Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 325/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 15 października 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Wojciech Vogt (spr.)

Sędziowie:

SSO Marian Raszewski

SSO Janusz Roszewski

Protokolant:

st. sekr. sąd. Jolanta Bąk

po rozpoznaniu w dniu 15 października 2015r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa M. S.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zwolnienie zajętego przedmiotu od egzekucji

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Jarocinie

z dnia 27 marca 2015r. sygn. akt I C 614/14

1.  oddala apelację,

2.  zasądza od powódki M. S. na rzecz pozwanego (...) S.A. w W. kwotę 600 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

II Ca 325/15

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 6 marca 2014r., złożonym w tutejszym Sądzie w dniu 7 marca 2014r., zatytułowanym skarga na czynności komornika z wnioskiem o zwolnienie ruchomości spod zajęcia, powódka M. S. wniosła o zwolnienie od egzekucji ruchomości w postaci przyczepy – lawety nr rej. (...). Powódka podniosła, iż powyższa nieruchomość stanowi jej własność od roku. Przedmiotowe pismo zostało zakwalifikowane jako pozew o zwolnienie od egzekucji.

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) S.A. wniósł o oddalenie powództwa.

Sąd Rejonowy w Jarocinie wyrokiem z dnia 27 marca 2015 r. oddalił powództwo i orzekł o kosztach postępowania.

Apelację od tego rozstrzygnięcia wniosła powódka zaskarżając wyrok w całości. Wskazała, że została skrzywdzona a sąd dał przyzwolenie na złodziejski proceder. Sąd nie wziął pod uwagę pisma powódki o wyjęcie spod egzekucji ruchomości. Sąd swoją opieszałością dopuścił do sprzedaży lawety. Niewłaściwie ustalił miejsce zajęcia lawety. Sąd nie wziął pod uwagę umowy dotyczącej kupna lawety. W oparciu o te zarzuty wniosła o zmianę orzeczenia i uwzględnienie powództwa.

Pozwany wniósł o oddalenie apelacji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia faktyczne i rozważania dokonane przez Sąd Rejonowy i uznaje je za własne. W takiej sytuacji gdy sąd odwoławczy orzeka na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w pierwszej instancji i aprobuje dotychczasowe ustalenia, nie musi ich powtarzać (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2007 r., II CSK 18/07, Lex nr 966804; orzeczenie Sadu Najwyższego z dnia 13 grudnia 1935 r., C III 680/34. Zb. Urz. 1936, poz. 379, z dnia 14 lutego 1938 r.., C II 21172/37, Przegląd Sądowy 1938, poz. 380 i z dnia 19 listopada 1998 r., III CKN 792/98, OSNC 1999, nr 4, poz. 83; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 marca 2006 r., I CSK 147/05).

Wbrew zarzutom zawartym w apelacji Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny. Wskazał dowody, na których się oparł i motywy dla których dowodom przeciwnym odmówił wiarygodności. Ocena dokonana przez Sąd I instancji nie jest ocena dowolną. Jest ona zgodna z zasadami logiki i doświadczenia życiowego.

Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił, że sporna laweta została zajęta na nieruchomości położonej w W. przy ul. (...), co wynika z protokołu zajęcia nieruchomości znajdującego się w aktach komorniczych.

Również co do wiarygodności umowy sprzedaży lawety potwierdzonej dokumentem prywatnym stanowisko Sądu I instancji zasługuje na aprobatę. Sąd ten szczegółowo i przekonywująco uzasadnił swoje stanowisko i rozumowanie Sądu ani jego ocena nie może budzić wątpliwości.

Skarżąca w apelacji przedstawia własny stan faktyczny konkurencyjny do ustalonego przez Sąd Rejonowy. Taki sposób kwestionowania prawidłowych ustaleń Sądu nie może skutecznie ich podważyć.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, należało zgodnie z art. 385 k.p.c., orzec jak w sentencji. O kosztach orzeczono zgodnie z art. 98 k.p.c.