Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 679/15

POSTANOWIENIE

Dnia 24 listopada 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Wojciech Vogt

Sędziowie:SSO Barbara Mokras

SSO Janusz Roszewski – spr.

po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2015 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...) (...)z siedzibą w W.

przy udziale dłużnika Z. K.

o nadanie klauzuli wykonalności na rzecz nowego wierzyciela

na skutek zażalenia wierzyciela

na postanowienie Sądu Rejonowego w Kaliszu

z dnia 15 września 2015 r. sygn. akt I Co 2785/15

p o s t a n a w i a:

I.  zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że nadać jemu następujące brzmienie:

1.  nadać klauzulę wykonalności nakazowi zapłaty wydanemu przez Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie w dniu 20 listopada 2012 r. w sprawie o sygn. akt VI Nc – e (...)na rzecz nowego wierzyciela (...) (...) (...)z siedzibą w W.;

2.  zasądzić od dłużnika Z. K.na rzecz wierzyciela (...) (...) (...)z siedzibą w W.kwotę 139,00 zł (sto trzydzieści dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.”;

II. zasądzić od dłużnika Z. K.na rzecz wierzyciela (...) (...) (...)z siedzibą w W.kwotę 90,00 zł (dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Sygn. akt II Cz 679/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Kaliszu oddalił wniosek wierzyciela (...) (...) z siedzibą w W.o nadanie klauzuli wykonalności prawomocnemu nakazowi zapłaty wydanemu w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy w Lublin – Zachód w L.VI Wydział Cywilny w dniu 20 listopada 2012 r., sygn. akt VI Nc-e 1932774/12, w związku z przejściem uprawnienia wierzyciela na następcę - wnioskodawcę.

W uzasadnieniu ustalono, że do wniosku wierzyciel dołączył umowę przelewu wierzytelności z dnia 27 czerwca 2014 r. zawartą pomiędzy pierwotnym wierzycielem (...) Bank (...) S. A.z siedzibą we W.a wnioskodawcą wraz z aneksem nr (...)do powyższej umowy zawartym w dniu 26 czerwca 2015 r. oraz fragmentami załącznika (...) do umowy przelewu wierzytelności. Nadto wnioskodawca dołączył również (na osobnych kartach) notarialne poświadczenia podpisów po ww. dokumentami osób reprezentujących wnioskodawcę oraz pierwotnego wierzyciela przy poszczególnych czynnościach. Wszystkie wymienione wyżej dokumenty zostały złożone w kserokopiach potwierdzonych za zgodność z oryginałem przez reprezentującego wnioskodawcę adwokata.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy zważył, że stosownie do dyspozycji art. 788 § 1 k.p.c. jeżeli uprawnienie lub obowiązek po powstaniu tytułu egzekucyjnego lub w toku sprawy przed wydaniem tytułu przeszły na inną osobę, sąd nadaje klauzulę wykonalności na rzecz lub przeciwko tej osobie, gdy przejście uprawnień zostanie wykazane dokumentem urzędowym lub prywatnym z podpisem urzędowo poświadczonym. Co jest dokumentem urzędowym, określa art. 244 k.p.c. Przedłożone w sprawie dokumenty mające potwierdzać przejście uprawnień na nowego wierzyciela nie są dokumentami urzędowymi w rozumieniu art. 244 k.p.c. Z kolei dokument prywatny stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie (art. 245 k.p.c.). Podpis pod dokumentem prywatnym, aby mógł rodzić skutki wynikające z art. 788 k.p.c., musi zostać urzędowo poświadczony przez powołane do tego podmioty.

W ocenie Sądu I instancji, przedłożone przez wnioskodawcę dokumenty nie mogą stanowić podstawy nadania klauzuli wykonalności zgodnie z żądaniem wniosku, albowiem z załączników do wniosku nie wynika w żaden sposób, jakiego dokumentu dotyczy poświadczenie przez notariusza podpisów cedenta i cesjonariusza. W poświadczeniach tych zawarte są jedynie stwierdzenia, że chodzi o podpisy „na niniejszym dokumencie”, że „powyższy dokument podpisali”, przy czym same kserokopie poświadczeń podpisów nie są w żaden sposób połączone z jakimkolwiek dokumentem, a tym bardziej w taki sposób, który nie pozostawiałby wątpliwości, że właśnie tego dokumentu dotyczy. Nie zostało zatem wykazane, że podpisy osób reprezentujących strony poszczególnych opisanych wyżej czynności zostały poświadczone przez notariusza. Ponadto dane dotyczące tytułu egzekucyjnego, z którego wynika wierzytelność w stosunku do dłużnika Z. K. zostały dołączone również na osobnej kartce, w żaden sposób nie połączonej z jakimkolwiek dokumentem przedłożonym w sprawie i dodatkowo zasłonięte przez pieczątkę pełnomocnika potwierdzającego kserokopię za zgodność z oryginałem.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył wierzyciel zarzucając naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 129 § 3 k.p.c. w zw. z art. 788 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. poprzez ich błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że celem wykazania przejścia uprawnień stwierdzonych tytułem egzekucyjnym wierzyciel nie może złożyć poświadczonego za zgodność z oryginałem odpisu dokumentu prywatnego z podpisami notarialnie poświadczonymi, podczas gdy zawarte w odpisie dokumentu poświadczenie zgodności z oryginałem przez występującego w sprawie pełnomocnika strony będącego adwokatem, radcą prawnym, rzecznikiem patentowym lub radcą Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa ma charakter dokumentu urzędowego, zaś możliwość złożenia przez stronę uwierzytelnionego odpisu dokumentu zamiast oryginału wynikająca z przepisu art. 129 § 2 k.p.c. rozciąga się również na postępowanie o nadanie klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu z zaznaczeniem przejścia uprawnień na rzecz nowego wierzyciela; art. 233 § l k.p.c. w zw. z art. 227 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. polegające na przekroczeniu przez Sąd I instancji granic swobodnej oceny dowodów, braku wszechstronnego rozważenia całokształtu materiału dowodowego skutkujące przyjęciem, iż przedstawiony przez powoda dokument w postaci umowy cesji wierzytelności z dnia 27 czerwca 2014 r. nie zawiera notarialnie poświadczonych podpisów, gdyż poświadczenie podpisów przez notariusza M. O.zawierało stwierdzenie, że notariusz poświadczył złożenie podpisów na „niniejszym dokumencie", a zatem nie wiadomo, jakiego dokumentu dotyczyło to poświadczenie, podczas gdy każda część przedstawionej umowy została poświadczona przez pełnomocnika występującego w sprawie, wobec powyższego nie powinno budzić wątpliwości, iż stanowi jednolitą całość, a zatem prawidłowa ocena materiału dowodowego sprawy winna prowadzić do wniosku, iż wierzyciel jednoznacznie, wykazał fakt przejściu uprawnień w stosunku do Z. K., co powinno skutkować nadaniem klauzuli wykonalności z zaznaczeniem przejścia uprawnień na rzecz (...) (...) Detalicznych (...)z siedzibą w W., zgodnie z żądaniem wniosku wierzyciela.

W oparciu o te zarzuty skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez nadanie klauzuli wykonalności zgodnie z wnioskiem oraz zasądzenie od dłużnika Z. K. na rzecz wierzyciela kosztów postępowania klauzulowego i zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm prawem przepisanych.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Z przedłożonych przez wnioskodawcę dokumentów wynika, że umowa sprzedaży wierzytelności z dnia 27 czerwca 2014 r. została zawarta w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi. Podpisy osób reprezentujących strony umowy zostały złożone przed notariuszem we W., przy placu (...)numer l przed M. N. (1)we W.w tym samym dniu, tj. w dniu 27 czerwca 2014 r., Repertorium (...)numer (...). Następnie strony zawarły Aneks (...) z dnia 26 maja 2015 r. do umowy cesji wierzytelności z dnia 27 czerwca 2014 r., w którym strony ustaliły sporządzenie załącznika (...)obejmującego wykaz wierzytelności stwierdzonymi tytułami wykonawczymi i opatrzonymi klauzulą wykonalności. Podpisy osób reprezentujących cedenta zostały złożone we W., przy placu (...)numer l przed M. N. (1)we W.w dniu 26 maja 2015 r., Repertorium (...)numer (...), a podpisy osób reprezentujących zostały złożone w W., w budynku przy ulicy (...), przed M. N. (2)w W., w dniu 28 maja 2015 r., Repertorium (...)numer (...). Wnioskodawca załączył do wniosku stronę załącznika, z uwidocznioną wierzytelnością, którą dotyczy wniosek i ostatnią stronę załącznika. Przedmiotowy załącznik (...)do umowy przelewu wierzytelności również został sporządzony został w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi. Pomimo częściowego zasłonięcia danych przez pieczątkę pełnomocnika potwierdzającego kserokopię za zgodność z oryginałem, z jego treści można wyraźnie odczytać, że została w nim ujęta wierzytelność przysługująca wobec dłużnika Z. K., objęta nakazem zapłaty wydanym przez Sąd Rejonowy w Lublin – Zachód w L.w dniu 20 listopada 2012 r., sygn. akt VI Nc-e 1932774/12. Podpis osoby reprezentującej cedenta został złożony we W., przy placu (...)numer l przed M. N. (1)we W.w dniu 26 maja 2015 r., Repertorium (...)numer (...), zaś podpisy osób reprezentujących cesjonariusza zostały złożone w W., w budynku przy ulicy (...), przed M. N. (2)w W.w dniu 28 maja 2015 r., Repertorium (...)numer (...). Wszystkie wymienione wyżej dokumenty zostały złożone w kserokopiach potwierdzonych za zgodność z oryginałem przez reprezentującego wnioskodawcę adwokata.

Przekładając powyższe ustalenia na realia niniejszej sprawy należy wskazać, że poświadczenie za zgodność z oryginałem ma ten skutek, że adwokat potwierdza własnym podpisem istnienie dokumentu źródłowego w brzmieniu odpowiadającemu przedłożonej kopii. W myśl art. 129 § 3 k.p.c. (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2010 r.) zawarte w odpisie dokumentu poświadczenie zgodności z oryginałem przez występującego w sprawie pełnomocnika strony będącego m.in. adwokatem ma charakter dokumentu urzędowego. Skoro zatem Sąd Rejonowy mimo przedłożenia kopii dokumentów poświadczonych za zgodność z oryginałem powziął wątpliwość co do autentyczności notarialnego poświadczenia podpisów złożonych pod umowami i aneksem winien na podstawie art. 129 § 4 k.p.c. zażądać (także z urzędu) od strony składającej odpis dokumentu przedłożenia jego oryginału. W przeciwnym razie nie było podstaw do kwestionowania ich autentyczności.

Podkreślić przy tym trzeba, że notarialne poświadczenia podpisów dokonane zostały po złożeniu podpisów pod umową, aneksem nr (...)i załącznikiem (...) w obecności notariusza, tym samym dokonane zostały każdorazowo w dacie dokonania tych czynności prawnych. Tego rodzaju praktyka odpowiada wymogom określonym w art. 88 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie (Dz.U. z 2008 r., Nr 189, poz. 1158 ze. zm.). Również dane osób podpisujących przedmiotową umowę, aneks i załącznik odpowiadają danym osób, których podpisy zostały notarialnie poświadczone.

Zauważyć przy tym należy, iż przepisy ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie w art. 97 wymagają jedynie aby poświadczenie zawierało datę i oznaczenie miejsca jego sporządzenia, a na żądanie - również godzinę dokonania czynności, oznaczenie kancelarii, podpis notariusza i jego pieczęć. Przepis ten nie wymaga zatem, aby w poświadczeniu wskazano wprost dokument, którego poświadczenie dotyczy.

Tym samym w ocenie Sądu Okręgowego w niniejszej sprawie nie ma żadnych podstaw, aby zakwestionować fakt notarialnego poświadczenia podpisów złożonych pod w/w dokumentami. Skoro zatem z przedłożonych przez wnioskodawcę dokumentów wynika, że wierzytelność wobec dłużnika Z. K., objęta nakazem zapłaty wydanym w sprawie VI Nc-e (...), była przedmiotem cesji, należało uznać uprawnienie wnioskodawcy w niniejszej sprawie.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. orzekł jak w punkcie I sentencji.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.