Sygn. akt IV U 930/14
Dnia 30 czerwca 2015r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący |
SSO Katarzyna Antoniak |
Protokolant |
st. sekr. sądowy Dorota Malewicka |
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2015r. w S.
odwołania Z. L.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
z dnia 7 lipca 2014 r. Nr (...)
w sprawie Z. L.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
o prawo do emerytury
oddala odwołanie.
Sygn. akt: IV U 930/14 UZASADNIENIE
Decyzją z 7 lipca 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił Z. L. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.
Odwołanie od w/w decyzji złożył Z. L. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał m.in., że do okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach należy doliczyć okres pracy w Kółku Rolniczym – (...) w N. od 8 maja 1972r. do 17 listopada 1972r., gdzie i stale w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace traktorzysty, a także Kombinacie (...) w W., gdzie w okresie od 13 grudnia 1972r. do 21 kwietnia 1975r., a następnie po wojsku - od 2 maja 1977r. do 30 czerwca 1989r. pracował na stanowisku montera instalacji sanitarnych. Łącznie okres zatrudnienia w tym przedsiębiorstwie wynosi 16 lat i 6 miesięcy. Wskazał, że jego główne zajęcie w czasie tego zatrudnienia to montowanie instalacji sanitarnych, a dodatkowo – po godzinach pracy i za dodatkowym zajęciem wykonywał inne czynności, które nie powinny być brane pod uwagę przy wystawianiu świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach (odwołanie k.1-2).
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3-4).
Sąd ustalił, co następuje:
Ubezpieczony Z. L. w dniu 14 lutego 2014r. ukończył 60-ty rok życia. W dniu 20 maja 2014r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z 20 maja 2014r. k.1 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy, uzupełniony pracą w gospodarstwie rolnym, w wymiarze 25 lat. Ponadto organ rentowy ustalił, że ubezpieczony nie wykazał, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął staż pracy w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat. Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w szczególnych warunkach decyzją z 7 lipca 2014r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 7 lipca 2014r. k.28 akt emerytalnych).
W dniu 6 sierpnia 2014r. ubezpieczony złożył w organie rentowym świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach wystawione w dniu 7 lipca 2014r. przez Miejskie Przedsiębiorstwo (...) w m.st. (...) Sp. z o.o. będące następcą prawnym Kombinatu (...), z którego wynika, że ubezpieczony był zatrudniony w powyższym Kombinacie od 13 grudnia 1972r. do 30 czerwca 1989r., z czego w okresach od 14 marca 1973r. do 30 października 1973r., od 2 maja 1977r. do 23 września 1981r. i od 1 kwietnia 1983r. do 30 września 1987r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace, o których mowa w Dziale V poz.1 wykaz A załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. W oparciu o powyższe świadectwo, w dniu 13 sierpnia 2014r. organ rentowy wydał nową decyzję, w której ponownie odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury wskazując, że po zaliczeniu do stażu pracy w szczególnych warunkach okresów wymienionych w tym świadectwie staż pracy w szczególnych warunkach wynosi 9 lat, 6 miesięcy i 11 dni, co w dalszym ciągu oznacza niespełnienie warunków do nabycia emerytury na podstawie art.184 ustawy o emeryturach u rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (decyzja z 13 sierpnia 2014r. i świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach z 7 lipca 2014r. k.30-31a akt emerytalnych).
Ubezpieczony był zatrudniony w Kółku Rolniczym – (...) w N. od 8 maja 1972r. do 17 listopada 1972r., a zatem przez 6 miesięcy i 9 dni w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku traktorzysty (legitymacja ubezpieczeniowa k.24 akt sprawy).
Ubezpieczony był zatrudniony w Kombinacie (...) od 13 grudnia 1972r. do 30 czerwca 1989r., a zatem 16 lat, 6 miesięcy i 17 dni w pełnym wymiarze czasu pracy, z tym że w okresie od 24 kwietnia 1975r. do 7 kwietnia 1977r. odbywał zasadniczą służbę wojskową (świadectwo pracy z 26 czerwca 1989r. k.6 akt rentowych).
Ubezpieczony został zatrudniony w powyższym przedsiębiorstwie na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 13 grudnia 1972r. na 7 dniowy okres próbny, a po jego upływie na czas nieokreślony. W umowie wskazano, że ubezpieczony zostaje przyjęty w celu przyuczenia do zawodu montera (umowa o pracę z 13 grudnia 1972r . k.6 akt osobowych). W dniu 15 lutego 1973r. ubezpieczony ukończył wewnątrzzakładowy kurs przyuczenia do zawodu montera instalacji sanitarnych (zaświadczenie z 15 lutego 1973r. k.8 akt osobowych) i pismem z 27 lutego 1973r. pracodawca powierzył ubezpieczonemu od 13 marca 1973r. stanowisko montera instalacji sanitarnych (pismo pracodawcy z 27 lutego 1973r. k.7 akt osobowych). Na stanowisku montera ubezpieczony pracował do 30 października 1973r. W piśmie z 27 października 1973r. ubezpieczony wystąpił do pracodawcy o przeniesienie go z budowy (gdzie wykonywał pracę montera instalacji sanitarnych) do pracy w transporcie w charakterze traktorzysty wskazując, że ma prawo jazdy ciągnikowe i chciałby pracował w tym zawodzie. Podanie ubezpieczonego zostało zaakceptowane przez kierownika bazy transportu w dniu 30 października 1973r. z adnotacją o przyjęciu do pracy na stanowisko ładowacza (podanie ubezpieczonego o przeniesienie do pracy w bazie transportu k.10-11 akt osobowych). Na stanowisku ładowacza ubezpieczony był zatrudniony do chwili powołania do odbycia zasadniczej służby wojskowej ,tj. do 21 kwietnia 1975r. (karta obiegowa zwolnienia z pracy na stanowisku ładowacza w związku ze służbą wojskową k.15 akt osobowych). W dniu 7 kwietnia 1977r. ubezpieczony zakończył służbę wojskową i w dniu 2 maja 1977r. pracodawca i ubezpieczony podpisali nową umowę o pracę, zgodnie z którą od 2 maja 1977r. ubezpieczony został zatrudniony na stanowisku montera (umowa o pracę z 2 maja 1977r. k.21 akt osobowych). Na stanowisku montera ubezpieczony pracował do 23 września 1981r. W dniu 22 września 1981r. ubezpieczony skierował do pracodawcy podanie o przeniesienie do pracy w magazynie. Podanie to zostało pozytywnie zaopiniowane przez kierownika działu kontroli jakości (podanie ubezpieczonego z 22 września 1981r. k.27 akt osobowych) i z dniem 24 września 1981r. ubezpieczony został przeniesiony do działu kontroli jakości na stanowisko pracownika magazynowego (pismo pracodawcy o przeniesieniu z dniem 24 września 1981r. do działu kontroli jakości k.28 akt osobowych i angaż na stanowisku pracownika magazynowego z 1 lipca 1982r. k.29 akt osobowych). Na stanowisku pracownika magazynowego ubezpieczony pracował do 31 marca 1983r., w tym czasie w okresie od 1 grudnia 1982r. przez trzy miesiące pełnił obowiązki zastępcy kierownika magazynu w związku z urlopem kierownika magazynu (pismo pracodawcy z 10 grudnia 1982r. o powierzeniu ubezpieczonemu na okres trzech miesięcy obowiązków zastępcy kierownika magazynu k.35 akt osobowych). Z dniem 1 kwietnia 1983r. pracodawca ponownie powierzył ubezpieczonemu stanowisko montera instalacji sanitarnych i na stanowisku tym ubezpieczony pracował do 30 września 1987r. (pismo z 15 kwietnia 1983r. o powierzeniu ubezpieczonemu z dniem 1 kwietnia 1983r. obowiązków montera instalacji sanitarnych i angaże z 18 października 1985r. i 1 października 1983r. na stanowisku montera instalacji sanitarnych k.32 i 36 akt osobowych). Z dniem 1 października 1987r. pracodawca powierzył ubezpieczonemu stanowisko kontrolera jakości produkcji w ramach magazynu i na stanowisku tym ubezpieczony pracował do końca zatrudnienia w powyższym przedsiębiorstwie ,tj. do 30 czerwca 1989r. (pismo pracodawcy z 1 października 1987r. o powierzeniu ubezpieczonemu z dniem 1 października 1987r. obowiązków kontrolera jakości k.39 akt osobowych i angaż z 30 kwietnia 1988r. na stanowisku pracownika magazynu k.40 akt osobowych).
Kombinat (...) zajmował się montażem instalacji sanitarnych do wody, centralnego ogrzewania. Były to instalacje zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz obiektów – głównie w nowo budowanych lokalach mieszkalnych. Kombinat zajmował się zakładaniem instalacji w tych obiektach, przy czym zakładane w obiektach instalacje były wcześniej montowane - składane w formie prefabrykatów w siedzibie Kombinatu. Polegało to na tym, że pracownicy pracujący na hali skręcali pionopiętra, poziomy wody, łączyli rury, kolanka, kształtki itp. z wannami, umywalkami, a następnie tak zmontowane prefabrykaty były montowane przez innych pracowników w budowanych obiektach. Elementy w postaci wanien, umywalek, syfonów, kształtek, kolanek, rur itp. były produkowane przez zewnętrzne podmioty, a w/w Kombinacie łączono je, a następnie montowano w obiektach. Stanowisko monter instalacji sanitarnych było stosowane przez Kombinat zarówno w odniesieniu do pracowników instalujących w/w prefabrykaty w obiektach, jak i do pracowników składających te elementy na hali. W pierwszym okresie zatrudnienia na stanowisku montera instalacji sanitarnych od 14 marca 1973r. do 30 października 1973r. (vide: ustalenia faktyczne) ubezpieczony wykonywał pracę montera bezpośrednio na budowach, a w późniejszych okresach pracy na tym stanowisku – od 2 maja 1977r. do 23 września 1981r. (po wojsku) oraz od 1 kwietnia 1983r. do 30 września 1987r. wykonywał pracę polegającą na montażu prefabrykatów (części instalacji) na hali produkcyjnej. Do obowiązków monterów instalacji na hali należało – przed skręceniem rur, ich oczyszczenie (były to rury metalowe), a następnie pomalowanie minią. Na stanowisku ładowacza, które zostało powierzone ubezpieczonemu od 1 listopada 1973r. ubezpieczony zajmował się rozładunkiem wagonów, głównie z rurami, którzy przyjeżdżały z huty. Rozładunek był wykonywany ręcznie – rury były przenoszone z wagonów na ciągnik i przewożone do hali. Dział kontroli jakości, w którym ubezpieczony pracował od 24 września 1981r. do 31 marca 1983r. na stanowisku pracownika magazynowego, a później od 1 października 1987r. zajmował się odbieraniem prefabrykatów z produkcji i sprawdzaniem ich jakości - szczelności zbiorników, wanien, grzejników itp. Po sprawdzeniu jakości prefabrykaty były wydawane z magazynu na poszczególne budowy. Po powrocie z wojska ubezpieczony zdobył uprawnienia do kierowania wózkami akumulatorowymi i po godzinach pracy zajmował się sprzątaniem magazynu, wywożeniem śmieci i odpadów, a także zbiórką złomu metalowego, który następnie odsyłany był do huty. Za tę dodatkową pracę ubezpieczony otrzymywał dodatkowe wynagrodzenie (pismo pracodawcy z 4 października 1988r. o przyznaniu premii za dodatkowe czynności w postaci sprzątania magazynu k.41 akt osobowych oraz karty wynagrodzeń z adnotacjami o ryczałcie za sprzątanie – w kopercie w aktach sprawy, zeznania świadków: S. K. k.29v-30 – nagranie od minuty 4 do 20 i J. P. k.30-30v – nagranie od minuty 20 do 36 oraz zeznania ubezpieczonego k.31-31v – nagranie od minuty 40 do godziny 1 oraz k.20v-21v – nagranie od minuty 3 do 32).
Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (raport z analizy konta k.9 akt emerytalnych).
Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie Z. L. podlegało oddaleniu.
Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.
Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek oraz spełnił przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia. Należy wskazać, że po wydaniu zaskarżonej decyzji z 7 lipca 2014r., w dniu 13 sierpnia 2014r. organ rentowy wydał nową decyzję, w której ponownie odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury na podstawie art.184 ustawy emerytalnej, ale jednocześnie w oparciu o przedłożone przez ubezpieczonego świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach z 7 lipca 2014r. zaliczył do stażu pracy w szczególnych warunkach okresy pracy ubezpieczonego w Kombinacie (...) od 14 marca 1973r. do 30 października 1973r., od 30 października 1973r. do 2 maja 1977r. i od 1 kwietnia 1983r. do 30 września 1987r. na stanowisku montera instalacji sanitarnych i grzewczych, co łącznie daje staż pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 9 lat, 6 miesięcy i 11 dni (decyzja z 13 sierpnia 2014r. i świadectwo z 7 lipca 2014r. k.30 i 31a akt emerytalnych). W tych okolicznościach uznać należało, że brakujący okres do 15 lat pracy w szczególnych warunkach wynosi 5 lat, 5 miesięcy i 19 dni.
Ubezpieczony podnosił, że wbrew ustaleniom organu rentowego posiada 15-letni okres zatrudnienia w szczególnych warunkach, gdyż do stażu pracy w szczególnych warunkach należy zaliczyć cały okres zatrudnienia w Kombinacie (...) trwający od 13 grudnia 1972r. do 30 czerwca 1989r., a zatem 16 lat, 6 miesięcy i 17 dni ( w tym niespełna dwa lata służby wojskowej), a nie tylko w/w okresy w wymiarze 9 lat, 6 miesięcy i 11 dni. Ponadto wskazał, że do stażu pracy w szczególnych warunkach należy zaliczyć okres zatrudnienia w Kółku Rolniczym w N., gdzie pracował od 8 maja 1972r. do 17 listopada 1972r. na stanowisku traktorzysty. Analizując zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd doszedł do przekonania, że uznać należy słuszność twierdzeń ubezpieczonego o pracy w szczególnych warunkach w okresie pracy w Kółku Rolniczym w N.. Z załączonej przez ubezpieczonego legitymacji ubezpieczeniowej wynika, że jego zatrudnienie w w/w Kółku trwało od 8 maja 1972r. do 17 listopada 1972r., a zatem przez 6 miesięcy i 9 dni i zgodnie z twierdzeniem ubezpieczonego była to praca na stanowisku traktorzysty, inaczej kierowcy ciągnika (kopia legitymacji ubezpieczeniowej k.24 akt sprawy). Praca kierowcy ciągników zaliczona jest do pracy w szczególnych warunkach o czym stanowi wykaz A dział VIII poz.3 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.
Przeprowadzone w sprawie dowody nie pozwoliły natomiast na uznanie, że do stażu pracy w szczególnych warunkach należy zaliczyć cały okres zatrudnienia ubezpieczonego w Kombinacie (...) ,tj. również te okresy, które nie zostały ujęte w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach z 7 lipca 2014r. (na k.31 akt emerytalnych). Ubezpieczony utrzymywał, że na stanowisku montera instalacji sanitarnych pracował nie tylko w okresach wykazanych w tym świadectwie, ale przez cały okres zatrudnienia. W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego z twierdzeniem tym nie można się zgodzić. Należy przypomnieć, że zgodnie ze świadectwem wykonywania prac w szczególnych warunkach ubezpieczony pracował na stanowisku montera instalacji sanitarnych w okresach: od 14 marca 1973r. do 30 października 1973r., od 30 października 1973r. do 2 maja 1977r. i od 1 kwietnia 1983r. do 30 września 1987r. Odnosząc powyższe okresy do dokumentacji zgromadzonej w aktach osobowych ubezpieczonego wskazać należy, że dokumentacja ta potwierdza, że w okresach tych ubezpieczony pracował na stanowisku montera instalacji sanitarnych. Brak jest natomiast podstaw do uznania pracy ubezpieczonego na w/w stanowisku w okresach przerw, jakie wyłaniają się między uwzględnionymi okresami. Wskazuje na to szczegółowa analiza akt osobowych zawarta w części poświęconej ustaleniom faktycznym. Należy przypomnieć, że pierwszy okres pracy w szczególnych warunkach obejmuje czas od 14 marca 1973r. do 30 października 1973r. W okresie trzech miesięcy poprzedzających ten okres, ubezpieczony – jak wynika z akt osobowych – był zatrudniony w celu przyuczenia do zawodu montera instalacji sanitarnych i uczestniczył w wewnątrzzakładowym kursie montera i dopiero po jego zakończeniu od 14 marca 1973r. został zatrudniony na stanowisku montera instalacji sanitarnych i pracował na tym stanowisku do 30 października 1973r. Następnie miała miejsce przerwa w pracy na stanowisku montera instalacji sanitarnych, gdyż od 1 listopada 1973r. do 21 kwietnia 1975r. (powołanie do wojska) ubezpieczony pracował na stanowisku ładowacza w bazie transportu przy rozładowywaniu materiałów, głównie rur. Należy podkreślić, że na k.10-11 akt osobowych ubezpieczonego znajduje się jego podanie o przeniesienie z pracy montera na budowie do pracy w bazie transportu, które spotkało się z akceptacją pracodawcy, w wyniku czego ubezpieczony został przeniesiony do pracy na stanowisku ładowacza. W toku procesu ubezpieczony wskazywał, że wykonywał pracę ładowacza, ale po godzinach pracy jako dodatkowe zajęcie. Dowody zgromadzone w aktach osobowych przeczą tym twierdzeniom. Gdyby bowiem praca ładowacza była jedynie dodatkowym zajęciem nie byłoby konieczności zmiany stanowiska pracy ubezpieczonego. Należy podkreślić, że wiarygodność dokumentów zgromadzonych w aktach osobowych ubezpieczonego nie budzi wątpliwości. Dokumenty te były sporządzane na bieżąco w toku zatrudnienia, dlatego stanowią miarodajne źródło ustaleń w sprawie. Do pracy na stanowisku montera instalacji sanitarnych ubezpieczony powrócił – jak wynika z akt osobowych - po odbyciu służby wojskowej od 2 maja 1977r. i pracował na nim do 31 marca 1981r., a po tej dacie – znowu na swój wniosek z 22 września 1981r. na k.27 akt osobowych – został przeniesiony do pracy w dziale kontroli jakości. W dniu 1 kwietnia 1983r. pracodawca ponownie powierzył ubezpieczonemu stanowisko montera instalacji sanitarnych i ubezpieczony pracował na nim do 30 września 1987r. Był to ostatni okres pracy ubezpieczonego na tym stanowisku, gdyż od 1 października 1987r. doszło do zmiany stanowiska pracy na stanowisko kontrolera jakości produkcji, na którym ubezpieczony pracował do końca zatrudnienia w przedmiotowym przedsiębiorstwie (vide: ustalenia faktyczne). W przekonaniu Sądu w świetle dowodów zawartych w aktach osobowych ubezpieczonego, wskazujących niewątpliwie na zmiany rodzaju pracy wykonywanej przez ubezpieczonego, nie sposób przyjąć obecnych twierdzeń ubezpieczonego, że niezależnie od nazwy stanowiska pracy wykonywał pracę montera instalacji sanitarnych, a ewentualne inne zajęcia wykonywał po godzinach pracy. Z ustaleń Sądu wynika, że istotnie ubezpieczony wykonywał pewne czynności po godzinach pracy, ale dotyczyło to sprzątania magazynu. Na wniosek ubezpieczonego Sąd przesłuchał świadków w osobach współpracowników ubezpieczonego w rozpatrywanym okresie. Świadkowie w osobach S. K. i J. P. potwierdzili, że ubezpieczony pracował na stanowisku montera instalacji sanitarnych - przy montażu prefabrykatów, ale zeznania te nie podważają ustaleń płynących z analizy akt osobowych co do pracy ubezpieczonego również na innych stanowiskach. Świadek J. P. nie pamiętał, czy ubezpieczony pracował w dziale kontroli jakości, ale przyznał, że dział taki funkcjonował w przedsiębiorstwie. Z kolei świadek S. K. wskazał, że ubezpieczony pracował w dziale kontroli produkcji i w magazynie i zajmował się sprawdzaniem zmontowanych prefabrykatów pod względem szczelności, jakości wykonania przed wydaniem na budowę. Twierdzeniom ubezpieczonego, że przez cały okres pracował na stanowisku montera instalacji sanitarnych przeczy treść jego pisma z 7 marca 1989r. złożonego na k.49 akt osobowych, dotyczącego rozwiązania stosunku pracy, w którym wskazuje m.in., że prowadzi na bieżąco pracę magazynu, a w okresach nieobecności zastępuje kierownika magazynu.
Kończąc, na marginesie wskazać należy, że z zeznań ubezpieczonego oraz świadków wynika, iż stanowisko montera instalacji sanitarnych obejmowało w rzeczywistości dwie grupy pracowników. Monterów instalacji sanitarnych – wody i centralnego ogrzewania w budynkach, lokalach mieszkalnych oraz na zewnątrz obiektów, a także pracowników wytwarzających prefabrykaty w hali produkcyjnej, które montowane były następnie przez pierwszą grupę pracowników (vide: ustalenia faktyczne). W ocenie Sądu spośród tego rodzaju prac do pracy w szczególnych warunkach, o której mowa w Dziale V poz.1 wykazu A załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, zaliczyć można prace monterów instalacji sanitarnych zewnętrznych i wewnętrznych, a zatem układów do dostarczania wody i energii cieplnej. Do monterów instalacji sanitarnych nie można natomiast zaliczyć pracowników montujących w hali prefabrykaty wykorzystywane do budowy tych instalacji np. skręcających pionopiętra, poziomy wody, łączących rury, kolanka, kształtki z wannami, umywalkami. Praca tego rodzaju polegała na montowaniu - w rozumieniu składania – elementów, ale montaż prefabrykatów nie jest równoznaczny z montażem instalacji sanitarnych niezalenie od przyjętej nazwy stanowiska pracy. Z ustaleń Sądu wynika, że ubezpieczony, poza pierwszym okres pracy na stanowisku montera instalacji sanitarnych, kiedy to pracował na budowach, w późniejszych okresach pracy na stanowisku montera pracował przy montażu prefabrykatów. W pracy monterów prefabrykatów występowały elementy pracy w szczególnych warunkach jak np. malowanie rur minią, ale całokształt pracy nie był wykonywany w szczególnych warunkach w rozumieniu wykazów zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r., które w sposób enumeratywny wymieniają rodzaje prac wykonywanych w szczególnych warunkach.
Reasumując Sąd uznał, że ubezpieczony Z. L. nie legitymuje się co najmniej 15-letnim okresem pracy w szczególnych warunkach. Mając to na uwadze na podstawie art.477 14§1 kpc Sąd odwołanie ubezpieczonego oddalił.