Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W pozwie złożonym do Sądu Okręgowego w Płocku w dniu 2 listopada 2012 r., powodowa (...) Bank (...) Spółka Akcyjna w W. wnio­sła o orzeczenie nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym, by pozwana M. G. zapłaciła na rzecz powoda:

a)  kwotę 160.177 zł tytułem niespłaconego kapitału, z dalszymi odsetkami umownymi od dnia 28.09.2012r. do dnia zapłaty,

b)  kwotę 23.538,81 zł tytułem odsetek umownych naliczonych do dnia 27.09.2012 r., z dalszymi należnymi odsetkami umownymi od kwoty należności głównej tj. od kwoty 160.177 zł od dnia 28.09.2012 r. do dnia zapłaty, według zmiennej stopy procentowej wynikającej z uchwał Zarządu (...) S.A., właściwej dla kredytów przeterminowa­nych i kredytów postawionych po upływie terminu wypowiedzenia w stan natychmia­stowej wymagalności, stanowiącej każdorazowo czterokrotność wysokości stopy kredytu lombardowego NBP, aktualnie 25% w stosunku rocznym,

c)  kwotę 30 zł tytułem niespłaconych kosztów postępowania windykacyjnego,

a nadto koszty procesu.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa powołała się na zawartą z pozwaną umowę kredytu w walucie polskiej w rachunku bieżącym, który nie został spłacony przez pozwaną, pomimo wezwania do zapłaty, w związku z czym powodowy bank wystawił wyciąg z ksiąg banku załączony do pozwu (pozew k. 2).

Postanowieniem z 22 listopada 2012 roku Sąd Okręgowy w Płocku stwierdził swoją niewłaściwość i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Łodzi – Sądowi Gospodarczemu (postanowienie k. 21).

W dniu 21 maja 2013 roku Sąd wydał w sprawie nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym, opatrzony sygnaturą akt X GNc 1790/12 (nakaz zapłaty k. 48).

W dniu 12 czerwca 2013 r. pozwana wniosła zarzuty od ww. nakazu zapłaty, doma­gając się w pierwszej kolejności odrzucenia pozwu z uwagi na brak zdolności sądowej strony powodowej, zaś w razie odmowy odrzucenia pozwu – uchylenia w całości nakazu zapłaty i oddalenia powództwa oraz zasądzenia od strony powodowej kosztów procesu. Pozwana zarzuciła:

a)  brak jakichkolwiek podstaw faktycznych i prawnych uzasadniających zasądzenie dochodzo­nego przez powoda świadczenia pieniężnego;

b)  zasądzenie na rzecz powoda świadczenia pieniężnego wraz z odsetkami wobec faktu nieja­snego i niejednoznacznego wykazania przez powoda zasadności dochodzenia świad­czenia głównego w zasądzonej kwocie z jednoczesnym brakiem dokładnego wskazania okresów za jakie powód obliczał odsetki umowne od udzielonego kredytu jak i od kredytu przeterminowanego, z całkowitym pominięciem zmiennego charakteru stopy oprocentowania odsetek;

c)  nieważność postępowania, na podstawie art. 379 pkt 3 k.p.c, z przyczyn działania w charakterze pełnomocnika powoda osoby która nie była samodzielnie upoważniona do działania w imieniu powoda w przedmiotowej sprawie;

d)  naruszenie przepisów postępowania tj:

−

art. 485 § 3 k.p.c. poprzez wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, pomimo iż okoliczności uzasadniające dochodzone przez powoda żądanie nie zostały udowodnione przez dołączony do pozwu wyciąg z ksiąg bankowych;

−

art. 233 k.p.c. w zw. z art. 232 k.p.c. poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę załącza­nego do pozwu niepełnego i niejasnego materiału dowodowego i przyjęcie że powód udowodnił wszelkie fakty z których wywiódł korzystne dla siebie skutki prawne;

−

art. 491 § 3 k.p.c. poprzez doręczenie pozwanemu pozwu z niekompletnymi załączni­kami do pozwu tj. brak załączenia do pozwu „wyciągu z odpisu KRS wierzyciela”.

−

art. 493 § 1 k.p.c. poprzez uniemożliwienie pozwanemu ustosunkowanie się do wszyst­kich okoliczności faktycznych pozwu, z powodu braku załączonego do pozwu „wyciągu z odpisu KRS wierzyciela” – powoda (zarzuty od nakazu zapłaty k. 56-58).

Postanowieniem z dnia 9 grudnia 2014 roku Sąd odmówił odrzucenia pozwu, zaś postanowieniem z 12 lutego 2015 r. (sygn. akt I ACz 141/15) Sąd Apelacyjny w Łodzi oddalił zażalenie pozwanej od ww. postanowienia (postanowienie Sądu Okręgowego w Łodzi wraz z uzasadnieniem k. 241, postanowienie Sądu Apelacyjnego w Łodzi k. 278).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana M. G., prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą (...) M. G. w Ż., zawarła w dniu 17 czerwca 2010 r. z powodową (...) Bank (...) S.A. w W. umowę kredytu nr (...), w walucie polskiej w rachunku bieżącym (...), udzielanego w ramach „Szybkiego limitu kredytowego”. Przedmiotowa umowa dotyczyła kredytu odnawialnego w kwocie 45.000 zł, na finansowanie zobowiązań wynikających z wykonywanej przez pozwaną działalności (§ 1 umowy). W umowie tej określono również zasady oprocentowania kredytu (§ 4 umowy) a także zasady naliczania odsetek od wykorzystanego kredytu (§ 5 umowy) oraz prowizji i opłat bankowych za czynności związane z udzieleniem i obsługą kredytu (§ 6 umowy). W § 11 umowy strony określiły wysokość odsetek od zadłużenia przeterminowanego, jako ustalanych i ogłaszanych przez zarząd (...) (dowód: poświadczona kopia umowy kredytowej k. 4-5).

W dniu 17 czerwca 2011 r. strony podpisały aneks nr (...) do powyższej umowy kredytowej. W aneksie tym wysokość udzielonego pozwanej kredytu określono na 160.000 zł, zaś okres wykorzystania i okres spłaty kredytu - na dzień 18 czerwca 2012 r. W § 15 aneksu, kredytobiorca zobowiązał się, iż po wypowiedzeniu przez (...) umowy kredytu, spłaci zadłużenie z tytułu udzielonego kredytu i naliczone odsetki od kredytu nie później, niż w ostatnim dniu terminu wypowiedzenia umowy, zaś niespłacona część kredytu staje się zadłużeniem przeterminowanym w dniu upływu terminu wypowiedzenia umowy, od którego naliczane są odsetki przewidziane dla kredytów przeterminowanych, określone w § 11 aneksu (dowód: poświadczona kopia aneksu nr (...) do umowy kredytowej k. 6-8).

Pozwana zaprzestała spłaty kredytu udzielonego jej na podstawie ww. umowy. Saldo jej należności na dzień 19.02.2015 r. wynosiło 160.247 zł. Przekroczenie limitu przyznanego pozwanej kredytu wynikało z możliwości doliczenia do należności na rachunku kredytowym także zaległych opłat i prowizji bankowych; możliwość taka przewidziana była w R.­nie rachunków bankowych dla małych i średnich przedsiębiorstw (dowód: zeznania świadka I. L. k. 301).

Pismem z dnia 30 marca 2012 r., doręczonym pozwanej w dniu 16 kwietnia 2012 r., powodowy bank wypowiedział pozwanej przedmiotową umowę kredytową, wskazując na przysługujące mu należności w łącznej kwocie 167.061,69 zł oraz wzywając do spłaty całości należności z tytułu wykorzystanego kredytu w terminie 30 dni od dnia następnego po dorę­czenia wypowiedzenia (dowód: poświadczona kopia wypowiedzenia umowy wraz z dowo­dem doręczenia k. 231-232).

W dniu 18 maja 2012 r. strona powodowa sporządziła wezwanie pozwanej do zapłaty w terminie 7 dni kwoty 160.177 zł z tytułu niespłaconego kredytu, w tym przekrocze­nia limitu kredytowego, kwoty 9.353,12 zł z tytułu odsetek do dnia 17 maja 2012 r. oraz kosztów w wysokości 30 zł i dalszych odsetek naliczanych na bieżąco od dnia 18 maja 2012 r. do dnia zapłaty. Wezwanie to pozwana otrzymała w dniu 29 maja 2012 r. (dowód: poświadczona kopia wezwania do zapłaty wraz z dowodem doręczenia k. 9-10).

W dniu 28 września 2012 r. strona powodowa wystawiła wyciąg z ksiąg bankowych nr (...), w którym stwierdziła, że na dzień 28.09.2012 r. figuruje w nich wymagalna wierzytelność wobec pozwanej z tytułu umowy kredytu nr (...) w walucie polskiej w rachunku bieżącym (...) udzielanego w ramach „Szyb­kiego limitu kredytowego” zm. aneksem nr (...) z dnia 17.06.2011r. Na wymagalną wierzytel­ność składają się zaś:

1)  należność główna w wysokości 160.177 zł,

2)  odsetki naliczone za okres od 20.10.2011 r. do dnia 27.09.2012 r. w wysokości 23.538,81 zł, według następujących stóp procentowych

−

24% w stosunku rocznym od dnia 20.10.2011 r. do 09.05.2012 r.

−

25% w stosunku rocznym od dnia 10.05.2012 r. do 27.09.2012 r.,

3)  koszty w wysokości 30 zł.

Łącznie zadłużenie wynosi 183.745,81 zł.

Ponadto w wyciągu tym stwierdzono, iż dalsze należne umowne odsetki naliczane są od aktualnej kwoty należności głównej od dnia 28.09.2012 r. do dnia zapłaty według zmien­nej stopy procentowej wynikającej z uchwał Zarządu (...) S.A. właściwej dla kredytów przeterminowanych i kredytów postawionych po upływie terminu wypowiedzenia w stan natychmiastowej wymagalności, stanowiącej każdorazowo czterokrotność wysokości stopy kredytu lombardowego NBP i obciążają dłużnika. Na dzień wystawienia niniejszego wyciągu z ksiąg Banku stopa procentowa wynosi 25 % w stosunku rocznym. Dokument ten został podpisany przez Dyrektora Biura – P. K. oraz Kierownika Zespołu – I. L. (2) (dowód: wyciąg z ksiąg bankowych k. 3).

Sąd zważył, co następuje:

Zarzut braku zdolności sądowej strony powodowej, skutkujący odrzuceniem pozwu został prawomocnie oddalony w toku postępowania, będąc także przedmiotem kontroli instancyjnej Sądu Apelacyjnego w Łodzi ­­– zatem ani argumentacja stron, ani argu­mentacja sądów I i II instancji, przemawiająca za oddaleniem tego zarzutu i odmową odrzucenia pozwu, nie wymaga powtarzania.

Dalej, wbrew twierdzeniom pozwanej, osoba, która w imieniu strony powodowej podpisała pozew – będąca pracownikiem strony powodowej − była umocowana do jednooso­bowej jej reprezentacji przed sądami (por. odpis pełnomocnictwa k. 12 akt sprawy), zaś pełnomocnictwo łączne obejmowało jedynie składanie oświadczeń woli w zakresie czynności dotyczących dochodzenia wierzytelności wykonywanych przez oddział powodowego banku (por. odpis pełnomocnictwa k. 11 akt sprawy). Na gruncie art. 379 pkt 2 k.p.c. w zw. z art. 87 § 2 k.p.c. nie zachodzi zatem zarzucana przez stronę pozwaną nieważność postępowania z uwagi na wadliwość umocowania osoby wnoszącej pozew do działania w imieniu strony.

Strony natomiast zawarły umowę stanowiącą rodzaj umowy kredytu. Umowa kredytu zdefinio­wana została w art. 69 ust. 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (tekst jedn. - Dz. U. z 2012 r. poz. 1376, z późn. zm.), zgodnie z którym przez umowę kredytu bank zobowią­zuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzysta­nia z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielo­nego kredytu.

Zawarcie umowy na wskazanych w ustaleniach faktycznych Sądu warunkach, stanowiło okoliczność bezsporną między stronami. Sporem stron objęty był natomiast etap wykonania owej umowy – powodowy bank powoływał się na brak spłaty wynikającego z tej umowy zadłużenia wraz z odsetkami, zaś pozwana twierdzenia te kwestionowała, powołując się na nieprawidłowości w rozliczaniu owego kredytu.

O ile jednak strona powodowa przedstawiła dowód z powołanych wyżej w uzasad­nieniu wyroku dokumentów oraz zeznań świadka, na okoliczność prawdziwości twierdzeń uzasad­niających roszczenia pozwu, o tyle pozwana żadnych w istocie kontrdowodów nie przedsta­wiła, poprzestając jedynie na gołosłownych i ogólnikowych zaprzeczeniach prawidłowości wyliczenia odsetek.

Nawet, jeśli rację ma pozwana, przypisując przedstawionemu przez stronę powo­dową wyciągowi z ksiąg banku moc jedynie dokumentu prywatnego, nie zaś dokumentu urzędowego, to kwalifikacja taka nie pozbawia tego dokumentu mocy dowodowej w ogóle, a jedynie moc tę ogranicza (art. 245 k.p.c.). Dowód ten, tym bardziej w powiązaniu z innymi przeprowadzonymi w sprawie dowodami z dokumentów oraz z zeznań świadka, może wraz z pozostałym materiałem dowodowym stanowić podstawę ustaleń faktycznych Sądu, w tym także potwierdzających twierdzenia strony powodowej.

W zakresie odsetek za opóźnienie Sąd zastosował przepis art. 481 § 1 i 2 k.c.

Z powyższych względów, na podstawie art. 496 k.p.c., Sąd utrzymał zaskarżony nakaz zapłaty w mocy.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c., zasądzając ich zwrot przez pozwaną, jako stronę przegrywającą proces.