Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2015 r. w Szczytnie

sprawy B. D.

przeciwko Urzędowi Miejskiemu w P.

o odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę

I.  Oddala powództwo,

II.  Zasądza od powódki na rzecz pozwanego tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego kwotę 60 złotych

Sygn. akt: IV P 131/15

UZASADNIENIE

Powódka B. D. wniosła o zasądzenie na jej rzecz odszkodowania w kwocie 9612 złotych z tytułu niezgodnego z prawem wypowiedzenia jej umowy o pracę dokonanego przez pozwanego Urząd Miejski w P..

W uzasadnieniu wskazała, iż pracowała w pozwanym Urzędzie od 2003 roku zajmując się gospodarowaniem nieruchomościami komunalnymi. Potem zatrudniona była jako prezes Towarzystwa Budownictwa (...), a od marca 2008 roku ponownie zaczęła pracę w pozwanym Urzędzie w Wydziale Inwestycji i Pozyskiwania Funduszy. Do wydziału przyjmowano wielu pracowników, którzy pozyskiwali doświadczenie dopiero na nowych stanowiskach. Powódka aktywnie i prawidłowo wykonywała obowiązki, wyróżniała się aktywnością pozyskiwaniu wiedzy w sprawach związanych z jej stanowiskiem, ale i sferach pobocznych.

Po objęciu stanowiska przez nowego Burmistrza zaczęły się bardzo poważne zmiany personalne, pozwany już pismem z dnia 16 stycznia 2015 roku zwrócił się do reprezentującej powódkę organizacji związkowych z zamiarem rozwiązania z nią umowy o pracę. Pozwany już w tym czasie założył, że zwolni powódkę i w następstwie tej decyzji wyszukiwał kryteriów.

Od kwietnia 2015, po powrocie ze zwolnienia lekarskiego, powódka została skierowana na stanowisko inspektora ds. gospodarki odpadami komunalnymi, błyskawicznie wdrożyła się w nowe obowiązki.

W międzyczasie pozwany kontynuował czynności formalne związane z przygotowaniem wypowiedzenia umowy, podjął próbę wykazania nieprawidłowości w pracy powódki, jednak ostatecznie wobec nietrafności zarzutów zrezygnował z tych argumentów.

Powódka zakwestionowała, by rzeczywistym kryterium doboru pracownika była dyspozycyjność, nie zostało to kryterium wskazane w pierwszej konsultacji związkowej, a nieobecności powódki w 2015 roku w dużej mierze były spowodowane efektami stresu wywołanego przez pracodawcę. Poza tym nie powodowały one dezorganizacji pracy, bowiem pozwany przesuwał pracowników z działu powódki do innych wydziałów do pracy.

Nie jest prawidłowo zastosowane kryterium wykształcenia w zestawieniu z pozostałymi pracownikami, poza A. K. (1). Pozwany nie wykazał, by formalne wykształcenie pozostałych osób było bardziej przydatne od wykształcenia powódki.

Ponadto, po dokonanej reorganizacji burmistrz stosuje metodę delegowania pracowników do różnych wydziałów, co świadczyć może o dużym chaosie organizacyjnym, pozorności przeprowadzanych zmian do czasu pozbycia się wytypowanych pracowników. Niejasne jest też zatrudnienie w Wydziale P. B. (1) w okresie zwolnień pracowników.

Pozwany Urząd Miejski w P. wniósł o oddalenie powództwa.

Wskazał, iż Burmistrz Miasta po objęciu stanowiska poinformował pracowników, iż z uwagi na trudną, wręcz katastrofalną sytuację ekonomiczną, do której przyczyniła się niekompetencja poprzednich władz i spowodowany z nieuzasadnionych przyczyn przerost administracji samorządowej Burmistrz był zmuszony przeprowadzić reorganizację (...). Podjęte działania miały na celu komasowanie stanowisk celem właściwego obciążania pracą urzędników. Mieściła się w tym likwidacja stanowisk, na których praca była pozorowana, bądź świadczona w minimalnym zakresie.

Z uwagi na ograniczenie pozyskiwania funduszy unijnych i potrzebę ograniczenia do minimum realizacji nowych inwestycji postanowiono ograniczyć zatrudnienie w wydziale do 4 osób naczelnika i 3 urzędników. Z urzędników pozostawiono A. K. (1), która legitymuje się wykształceniem z zakresu konstrukcji budowlanych i inżynierskim oraz A. M. (1) z wykształceniem z zakresu budownictwa i inżynierii środowiskowej, zdaniem pozwanego, osoby pożądane w okrojonym wydziale i wystarczająco zapewnią właściwe jego działanie.

Zakres obowiązków powódki nie wpisuje się w zakres czynności, które pracownicy będą zmuszeni wykonywać w wydziale, a to z uwagi na jej wykształcenie i fakt, że czynności przez nią wykonywane były i są marginalnymi w porównaniu do innych czynności realizowanych przez wydział. Były one de facto czynnościami technicznymi i mogą być wykonywane bez większego obciążenia przez A. M., który dodatkowo posiada z tym związane wykształcenie. Pozostałym dwóm osobom z wydziału za ich zgodą celem prawidłowego ich zagospodarowania przypisano inne czynności zgodnie z ich dotychczasowym doświadczeniem, jak i wykształceniem.

Nieprawdą jest jakoby pracodawca już wcześniej założył, że zwolni powódkę z przyczyn osobistych, czy niemających wspólnego z jej przydatnością do pracy.

W styczniu 2015 r . powódka nie była typowana do zwolnienia. Pismo do związków zawodowych było skierowane z uwagi na brak informacji pracodawcy co do osób chronionych przez związki, czy przynależności poszczególnych osób do różnych związków.

Pracodawca wytypował powódkę do wypowiedzenia jej umowy o pracę w miesiącu kwietniu podając w długiej, z uwagi na długotrwałe nieobecności powódki w pracy, procedurze konsultacji przesłanki, które zadecydowały o wytypowaniu jej do zwolnienia.

Zatrudnienie powódki w wieloosobowym stanowisku ds. gospodarki odpadami komunalnymi było wynikiem tego, że pracodawca nie miał co jej zaoferować do wykonywania na dotychczasowym stanowisku, a więc skierował ją do wykonywania technicznych czynności do innego wydziału, nie mógł pozostawić jej bez pracy i pozwolić, aby pobierała wysokie wynagrodzenie bez świadczenia jakiejkolwiek pracy.

Okresy świadczenia pracy w 2015r. nijak się mają do okresów nieobecności powódki w pracy. Pracodawca nie mógł racjonalnie wykorzystać pracownika w ostatnim okresie, jak też w okresie wypowiedzenia, powódka od dnia 29.09.2015r. ponownie przebywa na zwolnieniu lekarskim, które zostało wystawione do 30.l0.2015r.. Z tego wynika, że nieprawdziwym jest twierdzenie powódki jakoby kryterium dyspozycyjności nie było rzeczywistym kryterium doboru jej osoby do zwolnienia.

W żadnym zakresie nie można łączyć zwolnień związanych z działaniami styczniowymi pracodawcy i wypowiedzeniem umowy o pracę powódce zainicjowanym konsultacjami w kwietniu 2015r, nawet jeżeli hipotetycznie przyjąć się, że w styczniu pracodawca zamierzał faktycznie rozwiązać umowę z powódką i kilkudziesięcioma pracownikami, to należałoby przyjąć, że od takiego zamiaru odstąpił.

Co do okoliczności, w jakich P. B. zaczął pracować w Urzędzie Miejskim w P., pozwany wskazał, iż został on zatrudniony w ramach prac interwencyjnych, a obecnie z uwagi na długotrwałą nieobecność Naczelnika Wydziału Z. W. na czas jego nieobecności. Doświadczenie i osiągnięcia P. B. w Urzędzie Marszałkowskim w K. przemawiają za tym, że to właśnie jemu pracodawca postanowił powierzyć w czasie nieobecności naczelnika kierowanie wydziałem, którego urzędnicy doprowadzili do niepowetowanych strat w majątku Gminy, jest to jedyny człowiek w chwili obecnej, który może pokierować wydziałem pod nieobecność naczelnika. Jego doświadczenie i osiągnięcia w żadnej mierze nie mogą być porównywane z innymi pracownikami wydziału.

Chybionym jest zarzut powiązania choroby powódki ze stresem wywołanym u niej przez pracodawcę jeżeli się weźmie pod wzgląd, że zwolnienia lekarskie były wystawiane przez lekarzy: rodzinnego, ortopedę-traumatologa czy też ginekologa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka B. D. została zatrudniona ostatnio w pozwanym Urzędzie Miejskim w P. od dnia 17 marca 2008 roku na czas nieokreślony za wynagrodzeniem w wysokości 3204 złotych na stanowisku inspektora w Wydziale Inwestycji i Pozyskiwania Funduszy. Powódka faktycznie zajmowała się sprawami związanymi z przygotowaniem, realizacją, nadzorowaniem umów na zakup energii elektrycznej na potrzeby inwestycji gminnych w zakresie infrastruktury energetycznej i oświetlenia ulicznego inwestycjami oraz przygotowaniem i nadzorem nad realizacją umów z zakresu uzupełniania oświetlenia ulicznego. Z pozostałych osób 2 zajmowało się inwestycjami- w zakresie dróg oraz inwestycji ogólnobudowlanych, a 4 kolejni funduszami unijnymi.

Pozwany Urząd Miejski w P. w styczniu 2015 roku zatrudniał około 140 pracowników, ponadto w Gminie P. w tym okresie było zatrudnionych kilkaset osób w ramach prac interwencyjnych i robót publicznych i znaczna większość z nich była skierowana do pracy w Urzędzie Miejskim w P..

Po wyborach samorządowych w 2014 roku nastąpiła zmiana na stanowisku Burmistrza P.. A. S., który tę funkcję objął, po zapoznaniu się z stanem finansów Gminy, której sytuacja była bardzo zła oraz stanem zatrudnienia w Urzędzie Miejskim podjął kroki w celu redukcji zatrudnienia u pozwanego.

Został opracowany nowy Regulamin Organizacyjny, w którym dokonano zmian w zakresie podziału na wydziały merytoryczne, łącząc część z nich oraz określając ilość etatów w nowych wydziałach jednocześnie redukując dotychczasową liczbę stanowisk pracy. Regulamin Organizacyjny został wprowadzony w życie Zarządzeniem Nr 7/15 Burmistrza P. z dnia 16 stycznia 2015 roku.

W Wydziale Inwestycji i Pozyskiwania Funduszy Unijnych miało pozostać docelowo 4 etaty- 1 kierowniczy oraz 3 urzędnicze, w miejsce dotychczasowych 8 - 1 kierowniczego i 7 urzędniczych, likwidacji miały podlegać 4 stanowiska.

W dniu 16 stycznia 2015 roku pozwany wystąpił do Organizacji (...) w Urzędzie Miejskim w P. oraz drugiej z działających u pozwanego organizacji związkowych z pismami dotyczącym ogółem 39 pracowników zatrudnionych w Urzędzie zawiadamiającymi o zamiarze wypowiedzenia umowy o pracę z powodu reorganizacji Urzędu Miejskiego w P.. Pismo takiej treści zostało wystosowane także w odniesieniu do powódki. Związek Zawodowy negatywnie zaopiniował ten zamiar. W odniesieniu do powódki po tym piśmie pozwany nie podjął dalszych czynności związanych z wypowiedzeniem umowy o pracę. / bezsporne /.

Powódka przebywała na zwolnieniu lekarskim w okresach od 22 stycznia do 3 kwietnia 2015 roku.

W lutym 2015 roku rozwiązano bez wypowiedzenia z winy pracownika stosunek pracy z jednym z pracowników, którego zakres czynności dotyczył funduszy unijnych.

Pozostałe osoby - A. H. i M. K., które miały w zakresie czynności pozyskiwanie funduszy unijnych w okresie marca, kwietnia 2015 roku zostały przesunięte lub oddelegowane do innych Wydziałów z uwzględnieniem posiadanego wykształcenia. Było to spowodowane także tym, że żadne nowe zadania w zakresie pozyskiwania funduszy unijnych w 2015 roku z uwagi na trudną sytuację finansową gminy nie były wykonywane.

A. H., z uwagi na wykształcenie prawnicze, zajmuje się obsługą prawną i windykacją należności Gminy z tytułu odbioru odpadów komunalnych. M. K. posiadająca wykształcenie administracyjne, współuczestnicząca wcześniej w prowadzeniu projektów unijnych, w tym ich finansowym rozliczaniu, pracuje w Wydziale Finansowym wykonując prace tego wydziału, a nadto zajmuje się rozliczaniem i obsługą wcześniej prowadzonych projektów unijnych. Ponadto część zadań w zakresie funduszy unijnych wykonywał i wykonuje też Naczelnik Wydziału.

W marcu 2015 roku w Wydziale, w którym pracowała powódka była przeprowadzana wewnętrzna kontrola prawidłowości przeprowadzanych czynności, w tym w zakresie zakupów energii elektrycznej. W wyniku tej kontroli i dalszych wyjaśnień, w tym złożonych pisemnie przez powódkę, pozwany uznał, że zachodziły pewne nieprawidłowości co do zawierania umów na dostawę energii elektrycznej.

W dniu 23 kwietnia 2015 roku pozwany skierował do (...) Organizacji (...) Miasta i Gminy P. w sprawie konsultacji zamiaru rozwiązania z powódką stosunku pracy zwracając się o udzielenie informacji, czy korzysta ona z obrony związku zawodowego ( art. 30 ust. 21 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 167)), a jeżeli tak, zgodnie z art. 38 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. — Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.) zawiadomił, że zamierza wypowiedzieć powódce umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony z powodu reorganizacji Urzędu Miejskiego w P., polegającej na redukcji zatrudnienia w komórkach organizacyjnych Urzędu Miejskiego w P. (Zarządzenie Nr 7/15 Burmistrza P. z dnia 16 stycznia 2015 r. w sprawie zmiany Regulaminu Organizacyjnego Urzędu Miejskiego), likwidacji niektórych komórek organizacyjnych, łączeniu niektórych komórek organizacyjnych w celu komasowania i właściwego obciążenia poszczególnych pracowników obowiązkami, co wynika z nadmiernego zadłużenia Gminy P., potrzeby redukcji części zadań i dostosowania ich do możliwości budżetowych Gminy celem zabezpieczenia możliwości wywiązania się przez Gminę z ciążących na niej zobowiązań finansowych, a w konsekwencji likwidacji etatu powódki. Dodatkowo wskazał, że jej długotrwałe zwolnienia lekarskie mają charakter nieprzewidziany i powtarzający się, wymagają od pozwanego podejmowania działań natury organizacyjnej w celu prawidłowego funkcjonowania Urzędu Miejskiego oraz zapobieżenia dezorganizacji pracy komórki organizacyjnej, w której jest ona zatrudniona. Wskazał też, że w przypadku B. D. brak jest dbałości i staranności w wykonywaniu obowiązków pracowniczych, tj. nieprawidłowe zawieranie umów na dostawę energii elektrycznej. Nie ma możliwości zaproponowania powódce pracy na innym stanowisku w ramach struktury organizacyjnej Urzędu Miejskiego w P..

W piśmie z dnia 27 kwietnia 2015 roku związek zawodowy reprezentujący powódkę zaopiniował negatywnie zamiar wypowiedzenia stosunku pracy wskazując na brak przedstawienia, jakie zmiany mają być przeprowadzone w odniesieniu do powódki, których pracowników zmiany obejmują, z jakich zadań się rezygnuje, a nadto, czy jest to czasowe, czy stałe. Zwrócił uwagę, iż pracodawca traktuje obowiązek konsultacji jako przykrą formalność marginalizując uprawnienia związku. Wskazano również, że formułując zarzuty wobec powódki pracodawca nie wskazał, czy są to przyczyny wypowiedzenia, czy przesłanki doboru pracownika.

Pozwany wystosował do związku kolejne pismo dnia 5 maja 2015 roku, odniósł się w nim do części uwag związku zawodowego, a dodatkowo wskazał, iż konsekwencją reorganizacji jest likwidacja w wydziale 4 etatów urzędniczych, w tym 1 wakatu. Do wypowiedzenia została zakwalifikowana m.in. powódka.

Pozwany wskazał też, że przy dokonywaniu likwidacji etatu B. D. pracodawca wziął przede wszystkim pod uwagę fakt, że jej zadania mogą być wykonywane w ramach obowiązków wykonywanych przez pracowników zakwalifikowanych do pozostawienia ich w „okrojonym” Wydziale, a w szczególności przez A. M. (1), który posiada ku temu stosowne wykształcenie i uprawnienia. Podstawą zakwalifikowania w/w do zwolnienia było w pierwszej kolejności porównanie wykształcenia osób zajmujących stanowiska o zbliżonym zakresie czynności. Powódka z wykształcenia jest pedagogikiem pracy, a pozostałe osoby zatrudnione w Wydziale, z którymi ją porównywano, posiadają wykształcenie: A. H. — prawnicze (została wcześniej za swoją zgodą przeniesiona do Wieloosobowego (...) S. Pracy ds. (...) celem zapewnienia obsługi prawnej stanowiska w zakresie deklaracji i windykacji należności, A. M. (1) - mgr inż. Wydziału Budownictwa I (...) Środowiskowej oraz uprawnienia d/s eksploatacji oraz dozoru urządzeń, instalacji i sieci, A. K. (1) - mgr ekonomii transportu oraz inżynier w zakresie konstrukcji budowlanych i inżynierskich, M. K. - mgr administracji współuczestnicząca w inicjowaniu i wprowadzaniu w życie szeregu projektów unijnych.

Wskazano również, że przesłanką jaką pracodawca brał pod uwagę była dyspozycyjność, rozumiana jako możliwość liczenia na pracownika w związku z potrzebą zapewnienia prawidłowego, bez zakłóceń, funkcjonowania wydziału. Długotrwałe zwolnienia lekarskie powódki mają charakter nieprzewidziany i powtarzający się, wymagają od pracodawcy podejmowania działań natury organizacyjnej w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania Urzędu Miejskiego oraz zapobieżenia dezorganizacji pracy komórki organizacyjnej, w której jest ona zatrudniona, w wyniku przeprowadzenia porównania pracowników Wydziału w tym zakresie okazała się pracownikiem najczęściej korzystającym ze zwolnień lekarskich, a tym samym najmniej dyspozycyjnym. Redukcja innych etatów w UM, stan finansów Gminy powoduje niemożność zaproponowania pracy na innym stanowisku w ramach struktury organizacyjnej UM w P..

W piśmie z dnia 11 maja 2015 roku związek zawodowy reprezentujący powódkę ponownie zaopiniował negatywnie zamiar wypowiedzenia jej stosunku pracy, wskazał, że pracodawca nie rozważył doświadczenia zawodowego powódki na zajmowanym stanowisku, stażu pracy, które to przemawia za pozytywnym jej wyróżnieniem jako osoby zdolnej do podjęcia bardzo zróżnicowanych czynności także w przyszłości, a także wskazał, że posiadane wykształcenie predestynuje ją do wykonywania szeregu czynności. Wskazał, iż zamiar rozwiązania stosunku pracy z powódką jest wyrazem szykany, o czym świadczą chaotyczne działania polegające na przesuwaniu powódki do wykonywania ciągle nowych zadań, a jednocześnie jej zadania powierzane są specjalnie oddelegowanym do tego osobom.

W dniu 2 kwietnia 2015 roku na umowę o pracę na czas określony do 16 września 2015 roku w ramach robót publicznych zatrudniono w Wydziale, w którym pracowała powódka, P. B. (1). Wymieniony legitymował się bardzo dużym doświadczeniem praktycznym i kwalifikacjami teoretycznymi w zakresie spraw związanych z pozyskiwaniem funduszy unijnych.

Od 27 lipca 2015 roku Naczelnik Wydziału Z. W. (2) zaczął korzystanie z długotrwałego zwolnienia lekarskiego i od sierpnia P. B. (1) został zatrudniony na umowę na zastępstwo za wymienionego i zaczął pełnić funkcję Naczelnika.

Powódka była nieobecna w pracy z powodu zwolnień lekarskich także w okresach 29.05-5.06, 17.06.-3.07, 6.07.-18.08.2015 roku.

W okresach pomiędzy zwolnieniami lekarskimi, gdy powódka wracała do pracy była kierowana na stanowisko inspektora ds. gospodarki odpadami komunalnymi. Zadania z zakresu jej czynności w macierzystym wydziale wykonywał A. M. (1).

W 2015 roku nie były rozpoczynane z uwagi na trudną sytuację finansową Gminy P. żadne nowe inwestycje, czy to z zakresu energii elektrycznej, czy innych realizowanych w wydziale, były wykonywane jedynie czynności związane z obsługą wcześniej rozpoczętych inwestycji.

W dniu 21 sierpnia 2015 roku powódka otrzymała pismo o wypowiedzeniu mu umowy o pracę za trzymiesięcznym wypowiedzeniem upływającym w dniu 30 listopada 2015 roku. W piśmie wskazano, iż bezpośrednim powodem przeprowadzanej reorganizacji Urzędu Miejskiego w P., a co za tym idzie likwidacji etatów, jest tragiczna sytuacja finansowa Gminy P., do której doprowadzili poprzedni włodarze Gminy. Reorganizacja Urzędu Miejskiego w P. polega na redukcji zatrudnienia w komórkach organizacyjnych Urzędu Miejskiego w P. (Zarządzenie Nr 7/15 Burmistrza P. z dnia 16 stycznia 2015 r. w sprawie zmiany Regulaminu Organizacyjnego Urzędu Miejskiego). Przedmiotowa reorganizacja polega na likwidacji niektórych komórek organizacyjnych, łączeniu niektórych komórek organizacyjnych w celu komasowania i właściwego obciążenia poszczególnych pracowników obowiązkami, co wynika z nadmiernego zadłużenia Gminy P., potrzeby redukcji części zadań i dostosowania ich do możliwości budżetowych Gminy celem zabezpieczenia możliwości wywiązania się przez Gminę z ciążących na niej zobowiązań finansowych. Konsekwencją powyższego była likwidacja 4 etatów (w tym I wakat) w Wydziale Inwestycji i Pozyskiwania Funduszy Unijnych. Pracodawca do wypowiedzenia umowy o pracę zakwalifikował między innymi Panią. W zakresie faktycznie wykonywanych obowiązków miała Pani zajmować się: przygotowaniem, realizacją i nadzorowaniem umów na zakup energii elektrycznej na potrzeby inwestycji gminnych w zakresie infrastruktury energetycznej i oświetlenia ulicznego oraz przygotowaniem i nadzorem nad realizacją umów z zakresu uzupełniania oświetlenia ulicznego. Przy dokonywaniu likwidacji Pani etatu pracodawca wziął przede wszystkim pod uwagę fakt, że zadania, o których mowa wyżej, mogą być wykonywane w ramach obowiązków wykonywanych przez pracowników zakwalifikowanych do pozostawienia ich w „okrojonym” Wydziale, a w szczególności przez Pana A. M. (1), który posiada ku temu stosowne wykształcenie i uprawnienia. Podstawą zakwalifikowania Pani do zwolnienia było w pierwszej kolejności porównanie .wykształcenia osób zajmujących stanowiska o zbliżonym zakresie czynności. Pani z wykształcenia jest pedagogiem pracy. Pozostałe osoby zatrudnione w Wydziale, z którymi Panią porównywano, posiadają wykształcenie: A. H. — prawnicze (została wcześniej za swoją zgodą przeniesiona do (...) S. Pracy ds. (...) celem zapewnienia obsługi prawnej S. w zakresie deklaracji i windykacji należności), A. M. (1) — mgr inż. Wydziału Budownictwa i (...) Środowiskowej oraz posiadający uprawnienia ds. eksploatacji oraz dozoru urządzeń, instalacji i sieci, A. K. (1) — mgr ekonomii transportu oraz inżynier w zakresie konstrukcji budowlanych i inżynierskich, M. K.- mgr administracji współuczestnicząca w inicjowaniu i wprowadzaniu w życie szeregu projektów unijnych. Następną przesłanką, jaką pracodawca brał pod uwagę była dyspozycyjność rozumiana jako możliwość liczenia na Panią w związku z potrzebą zapewnienia prawidłowego, bez zakłóceń, funkcjonowania Wydziału. Pani długotrwałe zwolnienia lekarskie mają charakter nieprzewidziany i powtarzający się, wymagają od pracodawcy podejmowania działań natury organizacyjnej w celu prawidłowego funkcjonowania Urzędu Miejskiego oraz zapobieżenia dezorganizacji pracy komórki organizacyjnej, w której jest Pani zatrudniona. W wyniku przeprowadzenia porównania pracowników Wydziału w tym zakresie Pani okazała się pracownikiem najczęściej korzystającym ze zwolnień lekarskich, a tym samym najmniej dyspozycyjnym.
Powyższe, w powiązaniu z redukcją innych etatów w Urzędzie, jak też stanem finansów Gminy, nie pozwala na zaproponowanie Pani pracy na innym stanowisku w ramach struktury organizacyjnej Urzędu Miejskiego w P..

W okresie od stycznia do końca sierpnia 2015 roku rozwiązano u pozwanego stosunki pracy z 31 pracownikami, w tym z 2 osobami pozwany rozwiązał umowę bez wypowiedzenia z winy pracownika, z 1 osobą umowa rozwiązała się z upływem okresu, na jaki została zawarta, z 4 osobami na mocy porozumienia stron na wniosek pracownika, 2 osoby zostały przeniesione do pracy w innych jednostkach w oparciu o porozumienie między pracodawcami, 5 osób dokonało wypowiedzenia umowy o pracę, 16 osobom wypowiedział stosunek pracy pozwany z przyczyn niedotyczących pracowników.

Już w okresie wypowiedzenia umowy o pracę przez powódkę, w dniu 30 września 2015 roku stosunek pracy wypowiedziała także A. K. (1).

/ okoliczności bezsporne, akta osobowe powódki – umowy o pracę, aneks do umowy, wypowiedzenie, zeznania świadków A. K. K 102-103, A. M. K 103-104 przesłuchanie powódki B. D. K 105-107, Regulaminy Organizacyjne K 17-66, zaświadczenie K 16 , pisma do związków zawodowych K (...)-100, informacja o zmianach kadrowych K 15, wykazy zwolnień powódki i pracowników K 90, korespondencja dotycząca kontroli wydziału K 70-80, umowy o pracę i CV P. B. (1) K 91-95 /.

Sąd zważył, co następuje:

Powódka wywodząc nieprawidłowość wypowiedzenia podnosiła, iż zachowanie pracodawcy wobec niej i kierowanie jej do różnych zadań w UM w 2015 roku świadczy o pozorności przyczyn wskazanych w wypowiedzeniu, pozorności prowadzonej reorganizacji, a nadto na brak dostatecznej konkretyzacji przyczyn wypowiedzenia poprzez niewskazanie, z jakiego powodu pracodawca uznał wykształcenie innych osób w wydziale za bardziej przydatne od jej wykształcenia.

Sąd tego zarzutów tych nie podzielił. Reorganizacja pozwanego jest rzeczywista tak w odniesieniu do całej jednostki, jak i wydziału, w którym pracowała powódka.

W ocenie Sądu nie ulega żadnej wątpliwości, że Regulamin Organizacyjny ze stycznia 2015 roku został wprowadzony nie tylko formalnie, ale i faktycznie, wskutek wprowadzenia tego nowej organizacji (...) zostały zlikwidowane stanowiska pracy, w tym stanowiska w ramach Wydziału, w którym pracowała powódka.

Powódka wprawdzie nie kwestionowała tego, iż pozwany prowadzi redukcję zatrudnienia, jednak trzeba wskazać, iż z danych nadesłanych przez pozwanego wynika, iż w tym roku w ramach tej reorganizacji wypowiedział umowy o pracę kilkunastu osobom, co wprost wskazuje na rzeczywistość wprowadzania zmian.

Odnośnie zmian w samym wydziale, to one także zostały potwierdzone przeprowadzonymi dowodami.

Warto w tym miejscu wskazać, że chociaż sama potrzeba dokonania zmian, jak ocena pracodawcy, które ze stanowisk powinny zostać zlikwidowane pozostaje poza kompetencjami Sądu, bowiem o osoba zarządzająca jednostką dokonując oceny potrzeb jednostki, a jednocześnie stanu finansowego ma wyłączne prawo, by podjąć decyzję o liczbie i rodzaju stanowisk niezbędnych do jej funkcjonowania, to zebrane dowody w pełni potwierdzają potrzebę zmian w ramach samego wydziału powódki. Zarówno świadkowie A. K. (1), jak i A. M. (1), ale pośrednio także powódka potwierdzili w swoich zeznaniach, że z uwagi na sytuację finansową Gminy w bieżącym roku nie są realizowane żadne nowe inwestycje , jak również projekty unijne, a praca osób zatrudnionych w Wydziale polega na wykonywaniu czynności związanych z prowadzeniem, wdrażaniem inwestycji wcześniej rozpoczętych. Oczywistym jest w ocenie Sądu, że w takiej sytuacji ilość czynności, jakie mają do wykonania pracownicy jest znacząco mniejsza. Świadczy o tym także fakt, że z pracowników zajmujących się inwestycjami, nie tylko powódka była – w okresach swoich obecności – kierowana do pracy w innych wydziałach, ale dotyczyło to także A. M. (1). Ponadto bezspornym jest, że inni pracownicy wydziału, zajmujący się drugą częścią jego zadań- pozyskiwaniem funduszy unijnych zostali przeniesieni do innych wydziałów i jedynie jednak z nich w części swojego zakresu zajmuje się dotychczasowymi zadaniami, a konkretnie ich rozliczaniem.

Z zeznań A. K. (1) i A. M. (1) wynika także, że od początku nastąpił nowy podział zadań w Wydziale.

Okoliczności te wskazują, że zmiany u pozwanego są rzeczywiste.

Sąd w ramach swoich uprawnień może dokonać oceny, czy w przypadku likwidacji jednego z kilku tożsamych stanowisk został prawidłowo dokonany wybór pracownika do zwolnienia i w ramach tej przesłanki powódka w pozwie nie tyle kwestionowała prawidłowość doboru – w takim sensie, że nie ona, a inna osoba powinna być zwolniona, co nieprecyzyjne wskazanie przyczyn wyboru właśnie jej.

Powódka w zasadzie nie kwestionowała, że wykształcenie A. K. (1) jest bardziej przydatne przy specyfice pracy tego wydziału, w ocenie Sądu ta uwaga odnosi się także do A. M. (1). Wymieniony wskazał, iż ukończył politechnikę na wydziale budownictwa, inżynierii, środowiska, specjalność urządzenia instalacji sanitarnych, posiada uprawnienia do zajmowania się eksploatacją i dozorem urządzeń elektroenergetycznych, a wykształcenie pokrywa się z jego zakresem obowiązków, przy budowie dróg wykorzystuje się wiedzę z zakresu kanalizacji, w pracy zajmuje się całą infrastrukturą drogową, w tym sieciami kanalizacyjnymi, ich oświetleniem.

W ocenie Sądu, z uwagi na specyfikę pracy wydziału wybór pracowników, których wykształcenie formalne jest powiązane z zadaniami, które realizują w pracy jest jak najbardziej racjonalny i uzasadniony. Nie kwestionując tego, że powódka dotychczasowe swoje obowiązki wykonywała prawidłowo i poprzez doświadczenie i szkolenia nabyła odpowiednią wiedzę i umiejętności, by je wykonywać, trzeba wskazać, że z uwagi na redukcję obecnie zachodzi konieczność pozostawienia takich pracowników, którzy z większą łatwością będą przejmować wzajemnie swoje zadania, a w ocenie Sądu posiadanie wykształcenia w danej dziedzinie jest czynnikiem, który to zdecydowanie ułatwi. Ponadto w odniesieniu do A. K. (1) pozwany wykazał, że pracownicy zajmują się nie tylko administracyjną stroną prowadzonych postępowań, ale wykorzystują wiedzę z zakresu budownictwa, kosztorysowania.

Odnośnie do M. K. i A. H. trzeba podkreślić, że choć osoby te były zatrudnione w tym samym wydziale, co powódka, to zajmowały się zupełnie inną kategorią czynności- pozyskiwaniem funduszy unijnych. W ocenie Sądu, już niezależnie od tego, że osoby te de facto także przeniesiono z wydziału do innych czynności, to porównywanie ich wykształcenia, czy innych cech pracowniczych z powódką jest bezcelowe. Obie te dziedziny są dość mocno wyspecjalizowane, wymagają obszernej wiedzy, ale w odniesieniu do każdej z nich innej.

Tu trzeba podkreślić, że M. K. przeniesiona do Wydziału Finansowego nadal się zajmuje rozliczaniem dotychczasowych projektów i zupełnie nieracjonalnym byłoby w jej miejsce pozostawiać pracownika, który nigdy się tym nie zajmował.

Pozwany uzasadnił też, czemu uznał wykształcenie prawnicze A. H. za przydatne przy nowo powierzonych jej zadaniach- windykacji należności.

Warto podkreślić, że okoliczności te, aczkolwiek nie są bardzo szeroko omówione w wypowiedzeniu, to z niego wynikają, bowiem pozwany wskazując na wykształcenie tych pracownic jednocześnie wskazywał, jakie stanowisko było im powierzone po zmianach.

Należy wskazać na wyrok Sadu Najwyższego z dnia 11 lutego 2014 roku w sprawie II PK 144/13, w którym wskazano, iż pracodawca ma prawo w celu bardziej racjonalnego wykonywania zadań zakładu i pomniejszenia kosztów jego działania zmniejszyć liczbę pracowników i dokonać innego rozkładu zadań. W takiej sytuacji likwidacja stanowiska nie jest pozorna.

Kolejne zarzuty, jakie zgłosiła powódka dotyczyły tego, iż u pozwanego, czy to w jego Wydziale, czy innych u pozwanego są czynności, które mogłyby zostać jej powierzone, bowiem kierowano do nich powódkę, a ponadto jej praca, wobec posiadanego doświadczenia praktycznego, jak i wykształcenia mogłaby być wykorzystana na wielu stanowiskach. Ponadto z wypowiedzi powódki wynika, że fakt kierowania jej po powrocie ze zwolnień do pracy w innych miejscach, a nie do dotychczasowych działań miało być wyrazem negatywnego nastawienia pracodawcy wobec niej.

Powódka w okresach pomiędzy zwolnieniami lekarskimi była kierowana do pracy na samodzielnym stanowisku ds. Gospodarowania (...). Jak wyjaśniono w odpowiedzi na pozew, konieczność powierzenia powódce innych obowiązków wynikała z faktu, iż po wprowadzeniu zmian organizacyjnych w Wydziale po wypowiedzeniu nie było czynności, które powódka miałaby wykonywać. W ocenie Sądu oczywistym jest, że skoro powódka pozostaje w zatrudnieniu, a pozwany zobowiązany jest wypłacać jej wynagrodzenie, to tak organizuje pracę jednostki, by pracę powódki wykorzystać, w tym na stanowiskach, gdzie występują okresowe nieobecności innych pracowników. Nie oznacza to jednak pozorności likwidacji stanowiska i konieczności przeprowadzenia reorganizacji jednostki, jak utrzymywała powódka, a wręcz przeciwnie – potwierdza realność wprowadzanych zmian. Zmiany kadrowe w Wydziale, do którego była przypisywana powódka, a których istotą była likwidacja części stanowisk pracy i jednoczesne przekazanie zadań na nich wykonywanych pozostającym pracownikom były planowane od początku roku. Jednocześnie, od początku roku występowały dłuższe nieobecności powódki w pracy. W związku z tym zatem koniecznym było wykonywanie jej zadań przez inne osoby w Wydziale, a z drugiej strony niecelowym było ponowne, okresowe ich przekazywanie powódce po jej powrocie, skoro docelowo, po wdrożeniu reorganizacji UM miały być one powierzone tej osobie, która ja wykonywała w czasie nieobecności powódki. Dodatkowo pozwany wskazuje, że motywem jego działań było dociążenie pracowników, w tym także - wobec znacznego zmniejszenia ilości czynności w Wydziale Inwestycji - pracowników tego Wydziału. Przekazywanie powódce po jej powrocie ze zwolnień dotychczasowych zadań, które w tamtym czasie były bardzo okrojone oznaczałoby konieczność dociążania i jej zadaniami z innego wydziału, jak i dalsze działania w celu dociążenia pracownika, który czasowo wykonywał jej obowiązki. Zdecydowanie bardziej racjonalnym jest z punktu widzenia organizacji pracy jednostki dążenie do docelowych rozwiązań, jak również powierzenie każdemu z pracownikom w całości zadań z jednej komórki organizacyjnej, niż fragmentaryczne dociążanie ich obowiązkami należącymi do kilku.

Kolejna kwestia, jaką powódka wskazywała to kontrole pracodawcy dokonywane wobec niej w marcu 2015 roku, które to w jej ocenie mają świadczyć o tym, że pozwany nastawił się, by to właśnie z nią rozwiązać stosunek pracy.

Ostatecznie okoliczności te nie były wskazywane w wypowiedzeniu skierowanym do powódki, wobec czego Sąd w ogóle nie zajmował się badaniem zasadności, czy też nie formułowanych wówczas zarzutów. Natomiast warto wskazać, iż z pism kierowanych do związków zawodowych wynika, że zarzuty kierowane wobec powódki nie stanowiły przesłanki rozwiązania z nią stosunku pracy, a jedynie zostały wymienione, jako jedno z kryteriów doboru pracownika do rozwiązania stosunku pracy, obok tych, które ostatecznie także zostały wskazane. Zatem nic nie wskazuje na to, by pozwany miał zamiar rozwiązywać z powódką stosunek pracy z innych przyczyn, niż reorganizacja, natomiast tę ostatnią – co bezsporne- planował od początku roku i już w tamtym okresie zaczęło się typowanie pracowników. Niezależnie natomiast, czy pozwany rozważał na wcześniejszym inne kryteria doboru powódki do rozwiązania z nią stosunku pracy, te ostatecznie przyjęte nie budzą żadnych zastrzeżeń co do ich prawidłowości i obiektywizmu.

W odniesieniu do osoby zatrudnionej w ramach robót publicznych trzeba wskazać, iż wynagrodzenie takiej osoby jest finansowane z innych źródeł, iż budżet pozwanego, zatrudnienie jest czasowe, a taki pracownik stosownie do potrzeb całej jednostki jest kierowany do różnych zadań, w tym bardzo często nieurzędniczych. W przypadku zatrudnienia P. B. (1), niewątpliwym jest, że pozwany wykorzystał w ten sposób możliwość zatrudnienia w ten sposób pracownika o bardzo wysokich kwalifikacjach w dziedzinie pracy wydziału. Jednak to zatrudnienie nie oznacza w ocenie pozorności zmian wobec powódki, bowiem, jak wyżej wskazano, pozyskiwanie funduszy unijnych jest dziedziną odrębną od tej, którą zajmowała się powódka, a P. B. (1) miał się zajmować tymi kwestiami.

W tych warunkach Sąd uznał, iż wypowiedzenie dokonane powódce zostało dokonane zasadnie i w sposób zgodny z przepisami dotyczących wypowiadania umów w tym trybie i na podstawie art. 45§1 kp oddalił powództwo.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 kpc, przy określaniu wynagrodzenia za czynności pełnomocnika Sąd miał na uwadze brzmienie treści § 11 ust. 1 pkt. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.