Sygn. akt V Cz 3207/12
Dnia 9 października 2012 r.
Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział V Cywilny - Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący- Sędzia SO Waldemar Beczek
Sędziowie: SO Joanna Staszewska
SR (del.) Joanna Machoń
po rozpoznaniu w dniu 9 października 2012 r.
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku J. R.
z udziałem (...) Spółki Akcyjnej w W.
o zawezwanie do próby ugodowej
na skutek zażalenia (...) Spółki Akcyjnej w W.
na postanowienie Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie
z dnia 7 grudnia 2011r., sygn. akt II Co 1688/11
postanawia:
1. zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że zasądzić od J. R. na rzecz (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 17 (siedemnaście) złotych tytułem zwrotu opłaty od pełnomocnictwa;
2. oddalić zażalenie w pozostałym zakresie;
3. oddalić wniosek (...) Spółki Akcyjnej w W. o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania zażaleniowego.
Sygn. akt V Cz 3207/12
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie jedynie w nieznacznym zakresie.
Wbrew twierdzeniom Sądu Rejonowego do niezbędnych kosztów postępowania należała opłata skarbowa od pełnomocnictwa. Konieczność jej uiszczenia została uregulowana w art.1 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 roku o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 225, poz.1635), a z załącznika ww. ustawy wynika, iż wynosi ona 17 zł. W tych okolicznościach nie ulega wątpliwości, iż opłata skarbowa od pełnomocnictwa udzielonego pracownikowi zawezwanego do próby ugodowej Towarzystwa zalicza się do niezbędnych kosztów postępowania.
W pozostałym zakresie zażalenie podlegało oddaleniu.
Sąd I instancji słusznie uznał, iż nie było podstaw do zasądzenia na rzecz skarżącego kwoty 7,38 zł za notarialne poświadczenie pełnomocnictwa, bowiem nie było przeszkód, aby strona złożyła oryginał tego dokumentu.
Niezrozumiałe jest także żądanie przez skarżącego kwoty 2.400 zł z tytułu zastępstwa procesowego, skoro nie był on reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika. W tych okolicznościach nie było żadnych podstaw do stosowania przepisów Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002r., Nr 163, poz. 1349 z późn. zm.).
Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., orzekł jak w sentencji postanowienia.
Jednocześnie, mając na uwadze, że zażalenie zostało uwzględnione w nieznacznej tylko części, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 98 k.p.c. a contrario, oddalił wniosek skarżącego o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania zażaleniowego, stwierdzając, że nie można go uznać za stronę wygrywającą sprawę.
(...)
(...)