Sygn. akt III AUz 242/13
Dnia 7 sierpnia 2013 r.
Sąd Apelacyjny w Gdańsku – III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSA Iwona Krzeczowska-Lasoń (spr.)
Sędziowie: SA Małgorzata Gerszewska
SA Małgorzata Węgrzynowska - Czajewska
po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2013 r. w Gdańsku na posiedzeniu niejawnym
sprawy Przedsiębiorstwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
z siedzibą w G.
z udziałem zainteresowanego J. U.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.
o ustalenie istnienia bądź nieistnienia obowiązku ubezpieczeń społecznych
na skutek zażalenia Przedsiębiorstwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G.
na postanowienie Sądu Okręgowego w Gdańsku – VII Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 15 maja 2013 r., sygn. akt VII U 409/13
postanawia:
uchylić zaskarżone postanowienie.
Sygn. akt III AUz 242/13
Postanowieniem z dnia 15 maja 2013 r., sygn. akt VII U 409/13 Sąd Okręgowy w Gdańsku – VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zawiesił postępowanie
w sprawie.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że odwołanie w niniejszej sprawie dotyczy tego samego przedmiotu, który był badany we wcześniej zawisłej sprawie pod sygn. VII U 3201/12 tut. Sądu, w której w dniu 14 kwietnia 2013 r. został wydany nieprawomocny wyrok, a wynik tego postępowania będzie miał wpływ
na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie. Sąd Okręgowy mając na uwadze tożsamy rodzajowo zakres zaskarżenia oraz tożsamość zarzutów skierowanych
do zaskarżonych decyzji, przy uwzględnieniu zasad ekonomiki procesowej, wobec również częściowej tożsamości zgłoszonych wniosków dowodowych, postanowił
na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. zawiesić postępowanie w sprawie.
Zażalenie na postanowienie wywiodło Przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o.
z siedzibą w G. wnosząc o jego uchylenie oraz o zaliczenie kosztów zażaleniowych do kosztów procesu.
Skarżąca spółka zarzuciła naruszenie art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. poprzez jego błędną wykładnię i zastosowanie podnosząc, że możliwość zawieszenia postępowania istnieje jedynie, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania cywilnego.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
(...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. zasługuje na uwzględnienie w sposób skutkujący uchyleniem zaskarżonego postanowienia.
Zgodnie z przepisem art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania cywilnego. Przesłankę zawieszenia postępowania
na podstawie przytoczonego przepisu stanowi zależność rozstrzygnięcia sprawy
od wyniku innego postępowania cywilnego.
Zależność ta musi być tego rodzaju, że orzeczenie, które ma zapaść w innym postępowaniu cywilnym będzie prejudykatem, czyli podstawą rozstrzygnięcia sprawy,
w której ma być zawieszone postępowanie (wyrok Sądu Najwyższego z dnia
20 grudnia 2005 r., V CK 407/05, LEX nr 462935).
Wynik jednej z wielu spraw opartych na podobnym czy nawet takim samym stanie faktycznym, toczących się równocześnie w danym sądzie, nie stanowi prejudycjalności dla pozostałych spraw. Należy bowiem zauważyć, że przepis art. 177 § 1 pkt 1 znajduje zastosowanie, gdy wynik jednego postępowania cywilnego zależy od wyniku innego postępowania cywilnego, gdyż przedmiot postępowania prejudycjalnego stanowi element podstawy faktycznej rozstrzygnięcia sprawy
w postępowaniu cywilnym. Oznacza to, że nie jest możliwe rozstrzygnięcie sprawy
w toczącym się postępowaniu cywilnym bez wcześniejszego rozstrzygnięcia kwestii prejudycjalnych (postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 10 kwietnia 2006 r., III APz 11/06, LEX nr 21709).
W niniejszej sprawie o zawieszeniu zdecydował wzgląd na zasadę ekonomii procesowej oraz podobieństwo okoliczności faktycznych. Wzgląd ten mógł uzasadniać połączenie obu spraw (art. 219 k.p.c.), nie dawał natomiast podstawy
do zawieszenia postępowania w jednej z nich do czasu rozstrzygnięcia drugiej. Związek między obu sprawami nie jest związkiem prejudycjalnym. Względy celowościowe nie uzasadniają zawieszenia postępowania w sprawie do czasu zakończenia postępowania w innej sprawie, gdyż Sąd może samodzielnie dokonywać ustaleń niezbędnych do rozstrzygnięcia sprawy. Zawieszenie postępowania w sprawie mogło zatem nastąpić tylko na podstawie art. 178 k.p.c., czyli tylko w okolicznościach zgody stron na takie zawieszenie.
Zdaniem Sądu Apelacyjnego Sąd Okręgowy niezasadnie zawiesił postępowanie w sprawie ustalenia istnienia bądź nieistnienia ubezpieczeń społecznych wobec J. U..
Z powyższych względów zaskarżone postanowienie należało uchylić
w oparciu o art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z 397 § 2 k.p.c.