Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 6 listopada 2015r.

Sąd Rejonowy w Słupsku VI Wydział Gospodarczy

Przewodniczący SSR Marek Lagut

Protokolant Marta Zięba

po rozpoznaniu w dniu 06.11.2015r.

na rozprawie

sprawy z powództwa U. O.

przeciwko Przedsiębiorstwu Produkcyjno Usługowo Handlowemu (...) T. Ż. i spółka spółce jawnej w C.

o zapłatę

zasądza od pozwanej Przedsiębiorstwa Produkcyjno Usługowo Handlowemu (...) T. Ż. i spółka spółki jawnej w C. na rzecz powódki U. O. kwotę 4.269,21 zł (cztery tysiące dwieście sześćdziesiąt dziewięć złotych i dwadzieścia jeden groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od 08.07.2014r. do dnia zapłaty oraz kwotę 717 zł (siedemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VI GC 554/15

UZASADNIENIE

Powódka U. O. wniosła o zasądzenie od Przedsiębiorstwa Produkcyjno Usługowo Handlowego (...) i spółka spółki jawnej w C. kwoty 4.269,21 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 08.07.2014r. i kosztami procesu tytułem ceny za sprzedane materiały budowlane tj. wapno.

W sprzeciwie od upominawczego nakazu zapłaty pozwana – Przedsiębiorstwa Produkcyjno Usługowo Handlowego (...) i spółka spółki jawnej w C. – wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie zwrotu kosztów procesu. Przyznała, że kupiła od powódki materiały budowlane za cenę wskazaną w fakturze VAT, lecz informowała powódkę o swoich przejściowych problemach finansowych i że strony wypracowały porozumienie w kwestii odroczenia płatności dochodzonej przez powódkę kwoty.

W piśmie z 28.07.2015r. (k.39) powódka zaprzeczyła, aby strony zawarły porozumienie w sprawie odroczenia terminu zapłaty.

Sąd ustalił, co następuje:

pozwana zawarła z powodem umowę sprzedaży wapna budowalnego za cenę 5.269,21 zł z terminem zapłaty do 07.07.2014r. Z tego tytułu powódka wystawiła pozwanej fakturę VAT:

bezsporne, nadto dowód: faktura VAT k.4.

Powódka pismem z 08.12.2014r. bezskutecznie wzywała pozwaną do zapłaty ceny –

dowód: wezwanie do zapłaty wraz z odwodem nadania k.6-9.

Powyższy stan faktyczny był bezsporny i wynika z niekwestionowanych dokumentów.

Sąd zważył, co następuje:

strony zawarły umowę sprzedaży wapna budowlanego (art. 535 k.c.). Pozwana nie kwestionowała zawarcia umowy i wysokość ceny, podniosła jedynie, iż informowała powódkę o swoich przejściowych problemach finansowych i że strony wypracowały porozumienie w kwestii odroczenia płatności dochodzonej przez powódkę kwoty. Wobec zaprzeczenia tej okoliczności przez powódkę, ciężar jej udowodnienia spoczywał na pozwanej (art. 6 k.c.).

Pozwana nie przedstawiał żadnego dowodu potwierdzającego wypracowania przez strony porozumienia w kwestii odroczenia płatności. Powyższemu przeczy wezwanie do zapłaty wystosowane przez powoda w dniu 08.12.2014r. – gdyby wszak takie porozumienie strony zawarły, to powódka nie kierowałaby takiego wezwania. Pozwana nie wskazała ponadto kiedy, w jakich okolicznościach zawierała przedmiotowe porozumienie oraz do kiedy strony uzgodniły wydłużenie terminu zapłaty. Pozwana nie udowodniła zatem, aby powód odroczył termin zapłaty ceny, a powyższe okoliczności powadzą jednoznacznie do wniosku, że przedmiotowy zarzut jest wyłącznie przyjadą przez pozwaną taktyką procesową skierowaną na opóźnienie w wydaniu rozstrzygnięcia w sprawie.

Mając powyższe na uwadze zarzut przedwczesności powództwa jest niesłuszny, co czyni powództwo zasadnym (art. 535 k.c.) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie (art. 481§1 i 2 k.c.) liczonymi od następnego dnia po upływie terminu do zapłaty.

Pozwana przegrała proces w całości i – zgodnie z zasadą odpowiedzialności za jego wynik (art. 98§1 k.p.c.) – zobowiązana jest zwrócić powodowi poniesione przez niego koszty procesu. Koszty te wyniosły kwotę 717 zł, na co składa się: opłata od pozwu w wysokości 100 zł, wynagrodzenie pełnomocnika, który jest radcą prawnym w wysokości 600 zł oraz 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa – art. 99 w zw. z art. 98§3 k.p.c. w zw. z §6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jednolity Dz.U.2013.490).