Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 23 września 2015 r. w Gliwicach

sprawy Z. D. (D.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania Z. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 14 stycznia 2015 r. nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję przyznając ubezpieczonemu Z. D. prawo do emerytury poczynając od 1 stycznia 2015 roku.

(-) SSO Joanna Smycz

Transkrypcja uzasadnienia wygłoszonego

w dniu 23.09.2015 r. w sprawie VIII U 383/15

w zakresie znaczników czasowych 00:03:24 - 00:12:22.

* * * * * * początek tekstu

Przewodniczący 00:00:00.554]

...wyroku.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 14 stycznia 2015 roku (...) Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu Z. D. prawa do emerytury w niższym wieku w oparciu o art. 184
w związku z art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 o emeryturach i rentach z FUS.
W związku z tym, iż nie udowodnił on piętnastoletniego okresu zatrudnienia
w szczególnych warunkach przy pracach wymienionych w wykazie A.

W odwołaniu od powyższej decyzji ubezpieczony domagał się jej zmiany i przyznania
mu prawa do wcześniejszej emerytury podniósł, że wykonywał pracę w warunkach szczególnych przez okres ponad piętnastu lat tym samym spełnia warunki do przyznania prawa do emerytury. Wniósł, że zgodnie z zeznaniem świadków o przesłuchanie, których wnosił wykonywał pracę w warunkach szczególnych zbrojarza w okresie od 5 września 1972 do 8 maja 1975 w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...)
w L.. Od 24 maja 1975 do 30 czerwca 1992 w Kombinacie Budowlanym w B. i w okresie od 15 kwietnia 1993 do 9 lutego 1996 w M. w B.. I tym samym spełnia warunki do przyznania mu prawa do emerytury.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując swoje stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji a dodatkowo podniósł,
że do okresu pracy w warunkach szczególnych nie zaliczył odwołującemu spornego okresu zatrudnienia, gdyż nie przedstawił od zakładów pracy, w których pracował świadectw wykonywania pracy w warunkach szczególnych.

Sąd ustalił, co następuje:

ubezpieczony Z. D. urodzony (...) w dniu 7 stycznia
2015 roku złożył wniosek o emeryturę w wieku niższym niż 65 lat z tytułu zatrudnienia
w szczególnych warunkach. Ubezpieczony 60 lat ukończył (...) roku. Skarżący na dzień 1 stycznia 1999 roku legitymuje się okresem składkowym, nieskładkowym
w wymiarze ponad 25 lat z tym, że w ocenie ZUS, ZUS nie udowodnił piętnastoletniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach przy pracach wymienionych w wykazie A. Po przeanalizowaniu sprawy ZUS wydał zaskarżoną decyzję z dnia 14 stycznia 2015 roku. Organ rentowy wydając zaskarżoną decyzję nie uznał za pracę w warunkach szczególnych pracy wykonywanej przez ubezpieczonego w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w L. w Kombinacie Budowlanym w B. i w M.
w B.. W toku procesu Sąd ustalił, iż ubezpieczony skończył (...) Szkołę Zawodową w 1972 roku, gdzie uzyskał zawód zbrojarz - betoniarz. W 1975 roku uzyskał tytuł mistrzowski, po skończeniu szkoły od 5 września 1972 roku do 8 maja 1975 roku pracował w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...), jako zbrojarz - betoniarz, zakład budował obiekty przemysłowe, garbarnie, cukrownie, lotnisko Ś.. Pracował tam, jako zbrojarz, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy potem na zasadzie porozumienia stron od 24 maja 1975 roku do 3 października 1993 roku przeszedł do pracy w Kombinacie Budowlanym w B. przy ulicy (...), w wyniku podziału Kombinatu Budowlanego powstał Zakład (...) w B. od 1 maja 1990 roku. Ubezpieczony był tam przyjęty do brygady, jako zbrojarz, i wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, prace zbrojarskie. Praca ubezpieczonego wykonywana była
w terenie przy budowaniu osiedli (...) i osiedli w B.. Odwołujący, jako zbrojarz pracował tez przy betonowaniu, pracował po 10 - 12 godzin, jako zbrojarz
z tytułu warunków szczególnych dostawał posiłki regeneracyjne. Od 1 lipca 1992 roku
do 14 kwietnia 1993 roku. miał urlop bezpłatny. Razem z ubezpieczonym pracował
w Kombinacie Budowlanym (...), jako montażowy F. J., a od 1982 roku T. K., który pracował tam, jako zastępca dyrektora, później, jako dyrektor. W 1991 roku rozpoczął się proces likwidacji zakładu do 1993 roku pracowników zatrudniał likwidator i ubezpieczonemu rozwiązano stosunek pracy z dniem 3 października 1993 roku. Następnie Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) przejęło centralną zbrojarnię i pracowników i od 4 października 1993 roku do 30 czerwca 1995 roku ubezpieczony nadal pracował stale i w pełnym wymiarze, jako zbrojarz.
Od 26 września 1992 roku do 30 czerwca 1995 roku ubezpieczony miał urlop bezpłatny
w M. [?]. Powyższe okoliczności Sąd ustalił na podstawie aktu organu rentowego, zeznań świadków F. J. karta 51-52, T. K. karta 51 oraz zeznań odwołującego karta 52, a także w oparciu o akta osobowe ubezpieczonego, koperty karta 34 i 56. Zgromadzona w sprawie dokumentacja została sporządzona w sposób rzetelny i niebudzący wątpliwości a zeznania świadków są spójne wzajemnie
się potwierdzają i uzupełniają dając łącznie pełny obraz przebiegu i charakteru zatrudnienia odwołującego w spornych okresach. Nadto zeznania świadków korylując
z wyjaśnieniami odwołującego, zapisami w jego dokumentacji osobowej, zapisami w jego dokumentacji osobowej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie. Ubezpieczony domagał
się emerytury na podstawie art. 184 ustęp 1 w związku z art. 32 ustęp 1 ustawy z dnia
17 grudnia 1998 o emeryturach i rentach z FUS i paragrafu 3 i 4 ustęp 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. W oparciu
o cytowane przepisy mężczyźnie przysługuje prawo do emerytury, jeżeli ma ukończone
60 lat, udowodni co najmniej 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych do dnia
31 grudnia 1998 roku w tym, co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych,
o których mowa w wykazie A do dnia 31 grudnia 1998 roku, i nie jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego. W kwestii posiadania 25 lat okresów składkowych
i nieskładkowych oraz nie przystąpienia przez ubezpieczonego do OFE nie były sporne. Okolicznością sporną w przedmiotowej sprawie było posiadanie przez ubezpieczonego
na dzień 1 stycznia 1999 roku wymaganego piętnastoletniego okresu pracy wykonywanej w warunkach szczególnych. W świetle zgromadzonego w sprawie materiału Sąd uznał materiału dowodowego, Sąd uznał, że ubezpieczony będąc zatrudnionym w spornym okresie to jest od 5 września 1972 do 8 maja 1975 w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w L., od 24 maja 1975 do 30 czerwca 1992
w Kombinacie Budowlanym w B.. I od 15 kwietnia 1993 do 9 lutego 1996
w M. w B., z pominięciem wyżej wymienionych urlopów bezpłatnych wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, pracę w warunkach szczególnych
na stanowisku zbrojarza, wymienioną w dziale V pozycji 4 wykazu A stanowiącym załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach i w szczególnym charakterze. Sąd uznał, że w spornym okresie odwołujący pracował w szczególnych warunkach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. W tym czasie nie wykonywał innych czynności. Sąd dał wiarę zeznaniom świadków potwierdzających charakter pracy ubezpieczonego uznając te dowody za spójne logiczne i wzajemnie się uzupełniające. Nadto zeznania świadków korelują z odpisami z dokumentacji osobowych ubezpieczonego i jego wyjaśnieniami. Organ rentowy nie uwzględnił odwołującemu spornych okresów pracy, argumentując, że ubezpieczony nie przedłożył na tę okoliczność stosownych świadectw wykonywania pracy w warunkach szczególnych. Trzeba jednak podkreślić,
iż w myśl ugruntowanego już stanowiska judykatury i doktryny Sądy Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rozpoznając sprawy z zakresu Ubezpieczeń społecznych, dokonują kontroli zgodności decyzji administracyjnych wydanych w tych sprawach, z prawem, w trybie odrębnym określonym w Kodeksie postępowania cywilnego. W tym to trybie
nie obowiązują ograniczenia dowodowe obowiązujące w postępowaniu administracyjnym, toczącym się przed organami rentowymi. Patrz Wyrok Sądu Apelacyjnego w (...)
z dnia 12 kwietnia 1996 sygnatura III AUr 235/96 i Orzecznictwo Sądu Apelacyjnego
w W. z 1997 roku numer 1 pozycja 2. Tak, więc w postępowaniu przed Sądem Ubezpieczeń Społecznych mogą być przeprowadzone wszelkie dowody zmierzające do prawidłowego rozstrzygnięcia, w tym zeznania świadków.

Z powyższych przyczyn Sąd stwierdził, że ubezpieczony spełnia wszystkie warunki niezbędne do przyznania emerytury z obniżonego wieku wynikający z treści art. 184 ustawy dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS, a tym samym jego odwołanie zasługuje na uwzględnienie. Biorąc wszystkie powyższe względy pod uwagę Sąd na mocy art. 477(14) par. 2 kpc orzekł jak w sentencji wyroku.

Przepisywanie. (...)

Zatwierdzono transkrypcję dnia 1 października 2015 r.