Sygnatura akt VI K 436/15
I.
Dnia 14 września 2015 roku
Sąd Rejonowy w Kłodzku, VI Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący : SSR Anna Wołosecka - Berk
Protokolant : Aneta Elżbieciak
po rozpoznaniu dnia 14.09.2015r. sprawy karnej
D. Ś. (1)
urodz. (...) w G.
syna Z. i M. zd. N.,–
oskarżonego o to, że:
w dniu 12 czerwca 2015 roku w S., woj. (...), kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym marki F. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, wynik badania alcosensorem I – 0,87 mg/l, II – 0,84 mg/l, III - 0,83 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,-
to jest o czyn z art. 178a§1 kk
----------- / ----------
I. oskarżonego D. Ś. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 178a§1 kk wymierza mu 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności,-
II. na podstawie art. 69§1 kk i 70§1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo oskarżonemu zawiesza tytułem próby na okres lat 2 (dwóch),-
III. na podstawie art. 42§2 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres lat 4 (czterech),-
IV. na podstawie art. 43a§2 kk orzeka od oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 (pięć tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej,-
V. na podstawie art. 63§4 kk na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zalicza oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 12 czerwca 2015r. do dnia 14 września 2015r.,-
VI. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej w K. adw. J. S. kwotę 664,20 złotych tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu,-
VII. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1090,20 zł. tytułem poniesionych w sprawie wydatków i zwalnia od uiszczenia opłaty.
Sygn. akt VI K 436/15
W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 12 czerwca 2015 roku oskarżony D. Ś. (1) przebywał u w miejscu swojego zamieszkania w S. gdzie spożywał alkohol w postaci wódki. W godzinach wieczornych oskarżony postanowił pojechać do sklepu swoim samochodem marki F. (...) o nr rej. (...), po powrocie ze sklepu zaparkował samochód na ulicy w pobliżu miejsca zamieszkania, uderzając w pobliskie ogrodzenie. Sposób prowadzenia samochodu przez oskarżonego wszywał na możliwość , iż kierujący jest nietrzeźwy , obserwujący ten fakt M. L. (1) zawiadomił Policję. Po przybyciu na miejsce zdarzenia funkcjonariuszy Policji , oskarżonego poddano badaniu urządzeniem typu A., które wykazało zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu o godz. 22.05 – 0,87 mg/l, o godz. 22.20 – 0,84 mg/l, a o godz. 22.25 - 0,83 mg/l.
/ dowód: wyjaśnienia oskarżonego k.14-17;
zeznania świadka M. L. k. 8-11
notatka urzędowa k. 1;
protokół użycia A. k. 3
protokół zatrzymania osoby k 3 /
Oskarżony D. Ś. (1) nie był uprzednio karany.
/ dowód: informacja z K. k 32/
Oskarżony D. Ś. (1) stojący pod zarzutem popełnienia czynu z art. 178a§1 kk przyznał się do winy i w złożonych wyjaśnieniach podał , że w czasie zdarzenia był pod wpływem alkoholu ale czuł się dobrze , nie potrafił wytłumaczyć swojego zachowania. W toku postępowania przygotowawczego uzgodniono wymiar kary i środka karnego i Prokurator złożył wniosek o skazanie oskarżonego bez przeprowadzenia rozprawy i wymierzenie kary 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania tytułem próby na okres lat 2, orzeczenie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres lat 4, orzeczenie świadczenia pieniężnego w kwocie 5000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej , zasądzenie kosztów .
W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, co następuje:
W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego wina oskarżonego odnośnie zarzuconego mu czynu nie budzi wątpliwości.
Potwierdzeniem tego są wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się do winy oraz dokumenty zgromadzone w toku postępowania. Dowody te wskazują, że krytycznego dnia D. Ś. prowadził pojazd mechaniczny znajdując się w stanie nietrzeźwości i zachowaniem swym wyczerpał ustawowe znamiona występku z art. 178a§1 kk.
Mając powyższe na uwadze Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia czynu z art. 178a§1 kk i uznał, iż wymiar kary zaproponowany we wniosku Prokuratora jest współmierny do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu i wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Przy wymiarze kary Sąd uwzględnił uprzednią niekaralność oskarżonego, a także stopień społecznej szkodliwości czynu, co uzasadniało orzeczenie najsurowszej z kar którymi zagrożony jest przedmiotowy występek.
Na podstawie art. 69§1 kk i art. 70§1 pkt1 kk Sąd zawiesił warunkowo wykonanie orzeczonej kary pobawienia wolności tytułem próby na okres lat dwóch uznając, iż odnośnie oskarżonego można postawić pozytywną prognozę, co do jego zachowania w przyszłości i będzie to wystarczające dla osiągnięcia celów kary oraz zapobiegnie powrotowi do przestępstwa.
Zgodnie z dyspozycją art. 42§2 kk orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 lat, uwzględniając uprzednią niekaralność oskarżonego oraz okoliczności sprawy, a mianowicie fakt, iż prowadził on samochód w znacznym stanie nietrzeźwości, bezpośrednio po spożyciu alkoholu, w sposób który spowodował reakcję innych uczestników co wskazuje, iż stan nietrzeźwości miał widoczny wpływ na sprawność psychomotoryczną oskarżonego, a tym samym stwarzał on znaczne zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego.
Na podstawie art. 43a§2 kk Sąd orzekł od oskarżonego świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 5000 zł.
Zdaniem Sądu orzeczona kara wraz ze środkiem karnym są współmierne do stopnia społecznej szkodliwości czynu i spełnią swoje funkcje prewencyjne i wychowawcze, przy czym zdaniem Sądu decydujące znaczenie prewencyjne winien w przedmiotowej sprawie mieć orzeczony zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych, gdyż w tym zakresie zachowanie oskarżonego stanowiło znaczne zagrożenie dla innych uczestników ruchu.
Zgłodnienie z dyspozycją art. 4§1 kk Sąd w przedmiotowej sprawie stosował ustawę obowiązującą w chwili orzekania albowiem ustawa obowiązująca w chwili popełnienia czynu nie jest dla oskarżonego względniejsza.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 627 kpk.