Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 czerwca 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SSO Elżbieta Wojtczuk (spr.)

Sędziowie: SO Katarzyna Antoniak

SO Jacek Witkowski

Protokolant st.sekr.sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2015 r. w Siedlcach

na rozprawie

sprawy z wniosku A. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy

na skutek apelacji wnioskodawcy

od wyroku Sądu Rejonowego w Siedlcach IV Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 16 grudnia 2014r. sygn. akt IV U 367/14

oddala apelację.

Sygn. akt IV Ua 16/15

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Siedlcach w wyroku z dnia 16.12.2014 r. oddalił odwołanie A. J. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z dnia 17.06.2014 r. w przedmiocie prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy.

Rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego było wynikiem następujących ustaleń faktycznych i rozważań prawnych:

A. J. podczas wypadku komunikacyjnego z dnia 9.10.2008 r. doznał urazu kręgosłupa i w związku z tym ustalono ostatecznie 5% uszczerbku na jego zdrowiu. Decyzją ZUS z 15.09.2011 r. przyznano powodowi i wypłacono odszkodowanie za 5% uszczerbek na zdrowiu. Wnioskodawca odwołał się od powyższej decyzji i wyrokiem z dnia 29.12.2011 r. w sprawie IV U 257/11 odwołanie zostało oddalone. W dniu 25.09.2012 r. Sąd Okręgowy w Siedlcach w wyroku w sprawie IV Ua 12/12 oddalił apelację powoda, a wyrokiem z dnia 5.12.2013 r. w sprawie III UK 2/13 Sąd Najwyższy oddalił skargę kasacyjną.

W marcu 2014 r. ubezpieczony wystąpił ponownie do ZUS o zwiększenie odszkodowania w związku z pogorszeniem stanu zdrowia, składając ponownie szereg wyników badań dotyczących stanu zdrowia. Lekarz orzecznik w dniu 8.05.2014 r. wydał decyzję, w której stwierdził 5% uszczerbek na zdrowiu, a w wyniku odwołania od decyzji, komisja lekarska ZUS swoim orzeczeniem z dnia 12.06.2014 r. potwierdziła wysokość uszczerbku. W związku z powyższym wydano w dniu 17.06.2014 r. decyzję odmawiającą prawa do zwiększenia jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku. Odwołanie od powyższej decyzji złożył ubezpieczony, który argumentował, że nie zgadza się z ustalonym procentem uszczerbku na zdrowiu. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie powołując się na swoje stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.

W celu ustalenia, czy nastąpiło pogorszenie stanu zdrowia wnioskodawcy w odniesieniu do poprzedniego orzeczenia, a jeżeli tak, to o ile punktów procentowych, Sąd Rejonowy powołał biegłych lekarzy neurologa i ortopedę. Biegli stwierdzili, iż w dalszym ciągu uszczerbek na zdrowiu spowodowany wypadkiem z dnia 8.10.2008 r. wynosi 5% i nie nastąpiło pogorszenie się stanu zdrowia badanego.

Sąd pierwszej instancji w całości podzielił opinię biegłych lekarzy, ponieważ są one wyczerpujące i jak wynika z ich treści, zostały oparte na szczegółowej analizie wielokrotnego badania wnioskodawcy. Do opinii w powyższym kształcie zastrzeżenie złożył A. J., który uważał, że stan jego zdrowia uległ pogorszeniu o co najmniej 2000 % i dlatego też opinia nie jest prawdziwa.

Swoje rozstrzygnięcie Sąd Rejonowy oparł na art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 30.10.2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadku przy pracy i chorób zawodowych. Wskazany przepis stanowi, iż jeżeli wskutek pogorszenia się stanu zdrowia stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu będący następstwem wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, który był podstawą przyznania jednorazowego odszkodowania, ulegnie zwiększeniu co najmniej o 10 punktów procentowych, jednorazowe odszkodowanie zwiększa się o 20 % przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent uszczerbku na zdrowiu przewyższający procent, według którego ustalone było to odszkodowanie. Zdaniem Sądu Rejonowego, w stanie faktycznym niniejszej sprawy uszczerbek na zdrowiu ubezpieczonego nie uległ żadnemu zwiększeniu, w związku z czym odwołanie powinno ulec oddaleniu.

Apelację od powyższego wyroku wniósł A. J.. Ubezpieczony wskazywał, że ustalony przez biegłych uszczerbek na zdrowiu jest zaniżony i niepełny, gdyż biegli nie odnieśli się do uszkodzeń ciała wymienionych w treści apelacji. Ponadto ubezpieczony wskazał, że wyniki ostatnio przeprowadzonych badań wskazywały na pogorszenie stanu jego zdrowia a z orzeczenia o lekkim stopniu niepełnosprawności wynika, że zalecano mu podjęcie pracy niewymagającej dużego wysiłku fizycznego. Ubezpieczony wskazał, że powinien być ustalony uszczerbek na zdrowiu pozostający w związku w wypadkiem przy pracy na poziomie 100 %.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja ubezpieczonego jako bezzasadna podlega oddaleniu.

Sąd Okręgowy podziela ustalenia faktyczne i ocenę prawną dokonaną przez Sąd Rejonowy w Siedlcach. W ocenie Sądu Okręgowego zarzuty i wnioski apelacyjne nie mogły odnieść zamierzonego skutku, gdyż Sąd Rejonowy wydał prawidłowy wyrok oraz w sposób należyty go uzasadnił.

Kluczowym w stanie niniejszej sprawy był przeprowadzony dowód z opinii biegłych. Oczywistym jest fakt, iż sporna kwestia dotycząca stopnia doznanego przez ubezpieczonego uszczerbku na zdrowiu ustalona może być wyłącznie na podstawie wiadomości specjalnych z zakresu medycyny. Wskazane wiadomości niewątpliwe posiadali sporządzający opinię lekarze neurolog i ortopeda. Sąd pierwszej instancji dopuszczając dowód z opinii biegłych lekarzy neurologa i ortopedy kierował się powstałym u ubezpieczonego schorzeniem będącym następstwem wypadku z dnia 9 października 2008 r. stwierdzonym w orzeczeniu komisji lekarskiej ZUS z dnia 12 września 2011r.

Zasadnie zatem Sąd pierwszej instancji obdarzył wiarygodnością i przyznał moc dowodową opiniom biegłych. Wskazane opinie zostały poprzedzone zapoznaniem się biegłych z dokumentacją medyczną i badaniem ubezpieczonego i zostały należycie uzasadnione przez każdego z biegłych. Ponadto ubezpieczony nie zgłosił żadnych merytorycznych zarzutów do opinii biegłych lekarzy do zamknięcia rozprawy przed Sądem pierwszej instancji. Twierdzenia A. J. o poniesieniu 2000% uszczerbku na zdrowiu stanowią więc jedynie polemikę z wnioskami wyciągniętymi przez biegłych i nie stanowią merytorycznego zarzutu do przeprowadzonego dowodu. A. J. w toku procesu nie udowodnił, że uszczerbek na jego zdrowiu był większy niż to stwierdzili biegli w swoich opiniach, jak również, że schorzenia wymienione w apelacji są następstwem wypadku z dnia 09.10.2008 r. W tym miejscu należy przytoczyć pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy, który w uzasadnieniu do wyroku z 13.10.1987 r. w sprawie II URN 228/87 stwierdził, iż przy ocenie opinii biegłych lekarzy sąd nie może zająć stanowiska odmiennego, niż wyrażone w tej opinii, na podstawie własnej oceny stanu faktycznego. Z kolei w uzasadnieniu do wyroku z dnia 15.02.1974 r. II CR 817/73 Sąd Najwyższy stwierdził, iż nie można przyjąć, że Sąd obowiązany jest dopuścić dowód z kolejnych biegłych czy też z opinii instytutu w każdym wypadku, gdy opinia złożona jest niekorzystna dla strony. W świetle art. 286 kpc Sąd ma obowiązek dopuszczenia dowodu z dalszych biegłych lub z opinii instytutu, gdy zachodzi tego potrzeba, a więc wówczas gdy opinia złożona już do sprawy zawiera istotne braki, względnie też nie wyjaśnia istotnych okoliczności. Opinie sporządzone na potrzeby niniejszego postępowania nie zawierały istotnych braków, a istotne okoliczności zostały w nich wyjaśnione w odpowiedni sposób. Biegli lekarze neurolog i ortopeda ustalili u ubezpieczonego 5% uszczerbek na zdrowiu, a więc prawidłowe są wnioski Sądu pierwszej instancji, iż nie doszło do pogorszenia stanu zdrowia i brak jest podstaw do zwiększenia odszkodowania przyznanego decyzją z dnia 15 września 2011 r. nr (...)- (...).

Zgłoszone przez ubezpieczonego w apelacji nowe żądania przyznania renty wypadkowej jak również zwrotu z odsetkami nieprzyznanych A. J. świadczeń na podstawie art. 383 kpc uznać należy za niedopuszczalne.

Wobec powyższego, Sąd na podstawie art. 385 kpc orzekł jak w sentencji wyroku.