Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Nowakowska

Protokolant Alina Kędzia

po rozpoznaniu w dniu 23 września 2015 r. w Kaliszu

odwołania J. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 28 maja 2015 r. Nr (...)

w sprawie J. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.z dnia 28 maja 2015 r. znak (...)w ten sposób, że przyznaje J. K.emeryturę od (...).

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28.05.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O. odmówił J. K. przyznania emerytury, bo jako osoba urodzona po 31.12.1948r. nie udowodniła co najmniej 15 lat pracy w tych warunkach na dzień 1.01.1999r., gdyż zakwestionowano świadectwa pracy w szczególnych warunkach wydane przez Przedsiębiorstwo (...) w O.,

Odwołanie od tej decyzji wniosła do Sądu J. K. domagając się przyznania emerytury z tytułu ponad 15-letniego wykonywania pracy w szczególnych warunkach, powołując się na to, że pracowała jako zbrojarz w (...) O.i na tę okoliczność powołała jako dowód zeznania świadków.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Zgodnie z art.184 ust.1 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS (t.j. Dz. U. z 2013r. poz. 1440 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art.32-34, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (1.01.1999r.) osiągnęli:

1.  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzna;

oraz

2.  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27.

Stosownie do treści ust.2 emerytura ta przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do OFE lub przekazania środków tam zgromadzonych na dochody budżetu państwa za pośrednictwem ZUS.

Stosownie do treści art. 32 cyt. ustawy ubezpieczeni będący pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnieni w szczególnych warunkach przez co najmniej przez 15 lat, nabywali prawo do emerytury w wieku obniżonym o 5 lat od podstawowego o ile udowodnili łączny staż ubezpieczeniowy określony w art.27 cyt. ustawy wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z ust.4 tego przepisu wiek emerytalny, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust.2 i 3 przysługiwało prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych tj. rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zmianami).

Paragraf 2 powyższego rozporządzenia stanowi, że okresami prac uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy te stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie z art.184 ust.1 cyt. ustawy odwołująca się – jako osoba urodzona po 31.12.1948r. winna warunki stażowe tj. 20 lat okresów składkowych i nieskładkowych oraz 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach wykazać na dzień 1.01.1999r.

Jak wynika z danych ZUS na ten dzień odwołująca się udowodniła zatrudnienie w łącznym wymiarze 23lat 2 miesiące i 11 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

Z akt osobowych uzyskanych przez Sąd z archiwum wynika, że odwołująca się była zatrudniona w Przedsiębiorstwie (...) w O. jako zbrojarz w dwóch okresach: od 1.07.1977r. do 31.10.1990r. oraz następnie od 3. 06.1991r. do 30.11.1994r. W aktach tych znajdują się corocznie w okresie 1986-90. sporządzane oświadczenia o wykonywaniu pracy w szczególnych warunkach, a w opinii z 24.09.1985r. mowa jest o wykonywaniu przez odwołująca się od 8 lat pracy zbrojarza na wydziale P-1.

Z urzędu wiadome jest Sądowi, że podstawową działalność Przedsiębiorstwa (...) w O. stanowiła produkcja rozmaitych elementów z betonu: płyt i belek stropowych, płyt chodnikowych,, słupów energetycznych, schodów, dźwigarów itp.

Odwołująca się pracowała stale i w pełnym wymiarze przy produkcji zbrojeń do produkowanych prefabrykatów, wykonywała zbrojenia, które następnie były na tej samej hali zalewane betonem i ubijane wibratorami. Prace zbrojarskie polegały na łączeniu konstrukcji stalowych prętów za pomocą odpowiednich drutów. Na hali panował wielki hałas z tych urządzeń i zapylenie.

Wykonywanie przez odwołująca się pracy zbrojarza w obu okresach zatrudnienia w (...) znajduje pełne potwierdzenie też w zeznaniach świadków B. K.i M. K.pracujących w tych samych warunkach.

Skoro więc materiał dowodowy wskazuje na to, że odwołująca się pracowała w okresach wskazanych w oświadczeniach zakładu pracy w szczególnych warunkach jako zbrojarz prefabrykatów to jej praca była pracą w szczególnych warunkach na stanowisku wymienionym w dziale V ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983r. (DZ.U.83.8.43 ze zm), gdzie używa się określenia: „prace zbrojarskie i betoniarskie”

Przepisy resortowe (zarządzenie nr 9 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych (Dz. Urz. MBi PMB nr3 poz.6) -stanowiące powtórzenie i niejako doprecyzowanie ogólnego określenia pracy uznanej za wykonywaną w szczególnych warunkach wskazanej w przepisach ogólnych odnoszących się do wszystkich branż gospodarki prace na stanowisku zbrojarza prefabrykatów umiejscawiają w dziele V wykazu A poz. 4 pkt 2.

Jak wynika z dokonanych ustaleń na dzień 1.01.1999r. J. K.wykonywała pracę w szczególnych warunkach przez okres ponad 15 lat. (od 1.07.1977r. do 31.10.1990r. i od 3.06.1990r. do 30.11.1994r.). Ogólny jej staż na dzień 1.1.1999r. wynosi ponad 23 lata. Wiek 55 lat osiągnęła w dniu (...). Spełnia więc warunki do nabycia emerytury.

W tym stanie rzeczy Sąd przyznał odwołującej się prawo do emerytury od daty spełnienia wszystkich warunków do świadczenia, z których ostatnim było ukończenie wieku 55 lat.

Zaskarżona decyzja podlegała więc zmianie i zgodnie z art.477 ¹⁴§2 kpc orzeczono jak w wyroku.