Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lipca 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lipca 2015r. w S.

odwołania B. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 21 listopada 2014 r. Nr (...)

w sprawie B. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o wysokość emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 87/15

UZASADNIENIE

Decyzją z 21 listopada 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych po rozpatrzeniu wniosku z dnia 30 października 2014 r. przyznał na podstawie art. 24 ust. 1a w/w ustawy emeryturę B. R. obliczając jej wysokość na podstawie art. 53, art. 26 i 183 ustawy i podejmując wypłatę emerytury w najkorzystniejszej wysokości dla ubezpieczonej tj. w kwocie 1457,85 zł brutto.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła B. R. podnosząc: - że został błędnie określony na 43% wskaźnik podstawy wymiaru emerytury za rok 1981 r., gdyż uzyskane przez nią za ten rok wynagrodzenie jest za ponad 8 miesięcy pracy (pozostały okres to urlop wychowawczy), dlatego jej wynagrodzenie za ten rok powinno być odniesione do sumy kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok odpowiednio do liczy miesięcy pozostawania przez nią w ubezpieczeniu w tym roku;

- że zostało zawyżone jej średnie dalsze trwanie życia, które organ rentowy określił na 252 miesiące. Ponadto przyjęte przez organ rentowy średnie trwanie życia w niniejszym wymiarze różni się od średniego trwania życia przyjętego do wyliczenia kapitału początkowego, które zostało określone na 209 miesięcy;

- że nie powinna być obciążona zmniejszeniem jej wynagrodzenia przez pracodawcę w latach 1998-2000, z powodu ogłoszonej upadłości i w związku z tym, jej emerytura powinna ulec zwiększeniu;

- że protestuje przeciwko naliczaniu podatku dochodowego od emerytur i rent, bo w UE emeryci nie płacą takiego podatku i przeciwko składce na ubezpieczenie zdrowotne w sytuacji gdy zmieniono odpłatność za leki z 30% na 100% prawie od wszystkich leków (odwołanie k. 1-3).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu powołał się na argumenty przytoczone w zaskarżonej decyzji, odniósł się do zarzutów podniesionych w odwołaniu i wskazał, że odwołanie nie zawiera żadnych nowych dowodów faktycznych i prawnych, które uzasadniałyby zmianę decyzji i uwzględnienie odwołania (k.4-6 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona B. R. dnia 30 października 2014r. złożyła do organu rentowego wniosek o emeryturę. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. rozpoznając powyższy wniosek decyzją z dnia 21 listopada 2014 r. przyznał B. R. emeryturę od dnia 30 października 2014 r. tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. Organ rentowy obliczył ubezpieczonej wysokość emerytury na podstawie art. 53, 26 i 183 ustawy o emeryturach i rentach z FUS obliczając emeryturę na podstawie art. 53 do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia od 1975 do 2000 r., która wyniosła 63,78%. Podstawa wymiaru emerytury obliczona została przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 63,78% przez kwotę bazową 3191,93 zł i wyniosła 2035,81 zł. do ustalenia wysokości emerytury organ rentowy uwzględnił okresy składkowe w wymiarze 22 lata, 7 miesięcy i 14 dni tj. 271 miesięcy i okresy nieskładkowe w wymiarze 5 lat, 3 miesięcy i 11 dni tj. 63 miesiące. Emerytura obliczona na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej wyniosła 1438,69 zł. Podstawę obliczenia emerytury zgodnie z art. 26 ustawy stanowiła kwota składek na ubezpieczenie emerytalne zaewidencjonowana na koncie z uwzględnieniem waloryzacji w kwocie 12865,93 zł, kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 354511,15 zł. Emerytura wyliczona na tej podstawie stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę, czyli w przypadku ubezpieczonej przez 252 miesiące. Wynik dzielenia dał kwotę 1457,85zł emerytury brutto. Natomiast emerytura na podstawie art. 183 ustawy została obliczona jako suma kwot: 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej i 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26 ustawy. Organ rentowy wskazał, że wysokość emerytury obliczonej na podstawie art. 183 ustawy to kwota 1454,02zł brutto i podjął wypłatę emerytury dla ubezpieczonej wyliczonej według najkorzystniejszego wariantu, czyli w wysokości 1457,85 zł brutto. Organ rentowy wskazał również, że podstawę opodatkowania stanowi kwota 1458 zł miesięcznie, zaliczka na podatek odprowadzana do urzędu skarbowego wynosi 103 zł, składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi łącznie 131,21 zł, w tym odliczana od podatku wynosi 112,98 zł, odliczana z kwoty świadczenia wynosi 18,23 zł. wysokość emerytury do wypłaty wynosi zatem miesięcznie 1223,64 zł (decyzja k. 12 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie B. R. jest niezasadne i podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w celu ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty:

1)oblicza się sumę kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w ust. 3, w okresie każdego roku z wybranych przez zainteresowanego lat kalendarzowych;

2) oblicza się stosunek każdej z tych sum kwot do rocznej kwoty przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonej za dany rok kalendarzowy, wyrażając go w procentach, z zaokrągleniem do setnych części procentu;

3)oblicza się średnią arytmetyczną tych procentów, która, z zastrzeżeniem ust. 5, stanowi wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury lub renty, oraz

4)mnoży się przez ten wskaźnik kwotę bazową, o której mowa w art. 19.

Z powyższej regulacji wynika, że jeżeli nawet w ciągu roku kalendarzowego ubezpieczony tylko przez cześć miesięcy pozostawał w ubezpieczeniu społecznym to do ustalenia podstawy wymiaru emerytury bierze się pod uwagę stosunek sumy kwot podstaw wymiaru składek i kwot o których mowa w art. 15 ust. 3 ustawy w okresie tego roku do rocznej kwoty przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy, a nie sumę kwot przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok kalendarzowy proporcjonalnie do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu. Powyższa regulacja prawna wskazuje, że organ rentowy prawidłowo wyliczył ubezpieczonej wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury za rok 1981 r. jako stosunek kwoty stanowiącej podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne za ten rok do kwoty rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za rok kalendarzowy 1981.

Prawidłowo została również przyjęta przez organ rentowy do wyliczenia emerytury na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej średnie dalsze trwanie życia określone na 252 miesiące. Zgodnie z art. 26 ust. ust. 3, ust.4 i ust. 5 tej ustawy średnie dalsze trwanie życia ustala się wspólnie dla mężczyzn i kobiet oraz wyraża się w miesiącach. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" corocznie w terminie do dnia 31 marca tablice trwania życia, z uwzględnieniem ust. 3, dla wieku ubezpieczonych określonego w myśl ust. 2. Tablice, o których mowa w ust. 4 są podstawą przyznawania emerytur na wnioski zgłoszone od dnia 1 kwietnia do dnia 31 marca następnego roku kalendarzowego, z uwzględnieniem ust. 6.

Zgodnie z art. 24 ust. 1a pkt 7 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wiek emerytalny dla kobiet urodzonych w okresie: od dnia 1 kwietnia 1954 r. do dnia 30 czerwca 1954 r. wynosi co najmniej 60 lat i 6 miesięcy. Ubezpieczona urodziła się (...) zatem prawo do emerytury nabyła z dniem 30 października 2014 r. Średnie trwanie życia powinno być zatem określone dla ubezpieczonej tj. dla osób, które nabyli prawo do emerytury w wieku 60 lat i 6 miesięcy. Ubezpieczona wniosek o emeryturę złożyła dnia 30 października 2014r. tj. w tej samej dacie w której nabyła uprawnienia do emerytury wobec powyższego w okolicznościach niniejszej sprawy ma zastosowanie Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 26 marca 2014 r. w sprawie tablicy średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn (M.P.2014.245) mający zastosowanie do emerytur przyznawanych na wnioski zgłoszone od dnia 1 kwietnia 2014 r. do 31 marca 2015 r. W tym komunikacie wskazano, że dla osób przechodzących na emeryturę w wieku 60 lat i 6 miesięcy średnie dalsze trwanie życia wynosi 252 miesiące.

Bezzasadny jest również zarzut ubezpieczonej, iż przy obliczaniu wysokości kapitału początkowego organ rentowy wskazał, że średnie trwanie życia ubezpieczonej to 209 miesięcy. Inna jest bowiem regulacja prawa dotycząca ustalania kapitału początkowego. Zgodnie bowiem z art. 173 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art. 174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art. 26 ust. 3 dla osób w wieku 62 lat. Kapitał początkowy ustala się na datę 1 stycznia 1999r., wobec powyższego zastosowanie ma Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie tablicy średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn (M.P. 1999.12.173), zgodnie z którym średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku 62 lat to 209 miesięcy jak to wskazał organ rentowy przy ustalaniu kapitału początkowego.

Brak jest również podstaw prawnych do podwyższenia ubezpieczonej emerytury z uwagi na transformację ustrojową i trudną sytuację finansową pracodawcy ubezpieczonej - Odlewni (...), która w latach 1998-2000 obniżyła pracownikom wynagrodzenia. Do wyliczenia wysokości emerytury brane są bowiem pod uwagę tylko wynagrodzenia faktycznie otrzymywane przez ubezpieczonego w całym okresie zatrudnienia.

Odnosząc się do potrąceń dokonywanych przez organ rentowy ze świadczenia emerytalnego to zgodnie z art. 139 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS ze świadczeń pieniężnych określonych w ustawie odlicza się składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i inne należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych. Powyższe odliczenia zostały również prawidłowo dokonane przez organ rentowy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Takim dochodem są emerytury. W katalogu dochodów zwolnionych od podatku dochodowego od osób fizycznych nie są wymienione emerytury.

Ponadto zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego podlegają osoby pobierające emeryturę lub rentę. Zgodnie zaś z art. 72 ust. 1 tej ustawy obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób pobierających emeryturę lub rentę powstaje od dnia, od którego przysługuje wypłata emerytury lub renty, i wygasa z dniem zaprzestania pobierania świadczenia. Art. 79 ust. 1 ustawy wskazuje, że składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 9% podstawy wymiaru składki, z zastrzeżeniem art. 82 i 242.

Powyższe wskazuje na niezasadność odwołania ubezpieczonej.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji wyroku na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc.