Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 września 2015 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu – Wydział XIII Cywilny Rodzinny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Grażyna Rataj

Sędziowie: SSO Alicja Spustek-Kląskała

SSR del. Beata Michurska-Gruszczyńska

Protokolant: Magdalena Maślanka

po rozpoznaniu w dniu 16 września 2015 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa małoletniego L. S. reprezentowanego przez przedstawicielkę ustawową A. K. (1)

przeciwko D. S.

o alimenty

na skutek apelacji wniesionej przez pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków we Wrocławiu z dnia 03 marca 2015 r. sygn. akt III RC 392/14

I.  zmienia częściowo zaskarżony wyrok w punkcie II i III w ten sposób, że określoną punktem II kwotę ustala na kwotę 8050 zł (osiem tysięcy pięćdziesiąt złotych), nie zmieniając dalszych postanowień punktu II;

II.  oddala apelację w pozostałym zakresie;

III.  nie obciąża powoda kosztami procesu poniesionymi przez pozwanego w postępowaniu odwoławczym..

Beata Michurska-Gruszczyńska G. A. S.-Kląskała

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Sygn. akt XIII Ca 254/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 3 marca 2015 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Krzyków we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt III RC 392/14 w pkt. I zasądził alimenty od pozwanego D. S. na rzecz małoletniego powoda L. S. w kwocie po 750 zł miesięcznie, poczynając od dnia 30 czerwca 2014 r., płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, do rąk A. K. (1) jako ustawowej przedstawicielki małoletniego powoda; w pkt. II zasądził od pozwanego D. S. na rzecz małoletniego powoda L. S. kwotę 18 000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 28 października 2014 r. do dnia zapłaty tytułem zaległych alimentów za 2013 i 2012 r.; w pkt. III w pozostałej części powództwo oddalił, w pkt. IV nie obciążył pozwanego opłatą sądową, od uiszczenia której małoletni powód był zwolniony; w pkt. V wyrokowi w pkt. I nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

Rozstrzygnięcie powyższe Sąd oparł na następujących ustaleniach faktycznych:

Małoletni L. S., ur. (...), pochodzi z nieformalnego związku (...).

Rodzice małoletniego rozstali się w czerwcu 2012 r., kiedy to pozwany wyprowadził się ze wspólnie zajmowanego przez nich mieszkania. Od tego czasu pozwany partycypował w kosztach utrzymania syna kwotą po 300 zł miesięcznie, którą przelewał na konto matki małoletniego. W 2013 r. pozwany nie kontaktował się z synem ani jego matką, do października 2013 r. nie uiszczał na jego rzecz także żadnych kwot pieniężnych. Ponownie dobrowolnie zaczął wpłacać kwoty po 300 zł miesięcznie na rzecz małoletniego od października 2013 r.

Postanowieniem tut. Sądu z dnia 28.10.2014 r. udzielono zabezpieczenia niniejszego postępowania w ten sposób, że zobowiązano pozwanego do łożenia na rzecz małoletniego powoda kwoty po 500 zł miesięcznie wraz z ustawowymi odsetkami w wypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat do rąk A. K. (1).

L. S. w maju 2015 r. ukończy 4 lata. Małoletni mieszka z matką i przyrodnim 13-letnim bratem w wynajętym mieszkaniu, położonym we W. przy ul. (...), na którego koszty składają się opłaty za: czynsz 1350 zł oraz za wodę i energię elektryczną 150 zł.

Małoletni L. od października 2014 r. uczęszcza do publicznego przedszkola, jest to koszt w wysokości 260 zł miesięcznie. Dodatkowo co miesiąc opłaca radę rodziców w kwocie po 25 zł i raz w roku ponosi wydatki na ubezpieczenie 50 zł oraz zakup podręczników 39 zł. Od czerwca 2014 r. małoletni L. uczęszczał do prywatnego żłobka (...), za które jego matka uiszczała opłatę w wysokości 702 zł miesięcznie. Usprawiedliwione potrzeby małoletniego L. wynoszą nie mniej niż 1400 zł miesięcznie i składają się na nie: koszty przedszkola 270 zł oraz 1/3 kosztów mieszkania (499 zł miesięcznie), wyżywienie 300 zł, odzież i obuwie 100 zł, środki higieny i kosmetyki, środki chemiczne 100 zł, zakup zabawek i książek, farbek 30-50 zł, zakup leków 100 zł.

Chłopiec cierpi na astmę wczesnodziecięcą i wysiłkową, codziennie musi przyjmować leki i inhalacje w celu zmniejszenia ryzyka postępowania tych chorób. Z tego względu małoletni często jest hospitalizowany. Ma także zdiagnozowaną alergię pokarmową, w tym na mleko i nabiał, co wpływa na wyższe koszty zakupu środków spożywczych i higieniczno - kosmetycznych. Każdy dzień pobytu w szpitalu wiąże się z koniecznością uiszczenia przez jego matkę opłaty w wysokości 20 zł, a tylko w roku 2013 r. małoletni był w szpitalu aż 10 razy, w tym raz przez okres 2 tygodni. Każdorazowo opłaty z tym związane zostały pokryte przez jego matkę. Dodatkowo małoletni ma zaburzoną mowę i wymaga wsparcia logopedycznego. A. K. (1) podjęła starania by uczestniczyć wraz z synem w specjalnym kursie mającym na celu poprawę wymowy małoletniego, aby się do niego zakwalifikować musiała przeprowadzić badania psychologiczne i psychiatryczne chłopca, za co zapłaciła łącznie 250 zł.

A. K. (1) jest z zawodu przedstawicielem handlowym. Pracuje w wyuczonym zawodzie w spółce (...) Sp. z o.o. i z tego tytułu osiąga wynagrodzenie w wysokości po 1900 zł netto miesięcznie, przy czym w miesiącach maj i wrzesień 2014r. z tytułu świadczonej pracy uzyskała wynagrodzenie w wysokości po 2400 zł netto miesięcznie. W 2013 r. A. K. (1) uzyskała ze stosunku pracy łączny dochód netto w wysokości 18 894,25 zł, co w przeliczeniu na miesiące daje dochód w wysokości po 1574 zł netto.

A. K. (1) otrzymuje na swojego strasznego syna I. K. alimenty w wysokości po 600 zł miesięcznie. Korzysta nadto ze wsparcia finansowego udzielanego jej przez matkę, która jest emerytką ze świadczeniem w wysokości 1876 zł miesięcznie. Z uwagi na trudną sytuację materialną i niedostateczne wsparcie ze strony ojca małoletniego powoda w jego utrzymaniu, A. K. (1) zmuszona była zaciągnąć zobowiązanie kredytowe w banku na kwotę 20 000 zł, środki te przeznaczyła na pokrycie zadłużenia za mieszkanie oraz wydatki na prywatny żłobek małoletniego i bieżące utrzymanie. Matka małoletniego spłaca w/w kredyt w miesięcznych ratach po 450 zł.

D. S. ma 41 lat. Ma wykształcenie średnie, technik-mechanik, budowa maszyn. Ma uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi kategorii A, B, C i D. Pozwany zamieszkuje sam w mieszkaniu komunalnym położonym we W. przy ul. (...), gdzie głównym najemcą jest jego matka - B. S.. Opłaty za utrzymanie zajmowanego przez pozwanego mieszkania kształtują się na poziomie około 500 zł miesięcznie (czynsz 350 zł i media około 150 zł) i w całości są pokrywane z środków pochodzących od matki pozwanego. Mieszkanie położone przy ul. (...) na dzień 01.01.2015r. wykazywało zaległość w łącznej kwocie 14 527,74 zł. Pozwany opiekuje się również drugim mieszkaniem komunalnym, gdzie głównym najemcą jest jego matka, położonym we W. przy ul. (...), którego koszt utrzymania wynosi około 450 zł miesięcznie. Matka pozwanego oraz jego siostra zamieszkują w Niemczech.

D. S. nie pracuje od lipca 2012r. Wcześniej pracował jako serwisant przyczep i camperów oraz kierowca. W 2012r. był zatrudniony w (...) sp. z o.o. gdzie do jego zadań należał załadunek i rozładunek towarów. Z tego tytułu w lipcu 2012r. otrzymał wynagrodzenie w wysokości 1550 zł netto. Od tego czasu pozwany, jak twierdzi, pozostaje na utrzymaniu matki. Matka pozwanego otrzymuje świadczenie emerytalne w kwocie po 1230 zł miesięcznie. Pozwany ma uprawnienia do korzystania z konta bankowego matki i samodzielnie dokonuje z niego przelewów na swoje konto celem zaspokojenia swoich potrzeb oraz pokrycia kosztów obu wskazanych wyżej mieszkań. Pozwany na bieżąco dokonuje przelewów z konta matki, które oscylują wokół kwoty około 2000 zł miesięcznie. Są miesiące, w których kwoty przelewów z konta matki są znacznie wyższe, np. kwiecień 2013r. - wpłaty - 2600 zł oraz 1000 euro, maj 2013r. - wpłaty 3100 zł oraz 1000 euro, październik 2013r. —3200 zł, marzec 2014r. - 3100 zł, maj 2014r. - 2000 euro. Na koncie bankowym należącym do pozwanego widnieją również liczne wpłaty gotówki dokonywane przez niego osobiście za pomocą wpłatomatu, w tym przykładowo: w dniu 30.01.2013r. - 1300 zł, w dniu 12.02.2013r. - 2000 zł, w dniu 12.03.2013r. - 3000zł, w dniu 4.11.2013r. - 7200zł, w maju 2014r. - 2000 zł.

D. S. żyje na wysokim poziomie, nieadekwatnym do deklarowanej sytuacji życiowej polegającej na braku dochodów i zatrudnienia. Żywi się w restauracjach typu fast-food, na ten cel w miesiącach od stycznia do lipca 2014 r. wydatkował kwoty od 291 zł do 584 zł miesięcznie. Ponad kwoty wydatkowane na fast-foody pozwany przeznaczał na artykuły spożywcze kilkaset złotych w skali miesiąca. Dodatkowo korzysta z telefonu komórkowego, za który uiszcza średnie rachunki po około 150 zł miesięcznie, przy czym w styczniu 2013r. zapłacił za telefon 199,72 zł, w marcu 2014 r. 245,55 zł, a w czerwcu 2013 r. 698,46 zł. W dniu 24.03.2014r. pozwany zakupił obudowę do telefonu komórkowego za kwotę 428 zł, zaś dzień później oprzyrządowanie do roweru za kwotę 259,95 zł. Pozwany ponosi również koszty ubezpieczenia należącego do niego samochodu osobowego marki A. (rok produkcji 2001r.), z którego według swojego oświadczenia nie korzysta, albowiem samochód jest po wypadku. Pozwany wielokrotnie dokonywał zakupu oleju napędowego, o czym świadczą transakcje uwidocznione w historii rachunku bankowego.

Powiatowy Urząd Pracy we W. w informacjach z dnia 22.12.2014 r. oraz z dnia 09.01.2014 r. wskazał, że w okresie ostatnich 24 miesięcy do Powiatowego Urzędu Pracy we W. wpłynęły oferty pracy dla kierowcy, technika mechanika budowy maszyn oraz osób bez kwalifikacji zawodowych z wynagrodzeniem brutto: 1680 zł, 1800 zł, 2057 zł, 2340 zł, 1900-2500 zł, 2500 zł do 4000 zł.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy przeprowadzając analizę przepisów art. 133 § 1 krio, art. 135 krio i art. 96 krio uznał, że powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Dokonując ustaleń w zakresie potrzeb małoletniego L., Sąd uznał, iż wskazany przez matkę dziecka rodzaj, a także wysokość poszczególnych czynionych przez nią na rzecz syna wydatków zasługuje na miano usprawiedliwionych. A. K. (1) w trakcie przesłuchania przed Sądem w dniu 28.10.2014 r. określając zakres usprawiedliwionych miesięcznych potrzeb jej małoletniego syna, faktycznie ograniczyła się do tych najbardziej podstawowych wydatków związanych z zapewnieniem mu mieszkania, wyżywienia, odzieży, opieki przedszkolnej i zdrowotnej oraz zakupem leków. Co istotne także sam pozwany nie kwestionował wskazanych przez matkę chłopca wydatków na jego poczet. Sąd Rejonowy ustalił koszty utrzymania małoletniego L. na kwotę nie mniejszą niż 1400 zł miesięcznie przyjmując, że składają się na nie wydatki na: przedszkole, mieszkanie 500 zł, wyżywienie 300 zł, odzież i obuwie 100 zł, środki higieny i kosmetyki oraz środki chemiczne 100 zł, zakup zabawek i książek, farbek 30-50 zł, leki 100 zł. Wskazał Sąd, że koszty te ulegają wzrostowi, kiedy małoletni jest hospitalizowany, wówczas matka małoletniego płaci 20 zł dziennie za każdą dobę pobytu chłopca w szpitalu, a tylko w 2013r. L. był hospitalizowany aż dziesięciokrotnie. Sąd przy tym z uwagi na bierność dowodową matki chłopca w tym przedmiocie, nie był w stanie ustalić konkretnej kwoty rocznych wydatków na ten cel.

Sąd Rejonowy uznał, że możliwości zarobkowe matki małoletniego powoda kształtują się na poziomie 2000 zł netto miesięcznie.

Ustalając zakres każdego z rodziców w ponoszeniu w/w kosztów utrzymania małoletniego powoda Sąd Rejonowy uznał, że z racji tego, iż to matka sprawuje bezpośrednią pieczę nad synem, wykonuje ona również swój obowiązek alimentacyjny względem syna, także poprzez osobiste starania wkładane w jego utrzymanie. Nadto wpływ na obniżenie jej możliwości zarobkowych ma niewątpliwie okoliczność, że wraz z byłym mężem ma na utrzymaniu drugiego syna - I. K.. Niewątpliwie na sytuację matki małoletniego powoda na rynku pracy wpływ ma częstotliwość chorób u małoletniego powoda.

Z tych powodów Sąd Rejonowy uznał, że D. S. winien w większym wymiarze, aniżeli matka małoletniego, partycypować w kosztach bieżącego utrzymania ich wspólnego syna. Deklarowana przez pozwanego na rozprawie 03.03.2015r. kwota 400 zł miesięcznie nie jest wystarczająca. Sąd Rejonowy ustalając możliwości zarobkowe pozwanego D. S. uznał, że przy dołożeniu starań ma on możliwość uzyskiwać z wykonywanej pracy dochody co najmniej równe poziomowi dochodów matki małoletniego powoda, tj. w kwocie około 2000-2500 zł netto miesięcznie. Wskazał Sąd Rejonowy, że pozwany ma 41 lat, wykształcenie średnie techniczne technik - mechanik, budowa maszyn. Jest osobą dyspozycyjną, mieszka sam i poza małoletnim L. nie ma nikogo na swoim utrzymaniu. Nadto ma uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi kategorii A, B, C i D. Sąd Rejonowy zwrócił uwagę, że do PUP we W. w 2014 r. wpłynęły oferty pracy dla kierowcy, technika mechanika budowy maszyn oraz osób bez kwalifikacji zawodowych z wynagrodzeniem brutto od 1680 zł do 4000 zł, a pomimo to nie potrafił przekonująco wyjaśnić, dlaczego od ponad dwóch lat nie jest nigdzie formalnie zatrudniony. Nie wykazał nadto, że w ogóle pracy poszukuje, czy też, że jest niezdolny do wykonywania pracy. To z kolei nasuwa wątpliwości Sądu Rejonowego, czy D. S. nie świadczy pracy bez jej rejestrowania, co pośrednio wyjaśniałyby dokonywane przez niego, wskazane w stanie faktycznym wpłaty znacznej ilości gotówki we wpłatomatach połączone z wielokrotnymi zakupami w marketach budowlanych. W ocenie Sądu Rejonowego nie były przekonujące wyjaśnienia pozwanego, który tłumaczył zakupy artykułów budowlanych faktem remontowania mieszkania należącego do jego matki. Nie umknął Sądowi Rejonowemu również wysoki standard życia pozwanego, polegający na bardzo częstym korzystaniu z restauracji, wizyt w parku wodnym, lodziarniach, zakupach w sklepach sportowych. Podkreślenia wymaga fakt, że pozwany wielokrotnie wydatkował kwoty przewyższające wpływy dokonywane przez jego matkę na konto. Sąd Rejonowy stwierdził, że pozwany dla potrzeb niniejszego postępowania zdecydował nie podawać źródeł i wysokości swoich dochodów.

Sąd Rejonowy wskazał, że dokonując ustalenia świadczenia alimentacyjnego pozwanego na rzecz jego jedynego syna, miał na uwadze wysoki standard życia pozwanego oraz okoliczność, że pozwany nie ponosi kosztów utrzymania zajmowanego mieszkania, które w całości, tak jak i inne jego potrzeby pokrywane są przez matkę pozwanego. Wskazał Sąd Rejonowy również, że dziecko ma prawo do równej stopy życiowej z rodzicami.

Uwzględniając wszystkie przedstawione wyżej okoliczności, Sąd Rejonowy uznał, że powództwo zasługuje na uwzględnienie w części, tj. do kwoty po 750 zł miesięcznie, o czym orzeczono w pkt I wyroku, w pozostałym zakresie powództwo o alimenty oddalił (pkt III wyroku).

Dodatkowo Sąd Rejonowy także w części uwzględnił roszczenie w zakresie żądania przez przedstawicielkę ustawową małoletniego powoda tzw. alimentów wstecz w oparciu o przepis art. 137 § 2 krio. Sąd stwierdził, że przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda wykazała, że w celu zaspokojenia potrzeb syna z zakresu utrzymania i wychowania, po tym jak rozstała się z pozwanym zmuszona była zaciągnąć zobowiązanie kredytowe na kwotę 20 000 zł. Pozwany rozstał się z matką chłopca w czerwcu 2012 r. i do końca roku 2012 r. wpłacał na rzecz syna po 300 zł. Następnie w 2013 r. od września wpłacał po 300 zł. Tymczasem w 2013 r. małoletni powód był wielokrotnie hospitalizowany, co przełożyło się na wzrost kosztów utrzymania małoletniego i możliwości zarobkowe matki. Uwzględniając wpłacone kwoty podkreślić należy, że nie pokryły one usprawiedliwionych potrzeb dziecka, były nieregularne i sporadyczne. Z tych przyczyn Sąd mając na uwadze omawiane powyżej możliwości zarobkowe pozwanego, jego stopę życiową i hierarchię ważności wydatków uznał, że pozwany powinien pokryć kwoty zaległych alimentów.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 102 kpc, natomiast o rygorze natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł pozwany, zaskarżając wyrok Sądu Rejonowego częściowo, tj. odnośnie punktu I. sentencji ponad kwotę 400 zł miesięcznie oraz w części objętej pkt. II i V sentencji w całości, zaskarżonemu wyrokowi zarzucając:

1.  naruszenie art. 135 § 1 krio poprzez zasądzenie alimentów, których wysokości nie uzasadniają zarobkowe i majątkowe możliwości pozwanego ani usprawiedliwione potrzeby dziecka;

2.  naruszenie art. 74 § 1 i 2 kc w zw. z art. 69 ust. 2 ustawy z dnia 29.08.1997r. Prawo bankowe (Dz.U. z 2002r., nr 72, poz. 665, ze zm.) poprzez dopuszczenie dowodu z przesłuchania matki powoda na okoliczność zawarcia prze nią umowy kredytowej na kwotę 20 000 zł i oparcie ustaleń faktycznych na tym dowodzie w sytuacji gdy zgodnie z art. 69 ust. 2 ustawy Prawo bankowe dla umowy kredytu jest zastrzeżona forma pisemna, a nie wystąpił żaden z wyjątków od zakazu dowodowego określonego w art. 74 § 1 zd. 2 kc;

3.  naruszenie art. 299 kpc w zw. z art. 66 kpc poprzez dopuszczenie dowodu z przesłuchania przedstawicielki ustawowej powoda na okoliczności istotne w sprawie i oparcie ustaleń faktycznych na tych dowodach w sytuacji, gdy strona powodowa mogła przedstawić dowody na poparcie swoich twierdzeń, lecz takich dowodów nie przedstawiła, a zatem materiał dowodowy nie został wyczerpany i nie zaistniała przesłanka „braku dowodów” określona w art. 299 kpc;

4.  naruszenie art. 233 § 1 kpc w zw. z art. 232 zd. 2 kpc poprzez dopuszczenie z urzędu tylko i wyłącznie dowodów, które mogły okazać się korzystne dla powoda i nie dopuszczenie z urzędu dowodów mogących okazać się korzystnymi dla pozwanego;

5.  naruszenie art. 233 § 1 kpc poprzez:

1.  dokonanie istotnych dla sprawy ustaleń faktycznych w zakresie dotychczasowego finansowania potrzeb powoda przez pozwanego, usprawiedliwionych potrzeb powoda, sytuacji majątkowej matki powoda, w tym uzyskiwanych przez nią dochodów, braku kontaktów pozwanego z powodem, miejsca zamieszkania powoda, wydatków ponoszonych przez matkę powoda na jego potrzeby życiowe, stanu zdrowia powoda, konieczności leczenia powoda, pobytów powoda w szpitalu i odpłatności za szpital, zaciągnięcia przez matkę powoda kredytu tylko i wyłącznie na podstawie przesłuchania matki powoda, jednej deklaracji podatkowej za rok 2013, umowy o pracę, zaświadczenia z zakładu pracy oraz informacji Naczelnika Urzędu Skarbowego - w sytuacji gdy winny być one poczynione na podstawie dokumentów, w szczególności w postaci rachunków, pokwitowań, deklaracji podatkowych za lata od 2012r., historii operacji na rachunkach bankowych matki powoda, zaświadczeń lekarskich, wypisów ze szpitala, skierowań powoda do lekarzy specjalistów, wyników testów alergologicznych i wskazań co do specjalnej diety;

2.  sprzeczności ustaleń faktycznych Sądu z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, a to ustalenie wbrew tym zasadom, że:

1. miesięczny koszt utrzymania 4-letniego dziecka wynosi co najmniej 1.400 zł,

1.  matka powoda ponosiła koszty pobytu powoda w szpitalu w wysokości 20 zł dziennie oraz koszty jego leczenia logopedycznego,

2.  pozwany żyje na wysokim poziomie - nieadekwatnym do jego źródeł utrzymania w sytuacji gdy z dowodów zgromadzonych w sprawie wynika, że pokrywa on jedynie swoje podstawowe potrzeby, posiada telefon komórkowy i stary samochód po wypadku a żywienie się w fast foodach nie wynika z potrzeby luksusu, lecz z tego że pozwany nie umie gotować, a ponadto jedzenie w tego typu placówkach jest tańsze niż gotowanie dla jednej osoby,

3. poczynienie ustaleń faktycznych w sposób sprzeczny z zebranym materiałem dowodowym, a to:

1.  ustalenie, że pozwany żyje na wysokim poziomie, gdyż żywi się w fast foodach, posiada telefon komórkowy i stary samochód po wypadku, podczas gdy pozwany podał w trakcie przesłuchania, że nie ma kuchni,

2.  dokonanie ustaleń co do dotychczasowego płacenia przez pozwanego alimentów na dziecko w sposób sprzeczny z treścią przesłuchania pozwanego,

3.  ustalenie, że pozwany nie utrzymuje kontaktów z synem, pomimo tego, że w trakcie przesłuchania podał on, iż nie może kontaktować się powodem, gdyż jego matka nie odbiera telefonów od niego i nie zna on miejsca pobytu syna oraz stwierdził, że matka powoda nie mieszka pod adresem wskazanym w pozwie,

4.  ustalenie, że pozwany nie pracował w 2014r. podczas gdy z zaświadczenia firmy (...) wynika, że był on zatrudniony w 2014r. w ramach umowy zlecenia,

1.  wydanie wyroku zasądzającego pomimo nie wyjaśnienia kwestii istotnych dla rozstrzygnięcia, a wskazanych w uzasadnieniu apelacji,

2.  nie uwzględnienie tego, że matka pozwanego jest właścicielem środków na jej rachunku bankowym, a pozwany nie mógł bez jej zgody przeznaczać tych środków na utrzymanie syna.

W uzasadnieniu pozwany zarzucił m.in., że Sąd poczynił ustalenia faktyczne w zakresie dotychczasowego pokrywania przez pozwanego potrzeb powoda, usprawiedliwionych potrzeb powoda i sytuacji majątkowej jego matki – w tym jej dochodów, braku kontaktów pozwanego z synem, miejsca zamieszkania powoda, wydatków ponoszonych przez matkę powoda na jego potrzeby życiowe, stanu zdrowia powoda, konieczności leczenia powoda, pobytu powoda w szpitalu i odpłatności za szpital, zaciągnięcia przez matkę powoda kredytu – jedynie na podstawie zeznań matki powoda, umowy o pracę matki powoda, zaświadczenia z jej zakładu pracy, jednej deklaracji podatkowej za wcześniejszy okres oraz informacji Naczelnika Urzędu Skarbowego. Zarzucił również, że Sąd czynił ustalenia faktyczne wyłącznie na podstawie gołosłownych twierdzeń powódki i zaniechał dokonania wnikliwej oceny materiału dowodowego z punktu widzenia zasad logiki i doświadczenia życiowego, co doprowadziło do poczynienia ustaleń faktycznych w sposób sprzeczny z tymi zasadami.

Mając na uwadze powyższe apelujący wniósł o:

1. zmianę wyroku w zaskarżonej części i zasądzenie alimentów w kwocie 400 zł miesięcznie za okres od dnia wydania wyroku przez Sąd I instancji oraz oddalenie powództwa w pozostałej części ewentualnie o jego uchylenie w zaskarżonej części i przekazanie sprawy w tej części do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji;

2. zwolnienie pozwanego z kosztów sądowych w zakresie opłaty od apelacji;

3. uchylenie rygoru natychmiastowej wykonalności nadanego wyrokowi Sądu I instancji;

4. dopuszczenie dowodów dołączonych do apelacji;

5. zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania apelacyjnego w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W odpowiedzi na apelację strona powodowa wniosła o: oddalenie wniosków dowodowych zawartych w apelacji jako spóźnionych, oddalenie apelacji jako bezzasadnej, oddalenie wniosku pozwanego o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania apelacyjnego.

W uzasadnieniu wskazano, że mieszkanie przy ul. (...) należy do rodziców przedstawicielki ustawowej małoletniego L., którzy w nim zamieszkują. A. K. (1) nie wynajmuje, ani nie płaci za to mieszkanie, przebywa tam bardzo często. Matka dziecka pracuje w firmie (...) i jest to jedyne źródło jej dochodów. Potwierdziła, że dziecko jest ubezpieczone, ale rodzic będąc z nim w szpitalu musi ponieść koszty np. za miejsce do spania (od 25 zł do 18 zł). Dziecko przyjmuje drogie leki, matka zakupiła inhalator za kwotę 980 zł. Chłopiec przechodzi terapię logopedyczną, matka poniosła z tym koszty związane. Matka korzystała z pomocy specjalistów z uwagi na podejrzenie u dziecka zespołu lekkiej odmiany autyzmu lub zespołu (...). Poniosła w związku z tym koszty. Matka podała, że w 2013 r. ojciec dokonał 4 wpłat alimentów po 300 zł. Dziecko ma alergię pokarmową, w związku z tym koszty produktów żywnościowych są wysokie. Wskazała, że opłata miesięczna za przedszkole wynosi 231 zł.

Sąd Okręgowy uzupełnił postępowanie dowodowew postępowaniu odwoławczym i dopuścił dowód z:

- zaświadczenia PUP z dnia 05.03.2015 r. (k.300);

- umów o pracę na czas określony zawartych w dniach 23.03.2015 r., 30.04.2015 r. przez pozwanego (k. 302-303);

- uzupełniającego przesłuchania pozwanego przed tut. Sądem dnia 22.07.2015 r.;

- historii rachunku bankowego przedstawicielki ustawowej małoletniego (k. 1-4);

- zawiadomienia o wysokości opłat za mieszkanie TBS przy ul. (...) z dnia 01.08.2015 r. (k. 9);

- rozliczenia kosztów ogrzewania i podgrzewu wody za okres 01.07.2014-31.12.2014 r. oraz zużycia wody z 01.05.2015 r. (k. 10-11);

- harmonogramu opłat za energię elektryczną za okres od 26.08.2013-22.11.2015 r. (k. 12-17);

- umowy najmu lokalu przy ul. (...) we W. z dnia 06.07.13 r. zawartej przez przedstawicielkę ustawową małoletniego oraz wykaz opłat za to mieszkanie z 06.12.2012 r. (k. 18-21);

- umowy najmu lokalu przy ul. (...) we W. zawartej przez przedstawicielkę ustawową małoletniego z dnia 28.11.2014 r. (k. 22-26);

- umowy partycypacyjnej z dnia 06.11.2014 r. zawartej przez przedstawicielkę ustawową małoletniego L. z Towarzystwem Budownictwa (...) (k. 27-28);

- opłaty za przedszkole i żłobek (k. 29-30);

- karty informacyjnej leczenia szpitalnego małoletniego L. S. z 07.12.11 r, , 11.10.12 r. , 15.07.13 r. , 3.10.13 r. , 7.10.13 r. , 12.06.13 r. , 21.03.14 r. , 13.04.14 r. (k. 31, 38-45);

- historii zdrowia i choroby małoletniego z 18.10.14, 19.12.14, 13.11.14, 3.12.14, 30.11.14, 18.11.14 (k. 32-36);

- wniosku z diagnozy logopedycznej rok szkolny 2013/14 (k. 45);

- opinii nr (...) Poradni P.-Pedagogicznej Nr 9 z 10.06.2015 r. dot. małoletniego L. S. (k. 46-47);

- kserokopii zaświadczenia lekarskiego dot. małoletniego z 4.08.15 r. (k. 48);

- opinii dot. funkcjonowania dziecka wystawiona przez M. L. - Ż. Niepubliczny z 01.08.2014 r. (k. 49);

- diagnozy funkcjonalnej dot. L. S. sporządzonej przez psycholog A. B. (k. 51-52);

- umowy o kredyt konsolidacyjny zawartej między A. K. (1), K. S. a A. Bankiem na kwotę 132 606,08 zł z 18.11.2014 r. (k. 54-57);

- harmonogramu spłat kredytu konsolidacyjnego z 18.11.2014 r., 12.02.2015 r., 12.05.15 r., 20.11.14 r. (k. 58-62);

- faktur VAT nr (...) dot. opłaty za pobyt – opiekę wystawionej przez szpital (...) im. J. G. z 19.07.13 r. (k. 63);

- faktur VAT nr (...) z 12.08.15 r. wystawionej przez aptekę (...) dot. zakupu leków dla małoletniego (k. 64);

- kserokopii rachunku za badania małoletniego wystawionego przez (...) S.A. (k. 65);

- faktury (...) z 04.10.2013 r. dot. zakupu inhalatora dla dziecka (k. 67);

- historii rachunku A. K. (1) oraz wykazu pobieranych przez małoletniego na stałe leków;

- historii rachunku A. K. (1) (k. 72-75);

- wykazu pobieranych przez małoletniego na stałe leków (k. 71);

- umowy o pracę z dnia 01.09.2006 r., 30.08.2013 r., 30.04.2014 r. (k. 76-78);

- uzupełniającego przesłuchania A. K. (1) na rozprawie w dniu 16.09.2015 r. (k. 79v, czas 00:11:04).

Na podstawie tak uzupełnionego materiału dowodowego w postępowaniu odwoławczym Sąd Okręgowy ustalił, że: pozwany był zarejestrowany w PUP we W. jako bezrobotny w okresie od dnia 14.03.2011 r. do dnia 22.04.2012 r. i od dnia 11.02.2013 r. do 13.05.2013 r. i pobierał: od dnia 22.03.2011 do dnia 14.04.2011 r. – zasiłek 80 %, od dnia 15.04.2011 do dnia 21.09.2011 – zasiłek 100%, od dnia 21.11.2011 do dnia 25.11.2011 – stypendium – szkolenie (bez podatku). Od dnia 14.01.2015 r. pozwany nie posiada prawa do zasiłku. Pozwany w dniu 23.03.2015 r. zawarł umowę na czas określony z firmą (...) Sp. z o.o., na stanowisku pracownika produkcji (praca fizyczna), za wynagrodzeniem 13,35 zł brutto za godzinę. D. S. od czerwca do lipca 2012 r. pracował w (...) Sp. z o.o. jako kierowca, za wynagrodzeniem 1500 zł netto. Został zwolniony za złamanie regulaminu wewnętrznego. Poza tym nie pracował w 2012 r. W 2013 r. pozwany pracował w firmie (...) w okresie od 23.03.2013 r.-07.05.2013 r. jako serwisant przyczep kempingowych i kamperów i zarabiał 2000 zł za pierwszy m-c i za kilka dni 600 zł, więcej nie pracował w 2013r. Od 23.03. do 02.06.2015 r. pozwany pracował w firmie 3M jako pracownik fizyczny. Obecnie już tam nie pracuje. Sam zrezygnował z zatrudnienia. Zarabiał wówczas ponad 1800 zł netto miesięcznie. W latach 2012-2015 kiedy pozwany nie pracował utrzymywał się z pomocy matki, siostry, znajomych. Pozwany mieszka sam w mieszkaniu kwaterunkowym, którego miesięczny koszt utrzymania wynosi 340 zł. Matka pozwanego ma mieszkanie we W. przy ul. (...), które nie jest wynajmowane. Matka pozwanego mieszka z siostrą pozwanego w Niemczech. W ocenie pozwanego koszt utrzymania dziecka w 2012 r. wynosił 400 zł miesięcznie. Pozwany do października 2012 r. mieszkał wspólnie z matką dziecka. Od wyprowadzenia się pozwany łożył na dziecko, w listopadzie i grudniu w kwotach po 700 zł. Według twierdzeń pozwanego od czasu wyprowadzki nie jest informowany o kosztach utrzymania dziecka, o stanie jego zdrowia. W 2013 r. pozwany odmówił odpłatności za szpital, kiedy małoletni L. był hospitalizowany, uznając, że to matka doprowadziła do stanu, w jakim dziecko się znalazło. Od 11.06.2015 r. pozwany pracuje w ZOO jako pracownik gospodarczy, za wynagrodzeniem w wysokości 2500 zł miesięcznie. W okresie, kiedy pozwany był zarejestrowany w PUP były pozwanemu przedstawiane oferty pracy, pozwany chodził na rozmowy, nie podejmował pracy ponieważ jak twierdzi, niejasne były warunki przedstawiane mu przez pracodawców, tzn. sprzeczne z tym co widniało w ogłoszeniu. Pozwany przyznał, że płacił alimenty w wysokości wskazanej przez powódkę w piśmie procesowym z dnia 31.08.2015 r. Do czasu wyprowadzki w październiku 2012 r. pozwany łożył na utrzymanie dziecka, płacił za energię i gaz, według umowy stron w tym zakresie. Zapewniał potrzeby dziecka i rodziny. Powódka miała opłacać czynsz i media. Pozwany przebył 2 lata temu wypadek, przechodził rehablitację, nie miał ustalonej niezdolności do pracy ponieważ nie był ubezpieczony. W 2012 r. w październiku nie zapłacił na rzecz małoletniego L. alimentów, w listopadzie uiścił alimenty w kwocie 700 zł, w grudniu zapłacił alimenty w kwocie 700 zł. W 2013 r. pozwany zapłacił na rzecz małoletniego alimenty L. w kwocie: w styczniu 200 zł, w lutym 200 zł, w marcu 200 zł, w kwietniu 200 zł + za szczepienie 500 zł dla L., we wrześniu 300 zł, w październiku 300 zł, w grudniu 300 zł.

Opłata za czynsz najmu za mieszkanie przy ul. (...) we W., w którym zamieszkuje małoletni powód z matką wynosi od dnia 1 sierpnia 2015 r. 738,79 zł. A. K. (1) zatrudniona jest od 30.04.2014 r. do chwili obecnej w firmie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. na czas nieokreślony, na stanowisku przedstawiciela handlowego, za wynagrodzeniem zasadniczym w wysokości 1900 zł netto miesięcznie.

Od dnia 01.09.2006 r. powódka zatrudniona była w firmie (...) z siedzibą w G., na stanowisku przedstawiciela handlowego, za wynagrodzeniem w wysokości brutto 2200 zł oraz premia uznaniowa. Od dnia 30.08.2013 r. powódka zatrudniona była w firmie (...).H.U. (...) A. K. (2) na stanowisku przedstwiciela handlowego za minimalnym wynagrodzeniem za pracę zgodnie z art. 6 ustawy 10.10.2002 o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. nr 200, poz. 1679 ze zm.). Powódka potwierdziła, że do połowy października 2012 r. mieszkała z pozwanym, z którym prowadziła wspólne gospodarstwo domowe. Pozwany kupował produkty. Wskazała, że energię opłacała jej matka, resztę opłat ponosiła powódka. Podniosła, że nie było umowy o takim podziale wydatków. Strony zamieszkiwały wówczas w S., koszty utrzymania mieszkania w tamtym czasie wynosiły łącznie 1700 zł miesiecznie, tj. koszt wynajmu 1300 zł, woda i prąd 100 zł, i gaz płatny co dwa miesiące. Pozwany partycypował w kosztach utrzymania syna L., wykupywał recepty, zwrócił koszty szczepienia. Matka określiła miesięczny koszt utrzymania dziecka w 2012 r. na kwotę około 1000 zł. W 2012 i 2013 r. pomagały finansowo powódce siostry i matka. Powódka wskazała, że nadal spłaca zadłużenie w kwotach po 100 zł miesięcznie. Koszty utrzymania mieszkania we W. przy ul. (...), w którym powódka z dzieckiem zamieszkiwała w 2013 r. wynosiły około 1350 zł (czynsz najmu wynosił 850 zł, pozostałe opłaty wynosiły 450 zł). Matka podała, że w 2013 r. małoletni L. chorował częściej niż w 2012 r. Dziecko uczulone jest na mleko krowie i jajka. Łączny koszt utrzymania dziecka w 2013 r. wynosił zdaniem matki 1400 zł miesięcznie. Poza kwotami alimentów uiszczanych przez pozwanego w 2013 r., ojciec dziecka w inny sposób nie przyczyniał się do utrzymania małoletniego. Powódka wskazała, że pozwany nie dzwoni do niej, nie stara się o kontakty z dzieckiem.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego D. S. zasługuje na częściowe uwzględnienie.

W ocenie Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy wprawdzie przeprowadził szczegółowe postępowanie dowodowe i dokonał w przeważającej części prawidłowych ustaleń faktycznych, które Sąd Okręgowy przyjmuje za własne, jednakże nie ustrzegł się pewnych błędów, w szczególności w zakresie niezaspokojonych potrzeb dziecka, które przedstawicielka małoletniego powoda zaspokoiła w 2012 i 2013 r.

W pierwszej kolejności Sąd Okręgowy wskazuje, że wbrew zarzutom sformułowanym przez pozwanego, Sąd Rejonowy prawidłowo określił usprawiedliwione potrzeby małoletniego L. S. na kwotę 1400 zł miesięcznie, mając na uwadze potrzeby dziecka, zwiększone przez stan jego zdrowia, jak i możliwości zarobkowe i majątkowe ojca dziecka i w związku z tym ustalił bieżące alimenty od pozwanego dla małoletniego na kwotę 750 zł miesięcznie.

Dokonana przez Sąd Rejonowy ocena materiału dowodowego w sprawie, dodatkowo uzupełnionego przez Sąd Okręgowy w postępowaniu odwoławczym, nie wykracza poza granice art. 233 § 1 kpc i wbrew zarzutom apelacji brak jest podstaw, by ją kwestionować.

Sąd ma obowiązek wyprowadzenia z zebranego w sprawie materiału dowodowego wniosków logicznie prawidłowych. Reguła ta, współokreślająca granice swobodnej oceny dowodów nie będzie zachowana, jeżeli wnioski wyprowadzone przez sąd przy ocenie dowodów nie układają się w logiczną całość zgodną z doświadczeniem życiowym, lecz pozostają ze sobą w sprzeczności, a także gdy nie istnieje logiczne powiązanie wniosków z zebranym w sprawie materiałem dowodowym (uzas. wyroku SN z dnia 9.12.2009 r., IV CSK 290/09).

Wbrew zarzutom apelacji ustalenia Sądu Rejonowego nie są sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego oraz zasadami logicznego rozumowania. Dokonując ustaleń Sąd I instancji uwzględnił bowiem wszystkie dowody przeprowadzone w postępowaniu, jak również wszelkie okoliczności towarzyszące przeprowadzaniu poszczególnych dowodów i mające znaczenie do oceny ich mocy i wiarygodności. Nie ma, zdaniem Sądu Okręgowego, uzasadnionych powodów by - w myśl zarzutów skarżącego - zakwestionować istnienie logicznego związku między treścią przeprowadzonych dowodów a ustalonymi na ich podstawie w drodze wnioskowania faktami stanowiącymi podstawę zawartego w nim rozstrzygnięcia.

Zdaniem Sądu Okręgowego prawidłowo Sąd Rejonowy wyliczył, że na usprawiedliwione potrzeby małoletniego składają się opłaty za: przedszkole 270 zł, udział małoletniego w kosztach utrzymania mieszkania w kwocie 500 zł, wyżywienie 300 zł, odzież i obuwie 100 zł, środki higieny i kosmetyki oraz środki chemiczne 100 zł, zakup zabawek i książek, farbek 30-50 zł, leki 100 zł. Koszty odzieży i obuwia oraz zakupu kosmetyków, środków higieny i środków chemicznych, jak i koszty leczenia przyjęte przez Sąd Rejonowy zdaniem Sądu odwoławczego są uśrednione i zgodne z doświadczeniem życiowym, zarzuty pozwanego w tym zakresie są chybione. Słusznie Sąd I instancji podkreślił, że koszty utrzymania małoletniego ulegają zwiększeniu, co dowiodło postępowanie dowodowe w okresie, kiedy małoletni L. jest hospitalizowany. Postępowanie dowodowe dowiodło, że małoletni cierpi na alergię pokarmową i astmę wczesnodziecięcą i wysiłkową, i w związku z tym codziennie musi przyjmować leki i inhalacje, celem zmniejszenia ryzyka postępowania tych chorób. Z tych też względów małoletni często jest hospitalizowany. Wprawdzie pozwany zarzucał, że skoro małoletni powód jest objęty stosownym ubezpieczeniem, to nie ma podstawy do uiszczania jakiejkolwiek odpłatności za jego pobyt w szpitalu. Wskazać należy, że pomimo tego, iż małoletni jest rzeczywiście ubezpieczony, to rodzic będący z nim w szpitalu musi ponieść koszty związane ze swoim pobytem. Opłaty te mają na celu rekompensowanie ponoszonych przez szpital kosztów związanych z zaopatrzeniem oddziału na którym przebywa małoletni pacjent dodatkowo w materiały sanitarne, środki czyszczące czy dostawiane opiekunowi łóżko oraz regulowania opłat za prąd i wodę, z których korzystają osoby przebywające przez całą dobę na Oddziale. Koszty związane z dobową eksploatacją pomieszczeń i urządzeń szpitala przez np. opiekuna małoletniego pacjenta stanowią koszty realizacji uprawnienia pacjenta do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej sprawowanej przez osobę bliską i jako takie, nie mogą obciążać szpitala.

Prawidłowo Sąd Rejonowy ustalił nadto, że koszty utrzymania małoletniego L. podlegają zwiększeniu z uwagi na prowadzoną terapię logopedyczną.

Ustalona kwota bieżących alimentów uwzględnia, zdaniem Sądu Okręgowego, zakres możliwości zarobkowych i majątkowych ojca dziecka, które Sad Rejonowy prawidłowo określił na kwotę do około 2500 zł netto miesięcznie. Wskazać należy, że D. S. jest młodym, 41-letnim, zdrowym mężczyzną, posiada doświadczenie zawodowe. Nikogo, oprócz małoletniego powoda, nie posiada na swoim utrzymaniu. Zarzuty apelacji dotyczące złej sytuacji finansowej pozwanego są chybione, co dowiodło postępowanie dowodowe dodatkowo uzupełnione przez Sąd Okręgowy.

Konkludując, zdaniem Sądu Okręgowego, wbrew zarzutowi apelacji prawidłowo Sąd Rejonowy uznał, że kwota 750 zł tytułem alimentów na rzecz powoda jest adekwatna zarówno do wysokości potrzeb małoletniego L., jak i możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego. Sąd miał również na uwadze, że matka małoletniego sprawuje osobiste starania o codzienny trud i wychowanie małoletniego, stąd też w ten sposób wykonuje swój obowiązek alimentacyjny wobec syna.

Z tych względów, na podstawie art. 385 kpc, orzeczono jak w punkcie II wyroku.

Apelacja pozwanego zasługuje natomiast na częściowe uwzględnienie odnośnie zarzutu dotyczącego niezaspokojonych potrzeb małoletniego za rok 2012 i 2013.

W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy prawidłowo określając usprawiedliwione potrzeby dziecka, mając na uwadze potrzeby małoletniego, jak i możliwości majątkowe i zarobkowe ojca dziecka na kwotę 750 zł alimentów nie odliczył wpłaconych w 2012 i 2013 r. przez pozwanego świadczeń alimentacyjnych na rzecz małoletniego powoda.

I tak wskazać należy, że w 2013 r. sumując wszystkie kwoty, pozwany wpłacił na utrzymanie małoletniego powoda łącznie 1700 zł tytułem alimentów, tj. w styczniu, lutym, marcu i kwietniu po 200 zł oraz we wrześniu, październiku i grudniu po 300 zł. W miesiącu kwietniu 2013 r. pozwany uiścił również na rzecz małoletniego kwotę 500 zł z przeznaczeniem „na szczepienia”. Sąd Okręgowy jednakże nie doliczył tej kwoty do kwoty wpłaconych alimentów uznając kwotę tę jako dodatkową.

Sąd Rejonowy błędnie ustalił, że pozwany wyprowadził się od matki i dziecka w czerwcu 2012 r. Z uzupełniającego przesłuchania stron przed tut. Sądem wynika, że D. S. wyprowadził się w październiku 2012 r. i do tego czasu zaspokajał potrzeby małoletniego syna L.. Rodzice dziecka mieszkali razem, prowadzili wspólne gospodarstwo domowe. Matka dziecka nie wykazała, że z okresu, kiedy strony zamieszkiwały wspólnie, pozostały jakieś niezaspokojone potrzeby dziecka. Matka dziecka słuchana przed Sądem Okręgowym nie wykazała precyzyjnie, do okresu wyprowadzenia się pozwanego, tak kosztów utrzymania dziecka, jak i kwot pożyczonych pieniędzy. W tym zakresie zeznania A. K. (1) są sprzeczne z zeznaniami pozwanego.

Natomiast wykazała przedstawicielka ustawowa małoletniego, że po rozstaniu z pozwanym zaciągała pożyczki na utrzymanie dziecka, m.in. od matki, siostry i że spłaca je nadal. Uznając zatem, iż miesięczne koszty utrzymania małoletniego L. wynosiły zarówno w 2012, jak i w 2013 r. około 1400 zł miesięcznie, i biorąc pod uwagę wysokość wpłacanych przez pozwanego alimentów w tym okresie uznać należy, że z 2013 r. niezaspokojone potrzeby dziecka wyniosły 7300 zł, natomiast za rok 2012 r. - 750 zł za miesiąc październik, albowiem pozwany za miesiąc listopada i grudzień uiścił alimenty w kwotach po 700 zł.

Z tych względów kwota ustalonych przez Sąd Rejonowy uległa zmniejszeniu do kwoty 8050 zł (7300 zł tytułem niezaspokojonych potrzeb za rok 2013 i kwota 750 zł tytułem niepokojonych potrzeb za rok 2012). Mając na uwadze powyższe w punkcie I wyroku Sąd Okręgowy zmienił częściowo zaskarżony wyrok w punkcie I i II w ten sposób, że określoną punktem II kwotę ustalił na kwotę 8050 zł, nie zmieniając dalszych postanowień punktu II, o czym orzeczono w pkt. I wyroku, na podstawie art. 386 § 1 kpc.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 102 kpc.