Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII K 462/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2015 roku

Sąd Rejonowy w Siedlcach VII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Małgorzata Semeniuk

Protokolant sekr. sądowy Ignacy Symanowicz

w obecności oskarżyciela ---

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 22 października 2015 roku w S.

sprawy T. B. syna K. i J. z domu M.

urodzonego (...) w S.

oskarżonego o to, że:

w dniu 17 lipca 2015 r. w miejscowości S. gm. S., będąc w stanie nietrzeźwości -0, 94 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu prowadził samochód m-ki A. (...) o nr rej. (...) w ruchu lądowym,

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

ORZEKA:

I.  oskarżonego T. B. uznaje za winnego dokonania zarzucanego mu czynu, wyczerpującego dyspozycję art. 178 a § 1 kk i za to na podstawie art. 178 a § 1 kk wymierza karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na 10 (dziesięć) złotych;

II.  na podstawie art. 42 § 2 kk w zw. z art. 43 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat;

III.  na podstawie art. 49 § 2 kk orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 (pięć tysięcy) złotych;

IV.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 (sto) złotych tytułem opłaty oraz kwotę 70 (siedemdziesiąt) złotych tytułem pozostałych kosztów sądowych.

Sygn. akt VII K 462/15

UZASADNIENIE

W oparciu o zebrany w sprawie materiał dowodowy Sad Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny :

W dniu 17 lipca 2015 roku T. B. zam. w S. przy ulicy (...) spożywał alkohol. Następnie w trakcie awantury domowej wsiadł do swego samochodu A. (...) nr (...) i odjechał w kierunku S.. Tam na prostym odcinku drogi stracił panowanie nad pojazdem ,zjechał na lewą stronę jezdni i uderzył w barierkę ochronna uszkadzając ją, następnie pojazdem tym odjechał .Zatrzymał się w pobliskim kompleksie leśnym i pozostawał w kontakcie telefonicznym ze swoją żoną. Po chwili funkcjonariusze policji dokonali zatrzymania go.

T. B. został zbadany na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu- wynik 0,94 mg/l. Oskarżony został także zbadany na zwartość alkoholu we krwi – wynik 1,97 promila alkoholu we krwi.

Powyższe ustalenia faktyczne poczyniono w oparciu o : wyjaśnienia T. B. /k 13-14/, zeznania świadka M. K. /k 4- 5/, protokół badania na stan trzeźwości /k 2/,świadectwo wzorcowania /k 3/, informacja z Referatu (...) / k 19/, dane o karalności /k 20/ ,dane o osobie /k 21/, opinia z przeprowadzonych badań chemicznych /k 24-25/

Oskarżony T. B. został przesłuchany w postępowaniu przygotowawczym i przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 178a § 1 kk. Wyjaśnił ,że w dniu zdarzenia ok. godz. 16.50 sam wypił 1,5 litra piwa, po czym wsiadł do samochodu i pojechał do domu swych teściów. Tam po rozmowie ze swą żona I. szybko odjechał , po czym stracił panowanie nad pojazdem i uderzył w barierkę i drzewo. Następnie odjechał do pobliskiego lasu ,gdzie nadal spożywał alkohol w postaci piwa i wódki. Po chwili zadzwoniła do niego żona z informacją ,ze jest poszukiwany przez policję.

W postępowaniu przygotowawczym T. B. wyraził chęć dobrowolnego poddania się karze i wnosił o wymierzenie mu kary grzywny w rozmiarze 100 stawek dziennych po 10 złotych, zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na 3 lata , 5 tysięcy świadczenia na Fundusz Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej oraz pokrycie opłaty i kosztów postępowania.

T. B. nie był dotychczas karany. Z zawodu jest monterem konstrukcji zatrudnionym w przedsiębiorstwie (...) w S. , ma dwoje dzieci w wieku 8 miesięcy i 3 lata.

Sąd zważył co następuje:

Okoliczności popełnienia występku z art. 178a § 1 kk przez T. B. nie budzą wątpliwości, zwłaszcza ,że przyznał on się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Funkcjonariusz policji M. K. w swych zeznaniach wskazuje ,że po przybyciu na miejsce kolizji zobaczyli dwie zerwane pozostawione rejestracje samochodowe. Na miejsce zgłosiła się też żona oskarżonego- I. B. która oświadczyła ,że mąż odjechał samochodem a obecnie przebywa w kompleksie leśnym w S.. Gdy w pobliskim lesie odnaleźli oskarżonego twierdził on ,że do czasu przybycia policji spożywał alkohol w znacznej ilości, jednakże gdy prowadził pojazd był trzeźwy. Odjechał po spowodowaniu kolizji , gdyż nie ma prawa jazdy.

Sąd mając na uwadze ,że stan faktyczny w sprawie w tym wina oskarżonego przyznającego się do popełniania zarzucanego mu czynu w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w postaci protokołu badania alkomatem i protokołu badania krwi oraz zeznań świadka M. K. nie budzi wątpliwości zaś prokurator w oparciu o art. 335 § 1 kpk złożył wniosek o wymierzenie uzgodnionej z oskarżonym kary uznał ten wniosek za spełniający kryteria i zasadny i wymierzył żądaną karę samoistnej grzywny oraz środki karne w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych oraz świadczenie pieniężnego w kwocie 5 tysięcy złotych. Dodać należy ,że wniosek ten nie zawierał w ogóle podstaw prawnych poszczególnych kar.

Sad uznał ,że tak ukształtowana kara i środki karne spełnią wszystkie wymogi kary i stanowią trafną reakcje karną na popełnione przez T. B. przestępstwo ,adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości tegoż przestępstwa odzwierciedlającą stopień winy oskarżonego oraz spełniającą należyte wymogi w zakresie prewencji generalnej i indywidualnej czyli oddziaływania niego samego i jego otoczenie.

Sąd orzekając środek karny dopuścił się omyłki odnośnie wskazania podstawy prawnej orzeczenia środka karnego w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej wskazując jako podstawę orzeczenia tego środka błędnie przepis uchylonego z dniem 1 lipca 2015 roku art. 49 § 2 kk zamiast wprowadzonego w życie z tą datą przepisu art. 43a § 2 KK

Omyłka ta w odczuciu Sądu nie ma znaczenia dla treści orzeczenia ani w żaden sposób nie utrudniłaby w wypadku braku sprostowania wykonania wyroku albowiem zmiana stanu prawnego w zasadzie sprowadziła się do przeniesienia treści art. 49 § 2 kk do nowo utworzonego art .43 a§ 2 kk, co ma związek z tym ,że ustawodawca z dniem 1 lipca 2015 roku dokonał podziału dawniejszych środków karnych na środki karne do których należy zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz oświadczenie pieniężne oraz na uregulowane w dziale Va kk przepadki oraz środki kompensacyjne. Jak wyżej jednak wspomniano- omyłka ta nie ma znaczenia dla oceny materiału dowodowego dokonanego przez Sąd i strony procesu jak też dla wykonania orzeczenia.

Mając powyższe na względzie uwzględniając wniosek prokuratora w trybie art. 335 § 1 kk Sąd orzekł jak w wyroku.