oraz korespondują ze szczątkową dokumentacją pracowniczą dotyczącą ubezpieczonego. Sąd odmówił wiarygodności zeznaniom świadka T. S. (k.30v-31), w części gdzie zeznał iż ubezpieczony był kierownikiem budowy i nadzorował pracę wszystkich grup pracujący na tych budowach, a nie tylko pracę grupy elektryków, bowiem w tym zakresie zeznania wymienionego świadka pozostają w sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym, w tym zeznaniami samego ubezpieczonego.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie Z. S. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art. 32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku, jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek z dniem 5 maja 2014 r., nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego oraz spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy.

Kwestią sporną pozostało tylko ustalenie czy ubezpieczony posiada wymagany 15 letni staż pracy w warunkach szczególnych na datę 1 stycznia 1999 r.

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że ubezpieczony w okresie od 10 marca 1987 r. do 30.09.1994 r. (7 lat, 6 miesięcy i 20 dni) w ramach zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Budowlano- (...) S.A. w S. wykonywał pracę kierownika grupy elektryków wykonując stale i w pełnym wymiarze czasu pracy nadzór inżynieryjno-techniczny nad podległą mu brygadą elektryków. Ubezpieczony nadzorował pracę elektryków, którzy wykonywali instalacje elektryczne wewnątrz i na zewnątrz budynków oraz instalacje ochronne np. odgromowe. Praca elektryków jest pracą w warunkach szczególnych zgodnie z wykazem A, działem II rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci zeznań świadków i ubezpieczonego wynika, że wymieniony zakład pracy zajmowały się budownictwem mieszkaniowym i przemysłowym i głównym miejscem pracy osób zatrudnionych w tej firmie były budowy. Ubezpieczony swoją pracę kierownika grupy elektryków wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracując razem z podwładnymi na budowach i stale nadzorując wykonywaną przez nich pracę. Tak więc praca ubezpieczonego polegała na bezpośrednim nadzorze i bezpośredniej kontroli procesu pracy na stanowiskach pracy wykonywanych w szczególnych warunkach. W ocenie Sądu pracę ubezpieczonego należy zatem zakwalifikować jako pracę w warunkach szczególnych wymienioną w wykazie A, dziale XIV, poz. 24 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze – jako dozór inżynieryjno-techniczny na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie. (...) S.A. w S. było firmą budowlaną to ze względu na specyfikę tego przedsiębiorstwa budowy konkretnych obiektów należy potraktować jako odrębne oddziały. Należy również wskazać, iż organ rentowy błędnie nie zaliczył ubezpieczonemu do stażu pracy w warunkach szczególnych całego okresu odbywania przez niego zasadniczej służby wojskowej. Zaliczono okres służby wojskowej tylko do 31.12.1974 r., a w ocenie Sądu powinien być zaliczony cały okres tj. również od 01.01.1975 r. do 12.04.1976 r. (1 rok, 3 miesiące i 12 dni). W szczątkowej dokumentacji pracowniczej, która zawiera tylko listy płac ubezpieczonego, wskazano iż od 10.03.1987 r. ubezpieczony był zatrudniony jako nadbrygadzista robót elektrycznych, a w 1989 r. jako majster robót elektrycznych. W każdym przypadku jednak ubezpieczony otrzymywał dodatek funkcyjny co świadczy o tym, że faktycznie wykonywał pracę kierownika. Do powyższych zaszeregowań wynikających z list płac odniósł się również świadek S. W., który był dyrektorem naczelnym przedsiębiorstwa (...), zeznając iż takie zaszeregowania mogły być jedynie dla celów płacowych, faktycznie takiego stanowiska natomiast na budowie nie było. Wymieniony świadek konsekwentnie zeznawał, że ubezpieczony od marca 1987 r. pracował na stanowisku kierownika robót elektrycznych. Nadmienić należy w tym miejscu, że o tym, czy praca wykonywana jest w warunkach szczególnych nie decyduje angaż, tylko faktycznie wykonywana praca przez ubezpieczonego w trakcie zatrudnienia.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że ubezpieczony na datę 1 stycznia 1999 r. udowodnił staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 21 lat, 11 miesięcy i 20 dni, po zaliczeniu do stażu uznanego przez organ rentowy okresu pracy od 10.03.1987 r. do 30.09.1994 r. w przedsiębiorstwie (...) S.A. w S. oraz pełnego okresu, w którym ubezpieczony odbywał zasadniczą służbę wojskową.

Wobec powyższego odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że Z. S. przysługuje prawo do emerytury od(...)r. tj. ukończenia przez niego 60-ego roku życia. O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc i § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2013r., poz. 490).

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.