Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 września 2015 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 29 września 2015 r. w Rybniku

sprawy z odwołania M. M. (1) ( M. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o świadczenia przedemerytalne

na skutek odwołania M. M. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 14 lipca 2015 r. Znak: (...)

oddala odwołanie.

Sędzia

Sygn. akt. IX U 766/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 14 lipca (...). (...) Oddział w R. odmówił ubezpieczonej M. M. (1) prawa do świadczenia przedemerytalnego podnosząc w uzasadnieniu decyzji brak prawa do świadczenia wobec okoliczności, iż ostatnim zatrudnieniem ubezpieczonej nie było zatrudnienie w ramach stosunku pracy rozwiązanie, którego winno nastąpić z przyczyn leżących po stronie pracodawcy zaznaczając, iż organ rentowy uwzględnił do stażu pracy 19 lat, 11 miesięcy i 5 dni okresów składkowych oraz 5 lat, 2 miesiące i 7 dni okresów nieskładkowych, łącznie 25 lat, 1 miesiąc i 12 dni.

Organ rentowy zaznaczył też iż nie zajął stanowiska odnośnie pracy ubezpieczonej w gospodarstwie rolnym rodziców w okresie od dnia 1 lipca 1972r. do dnia12 września 1974r., bo ubezpieczona nie przedłożyła żądanych dokumentów.

Ubezpieczona w odwołaniu od decyzji domagała się jej zmiany podnosząc, iż nie zgadza się z decyzją.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji, wskazując dodatkowo, iż zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 18 grudnia 2012r. sygn. akt. IIIAUa 1599/12 przez rozwiązanie stosunku pracy w rozumieniu przepisu art. 2 ust. 1 pkt. 6 ustawy z 2004r. o świadczeniach przedemerytalnych należy rozumieć jedynie rozwiązanie umowy o pracę na czas nieokreślony.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił co następuje.

Ubezpieczona urodziła się w dniu (...)

Ubezpieczona złożyła wniosek o świadczenie przedemerytalne w dniu 14 kwietnia 2015r.

Organ rentowy uwzględnił ubezpieczonej staż pracy w wymiarze 19 lat, 11 miesięcy, 5 dni okresów składkowych, 5 lat, 2 miesięcy, 7 dni okresów nieskładkowych, łącznie w wymiarze 25 lat, 1 miesiąca i 12 dni liczony do dnia 11 października 20014r. tj. do dnia ustania ostatniego zatrudnienia ubezpieczonej.

W okresie od dnia 7 października 2013r. do dnia 11 października 2014r. ubezpieczona zatrudniona była w SAS S.J. S. i P. w W. Śl. na podstawie umowy o pracę nakładczą. Rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło za wypowiedzeniem przez spółkę jw. z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia na podstawie art. 30 § 1 pkt. 2 kodeksu pracy, zgodnie ze sprostowanym świadectwem pracy z powodu likwidacji stanowiska pracy.

Podstawą świadczenia pracy jw. i kolejnego jej rozwiązania w trybie wypowiedzenia była umowa o pracę nakładczą zawarta pomiędzy w.w w dniu 7 października 2013r. , na okres od dnia 7 października 2013r do dnia 30 września 2015r. z możliwością rozwiązania umowy za dwutygodniowym wypowiedzeniem, zgodnie z art. 33 kodeksu pracy.

Ubezpieczona w okresie od dnia 13 października 2014r. do nadal zarejestrowana jest w Powiatowym Urzędzie Pracy w W. Śl. jako bezrobotna. Ubezpieczona była uprawniona do pobierania zasiłku dla bezrobotnych od dnia 13 października 2014r. i sześciomiesięczny okres pobierania zasiłku upłynął z dniem 12 kwietnia 2015r. , w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych, co zostało potwierdzone zaświadczeniem urzędu jw. z dnia 14 kwietnia 2015r.

Powyższe ustalił Sąd w oparciu o akta organu rentowego, dokumentację przedłożoną przez ubezpieczoną przed Sądem, w tym dotyczącą sprostowania świadectwa pracy k. 8 akt w pliku i dokumentację akt osobowych ubezpieczonej jako okoliczności bezsporne pomiędzy stronami, również w zakresie sprostowanego świadectwa pracy, gdy organ rentowy nie kwestionował tego dokumentu.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył co następuje.

Prawo do świadczenia przedemerytalnego uregulowane jest przepisami ustawy o świadczeniach przedemerytalnych z dnia 30 kwietnia 2004r. ( Dz. U. Nr 120 poz. 1252 ze zmianami ) w art. 2 ust. 1 pkt. 2 do 6.

Uprawnienie ubezpieczonej do świadczenia zdaniem Sądu należy rozpatrywać w świetle art. 2 ust. 1 pkt. 2 ( wobec powoływanej jako przyczyny wypowiedzenia likwidacji stanowiska pracy, a nie likwidacji pracodawcy, gdy takiej sytuacji dotyczy uregulowanie art. 2 ust. 1 pkt. 1), które to uregulowanie stanowi, iż prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje kobiecie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy … w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat oraz posiada okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 30 lat.

Tylko łączne spełnienie warunków jak w tym uregulowaniu ( art. 2 ust. 1 pkt. 2 jw. ) dodatkowo przy spełnieniu warunków wynikających z powołanego uregulowania art. 2, przy czym ust. 3, a to pobierania zasiłku dla bezrobotnych przez okres sześciu miesięcy, dalszego zarejestrowania danej osoby jako osoby bezrobotnej, braku odmówienia bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych, złożenia wniosku o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nie przekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego sześciomiesięczny okres pozwala na przyznanie prawa do świadczenia, a brak spełnienia którejkolwiek z nich możliwość taką wyklucza.

Ubezpieczona ma wymagany uregulowaniem art. 2 ust. 1 pkt. 2 wiek, gdy w dacie złożenia wniosku o świadczenie ukończyła 58 lat.

Nie nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy z ubezpieczoną z dniem 11 października 2014r. w rozumieniu tego uregulowania, gdy rozwiązanie takie dotyczy wyłącznie osoby pozostającej w stosunku pracy pracownika, za którego zgodnie z uregulowaniem art. 2 kodeksu pracy uważa się osobę zatrudnioną na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę, nie jest nim osoba wykonująca pracę nakładczą.

Wynika to dodatkowo z uregulowania art. 303 §1 kodeksu pracy stanowiącego, iż Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia zakres stosowania przepisów prawa pracy do osób wykonujących pracę nakładczą, ze zmianami wynikającymi z odmiennych warunków wykonywania tej pracy, a więc uregulowania przewidującego odrębność umowy o pracę od umowy o pracę nakładczą, przewidującego dwie różne podstawy zatrudnienia.

Wydane na podstawie art. 303 §1 kodeksu pracy Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 31 grudnia 1975r. w sprawie uprawnień pracowniczych osób wykonujących pracę nakładczą nie przekreśla jej cywilnoprawnego charakteru.

Za odrębnością jw. przemawia też uregulowanie art. 6 ust. 1 pkt. 1 i 2 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( Dz. U. z 2015r. poz. 121 ) odrębnie wskazujące na podleganie obowiązkowym ubezpieczeniom wskazanym w tym uregulowaniu przez pracowników ( pkt. 1 jw. ) i osób wykonujących pracę nakładczą ( pkt. 2 jw. ), jak również uregulowanie art. 8 ust. 1, 2a i 3 tejże ustawy wprowadzające pojęcia pracownika ( ust. 1 i 2a ) i osoby wykonującej pracę nakładczą ( ust. 3 ).

Ubezpieczona nie posiada wymaganego tym uregulowaniem stażu pracy 30 lat i stażu takiego nie osiągnęłaby nawet po zaliczeniu do stażu pracy powoływanego okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców od dnia 1 lipca 1972r. do dnia 12 września 1974r, gdy organ rentowy prawidłowo uwzględnił ubezpieczonej ( bez tego okresu ) łączny staż pracy w wymiarze 25 lat, 1 miesiąca i 12 dni, gdy brak jest podstaw do zaliczenia do tego stażu pracy powoływanego przez ubezpieczoną na rozprawie przed Sądem okresu zarejestrowania w urzędzie pracy bez prawa do zasiłku, bez znaczenia pozostaje przyczyna braku takiego uprawnienia.

Ubezpieczona spełnia warunki prawa do świadczenia z powołanego powyżej uregulowania art. 2 ust. 3.

Brak spełnienia warunków w zakresie dotyczącym rozwiązania stosunku pracy i wymaganego stażu pracy nie pozwala jednak na przyznanie ubezpieczonej prawa do świadczenia.

Zajmując takie stanowisko Sąd z mocy art. 477 ¹⁴ § 1 kpc oddalił odwołanie jako bezzasadne.

Sędzia: