Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 czerwca 2015 roku

Sąd Rejonowy – w Piotrkowie Tryb. VII Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: SSR Jolanta Korkus Protokolant: stażysta Dorota Słomka

po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2015 roku

sprawy D. R., syna J. i J. z domu K., urodzonego (...) w P.

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 02.03.2015 r. ok. godz. 16:00 na drodze przez m. P. na wysokości posesji nr (...), gm. W. powiat (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym przez to, że kierując samochodem osobowym marki K. (...) o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godz. 16:36 do stężenia na poziomie 1,39 mg/l, o godz. 17:06 na poziomie 1,42 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu jadąc nieprawidłową strona jezdni potrącił pieszą D. G., która weszła na jezdnie z lewego pobocza w miejscu niewyznaczonym w bezpośredniej bliskości nadjeżdżającego pojazdu w następstwie czego nieumyślnie spowodował u pieszej obrażenia ciała w postaci stłuczenia czoła po stronie prawej z otarciem skóry i zasinieniem, złamania kości czołowej prawej schodzące na zatokę czołową i strop oczodołu, wstrząśnienia mózgu i niewielkiego krwawienia podpajęczynówkowego, otarcia skory kolana lewego i stawu skokowego prawego, rany okolicy kolana prawego, rany palców III, IV i V ręki prawej, stłuczenia stawu skokowego lewego, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała w/w na okres powyżej dni siedmiu w rozumieniu przepisów Kodeksu Karnego, tj. o czyn z art. 177 § 1 kk w zw. z art. 178 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

II.  w dniu 02.03.2015 r. ok. godz. 16:00 na drodze przez m. P. na wysokości posesji nr (...), gm. W. powiat (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym przez to prowadził po drodze publicznej pojazd mechaniczny samochód osobowy marki K. (...) o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godz. 16:36 do stężenia na poziomie 1,39 mg/l, o godz. 17:06 na poziomie 1,42 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj, o czyn z art. 178 a § 1 kk

1.  oskarżonego D. R. uznaje za winnego popełnienia obu zarzuconych mu czynów i za to :

- za czyn opisany w punkcie I wyczerpujący dyspozycję art. 177 § 1 kk w zw. z art. 178 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na podstawie art. 178 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

- za czyn opisany w punkcie II wyczerpujący dyspozycję art. 178 a § 1 kk na podstawie art. 178a § 1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego w związku ze skazaniem za czyny opisane w punktach I i II środki karne zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 (jednego) roku;

3.  na podstawie art. 85 kk, 86 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

4.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 3 (trzech) lat;

5.  na podstawie art. 71 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

6.  na podstawie art. 90 § 2 kk w zw. z art. 85 kk w zw. z art. 86 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 (jednego) roku;

7.  na podstawie art. 49 § 2 kk zasądza od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej kwotę 100 (sto) złotych tytułem świadczenia pieniężnego;

8.  na podstawie art. 63 § 2kk na poczet orzeczonego w punkcie 6 środka karnego zalicza oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 02 marca 2015 roku;

9.  na podstawie art.63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu okres zatrzymania w dniu 02 marca 2015 roku przyjmując, iż jest on równoważny 2 (dwóm) dziennym stawkom grzywny;

10.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 657,48 (sześćset pięćdziesiąt siedem zł, czterdzieści osiem gr)) złotych tytułem zwrotu poniesionych wydatków oraz kwotę 450 (czterysta pięćdziesiąt ) złotych tytułem opłaty.

Sygnatura akt VII K 254/15

UZASADNIENIE

W dniu 02 marca 2015r. małoletnia D. G. wracała ze szkoły do domu. Mieszka w miejscowości P.. Do P. przyjechała autobusem szkolnym. Gdy wysiadła z autobusu około 30 metrów szła drogą przez miejscowość P. od strony P. w kierunku M.. Poruszała się tą samą stroną drogi, przy której wysiadła , a następnie zaczęła przechodzić na przeciwną stronę.

W tym samym czasie od strony P. lewą stroną jezdni jechał samochód osobowy marki K. (...) nr rej. (...) kierowany przez oskarżonego D. R..

Gdy dziewczyna weszła na odległość około 1,5 m od krawędzi jezdni D. R. potrącił ją kierowanym przez siebie samochodem. Po wypadku oskarżony wysiadł ze samochodu, dobiegł do pokrzywdzonej i starał się udzielić pokrzywdzonej pomocy.

( częściowo wyjaśnienia oskarżonego k. 24-25, k. 39-41, zeznania świadka M. B. k. 11-12)

Wyniku wypadku D. G. doznała obrażeń ciała w postaci stłuczenia czoła po stronie prawej z otarciem skóry i zasinieniem, złamania kości czołowej prawej schodzące nad zatokę czołową i na strop oczodołu, wstrząśnienia mózgu i niewielkiego krwawienia podpajęczynówkowego, otarcia skóry kolana lewego i stawu skokowego prawego, rany okolicy kolana prawego, rany palców III, IV, V ręki prawej, stłuczenia stawu skokowego lewego. Obrażenia te spowodowały naruszenie czynności narządów ciała pokrzywdzonej trwające dłużej niż 7 dni w rozumieniu przepisów kodeksu karnego.

( opinia biegłego chirurga k. 19)

W czasie wypadku na dworze było sucho i ciepło, świeciło słońce .

( protokół oględzin miejsca wypadku k. 2-3)

W czasie wypadku oskarżony był nietrzeźwy. O godzinie 16:36 zawartość alkoholu w wydychanym przez oskarżonego powietrzu wynosiła 1,39 mg/l, o godzinie 16:50 zawartość alkoholu w wydychanym przez oskarżonego powietrzu wynosiła 1,36 mg/l i o godzinie 17:06 zawartość alkoholu w wydychanym przez oskarżonego powietrzu wynosiła 1,42 mg/l,

(protokół k. 7)

Oskarżony nie był karany.

( karta karna k. 21)

Oskarżony nie jest chory psychicznie ani upośledzony umysłowo, natomiast prezentuje objawy zespołu uzależnienia od alkoholu.

( opinia biegłych lekarzy psychiatrów k. 62-64)

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i wyjaśnił, że od dwóch dni przed wypadkiem pił alkohol z różnymi osobami. W dni zdarzenia wypił dwa piwa. Czuł się dobrze. Jechał na pole zobaczyć, jak rośnie zboże, które zasiał jesienią. Z domu na pole ma do przebycia około 1 km. Gdy jechał samochodem oślepiało go słońce. Wymijał autobus z lewej strony i zaraz za nim zobaczył cień osoby, która weszła pod jego samochód. Zaraz zahamował i zatrzymał samochód. Od razu wybiegł do potrąconej dziewczyny. Jechał z prędkością około 40 km/h, blisko prawej krawędzi jezdni. Na lewy pas zjechał tylko po to, aby ominąć autobus. Jechał sam. Nie wie jak doszło do wypadku.

(wyjaśnienia oskarżonego D. R. k. 24-25, k. 39-41)

Sąd częściowo dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, co spowodowania wypadku i spożywania alkoholu przed kierowaniem pojazdem. Natomiast Sąd odmówił wiary co przebiegu wypadku, ponieważ w tej części są one sprzeczne z zeznaniami naocznego świadka wypadku M. B.. Świadek dokładnie opisał okoliczności zaistnienia wypadku. Jego zeznania są spójne, jasne i logiczne. Nie ma dowodów, które pozwoliłyby je podważyć.

Sąd uznał zeznania pokrzywdzonej D. G. za wiarogodne. Pokrzywdzona nie pamięta przebiegu wypadku, więc do czynienia ustaleń faktycznych co do tego przebiegu nie są one przydatne. W części dotyczącej obrażeń ciała doznanych w wypadku znajdują one jednoznaczne potwierdzenie w opinii biegłego chirurga.

Sąd zaaprobował też opinię biegłego chirurga , gdyż jest ona szczegółowa , wyczerpująca i logiczna.

Pozostałe zebrane dowody podlegają akceptacji Sądu jako nie budzące wątpliwości.

Oskarżony D. R. wyczerpał dyspozycję art. 177 § 1 kk w zw. z art. 178 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk , ponieważ umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym przez to, że kierując samochodem osobowym m-ki K. (...) nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godzinie 16:36 do stężenia na poziomie 1,39 mg/l, o godzinie 17:06 na poziomie 1,42 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu jadą nieprawidłową strona jezdni, potrącił pieszą D. G., która weszła na jezdnię z lewego pobocza w miejscu niewyznaczonym w bezpośredniej bliskości nadjeżdżającego pojazdu, w następstwie czego nieumyślnie spowodował u pieszej obrażenia ciała w postaci stłuczenia czoła po stronie prawej z otarciem skóry i zasinieniem, złamania kości czołowej prawej schodzące nad zatokę czołową i na strop oczodołu, wstrząśnienia mózgu i niewielkiego krwawienia podpajęczynówkowego, otarcia skóry kolana lewego i stawu skokowego prawego, rany okolicy kolana prawego, rany palców III, IV, V ręki prawej, stłuczenia stawu skokowego lewego. Obrażenia te spowodowały naruszenie czynności narządów ciała pokrzywdzonej trwające dłużej niż 7 dni w rozumieniu przepisów kodeksu karnego.

Oskarżony D. R. wyczerpał też dyspozycję art.178a§1kk , ponieważ będąc w stanie nietrzeźwości kierował pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym.

Oskarżony umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym, ponieważ z własnej woli wprawił się w stan nietrzeźwości i w takim stanie kierował samochodem po drodze publicznej. Oskarżony powinien przewidzieć skutki swojego postępowania w tym stanie. W stosunku do oskarżonego nie zachodzi żadna z okoliczności wyłączających winę rozumieniu kodeksu karnego.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu opisanego w punkcie I Sąd stwierdził, że jest on duży, gdyż wskutek wypadku pokrzywdzona doznała dotkliwych obrażeń ciała, które dostarczyły jej cierpień i wymagały długiego okresu leczenia i rehabilitacji. Jako okoliczności łagodzące Sąd poczytał, że oskarżony przyznał się do winy, przeprosił pokrzywdzoną, na miejscu wypadku starał się udzielić pomocy pokrzywdzonej, dotychczasową niekaralność.

Co do czynu opisanego w punkcie II Sąd stwierdził, że jego społeczna szkodliwość także jest znaczna, gdyż oskarżony w czasie jego popełnienia był w stanie znacznej nietrzeźwości. Za okoliczności łagodzące poczytał szczere przyznanie się do winy, złożenie wyjaśnień, a także niekaralność.

Okoliczności obciążających Sąd nie stwierdził.

Z tych względów Sąd zaakceptował uzgodnienia oskarżonego z Prokuratorem co wymiaru kar :

- za czyn opisany w punkcie I karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności ( pisemnym wniosku Prokurator z powodu oczywistej omyłki pisarskiej, którą sprostował na posiedzeniu wskazał 6 miesięcy pozbawienia wolności) oraz zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 roku,

- za czyn opisany w punkcie II kary 6 miesięcy pozbawienia wolności i zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 roku.

Kary w tym wymiarze są współmierne do stopnia społecznej szkodliwości tych czynów .

Jako karę łączną Sąd orzekł karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz łączny okres zakazów na czas 1 roku. Sąd miał na uwadze bliskość czasową między obydwoma czynami.

Z uwagi na to, że oskarżony nie był dotychczas karany Sąd warunkowo zawiesił oskarżonemu wykonanie kary łącznej pozbawienia wolności na okres próby 3 lat.

Sąd wymierzył oskarżonemu zgodnie z wnioskiem karę 150 stawek dziennych grzywny po 10 złotych każda , a także świadczenie na cel społeczny w kwocie 100,00 złotych.

Z urzędu Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet kary grzywny okres zatrzymania.

Z tych wszystkich względów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.