Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2014 r. w Gliwicach

sprawy Z. K. (K.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania Z. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 5 września 2013 r. nr (...)

oddala odwołanie.

(-) SSO Teresa Kalinka

VIII U 2569/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 5 września 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił Z. K. prawa do emerytury , podtrzymując tym samym treść decyzji z dnia 13 kwietnia 2012r., z uwagi na brak przedłożenia nowych dowodów mających wpływ na zmianę prawa do świadczenia. W decyzji z dnia 13 kwietnia 2012r. ZUS powołując się na art. 184 w zw. z art. 39 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, odmówił ubezpieczony prawa do świadczenia, z uwagi na brak 25-letniego okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego na dzień 1 stycznia 1999r., a jedynie 19 lat, 1 miesiąc i 20 dni, a także z powodu braku osiągnięcia wieku emerytalnego. Do stażu pracy w szczególnych warunkach lub charakterze zaliczono ubezpieczonemu 14 lat 5 miesięcy i 21 dni.

W odwołaniu od decyzji ubezpieczony wniósł o jej zmianę i przyznanie mu prawa do emerytury górniczej. W uzasadnieniu skarżący wywodził, że ukończył odpowiedni wiek oraz posiada wymagany staż pracy górniczej do przyznania mu prawa do emerytury górniczej.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gliwicach ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony, Z. K., urodził się w dniu (...)

Od 1 sierpnia 2000r. był uprawniony do renty z tytułu częściowej okresowej niezdolności do pracy, a od 1 marca 2006r. ZUS ustalił prawo do renty na stałe.

W dniu 12 marca 2012r. ubezpieczony złożył wniosek o ustalenie prawa do emerytury, po rozpatrzeniu którego ZUS wydał decyzje odmowną z dnia 13 kwietnia 2012r., wskazując na brak spełnienia przesłanek do uzyskania prawa do świadczenia a także wskazując okresy pracy nieuwzględnionej do stażu pracy pod ziemią.

W dniu 3 września 2013r. ubezpieczony złożył kolejny wniosek o emeryturę, nie przedstawiając dodatkowych dokumentów mających wpływ na prawo do świadczenia, wobec czego organ rentowy decyzją z dnia 5 września 2013r. odmówił ponownie prawa do emerytury, podtrzymując decyzję z dnia13 kwietnia 2012r.

Z zaświadczenia wystawionego przez Spółkę (...) SA Oddział w D. z dnia 30 stycznia 2014r.i 4 lutego 2014r. wynika, iż ubezpieczony w KWK (...) przepracował 641 dniówek w wymiarze półtorakrotnym, a w KWK (...) łącznie 2050 dniówek przodkowych. Natomiast z zaświadczenia wystawionego przez (...) Zakład Usług (...) z dnia 4 stycznia 2014r., wynika, iż w okresie od 11 czerwca 1996r. do 9 marca 1998r. ubezpieczony przepracował 406 dniówek pod ziemią w przodkach węglowych.

Na podstawie zaświadczenia wydanego przez Powiatowy Urząd Pracy z dnia 10 marca 2014r. Sąd ustalił, iż ubezpieczony pobierał zasiłek w okresach od 20 grudnia 1998r. do 31 grudnia 1998r., oraz od 1 stycznia 1999r. do 2 marca 1999r.

W piśmie procesowym z dnia 11 marca 2014r. ZUS O/Z., w wykonaniu zarządzenia Sądu, przedstawił szczegółowe wyliczenie stażu pracy ubezpieczonego w szczególnych warunkach - pracy górniczej, z którego wynika, iż staż ten wyniósł po odliczeniu okresów pobierania zasiłków chorobowych, bez dniówek przodkowych 14 pełnych lat, zatem zasadnym było w ocenie organu rentowego obniżenie wieku emerytalnego o 7 lat. Jednocześnie w piśmie tym ZUS stwierdził, iż nie zaliczył do stażu pracy okresu zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie Usługowym od 14 czerwca 1995r. do 30 czerwca 1995r. i od 3 lipca 1995r. do 31 sierpnia 1995r. ponieważ nie przedstawiono zaświadczenia potwierdzającego zatrudnienie w ww. zakładzie.

W wykonaniu postanowienia Sądu o zobowiązaniu organu rentowego do wyliczenia stażu pracy górniczej w oparciu o art. 50a ustawy emerytalno-rentowej z uwzględnieniem ilości dniówek przodkowych i wszystkich okresów składkowych, organ rentowy w piśmie z dna 14 kwietnia 2014r. poinformował, iż po uwzględnieniu wszystkich okresów spornych oraz (...) dniówek przodkowych ubezpieczony udowodnił 21 lat i 23 dni pracy wykonywanej stale i pełnym wymiarze czasu pracy pod ziemią, natomiast staż pracy bez uwzględnienia dniówek wynosi 15 lat, 3 miesiące i 29 dni – po odjęciu 5 miesięcy i 23 dni okresów nieskładkowych.

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie akt organu rentowego, pism procesowych ZUS z dnia 11 marca 2014r.i z dnia 14 kwietnia 2014r. (k. 15-16 a.s., 34-37 a.s.), oraz zaświadczeń i dokumentów akt osobowych załączonych do pisma ubezpieczonego z dnia 11 lutego 2014r.

Zgromadzony materiał dowodowy Sąd uznał za wystarczający do poczynienia ustaleń faktycznych i rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 184 w zw. z art. 39 ustawy o z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U 2013r. poz. 1440 j.t.) ubezpieczonemu urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. niespełniającemu warunków wymaganych do uzyskania górniczej emerytury na podstawie art. 50a, emerytura przysługuje jeżeli :

1)osiągnął wiek emerytalny - ustalany w ten sposób, że za każdy pełny rok pracy górniczej wykonywanej stale i pełnym wymiarze czasu pracy pod ziemią obniża się powszechnie obowiązujący wiek emerytalny dla mężczyzn - 65 lat - o 6 miesięcy.

2) udokumentował do dnia 31 grudnia 1998r. wymagany okres zatrudnienia wynoszący łącznie z okresami składkowymi i nieskładkowymi 25 lat dla mężczyzn

3) nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego albo złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

4) udokumentował do dnia 31 grudnia 1998r. co najmniej 5 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1 wykonywanej stale i pełnym wymiarze czasu pracy pod ziemią, albo w art. 50c ust. 1 pkt 4 i 5, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego oraz w kopalniach otworowych siarki.

Według treści art. 50a ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do emerytury górniczej, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1.  ukończył 55 lat życia;

2.  ma okres pracy górniczej, wynoszący łącznie z okresami pracy równorzędnej co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 10 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust.1

3.  nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego albo złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa;

Zgodnie z ust. 2 wiek emerytalny wymagany od pracowników: kobiet mających co najmniej 20 lat, a mężczyzn co najmniej 25 lat pracy górniczej i równorzędnej, w tym co najmniej 15 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1, wynosi 50 lat.

Bezspornym jest, iż ubezpieczony ukończył 55 lat życia oraz zgłosił wniosek o wykreślenie go z członków otwartego funduszu emerytalnego i przekazanie do budżetu państwa zgromadzonych tam środków, w związku z zamiarem przejścia na emeryturę.

W świetle powyższych przepisów, organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury, z powodu braku wymaganego wieku emerytalnego oraz z uwagi na brak 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych, do których organ rentowy uznał 19 lat, 1 miesiąc i 20 dni.

Pomimo, iż w toku sprawy ostatecznie po przeanalizowaniu całości dokumentacji organ rentowy uznał ubezpieczonemu 14 pełnych lat pracy górniczej, i wobec czego zastosowanie obniżenia powszechnego wieku emerytalnego o 7 lat, to nadal ubezpieczony nie spełnił przesłanki wymaganego wieku emerytalnego (58 l) i wymaganych 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

Okresem spornym w niniejszym postępowaniu był okres zatrudnienia odwołującego w (...) Przedsiębiorstwie Usługowym od 14 czerwca 1995r. do 30 czerwca 1995r. i od 3 lipca 1995r. do 31 sierpnia 1995r. Ubezpieczony w toku sprawy podniósł również, iż przy ustaleniu prawa do emerytury górniczej ZUS nie uwzględnił dniówek przodkowych w ilości (...).

Z wyliczenia dokonanego przez ZUS wynika jednoznacznie, iż nawet z uwzględnieniem spornych okresów zatrudnienia staż pracy górniczej wynosiłby 15 lat, 3 miesięcy i 29 dni (po odjęciu okresów nieskładkowych- 5 lat i 23 dni), a z uwzględnieniem dniówek przodkowych 21 lat i 23 dni.

Wobec niespełnienia przez ubezpieczonego przesłanek określonych w art. 184 w zw. z art. 39 ustawy emerytalno-rentowej, tj. przesłanki 25-letniego okresu zatrudnienia oraz warunku osiągnięcia wieku emerytalnego, Sąd uznał, iż Z. K. nie przysługuje prawo do emerytury.

Sąd nie znajdując podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji, na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. – oddalił odwołanie.

(...)

1.. (...)

2.. (...)

G. (...)