Sygn. akt IX U 1139/14
Dnia 26 października 2015r.
Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX
Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku
w składzie:
Przewodniczący: |
SSO Barbara Kużdrzał-Kiermaszek |
Protokolant: |
Monika Holona |
przy udziale - -
po rozpoznaniu w dniu 26 października 2015r. w Rybniku
sprawy z odwołania S. C. (C.)
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.
o rentę z tytułu niezdolności do pracy
na skutek odwołania S. C.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.
z dnia 15 maja 2014r. Znak (...)
1. zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonej prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy począwszy od 13 grudnia 2013r na 2 (dwa) lata;
2. zasądza od organu rentowego na rzecz ubezpieczonej kwotę 60,00zł (sześćdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Sędzia
Sygn. akt IX U 1139/14
Decyzją z dnia 15.05.2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonej S. C. (C.) prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, podnosząc w uzasadnieniu brak podstaw do wypłaty świadczenia w sytuacji uznania ubezpieczonej orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS za zdolną do pracy.
Ubezpieczona w odwołaniu od decyzji domagała się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do świadczenia, kwestionując prawidłowość orzeczenia Komisji Lekarskiej.
Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak
w zaskarżonej decyzji.
Rozpoznając sprawę Sąd ustalił co następuje:
Ubezpieczona S. C. urodziła się w dniu (...)
Posiada wykształcenie podstawowe, pracowała jako konduktor.
W dniu 13.12.2013r. wystąpiła z wnioskiem o ustalenie uprawnień do renty z tytułu niezdolności do pracy. W rozpoznaniu tego wniosku, organ rentowy powołując się na treść orzeczenia komisji lekarskiej ZUS wydał decyzję odmowną z dnia 15.05.2014r. od której, ubezpieczona złożyła odwołanie.
(dowód: akta rentowe)
W toku postępowania przed tut. Sądem ubezpieczona została poddana badaniu przez biegłych z zakresu neurologii oraz psychiatrii, którzy rozpoznali u niej sytuacyjny zespół depresyjno – lękowy, zaburzenia adaptacyjne, zaburzenia osobowości o cechach paranoicznych, dyskopatię szyjną z przewlekłym zespołem szyjnym, przewlekłe bóle głowy bez potwierdzonego tła organicznego oraz zaburzenia krążenia mózgowego krwi.
Stwierdzony stopień nasilenia objawów psychopatologicznych zaburzeń, a w szczególności utrzymywanie się zaburzeń nastroju, napędu, spadek aktywności celowej, wycofanie społeczne i emocjonalne, zaburzenia snu, niska tolerancja na stres oraz skłonność do wygórowanych reakcji emocjonalnych, a także obecność myśli samobójczych, w stopniu znacznym upośledzają zdolności adaptacyjne ubezpieczonej i powodują niezdolność do pracy w dotychczas wykonywanym zawodzie konduktora rewizyjnego przy obsłudze pociągów na okres dwóch lat.
(dowód: opinie biegłego specjalisty z zakresu neurologii i psychiatrii lek. med. A. M. z dnia 08.08.2014r. (k.16-17,18-19), z zakresu neurologii lek. med. M. W. z dnia 11.10.2014r. (k.48-50), zespołu biegłych z zakresu psychiatrii lek. med. B. D. oraz z zakresu psychologii mgr A. G. z dnia 31.03.2015r. (k.84-90) oraz z zakresu neurologii lek. med. B. B. z dnia 16.06.2015r. (k.116-117).
Sąd uznał zgodne opinie biegłych za rzeczowe i przekonywujące. Zawierają one bowiem wyczerpującą, specjalistyczną ocenę schorzeń ubezpieczonej, poparte są wynikami badań oraz szczegółową analizą dokumentacji lekarskiej z przebiegu jej leczenia.
Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył co następuje:
Odwołanie ubezpieczonej zasługuje na uwzględnienie.
Konieczną przesłanką prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w rozumieniu
art.57 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz.U. z 2013, poz. 1440 ze zm.) jest istnienie niezdolności częściowej w rozumieniu art. 12 ust. 3 tejże ustawy stanowiącego, iż częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.
Z przeprowadzonego postępowania dowodowego w sprawie wynika, iż co prawda z przyczyn neurologicznych brak jest podstaw do orzeczenia u ubezpieczonej niezdolności do pracy, jednakże niezdolność ta niewątpliwie istnieje w związku stanem jej zdrowia psychicznego.
Ustalając powyższe Sąd oparł się na zgodnych opiniach powołanych w sprawie biegłych psychiatrów i neurologów. Z opinii tych, zbieżnych ze sobą zarówno pod względem poczynionych rozpoznań jak i wniosków jednoznacznie wynika, że stopień nasilenia psychopatologicznych zaburzeń osobowości znacznie ogranicza zdolności adaptacyjne oraz funkcje poznawcze ubezpieczonej, a co za tym idzie zdolność do kontynuowania zatrudnienia w wykonywanym wcześniej zawodzie konduktora.
W konsekwencji takiego stanowiska Sąd z mocy art. 477 14 §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznał ubezpieczonej prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy począwszy od grudnia 2013r. na dwa lata. O kosztach zastępstwa procesowego, jak w pkt. 2 wyroku, Sąd orzekł na podstawie art.98 k.p.c.w związku z § 2 ust.1 i 2 oraz § 12 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie …( Dz.U. Nr 163, poz.1348 ze zm . ).
Sędzia