Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. XVI K 56/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 października 2015 roku

Sąd Okręgowy w Poznaniu XVI Wydział Karny

w składzie

Przewodniczący: SSR del do SO Piotr Kurczewski

Protokolant: p.o. stażysty J. B.

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Płocku –Macieja Szatkowskiego

po rozpoznaniu w dniach: 30 maja 2014 roku, 3 lipca 2014 roku, 24 września 2014 roku, 7 listopada 2014 roku, 5 grudnia 2014 roku, 16 stycznia 2015 roku, 4 marca 2015 roku, 5 kwietnia 2015 roku, 28 kwietnia 2015 roku, 15 maja 2015 roku, 8 czerwca 2015 roku, 20 lipca 2015 roku, 7 września 2015 roku, 5 października 2015 roku

sprawy karnej

1. A. N. urodz. (...)

w K.

syna (...) zd. W.

zam. P., ul. (...). 4A

PESEL (...)

oskarżonego o to, że

I. w okresie od maja do czerwca 2011 roku w C., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru osiągnięcia korzyści majątkowej, będąc osoba faktycznie zajmującą się sprawami firmy (...) sp. z o.o.z siedzibą w C., przy ul. (...), oraz będąc jej faktycznym udziałowcem wspólnie z A. W. (1), zatrudnionym w tym podmiocie oraz również faktycznie zajmującym się sprawami tego podmiotu i jego faktycznym udziałowcem, wprowadził w błąd przedstawicieli firmy (...).V. z siedzibą L.w Holandii co do zamiaru realizacji dostaw leków wynikających z elektronicznych faktur VAT pro forma nr (...)z dnia 25 maja 2011 roku oraz nr (...)z dnia 24 czerwca 2011 roku i doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w łącznej kwocie 928.084,00złotych stanowiącej przedpłatę w pełnej wartości przedmiotowych zamówień

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk i art. 12 kk

II. w okresie od grudnia 2011 roku do stycznia 2012 roku w C., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru osiągnięcia korzyści majątkowej, będąc osoba faktycznie zajmującą się sprawami firmy (...) sp. z o.o.z siedzibą w C., przy ul. (...), oraz będąc jej faktycznym udziałowcem wspólnie z A. W. (1)zatrudnionym w tym podmiocie oraz również faktycznie zajmującym się sprawami tego podmiotu i jego faktycznym udziałowcem, wprowadził w błąd przedstawicieli firmy (...) Ltd. z siedzibą w N.w Irlandii co do zamiaru realizacji dostawy leków wynikającej z elektronicznych faktur nr (...)z dnia 16 grudnia 2011 roku i doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 151441,60 EUR to jest 679989,49 złotych, stanowiącej przedpłatę w pełnej wartości przedmiotowego zamówienia

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk i art. 12 kk

III. w okresie od 3 listopada 2012 roku do dnia 8 listopada 2013 roku w C., będąc od dnia 18 października 2012 roku Prezesem Zarządu (...) sp. z o.o. z siedzibą w C. przy ul. (...), pomimo niewypłacalności tej spółki, nie złożył w Sadzie Rejonowym w Płocku wniosku o jej upadłość

tj. o czyn z art. 586 ustawy z dnia 15 września 2000 roku Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. 2013.10.30 t.j.)

2. A. W. (1) urodz. (...)

w G.

syna J. i J. zd. B.

zam. P., ul. (...)

PESEL (...)

oskarżonego o to, że:

IV. w okresie od maja do czerwca 2011 roku w C., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru osiągnięcia korzyści majątkowej, będąc zatrudnionym w firmie (...) sp. z o.o.w C., przy ul. (...), oraz będąc osobą faktycznie zajmującą się sprawami tego podmiotu i jego faktycznym udziałowcem wspólnie z A. N.również zajmującym się sprawami tego podmiotu i jego faktycznym udziałowcem wprowadził w błąd przedstawicieli firmy (...).V. z siedzibą L.w Holandii co do zamiaru realizacji dostaw leków wynikających z elektronicznych faktur VAT pro forma nr (...)z dnia 25 maja 2011 roku oraz nr (...)z dnia 24 czerwca 2011 roku i doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w łącznej kwocie 928084 złotych stanowiącej przedpłatę w pełnej wartości przedmiotowych zamówień

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk i art. 12 kk

V. w okresie od grudnia 2011 roku do stycznia 2012 roku w C., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru osiągnięcia korzyści majątkowej, będąc zatrudnionym w firmie (...) sp. z o.o.w C., przy ul. (...), oraz będąc osobą faktycznie zajmującą się sprawami tego podmiotu i jego faktycznym udziałowcem wspólnie z A. N.również zajmującym się sprawami tego podmiotu i jego faktycznym udziałowcem wprowadził w błąd przedstawicieli firmy (...) Ltd. z siedzibą ww N.w Irlandii co do zamiaru realizacji dostawy leków wynikającej z elektronicznych faktur nr (...)z dnia 16 grudnia 2011 roku i doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 151441,60 EUR to jest 679989,49 złotych, stanowiącej przedpłatę w pełnej wartości przedmiotowego zamówienia

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk i art. 12 kk

VI. w okresie od maja do czerwca 2011 roku w C., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, będąc zatrudnionym w firmie (...) sp. z o.o. w C., przy ul. (...), oraz będąc osobą faktycznie zajmującą się sprawami tego podmiotu i jego faktycznym udziałowcem nakłonił A. W. (2), świadczącego nieformalnie pracę dla firmy (...) sp. z o.o., do podrobienia w celu użycia za autentyczne dokumentów w ten sposób, że polecił mu na listach przewozowych CMR bez numeru z dnia 22 czerwca 2011 roku i nr PL (...) z dnia 12 maja 2011 roku nakreślić w miejscu nadawcy podpisy o treści F. I.

tj. o czyn z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 270 § 1 kk i art. 12 kk

VII. w okresie od maja do czerwca 2011 roku w C., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, będąc zatrudnionym w firmie (...) sp. z o.o. w C., przy ul. (...), oraz będąc osobą faktycznie zajmującą się sprawami tego podmiotu i jego faktycznym udziałowcem nakłonił J. Ż., świadczącego nieformalnie pracę dla firmy (...) sp. z o.o., do podrobienia w celu użycia za autentyczne dokumentów w ten sposób, że polecił mu na listach przewozowych CMR bez numeru z dnia 22 lipca 2011 roku i nr (...) WW z dnia 12 sierpnia 2011 roku nakreślić w miejscu nadawcy podpisy o treści F. I., zaś w liście przewozowym nr (...) WW z dnia 17 października 2011 roku nakreślić w tym samym miejscu podpis o treści A. W. (1)

tj. o czyn z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 270 § 1 kk i art. 12 kk

1. Uznaje oskarżonego A. N.za winnego tego, że w okresie od 30 maja 2011 roku do czerwca 2011 roku nie wcześniej jednak niż 24 czerwca 2011 roku – dokładnych dat nie ustalono, w S., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z A. W. (1), będąc osobą faktycznie zajmującą się sprawami firmy (...) sp. z o.o.i jej faktycznym udziałowcem, przywłaszczył powierzone spółce z o.o. (...)przez M. B..V. z siedzibą L.w Holandii pieniądze w łącznej kwocie 928.084,00 złotych przeznaczone na realizację zamówień wynikających z elektronicznych faktur VAT pro forma nr (...)z dnia 25 maja 2011 roku oraz nr (...)z dnia 24 czerwca 2011 roku, działając na szkodę M. B..V. z siedzibą L.w Holandii tj. przestępstwa z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 294 § 1 kk i art. 12 kk i za to na podstawie art. 294 § 1 kk i art. 33 § 2 kk wymierza mu karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i 200 (dwustu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych.

2. Uznaje oskarżonego A. N.za winnego tego, że w okresie od 19 grudnia 2011 roku do stycznia 2012 roku – dokładnej daty nie ustalono, w S., działając wspólnie i w porozumieniu z A. W. (1), będąc osobą faktycznie zajmującą się sprawami firmy (...) sp. z o.o.i jej faktycznym udziałowcem, przywłaszczył powierzone spółce z o.o. (...)przez (...) Ltd. z siedzibą w N.w Irlandii pieniądze w kwocie (...),60 EUR co stanowiło równowartość 679.989,49 złotych, przeznaczone na realizację zamówienia wynikającego z elektronicznej faktury nr (...)z dnia 16 grudnia 2011 roku działając na szkodę (...) Ltd. z siedzibą w N.w Irlandii tj. przestępstwa z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 294 § 1 kk i za to na podstawie art. 294 § 1 kk i art. 33 § 2 kk wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i 100 (stu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych.

3. Uznaje oskarżonego A. N.za winnego zarzucanego mu czynu popełnionego w sposób opisany w punkcie III tj. występku z art. 586 ustawy z dnia 15 września 2000 roku Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. 2013.10.30 t.j.) i za to na podstawie art. 586 ustawy z dnia 15 września 2000 roku Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. 2013.10.30 t.j.) wymierza mu karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych.

4. Na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk (w brzmieniu z dnia 30 czerwca 2015 roku) łączy wymierzone oskarżonemu A. N. (1) w punktach od 1 do 3 kary pozbawienia wolności i grzywny i wymierza mu karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności i 250 (dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesięciu) złotych.

5. Uznaje oskarżonego A. W. (1)za winnego tego, że w okresie od 30 maja 2011 roku do czerwca 2011 roku nie wcześniej jednak niż 24 czerwca 2011 roku – dokładnych dat nie ustalono, w S., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z A. N., będąc osobą faktycznie zajmującą się sprawami firmy (...) sp. z o.o.przywłaszczył powierzone spółce z o.o. (...)przez M. B..V. z siedzibą L.w Holandii pieniądze w łącznej kwocie 928.084,00 złotych przeznaczone na realizację zamówień wynikających z elektronicznych faktur VAT pro forma nr (...)z dnia 25 maja 2011 roku oraz nr (...)z dnia 24 czerwca 2011 roku, działając na szkodę M. B..V. z siedzibą L.w Holandii tj. przestępstwa z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 294 § 1 kk i art. 12 kk i za to na podstawie art. 294 § 1 kk i art. 33 § 2 kk wymierza mu karę 2 (dwóch) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności i 100 (stu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 30 (trzydziestu) złotych.

6 Uznaje oskarżonego A. W. (1)za winnego tego, że w okresie od 19 grudnia 2011 roku do stycznia 2012 roku – dokładnej daty nie ustalono, w S., działając wspólnie i w porozumieniu z A. N., będąc osobą faktycznie zajmującą się sprawami firmy (...) sp. z o.o., przywłaszczył powierzone spółce z o.o. (...)przez (...) Ltd. z siedzibą w N.w Irlandii pieniądze w kwocie 151.441,60 EUR co stanowiło równowartość 679.989,49 złotych, przeznaczone na realizację zamówienia wynikającego z elektronicznej faktury nr (...) z dnia 16 grudnia 2011 roku działając na szkodę (...) Ltd. z siedzibą w N.w Irlandii tj. przestępstwa z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 294 § 1 kk i za to na podstawie art. 294 § 1 kk i art. 33 § 2 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i 100 (stu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 30 (trzydziestu) złotych.

7. Uznaje oskarżonego A. W. (1) za winnego zarzucanych mu czynów popełnionych w sposób opisany w punktach VI i VII z tą zmianą, że sąd nie przyjął, iż A. W. (1) był faktycznym udziałowcem spółki z.o.o. P. i przy przyjęciu, że obu czynów oskarżony dopuścił się w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu tj. ciągu przestępstw z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk i art. 91 § 1 kk i za to na podstawie art. 19 § 1 kk w zw. z art. 270 § 1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

8. Na podstawie art. 91 § 2 kk i art. 86 § 1 kk (w brzmieniu z dnia 30 czerwca 2015 roku) łączy wymierzone oskarżonemu A. W. (1) w punktach od 5 do 7 kary pozbawienia wolności i grzywny i wymierza mu karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności i 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 30 (trzydziestu) złotych.

9. Na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka solidarnie wobec oskarżonych A. N.i A. W. (1)obowiązek naprawienia wyrządzonych popełnionymi przestępstwami szkód poprzez zapłatę:

- na rzecz M. B..V. z siedzibą L. w Holandii kwoty 928.084,00 złotych

- na rzecz (...) Ltd. z siedzibą w N. w Irlandii kwoty (...),60 EUR

10. Na podstawie art. 626 § 1 kpk.i art. 627 kpk oraz art. 2 ust. 1 pkt 5 i art. 3 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych ( Dz. U. Nr 49 poz. 223 z 1983r.z późn. zm.) zasądza od oskarżonych koszty procesu po ½ w tym wymierza im następujące opłaty:

- A. N.w kwocie 2900 złotych

- A. W. (1) w kwocie 1300 złotych.

P. K.

Sygn. akt XVI K 56/14

UZASADNIENIE

W sprawie A. N.i A. W. (1)Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Oskarżeni w sprawie A. N.i A. W. (1)od 2004 roku współpracowali w ramach działalności spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...)z siedzibą w P.a następnie S., której byli wspólnikami w proporcjach A. N.- 99 % udziałów, A. W. (1)– 1 %. A. N.w spółce (...)pełnił funkcję prezesa zarządu.

W tym też czasie oskarżony A. N.był właścicielem bądź współwłaścicielem kliku innych podmiotów gospodarczych działających na rynku farmaceutycznym takich jak (...)Bank, (...), S., Z. (...).

Spółka (...)była hurtownią farmaceutyczną, zajmującą się początkowo importem docelowym a następnie importem równoległym, obsługą badań klinicznych prowadzonych przez firmę (...), jak również eksportem równoległym. To właśnie eksportem równoległym w (...)zajmował się A. W. (1). Eksport ten polegał na sprzedaży zagranicznym hurtowniom farmaceutycznym interesujących ich leków, skupowanych w tym celu na rynku krajowym. Intratność tego eksportu wynikała ze znacznej różnicy cen na te same leki, występujących na rynkach poszczególnych krajów UE.

A. N.w (...)bezpośrednio zajmował się działem importu oraz rejestracją leków. Nadto jako prezes zarządu, zarządzał funkcjonowaniem spółki, podejmując kluczowe decyzje organizacyjne, kadrowe oraz finansowe, angażując pracowników, określając kierunki rozwoju firmy.

Ponieważ eksport równoległy obsługiwany przez A. W. (1)był bardzo dochodową gałęzią działalności (...), zaś sam A. W. (1)dzięki posiadanym kontaktom z handlowcami z firm farmaceutycznych na terenie UE, był bardzo skutecznym handlowcem, około roku 2009 A. N., w uznaniu wkładu A. W. (1)w sukces (...), oraz w związku ze zgłoszonymi przez A. W. (1)oczekiwaniami dotyczącymi jego udziału w prowadzonym interesie, przekazał mu nieodpłatnie 1/3 udziałów w (...), pozostając nadal jednak udziałowcem większościowym oraz zachowując cały czas stanowisko prezesa zarządu.

Wysoka dochodowość działalności związanej z równoległym eksportem leków z Polski do innych krajów UE, doprowadziła z czasem do powstania patologicznego zjawiska odwróconego łańcucha dystrybucji powodującego, że hurtownie farmaceutyczne w tym (...)dokonywały eksportu nie tylko nadwyżek leków z rynku krajowego lecz skupowały „dochodowe” leki poprzez sieć aptek, co prowadziło do deficytu tychże leków na rynku krajowym.

W lipcu 2010 roku po przeprowadzonej kontroli przez Wojewódzki Inspektorat Farmaceutyczny, wydana została wobec (...)decyzja opatrzona rygorem natychmiastowej wykonalności, zakazująca dokonywania zakupów przez (...)leków z zasobów aptek. Decyzji tej (...)nie podporządkowała się.

Jednocześnie mając świadomość możliwości wstrzymania dalszej działalności (...), już od połowy 2010 roku, A. N.podjął działania zmierzające do zapewnienia sobie możliwości kontynowania działalności importowej oraz eksportowej dotyczącej farmaceutyków poprzez inne podmioty. W tym celu z jego inicjatywy założone zostały dwie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mające swe siedziby na Cyprze – R.oraz S.. Podjęte zostały również poszukiwania polskiej spółki posiadającej pozwolenie Głównego Inspektora Farmaceutycznego na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej. Za pieniądze wyasygnowane przez A. N.w dniu 3 marca 2011 roku, nabyta została od (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...)z siedzibą w C..

Formalnie nabywcą tejże spółki był F. I., który został również prezesem zarządu tejże spółki. W praktyce F. I.był znajomym A. N., nie mającym jakiejkolwiek wiedzy oraz doświadczenia w branży farmaceutycznym, wykonującym w przeszłości usługi budowalne i stolarskie na rzecz A. N.. W działalności spółki (...)był jedynie figurantem zaś osobami faktycznie zajmującymi się działalnością tejże spółki byli oskarżeni A. N.oraz A. W. (1).

Po założeniu rachunków bankowych dla celów działalności spółki z o.o. (...), upoważnieni do dysponowania nimi zostali oskarżeni jak również K. S. (pełniący formalnie funkcję prokurenta spółki (...)). W praktyce jedynie oskarżeni, w tym w przeważającej większości A. W. (1) przeprowadzali operacje na rachunkach tejże spółki.

Również kwestia obsługi (...) sp. z o.o.mimo, że formalnie oparta na umowie zawartej pomiędzy F. I.oraz R. S. (1), w praktyce ustalona została pomiędzy R. S. (1)i A. N..

F. I. z tytułu pełnionej w spółce (...) funkcji nie pobierał wynagrodzenia. Jedynie w przypadku poniesienia kosztów związanych z koniecznością reprezentowania spółki przed organami administracyjnymi, uzyskiwał ich zwrot od oskarżonych.

Wskutek kolejnej kontroli przeprowadzonej przez Wojewódzki i Główny Inspektorat Farmaceutyczny w lutym 2011 roku i ujawnienia przez kontrolę tę kontynowania przez (...)zakazanych wcześniej praktyk jak również innych nieprawidłowości w działalności tejże hurtowni, w dniu 28 marca 2011 roku wydana została decyzja Głównego Inspektora Farmaceutycznego o unieruchomieniu działalności (...).

W dniu 12 sierpnia 2011 roku wobec (...) wydana została przez Głównego Inspektora Farmaceutycznego decyzja o cofnięciu pozwolenia na hurtowy handel lekami. Decyzja ta zaskarżona przez A. N.jest prawomocna. Oddalona została również wywiedziona do NSA kasacja.

Wraz ze wspomnianym unieruchomieniem działalności (...) sp. z o.o. A. N.zdecydował o przeniesieniu jej dalszej działalności w ten sposób, że eksportem równoległym miał się zajmować się nadal A. W. (1)poprzez firmę (...) sp. z o.o.zaś działalnością importową wspomniana spółka z o.o. (...), w której zatrudniona została częściowo (...) spółki (...). Spółką z o.o. (...), podobnie jak w przypadku (...) sp. z o.o.formalnie zarządzał figurant, podczas gdy osobą faktycznie zarządzającą był A. N..

A. W. (1)zatrudniony został oficjalnie w spółce (...)w charakterze menadżera. W wykonywaniu jego zadań związanych z przygotowywaniem i wysyłką sprzedawanych przez (...) sp. z o.o.leków pomagali mu A. W. (2)oraz J. Ż., którzy będąc pracownikami (...) sp. z o.o.(uprzednio (...)) oddelegowywani byli poleceniami oskarżonych (głównie A. W. (1)) do wykonywania czynności w magazynie w C., gdy była taka potrzeba.

W takich właśnie sytuacjach (oddelegowania do pracy w hurtowni w C.), A. W. (1) w trakcie przygotowywania leków i ich przekazywania przewoźnikom, polecił A. W. (2) oraz J. Ż. aby w sytuacji gdy musieliby podpisać listy przewozowe CMR w miejscu nadawcy, podpisywali je podpisami o treści F. I. lub A. W. (1), tłumacząc to w ten sposób, że spółkę (...) mogą reprezentować te właśnie osoby. W wyniku tej instrukcji A. W. (2) podpisał list przewozowy CMR z dnia 12 maja 2011 roku o numerze PL (...) w miejscu nadawcy podpisem o treści F. I.. Podpis o treści I. F. - A. W. (2) złożył również na innym liście przewozowym - z dnia 22 czerwca 2011 roku (bez numeru). Z kolei J. Ż. poinstruowany w powyższy sposób przez A. W. (1) podrobił podpis F. I. na liście przewozowym CMR z dnia 22 lipca 2011 roku oraz z dnia 12 sierpnia 2011 roku o numerze (...). Z kolei na liście przewozowym CMR o numerze (...) z dnia 17 października 2011 roku J. Ż. podrobił podpis A. W. (1).

Kontakty handlowe z firmami : M. B..V z Holandii oraz (...) Ltd z Irlandii A. W. (1) nawiązał w trakcie działalności (...) sp. z o.o. W tamtym czasie (...) sp. z o.o. przeprowadziła kilka udanych transakcji z w/w firmami. W każdym przypadku sposób przeprowadzania tychże transakcji był tożsamy. A. W. (1) przedstawiał w formie korespondencji e –mail ofertę leków możliwych do sprzedaży z wyszczególnieniem ilości, numerów serii oraz ceną. Przedstawiona oferta nie odzwierciedlała faktycznego stanu posiadania spółki (...) lecz opierała się na ustaleniach oskarżonego A. W. (1) co do możliwości pozyskania oferowanych leków u swoich różnych dostawców.

Po przedstawieniu takiej oferty, za pośrednictwem poczty elektronicznej prowadzone były uzgodnienia co do ostatecznego kształtu zamówienia składanego przez zagranicznego kontrahenta. Na potwierdzenie takiego zamówienia (...)wystawiało fakturę pro forma, na poczet której kontrahenci dokonywali przedpłaty w wysokości jej pełnej wartości. Następnie ustalane, również poprzez wymianę korespondencji e –mail, były warunki odbioru zamówienia (data i miejsce).

Po unieruchomieniu działalności (...), A. W. (1)poinformował jedynie swoich zagranicznych kontrahentów, że dalsze transakcje przeprowadzane będą na dotychczasowych warunkach z firmą (...) sp. z o.o.

W dniu 25 maja 2011 roku M. B. z Holandii, reprezentowana przez Y. van V.’a, po przeprowadzonych pomiędzy wspomnianym przedstawicielem M. B. i A. W. (1) uzgodnieniach, złożyła zamówienia na leki o łącznej wartości 488.084,00 złotych. Tego samego dnia A. W. (1) przesłał drogą elektroniczną do tejże firmy fakturę pro forma o numerze 4/5/2011 w imieniu (...) sp. z o.o. na w/w kwotę. Przelew przedpłaty na przedmiotowe zamówienia w pełnej kwocie wykonany został w dniu 30 maja 2011 roku. Pierwotnie ustalone zostało, że zamówienie gotowe będzie do odbioru w miejscu wskazanym przez A. W. (1) w dniu 1 czerwca 2011 roku. Termin ten jednak nie został dotrzymany, zaś 3 czerwca 2011 roku A. W. (1) poinformował Y. van V.’a, że z powodu opóźnienia dostawcy jednego z objętych zamówieniem leków, całe zamówienie gotowe będzie do odbioru dopiero w dniu 9 lipca 2011 roku.

W dniu 21 czerwca 2011 roku M. B. złożyła w (...) sp. z o.o. kolejne zamówienia na leki o łącznej wartości 440.000,00 złotych, dokonując przedpłaty pełnej wartości zamówienia w dniu 24 czerwca 2011 roku na podstawie wystawionej w dniu 21 czerwca 2011 przez A. W. (1) faktury pro forma o numerze 2/6/2011. Mimo pierwotnego ustalenia, że zamówione 21 czerwca 2011 roku leki będą gotowe do odbioru w dniu 27 czerwca 2011 rok, leki te do odbioru nigdy nie zostały przygotowane, podobnie jak te zamówione w dniu 21 maja 2011 roku. Odpowiedzialny za zorganizowanie transportu leków ze strony M. B. – B. B. kontaktował się z A. W. (1) celem ustalenia terminu, w którym możliwe będzie odebranie zamówionych leków, jednak nigdy nie uzyskał konkretnej odpowiedzi, kiedy możliwe będzie odebranie leków.

Przelane przez M. B.pieniądze w łącznej kwocie 928.0844,00 złotych pomiędzy 30 maja 2011 roku i końcem czerwca 2011 roku – dokładnych dat nie ustalono, po uprzednim uzgodnieniu poczynionym pomiędzy A. N.i A. W. (1), przeznaczone zostały na sfinansowanie innych przedsięwzięć oskarżonych, w celu dofinansowania działalność spółki (...)oraz uregulowanie zaległych zobowiązań spółki z o.o. (...). Fizycznie rozdysponowania pieniędzy poprzez przelewy z rachunku spółki (...) sp. z o.o.dokonał A. W. (1). Do chwili wyrokowania w sprawie szkoda M. B.nie została nawet w części naprawiona.

Około listopada 2011 roku Y. van V. przeprowadzając kontrolę (...) spółki (...) ujawnił, że nie zostały zrealizowane dostawy leków zamówionych i przedpłaconych w spółce (...), w związku z czym podjął kontakt e –mailowy oraz telefoniczny z A. W. (1), celem wyjaśnienia sytuacji. A. W. (1) wskutek interwencji Y. van V.’a początkowo zadeklarował, że spółka (...) zwróci przedpłacone pieniądze i nastąpi to jeszcze przed świętami Bożego Narodzenia 2011 roku. Deklaracja ta jednak okazała się nieprawdziwa, zaś w późniejszym czasie A. W. (1) unikał już jakichkolwiek kontaktów z w/w przedstawicielem spółki (...).

W październiku 2011 roku przedstawiciel handlowych (...) Ltd. z Irlandii – N. N. F., współpracujący już wcześniej z A. W. (1), w czasie funkcjonowania (...), skontaktował się z A. W. (1)celem zakupu intersujących go leków. Po przedstawieniu oferty przez A. W. (1), działającego już wówczas pod firmą (...) sp. z o.o.i uzgodnieniu szczegółów zamówienia, (...) Ltd. złożyła pierwsze zamówienia na leki w spółce (...). Podobnie jak przyjęte to było w handlu lekami oraz jak funkcjonowało to wcześniej w transakcjach przeprowadzanych z (...), (...) Ltd. na poczet złożonego zamówienia na podstawie faktury pro forma, wystawionej przez sprzedającego, dokonała przedpłaty w pełnej kwocie zamówienia. Zamówienie to podobnie jak dwa kolejne z miesiąca listopada 2011 roku, także przedpłacone w pełnej wysokości, zostały przez A. W. (1)((...) sp. z o.o.) zrealizowane. Owe trzy zamówienia opiewały łącznie na kwotę 123.102,59 EUR.

W grudniu 2011 roku A. W. (1) przedstawił N. F. kolejną ofertę dotyczącą możliwych do sprzedania leków. Oferta ta dotyczyła farmaceutyków, którymi handlowcy z zagranicy zawsze byli szczególnie zainteresowani. N. F. przystał na ofertę, wobec czego w dniu 16 grudnia 2011 roku A. W. (1) wystawił fakturę pro forma o numerze (...) dotyczącą leków zamówionych przez (...) Ltd. opiewającą na kwotę 151.411,60 EUR, którą tego samego dnia drogą elektroniczną przesłał do (...) Ltd. Po otrzymaniu faktury N. F. poinformował A. W. (1), że z powodu niemożliwości zorganizowania transportu w okresie przedświątecznym, przedpłata zostanie dokonana po Nowym Roku, na co A. W. (1) odpowiedział, że przedpłata potrzebna jest niezwłocznie albowiem w przeciwnym razie H. może stracić możliwość nabycia oferowanych farmaceutyków. W tej sytuacji jeszcze w dniu 19 grudnia 2011 roku (...) Ltd. dokonała przelewu na rachunek (...) sp. z o.o. kwoty 151.411,60 EUR na poczet zamówienia objętego w/w fakturą pro forma oraz kwoty (...),25 EUR tytułem zapłaty za wcześniej dostarczone przez (...) sp. z o.o. leki, które nie zostały przedpłacone przy wcześniejszym zamówieniu.

Pieniądze w kwocie 151411,60 EUR, która stanowiła według obowiązującego wówczas kursu wymiany, równowartość 679.989,49 złotych, po ich wpłynięciu na rachunek (...) sp. z o.o.w okresie pomiędzy 19 grudnia 2011 roku a styczniem 2012 roku (dokładnych dat nie ustalono), po uzgodnieniu poczynionym pomiędzy A. W. (1)oraz A. N., przeznaczone zostały na sfinansowanie innych przedsięwzięć oskarżonych. Podobnie jak wcześniej faktycznym rozdysponowaniem pieniędzy pochodzących z przedpłaty (...) Ltd, za pośrednictwem bankowości elektronicznej zajął się A. W. (1).

W dniu 3 stycznia 2012 roku, stosownie do wcześniejszych ustaleń poczynionych pomiędzy N. F. oraz A. W. (1) do siedziby (...) sp. z o.o. w C. przy ul. (...) przyjechał wynajęty przez (...) Ltd. samochód ciężarowy celem odbioru zamówionych w grudniu 2011 roku leków. Do wydanie leków nie doszło albowiem magazyn był zamknięty, nie było tam żadnego pracownika (...) sp. z o.o. Niezależnie od tego w magazynie nie było również leków, które miały zostać przez (...) Ltd. odebrane.

Tłumacząc zaistniałą sytuację na pytanie N. F., A. W. (1) podał, że nie wydanie towaru było wynikiem choroby pracownika magazynu w C., co było kłamstwem albowiem faktyczną przyczyną był brak leków do wydania.

Do wydania leków nie doszło również w kolejnej wyznaczonej przez A. W. (1) dacie - 9 stycznia 2012 roku.

Wobec powyższego w dniu 13 stycznia 2012 roku N. F. wraz ze swoją żoną - J. C. przyleciał z Irlandii do P., aby osobiście wyjaśnić z A. W. (1) zaistniałą sytuację. W trakcie spotkania, do którego doszło na lotnisku A. W. (1) przepraszał przybyłych za zaistniałą sytuację i jednocześnie przekazał N. F. wydruk sporządzonego projektu polecenia przelewu z rachunku (...) sp. z o.o. w (...) Banku SA na rzecz (...) Ltd. tytyłem zwrotu pieniędzy, kwoty 157.766,85 EUR zapewniając, że jest to potwierdzenie wykonanej przez niego dyspozycji. W rzeczywistości A. W. (1) nie wykonał tego dnia dyspozycji przelewu na rzecz (...) Ltd.

Uspokojony słowami A. W. (1) o zwrocie przedpłaconych pieniędzy , co potwierdzać miał wręczony mu wydruk operacji bankowej, N. F. powrócił do Irlandii, informując swojego przełożonego C. M.’a o pozytywnym zakończeniu sprawy.

Ponieważ jednak na konto (...) Ltd. nie wpłynęła kwota 157.766,85 EUR, co do której A. W. (1) przedstawił rzekome potwierdzenie dyspozycji, N. F. ponownie przyleciał do Polski na spotkanie z A. W. (1) w dniu 23 stycznia 2012 roku, ustalając termin spotkania na 25 stycznia 2012 roku. W dniu 23 stycznia 2012 roku A. W. (1) zadysponował z rachunku (...) sp. z o.o. na rzecz (...) Ltd tytułem zwrotu pieniędzy, kwotę 31 tys. EUR, która została faktycznie przelana.

W dniu 25 stycznia 2012 roku, podczas spotkania z N. F., A. W. (1) poinformował, że (...) sp. z o.o. nie posiada środków na zwrot pozostałej części kwoty przedpłaconej przez (...) Ltd. na poczet złożonego zamówienia z grudnia 2011 roku, nie posiada również leków, które mogłaby w ramach tego zamówienia dostarczyć.

Na żądanie N. F., A. W. (1), potwierdził swoim podpisem odbiór kierowanego do spółki (...), pisemnego wezwania do zwrotu pozostałej sumy przedpłaconej na poczet złożonego w grudniu 2011 roku zamówienia.

W dniu 26 stycznia 2012 roku N. F. wspólnie ze swoją żoną J. C. pojechał do W., gdzie po uprzednim kontakcie telefonicznym spotkał się z F. I., który jednak poinformował go, że nie posiada żadnej wiedzy na temat zamówienie o które N. F. go dopytywał, albowiem wszystkim sprawami związanymi z zamówieniem zajmował się wyłącznie A. W. (1). F. I. przekazał swojemu rozmówcy informację uzyskaną od oskarżonych A. N. i A. W., jakoby zamówione przez (...) Ltd. leki zostały omyłkowo sprzedane i wysłane do Wietnamu, co było nieprawdą.

W dniu 1 marca 2012 roku na rozmowy z F. I.w sprawie zwrotu pieniędzy przekazanych na rachunek (...) sp. z o.o.na poczet złożonego zamówienia przyjechał dyrektor zarządzający (...) Ltd. – C. M.w towarzystwie R. O.. Rozmowy te jednak okazały się całkowicie bezowocne albowiem F. I., będąc figurantem, nie posiadała żadnej wiedzy dotyczącej powodów nie zrealizowania zamówienia dokonanego przez (...) Ltd., powtarzając jedynie przekazaną mu przez oskarżonych historyjkę o omyłkowym wysłaniu leków zakupionych dla potrzeb zamówienia złożonego przez (...) Ltd. do innego obiorcy w Wietnamie.

Do chwili wydania orzeczenia w niniejszej pozostała kwota 120 411,60 EUR nie została zwrócona pokrzywdzonej spółce (...) Ltd.

Po spotkaniach z przedstawicielami (...) Ltd. F. I.zaczął dopytywać A. N.oraz A. W. (1)o sposób, w jaki mają oni zamiar wywiązać się z zobowiązań wobec tejże firmy nie uzyskując jednak żadnej odpowiedzi.

W międzyczasie z inicjatywny A. N., F. I.jako reprezentujący jednoosobowo spółkę z o.o. (...)wystąpił z wnioskami o udzielenie kredytów do Banku (...) SAoraz banku (...) SA. Po pozytywnym rozpoznaniu wniosków kredytowych spółki przez w/w banki i przelaniu na rachunek bankowy (...) sp. z o.o.kwot udzielonych kredytów ( 250.000 z M.Banku oraz 500.000 z (...)) A. N.zażądał od F. I.aby ten przekazał wszystkie swoje udziały (100%) w spółce (...)synowi A. A. N., co F. I.uczynił w drodze stosownego aktu notarialnego podpisanego w kwietniu 2012 roku. Po przekazaniu wszystkich udziałów, pieniądze pochodzące z udzielonych przez Bank (...) SAoraz bank (...) SAprzelane zostały na prywatny rachunek bankowym A. N. (3).

A. N. (3)nigdy nie objął jednak jakiejkolwiek funkcji w spółce (...) sp. z o.o.Zarządem spółką (...)zajął się A. N., najpierw jako pełnomocnik, zaś od dnia 18 października 2012 roku jako prezes zarządu (...) sp. z o.o.

Praktycznie od początku 2012 roku, kondycja finansowa spółki z o.o. (...) była zła. Spółka nie wywiązywała się ze swoich zobowiązań. W kwietniu 2012 roku zaprzestała nawet regulowania opłat za wynajem pomieszczeń firmowych w C..

Mimo, że już w momencie objęcia przez A. N.funkcji prezesa zarządu spółki (...), spółka ta była niewypłacalna, A. N.mimo świadomości takiego stanu rzeczy nie złożył do właściwego sądu wniosku o ogłoszenie jej upadłości. Wniosek taki nie został złożony nawet w dacie przedstawiania mu zarzutu z art. 586 KSH, w dniu 8 listopada 2013 roku

A. N. liczy sobie obecnie (...)lat, jest żonaty, ma dwoje dorosłych dzieci. Nie ma nikogo na utrzymaniu. Posiada wykształcenie wyższe, z zawodu jest farmaceutą. Zatrudniony jest w (...), (...), deklarując z tego tytułu dochody w wysokości 1600 złotych. Posiada nieruchomości o powierzchni 2000 m2 zabudowaną budynkiem mieszkalnym o powierzchni 400 m2. W przeszłości nie był karany sądownie.

A. W. (1) liczy sobie obecnie (...) lat, jest kawalerem, nie ma nikogo na utrzymaniu. Posiada wykształcenie wyższe, z zawodu jest księgowym. Pracuje w charakterze pracownika biurowego w spółce z o.o. (...)w P.z wynagrodzeniem w wysokości 800 złotych miesięcznie. Nie posiada majątku nieruchomego oraz ruchomego większej wartości. W przeszłości był karany sądownie za przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 24 kwietnia 2012 roku w sprawie XVI K 69/12.

Stan powyższy sąd ustalił na podstawie następującego materiału dowodowego: częściowo wyjaśnień oskarżonych: A. N.(karty 6048 – 6055, 6230 – 6232, 6654-6663, 8109-8113), A. W. (1)(karty 6177 -6180, 6654, 7061 – 7065, 7089-7094), zeznań świadków : K. S.(karty 5686 – 5688, 6664 – 6667), D. S.(karty 6099 – 6100, 6696 – 6701), R. S. (1)(karty 5582 – 5584, 5714 – 5716, 6077 – 6079, 6701 - 6705), F. I.(karty 5668 – 5672, 6706 -6707 (...)), A. W. (2)(karty 6107 – 6110, 6225 – 6227, 6707 -6710), J. Ż.(karty 6114 – 6117, 6222 – 6224, 6710 -6712), M. S. (2)(karty 6736 – 6739), M. Ż.(karty 6765 -6769), K. K.(karty 6818 – 6819) M. K.(karty 5879, 6819-6820), Z. G.((...), 6820 – (...)), D. M.(karty 5894 – .(karty 3816 – 3820, 6884 – 6890), J. C.karty 3812 – 3815, 6879 -6882, 6883), N. N. F.(karty 3816 – 3820, 6885-6891), R. O.(karty 3821 – 3824, 6891 – 6893), C. M.(karty 5648 – 5650, 5893 – 6897), Y. v. V.’a (karty 5332 -5336, 6996-6998), M. G.(karty 7018 – 7019), B. J.(karty 275 – 277), J. S.(karty 4358 – 4359 ), Ł. B.(karty 4360 – 4362), J. K.(karty 4364 – 4365) A. K.(karty 4367 – 4368), M. P.(karty 5877 – 5878), M. S. (2)(karty 5880), A. S.(karty 5882 – 5883), dowodów z dokumentów: pisemnego zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa złożonego przez pełnomocnika spółki (...) Ltdwraz z załącznikami (k. 1 – 58, 60 - 68), informacji z Krajowego Rejestru Sądowego (karty 264 – 272), sprawozdania (...) spółki (...)za rok 2011 (karty 290 - 309), kopii historii rachunku (...) sp. z o.o.w (...) Banku SA(karty 310 -322) kopii pism nadesłanych przez Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Farmaceutycznej w W.dot. (...)sp. z o.o, (karty 337 –418), dokumentacji związanej z kontrolami przeprowadzanymi wobec (...) sp. z o.o.przez Urząd Skarbowy w C.(karty 482 – 3808), dokumentów nadesłanych przez bank (...) SAw związku z udzieleniem (...) spółce (...)(karty 3833 – 3912), dokumentów z (...) Bank SAzwiązanych z udzieleniem (...) sp. z o.o.(karty 3913 -3948), dokumentacji dotyczącej otworzenia oraz prowadzenia rachunku dla (...) sp. z o.o.przez (...) Bank SAwraz z historią rachunku (karty 3962 – 3985), kopii dokumentacji (...) sp. z o.o.z Krajowego Rejestru Sądowego (karty 3986-4112, ), pisemnego zawiadomienia pełnomocnika M. B.o podejrzeniu popełnienia przestępstwa wraz z załącznikami (karty 4113 -4199), kopii dokumentacji dotyczącej założenia i prowadzenia rachunku (...) sp. z o.o.przez (...) SAwraz z historią tego rachunku i logowań (karty 4202 – 4232, 4348 - 4352), kopii protokołu kontroli skarbowej przeprowadzonej w (...)sp. z o.o (karty 4387 -5313) wydruków listów CMR, faktur oraz korespondencji związanej z transakcjami pomiędzy M. B.oraz (...)sp. z o.o (karty 5337 – 5479), dokumentacji związanej z obsługą (...) sp. z o.o.zabezpieczonej w biurze rachunkowym R.– R. S.(karty 5484 – 5581, 5717-5759, 5830), dokumentów załączonych do protokołu przesłuchania C. M.wraz z tłumaczeniem (karty 5594 – 5 661), wydruków orzeczeń WSA oraz NSA dotyczących (...)(karty 5779-5804), ,kopii umów sprzedaży udziałów w spółce (...)(karty 5886- 5889, 5896-5897), pisma (...)w W.dotyczącego spółki (...) sp. z o.o.(karty 5890 -5892), kopii informacji od Naczelnika US w C.dot. wydanych decyzji podatkowych wydanych wobec (...) sp. z o.o.(karty 6119 -6151), danych osobopoznawczych dotyczących oskarżonych (karty 6198 – 6201), kopii faktur złożonych przez A. N.na rozprawie w dniu 30 maja 2014 roku (karty 6534 – 6650), informacji o oskarżonych z Krajowego Rejestru Karnego (karty 6903, 6941).

W toku postępowania przygotowawczego jak i przed Sądem oskarżony A. N.nie przyznał się do stawianych mu zarzutów przedstawiając w obszernych wyjaśnianiach okoliczności działalności spółki (...), współpracy w ramach tej działalności ze współoskarżonym A. W. (1), okoliczności unieruchomienia działalności (...)i w konsekwencji podjęcia działalności poprzez nabytą spółkę z o.o. (...). A. N.tłumaczył, że spółka (...)nabyta została za pieniądze (...), jednak z uwagi na konflikt oskarżonego z Głównym Inspektorem Farmaceutycznym i tym samym niechęć figurowania w oficjalnym zarządzie jakiegokolwiek podmiotu zajmującego się hurtowym handlem lekami, spółka za została nabyta na figuranta w osobie F. I., który również oficjalnie został prezesem jej zarządu. Jednak faktycznie spółka za znajdowała się w zarządzie jego oraz A. W. (1)jako jej faktycznych udziałowców. Oskarżony N.podał, że w ramach tejże działalności A. W. (1)zajmował się tym samym czym zajmował się w AN P.tj. eksportem równoległym i w działalności tej był całkowicie samodzielny, władając językiem angielskim samodzielnie negocjował warunki sprzedaży, posiadając dobre kontakty wśród przedstawicieli zagranicznych firm farmaceutycznych zainteresowanych kupnem leków z polskiego rynku, jak również mając kontakty wśród krajowych dostawców. Sam również organizował dostawy leków do magazynu w C., zajmował się ich przepakowywaniem, korzystając w tym zakresie z pomocy pracowników firmy R.– A. W. (1)i J. Ż.. A. N.podkreślał, że A. W. (1)samodzielnie decydował co , komu i za ile sprzeda. Wyłącznie A. W. (1)dysponował specjalnie przygotowanym na potrzeby spółki (...)programem do obsługi hurtowni farmaceutycznych. Co do swojej roli w działalności spółki (...)oskarżony N.twierdził, że zajmował się jedynie analizowaniem deklaracji podatkowych związanych ze zwrotem podatku VAT w związku z eksportem, a poza tym skupiał się na działalności spółki R., która wedle jego twierdzeń była również wspólnym przedsięwzięciem jego oraz A. W. (1), ukierunkowanym na import leków i ich sprzedaż do aptek. Działalność spółki R.nie rozwijała się jednak w sposób zamierzony, co powodowało, że była to działalność deficytowa. Odnośnie transakcji z firmami (...)oraz (...) Ltd. A. N.wyjaśnił, że wiedział o tych transakcjach. Pamiętał w szczególności transakcję z firma (...) Ltd. w związku z którą przystał na propozycje A. W. (1)aby cześć przedpłaty przeznaczyć na sfinansowanie innej transakcji zaś z uzyskanych z owej transakcji środków sfinansować następnie transakcję z (...) Ltd. a wszystko to po to aby zdobyć dodatkowe środki na finansowanie deficytowej działalności spółki (...)oraz uregulowanie długów powstałych w związku z unieruchomieniem działalności AN P.. Również odnośnie pieniędzy uzyskanych na poczet objętych zarzutem transakcji ze spółką (...)potwierdził, że pieniądze z przedpłaty przeznaczone zostały na uregulowanie wcześniejszych zobowiązań (...)oraz finansowanie działalności spółki R.. A. N.przyznał, że miał świadomość, że w sytuacji nie zrealizowania zamówień firm (...)oraz H.powinni zwrócić przedpłacone pieniądze ale liczył, że uda się te pieniądze zwrócić z przyszłych zysków, co jednak się nie stało albowiem z początkiem 2012 roku działalność zarówno spółki (...) sp. z o.o.jak i (...) sp. z o.o.załamała się. Odnośnie kwestii zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości spółki (...). N.stwierdził, że ma świadomość, że powinien taki wniosek złożyć jednak nie posiadał na to środków.

Przed sądem A. N.również nie przyznał się do stawianych mu zarzutów wyjaśniając, że nie zajmował się w ogóle sprawami eksportu leków ani w firmie (...)ani też (...), chociażby dlatego, że nie władał językiem angielskim, w którym prowadzone były wszelkie negocjacje dotyczące sprzedaży leków do zagranicznych odbiorców. A. N.przekonywał, że wszelkimi sprawami dotyczącymi eksportu leków, w tym zamówieniami firm (...)zajmował się wyłącznie A. W. (1)i nie ustalał z nim jakichkolwiek kwestii dotyczących realizacji tychże transakcji. Oskarżony w szczególności zaprzeczył aby czynił jakiekolwiek ustalenia dotyczące przeznaczenia pieniędzy, które miały wpłynąć na rachunek spółki (...)na realizację zamówień złożonych przez firmy (...), zarówno zanim doszło do złożenia tych zamówień jak również na etapie realizacji tychże zamówień. Stwierdził, że praktycznie nie interesował się szczegółami dotyczącymi przyjmowania zamówień przez A. W. (1)jak i ich realizacją albowiem w tym zakresie A. W. (1)był całkowicie samodzielny i sam decydował komu, kiedy i za ile sprzeda leki. Nadto oskarżony A. N.podał, że w okresie w którym zostały złożone zamówienia wskazane w zarzutach A. W. (1)prowadził obszerną korespondencję e –mail ze swoimi dostawcami leków na temat asortymentu, będącego przedmiotem zamówień M.i H., zaś w krótkim czasie po wpłynięciu zamówień od firm (...)oraz H.dokonał szeregu płatności na poczet zakupu leków obejmującego asortyment ujęty w nie zrealizowanych zamówieniach, co dowodzi, że podjął działanie zmierzając do wywiązania się z przyjętych zamówień.

Odnosząc się do wcześniejszych wyjaśnień z postępowania przygotowawczego, w których potwierdził czynienie uzgodnień z A. W. (1), dotyczących przeznaczenie pieniędzy przekazanych przez M. oraz H. w ramach przedpłat na zamówienia, oskarżony zmienił swoje wyjaśnienia twierdząc, że nie czynił uzgodnień na temat przeznaczenia pieniędzy lecz towaru jaki posiadali.

W ostatnich wyjaśnieniach złożonych w trakcie postępowania sądowego odnosząc się do wyjaśnień złożonych przez A. W. (1), oskarżony powtórzył, że nie zajmował się negocjowaniem, przyjmowaniem ani też realizacją zamówień w ramach eksportu równoległego, wszystkimi tymi sprawami zajmował się wyłącznie A. W. (1), który nie uzgadniał z nim jakichkolwiek kwestii dotyczących sprzedaży leków, samodzielnie prowadząc wszelkie czynności związane z zakupem leków na potrzeby eksportu, regulowaniem płatności za te zakupy, przyjmowaniem i realizacją zamówień zagranicznych kontrahentów. Oskarżony przedłożywszy obszerną dokumentację finansowo księgową firmy (...)wykazywał, że wszelkie wpłaty dokonane tytułem przedpłaty przez firmy (...)oraz H.rozdysponowane zostały na zakupy leków przez A. W. (1), za pośrednictwem bankowości elektronicznej. W wyjaśnieniach tych oskarżony A. N.zaprzeczył również aby namawiał A. W. (1)do sprzedaży części leków przygotowanych na realizację zamówienia dla M. B.do odbiorcy krajowego, wskazując, że niewielka stawka VAT na sprzedaż leków na rynku krajowym nie skutkowałby jakimś zasadniczo lepszym obrotem na rachunku (...)tym bardziej, że przy eksporcie, za te same leki możliwe było osiągnięcie znacznie lepszych cen. Oskarżony ten również zaprzeczył aby miał wgląd w korespondencję A. W. (1)związaną z negocjacjami dotyczącymi eksportu jak również zasugerował, że A. W. (1)rozmyślnie spreparował druk polecenia przelewu, którym posłużył się w trakcie pierwszego spotkania z N. F., albowiem w przypadku braku wystarczających środków na wykonania przelewu nie możliwe było wydrukowanie z systemu bankowości elektronicznej (...) Banku SApotwierdzenia dyspozycji przelewu bez adnotacji o braku wystarczających środków na wykonanie przelewy. Marginalnie wskazał, że nieprawdą było również twierdzenie A. W., że kiedy ten zrozumiał, że nie „znajda się” pieniądze na realizację zamówienia firmy (...)zadysponował przelew na rzecz H.w ramach zwrotu dokonanej przedpłaty wszystkich pieniędzy jakie znajdowały się na rachunku (...)w (...) Banku SA, albowiem po przelaniu na rzecz H.kwoty 31000 EUR na rachunku nadal pozostały pieniądze, w kwocie kilkunastu tysięcy złotych.

Oskarżony A. W. (1) zarówno w toku postępowania przygotowawczego jak i przed sądem przyznał się do stawianych mu zarzutów, nie składając jednak początkowo żadnych wyjaśnień, lecz wnosząc o dobrowolne poddanie się karze, który to wniosek wobec sprzeciwu zarówno oskarżyciela publicznego jak i posiłkowego, nie został uwzględniony.

Po przeprowadzeniu całego postępowania dowodowego przed sądem A. W. (1)złożył obszerne wyjaśnienia, w których stwierdził, że w spółce (...)był jedynie pracownikiem – handlowcem, który obsługiwał eksport leków, albowiem posiadał w tym zakresie kontakty, doświadczenie i umiejętności. Tłumacząc przyczyny nie zrealizowania transakcji z firmami (...)oraz H.opisanych w zarzutach oskarżony ten podał, że pierwsza z transakcji nie została zrealizowana albowiem leki, które zostały zakupione za pieniądze przedpłacone przez M.za namową A. N.sprzedane zostały innej firmie ((...)) aby zrobić wyższy obrót (z uwagi na doliczanie wartości podatku VAT przy transakcjach krajowych podczas gdy transakcje zagraniczne były rozliczane wg. wartości netto). Po sprzedaży leków zakupionych pierwotnie na potrzeby realizacji zamówienia firmy (...), mimo pierwotnych ustaleń, że będzie możliwość ponownego skompletowania leków na realizacje tego zamówienie, powstały jednak problemy ze zdobyciem tych leków a ponieważ przedstawiciele M.nie dopominali się o realizację zamówienia oskarżony po prostu o nim zapomniał zaś kiedy M.zaczął się dopominać o zwrot pieniędzy okazało się, że pieniądze się „rozeszły”. W podobny sposób oskarżony W.tłumaczył okoliczności nie wykonania przedpłaconego zamówienia firmy (...). A mianowicie, że leki przygotowane dla tejże firmy za namową A. N.sprzedane zostały innej firmie (M.), która złożyła duże zamówienie ,wcześniej i była zainteresowana nawet większą ilością leków aniżeli ta, na którą opiewało jej zamówienie. A. W. (1)tłumaczył, że przystał na tę propozycję tym bardziej, że liczył, że uda mu się po sfinalizowaniu tej sprzedaży ponownie zakupić asortyment na które opiewało zamówienie firmy (...), tym bardziej , że miał w tym zakresie poczynione rozpoznania w firmie (...)+, jednak ostatecznie okazało się, że ponowne skompletowanie towaru okazało się trudne, zaś pieniądze uzyskane z wcześniejszej sprzedaży rozeszły się na inne zakupy. A. W. (1)przekonywał, że A. N.zawsze (zarówno odnośnie działalności (...)jak i (...) sp. z o.o.) zajmował się planowaniem wydatków i z nim oskarżony W.musiał ustalać kwestię realizacji poszczególnych transakcji, poprzez określenie jakich pieniędzy potrzebuje na zakupy leków i jakie może uzyskać stawki od poszczególnych zagranicznych kontrahentów przy uwzględnieniu w jakim tempie poszczególni kontrahenci byli w stanie dokonać przedpłaty. W tym też kontekście czynione były ustalenia co do realizacji poszczególnych zamówień w zakresie eksportu leków. Oskarżony ten wyraził też pewną wątpliwość co do autorstwa wszystkich przelewów wykonywanych z rachunku firmowego (...) sp. z o.o.spod loginu przypisanego jemu, stwierdzając, że to A. N.nadzorował przyznawanie loginów poszczególnym osobom i z tego tytułu sam miał dostęp do wszystkich loginów i haseł poszczególnych użytkowników, jakkolwiek nie potrafił wskazać, czy któraś z operacji autoryzowana jego danymi identyfikacyjnymi (loginem i hasłem) nie została przez niego wykonana.

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy sąd zważył co następuje:

Sąd w całości dał wiarę dowodom z dokumentów zebrany w sprawie, które sporządzone zostały przez uprawnione podmioty, w zakresie przysługujących im kompetencji w przewidzianej przepisami formie. Nie były one kwestionowane przez strony niniejszego postępowania.

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom świadków J. C., N. F., R. O., C. M., Y. v. V.. Świadkowie ci zeznawali w sposób rzeczowy, logiczny, konsekwentny, zbieżny ze sobą wzajemnie jak i zeznaniami innych świadków jak i dowodami z dokumentów.

Sąd dał również wiarę zeznaniom świadków - K. S., D. S., R. S. (1), F. I., A. W. (2), J. Ż., M. S. (2), M. Ż., K. K., M. K., Z. G., D. M.. Świadkowie ci zeznawali w sposób jasny, rzeczowy i w większości konsekwentny jakkolwiek pewne fragmenty relacji R. S. (1)cechy tej były pozbawione a mianowicie odnośnie kwestii wskazania A. N.jako osoby ustalającej kwestię obsługi księgowej spółki (...). W tym też zakresie, w jakim przed sądem świadek ten zmienił swoje jednoznaczne wcześniejsze zeznanie, stwierdzając, że właściwie w kwestii obsługi księgowej spółki (...)uzgodnienia z nim czynili obaj oskarżenia, sąd nie dał świadkowie wiary, albowiem świadek ten nie potrafił w sposób przekonujący zmiany tej wyjaśnić. Jego twierdzenia jakoby przeoczył takie sformułowanie przed podpisaniem protokołu jego przesłuchania było o tyle nie przekonujące, że świadek wskazywał, że podczas przesłuchania zwracała uwagę na sposób zapisywania jego relacji i uwagi te były uwzględniane. Skoro zatem świadek tak uważnie dbał o treść zapisu jego przesłuchania to nie sposób, zdaniem sądu jako przekonujące, uznać, że przeoczył tak zasadniczą rzecz, która była jednym z głównych tematów jego przesłuchania a mianowicie ustalenie kto faktycznie był osobą decyzyjną w spółce (...). W ocenie sądu owa zmiana zeznania świadka R. S.wynikła z faktu cały czas trwającej współpracy świadka z oskarżonym A. N.i chęci przystosowania złożonego zeznania do przyjętej przez A. N.linii obrony.

Co do pozostałych świadków zeznania te praktycznie potwierdzały się wzajemnie i uzupełniały, jakkolwiek ich treść nie miała istotnego znacznie dla rozstrzygnięcia sprawy albowiem świadkowie ci w znaczącej części odnosząc się do kwestii decyzyjności poszczególnych oskarżonych w działalności (...)oraz spółki (...)opierali się bardziej na własnych ocenach, wrażeniach aniżeli wiedzy co do formalnych ustaleń obowiązujących w tym zakresie. Świadkowie ci nie posiadali wiedzy na temat proporcji udziałów jakie oskarżeni mieli w prowadzonej działalności.

Relacje świadków Z. G. oraz D. M. w znakomitej większości znajdowały potwierdzenie w dowodach z dokumentów a nadto całkowicie incydentalny kontakt tych świadków z oskarżonym N., sprawia, że ich relacja miała charakter bardzo zobiektywizowany.

Sąd dał również wiarę zeznaniom świadków B. J., J. S., Ł. B., J. K., A. K., M. P., Mariny S., A. S., jakkolwiek okoliczności podane przez nich miały charakter nie związany bezpośrednio z zarzutami wobec czego brak było nawet konieczności ich bezpośredniego przesłuchania i sąd poprzestał na odczytaniu ich zeznań, złożonych w toku postępowania przygotowawczego.

Przechodząc do oceny wyjaśnień oskarżonych, sąd częściowo dał wiarę tym wyjaśnieniom. W szczególności sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego A. W. (1)w zakresie , w jakim przyznał się on do stawianych mu zarzutów, tym samym potwierdzając nieuczciwy charakter podjętych przez niego działań. Sąd dał również wiarę wyjaśnieniom tego oskarżonego, w zakresie w jakim przyznał on, że pieniądze, które przekazane zostały tytułem przedpłat na złożone przez M. B.oraz (...) Ltdzamówienia przeznaczone zostały przez niego na sfinansowanie innych transakcji oraz zobowiązań jak również, że decyzje w tym zakresie były uzgadniane ze współoskarżonym A. N.. O prawdziwości tej części wyjaśnień przekonuje, nie tylko fakt, że spółki (...)oraz H.nie otrzymały towaru, który zamówiły oraz w całości przedpłaciły (co wynika z zeznań przesłuchanych w sprawie świadków jak i dowodów z dokumentów) ale również zbieżność tej części wyjaśnień A. W. (1)z wiarygodną częścią wyjaśnień współoskarżonego A. N., który potwierdził takie właśnie uzgodnienia. O prawdziwości wyjaśnień oskarżonego A. W. (1)o pełnej wiedzy i akceptacji zadysponowania przedpłatami firm (...)oraz H.pośrednio przekonują również zeznania świadków będących pracownikami (...)następnie R., z których wynikało, że to A. N.był osoba decydującą w przedmiocie funkcjonowania obu spółek, angażując współpracowników, wyznaczając zakresy uprawnień i obowiązków, wyznaczając kierunki rozwoju. Potwierdza to częściowo również wyjaśnienie samego A. N., który podał, że rozstał się ze wspólnikami ze spółki (...)albowiem nie chcieli oni zaakceptować jego strategii działania tej spółki i to w sytuacji gdy w spółce tej był udziałowcem mniejszościowym . Dowodzi to, że A. N.jest osobą bardzo ambitną, nawykłą do kierowania podejmowanymi przedsięwzięciami, obmyślania strategii i wyznaczania kierunków rozwoju. W kontekście zasad logiki i doświadczenia życiowego nieprawdopodobne w stopniu niemożliwości jest przyjęcie, że osoba o takich cechach osobowościowych jak A. N., podjąwszy liczne działania umożliwiające mu kontynuowanie intratnej działalności (...), unieruchomionej decyzją Głównego Inspektora Farmaceutycznego, w postaci utworzenia dwóch spółek powierniczych, powołania do życia kolejnej spółki ((...) sp. z o.o.) oraz zakupu poprzez firmanta kolejnej spółki – (...) sp. z o.o., następnie całkowicie zrezygnowała z kontroli tego działu tejże działalności (eksportu równoległego) który przynosił największe zyski. W tym też kontekście sąd uznał twierdzenia A. W. (1)o wspólnym ustalania z A. N.planów finansowych działania określających potrzeby finansowe poszczególnych przedsięwzięć oraz możliwe do osiągnięcia zyski za prawdziwe. Sąd dał również wiarę twierdzeniom A. W. (1), że nie był on udziałowcem spółki (...)a jedynie jej pracownikiem. Poczynione w sprawie ustalenia, w tym fakt zakupu spółki (...)na wskazanego przez A. N.firmanta, za pieniądze wyasygnowane przez A. N., w zestawieniu z okolicznością wyznaczenia przez A. N.„opiekuna” dla F. I.w osobie K. S.a nadto w zestawieniu z okolicznością, że to na polecenie A. N., F. I.przekazał wszystkie udziały w spółce (...)synowi A. N.- A. N. (3), zaś wszystkie pieniądze znajdujące się w tamtym czasie na rachunku spółki (...), trafiły na prywatny rachunek A. N. (3). Wszystko to wysoce wątpliwym czyni twierdzenie A. N., że A. W. (1)był nieformalnym udziałowcem spółki (...)na takich samych warunkach na jakich A. W. (1)był udziałowcem w spółce (...). Gdyby tak faktycznie było, trudno sobie wyobrazić aby A. W. (1)godził się, bez jakichkolwiek zabezpieczenia swoich interesów, na przekazanie wszystkich udziałów A. N. (3)oraz przejęcia przez niego całego majątku spółki (...). Sąd dał również wiarę wyjaśnieniom oskarżonego A. W. (1)w zakresie, w jakim są zbieżne z poczynionymi w sprawie ustaleniami faktycznymi.

Sąd nie dał natomiast wiary wyjaśnieniu tego oskarżonego, jakoby w styczniu 2012 roku przed pierwszym spotkaniem z N. F.oraz J. C.zadysponował przelew z rachunku (...) sp. z o.o.na rzecz (...) Ltdkwoty 157.766,85 EUR tytułem zwrotu dokonanej przedpłaty. Ocena ta wynika z treści przedstawionego N. F.wydruku tego polecenia dokonanego z platformy bankowości elektronicznej (...), na którym to wydruku brak jest automatycznej informacji o braku wystarczających środków, która to informacja pojawiłaby się w przypadku zatwierdzenia przelewu na kwotę przewyższającą saldo rachunku, co wynika również z informacji nadesłanej w tym przedmiocie przez (...) Bank SA. Tymczasem w dacie 13 stycznia 2012 roku na rachunku spółki (...)w (...)nie było środków wystarczających na dokonanie przelewu w takiej kwocie. A zatem wydruk takiego polecenia bez wspomnianej adnotacji dowodzi, że wydruk ten był wydrukiem dyzpozycji opracowywanej lecz nie zatwierdzonej, zaś opracowanej wyłącznie w celu wprowadzenie przedstawicieli (...) Ltd. w błąd co do uczciwych intencji A. W. (1)w kwestii rozliczenia dokonanego przez tę firmę zamówienia. Zresztą o nieuczciwości oskarżonego A. W. (1)w tym zakresie świadczą również ustalone jego wcześniejsze działania i informacje przekazywane N. F.po dokonaniu przez (...) Ltdprzedpłaty na złożone zamówienie.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego A. N.w zakresie zbieżnym w poczynionymi w sprawie ustaleniami faktycznymi. W tym bowiem zakresie wyjaśnienia te były zbieżne z innymi wiarygodnymi dowodami zarówno z zeznań świadków, wyjaśnień współoskarżonego jak i dowodów z dokumentów. W szczególności prawdziwe były wyjaśnienia oskarżonego dotyczące funkcjonowania (...), kwestii podziału udziałów w spółce pomiędzy niego oraz współoskarżonego. Prawdziwe były również wyjaśnienia oskarżonego, w których opisał on podejmowane przez siebie działania związane z przeciwdziałaniem faktycznemu sparaliżowaniu jego działalności na rynku farmaceutycznym w czasie gdy rozpoczęły się kontrole Inspekcji farmaceutycznej. Wyjaśnienia te znajdują bowiem potwierdzenie w zeznaniach świadków jak i dokumentach. Sąd jako wątpliwie prawdziwe ocenił natomiast twierdzenia tego oskarżonego, że wszelkie działania, w tym zakresie podejmował wspólnie z A. W. (1)(inicjatywa powstania cypryjskich spółek powierniczych, nabycie spółki (...)na firmanta) Prawdziwości tych twierdzeń przeczy brak zaangażowania w nich A. W. (1), jak również wspomniane już cechy osobowościowe A. N.oraz fakt, że to on decydował po unieruchomieniu (...), kto z obsady (...)gdzie przejdzie i czym się zajmie.

Sąd dał również wiarę wyjaśnieniom oskarżonego A. N.z postępowania przygotowawczego, w których jakkolwiek nie przyznał się do stawianych mu zarzutów, potwierdził, że uzgadniał z A. W. (1), że przedpłaty dokonane przez firmy (...)oraz H.przeznaczone zostaną w pierwszej kolejności na sfinansowanie innych przedsięwzięć aniżeli tych, na poczet których zostały wpłacone. To wyjaśnienie jest zbieżne z wyjaśnieniem współoskarżonego A. W. (1), co więcej, w kontekście logiki i doświadczenia życiowego absurdalne jest aby oskarżony A. N.wyjaśnił to niezgodnie z prawdą, w sytuacji gdy wyjaśnienia to potwierdzały jego nieuczciwość czy wręcz przestępczy charakter jego działań. O prawdziwości tych wyjaśnień przekonuje również sposób, w jaki oskarżony przed sądem starał się wycofać z tego wyjaśnienia, twierdząc, że nie uzgadniał z A. W. (1)kwestii zadysponowania pieniędzmi pochodzącymi z przedpłat dokonanych przez M.i H.lecz rozmawiał z nim o możliwym sposobie zadysponowania lekami jakie posiadali. Pomijając literalną treść pierwszych wyjaśnień, która nie pozostawia wątpliwości, że oskarżony wyjaśniał o uzgodnieniach dotyczących zadysponowania pieniędzmi, co do którego to zapisu oskarżony A. N.nie zgłaszał jakichkolwiek zastrzeżeń po przeczytaniu tego protokołu a przed jego podpisaniem. Ponadto zauważyć należy, że nawet to zmienione wyjaśnienia sprzeczne jest z innymi wyjaśnieniami składanymi przez oskarżonego A. N.przed sądem, w których wielokrotne podkreślał , że w ogóle nie interesował się szczegółami działalności A. W. (1)w zakresie prowadzonego przez niego eksportu równoległego, nie znał się na tym i całkowicie ufał A. W. (1)co do podejmowanych w zakresie działań . Skoro tak miało być, czemu zatem miały służyć uzgodnienia dotyczące zadysponowania lekami w obrocie eksportowym?? Wniosek jaki nasuwa się w tym zakresie to jedynie taki, że w rzeczywistości A. N.interesował się i kontrolował każdą sferę prowadzonych działalności i nic w działalności nie działo się bez jego wiedzy i zgody, co podkreślał w swoich wyjaśnieniach A. W. (1).

Jako nie podważone wystarczającym materiałem dowodowym sąd ocenił wyjaśnienia oskarżonego A. N., że nie czynił jakichkolwiek ustaleń dotyczących nie wykonania zamówień przed złożeniem tychże zamówień przez firmy (...)oraz H.. Jakkolwiek bowiem oskarżony A. N.w wiarygodnej części swoich wyjaśnień potwierdził uzgodnienia z A. W. (1)na temat dokonaniu innego rozdysponowania pieniędzy z przedpłat aniżeli wynikające z celu dokonania tych przedpłat, to jednak z wyjaśnienia tego nie wynika w którym konkretnie momencie ustalenia te były czynione tj. czy przed złożeniem zamówień, przed dokonaniem przedpłat czy też już po wpłynięciu tychże przedpłat a wobec całkowitej zmiany linii obrony przyjętej przez A. N.w późniejszym etapie postępowania oraz wobec braku wyjaśnień w tym zakresie ze strony A. W. (1)na etapie śledztwa, mimo przyznania się do zarzutów, oraz złożenia wyjaśnień odmiennie określających moment tych ustaleń na etapie postępowania sądowego, niemożliwe było precyzyjniejsze określenie tego momentu i wobec zaistnienia nierozstrzygalnej wątpliwości należało przyjąć wersję korzystniejszą dla oskarżonego tj. że ustalenia te czynione były już po dokonaniu przedpłat przez zamawiających.

Sąd jako prawdziwe ocenił wyjaśnienie oskarżonego A. N. w którym przyznał on, że objąwszy stanowisko prezesa zarządu spółki (...) w październiku 2012 roku nie zgłosił wniosku o upadłość spółki (...) mimo, że miał świadomość niewypłacalności spółki. Kwestię oceny zasadności tego zachowania sąd przedstawi w dalszej części niniejszego uzasadnienia.

Sąd nie dał natomiast wiary wyjaśnieniom oskarżonego A. N.jakoby nie miał nic wspólnego z nie wykonaniem zamówień złożonych i przedpłaconych przez firmy (...)oraz (...) Ltdi że zamówieniami tymi od początku do końca zajmował się tylko i wyłącznie A. W. (1)zaś on o nie zrealizowaniu tych zamówień dowiedział ze znacznym opóźnieniem. Wyjaśnienie to jest nie tylko sprzeczne z tym co oskarżony ten wyjaśnił wcześniej, ale sprzeczne jest również z wiarygodnymi wyjaśnieniami A. W. (1), omówionymi wcześniej. W żaden sposób o prawdziwości tego wyjaśnienia nie świadczy szeroko podkreślana w wyjaśnieniach składanych na końcowym etapie postępowania sądowego okoliczność, że wszelkie przelewy z rachunku na który wpłynęły przedpłaty wykonywał pod swoim loginem A. W. (1), albowiem A. W. (1)nigdy nie kwestionował, że to on dokonał rozdysponowania pieniędzy z przedpłat, jednak dokonał tego w uzgodnieniu z A. N., co A. N.tak desperacko lecz nieskutecznie stara się zakwestionować.

Sąd nie ma żadnych wątpliwości, że wyjaśnienia złożone przez oskarżonego, które nie zasługiwały na wiarę albowiem nie opierały się na prawdzie, stanowiły element przyjętej przez niego linii obrony, która miała umożliwić mu uniknięcie odpowiedzialności za czyny, których faktycznie się dopuścił.

Reasumując poczynione w sprawie ustalenia faktyczne oraz dokonaną ocenę materiału dowodowego sąd zważył co następuje:

W świetle zebranego w sprawie i ocenionego w sposób wyżej opisany materiału dowodowego pełne potwierdzenie zarówno co do sprawstwa jak i winy znalazły wszystkie postawione oskarżonym A. N. (1) oraz A. W. (1) zarzuty, jedynie przy pewnej zmianie opisu oraz kwalifikacji części z nich.

W kontekście regulacji art. 586 Ustawy z dnia 15 września 200 roku Kodeks spółek handlowych (KSH) brzmiącej „kto będąc członkiem zarządu spółki lub likwidatorem, nie zgłasza wniosku o upadłość spółki handlowej pomimo powstania warunków uzasadniających według przepisów upadłość spółki podlega karze …” w zestawieniu z regulacją art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 roku Prawo upadłościowe i naprawcze (t.j. Dz.U. 2015 poz. 233), zgodnie z którym „dłużnika uważa się za niewypłacalnego, jeżeli nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych” oraz w powiązaniu z wiarygodnymi wyjaśnieniami A. N.co do kondycji spółki (...)w momencie obejmowania przez niego funkcji prezesa jej zarządu, nie sposób mieć jakichkolwiek wątpliwości, że A. N.w okresie od 18 października 2012 roku do 8 listopada 2013 roku tj. daty postawienia mu zarzutu w tym zakresie, swoim zawinionym zaniechaniem wyczerpał wszelkie znamiona tego występku.

Poza jakąkolwiek wątpliwością pozostaje fakt, że spółka (...)nie regulowała swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych już w od początku 2012 roku, zaś w kwietniu 2012 roku, nie regulowała już nawet tak elementarnych zobowiązań jak te z tytułu wynajmu biur, magazynu oraz płatności za media. Tym samym objąwszy funkcje prezesa zarządu spółki z o.o. (...)w dniu 18 października 2012 roku A. N., zgodnie z regulacją art. 21 ust. 1 prawa upadłościowego i naprawczego obowiązany był najpóźniej w terminie dwóch tygodni tj. do dnia 3 listopada 2012 roku złożyć wniosek o upadłość spółki, czego jednak nie uczynił. Całkowicie bez znaczenie dla oceny jego sprawstwa były jego twierdzenie, że nie uczynił tego albowiem spółka nie posiadała wystarczających środków na przeprowadzenie postępowania upadłościowego albowiem ta okoliczność, nawet prawdziwa, nie zwalniała go z tego obowiązku, na co wskazuje jednoznaczne brzmienie cytowanej regulacji art. 586 KSH, która w żadnym fragmencie złożenia wniosku nie uzależnia od kwestii posiadania przez upadłego środków na przeprowadzenie postępowania upadłościowego. Fakt przywoływania przez oskarżonego argumentu o braku środków jako powodu nie zgłoszenia wniosku, jednoznacznie wskazuje na jego pełną świadomość takiego obowiązku a tym samym zawinione zaniechanie tego obowiązku co stanowi występek z art. 586 KSH. Marginalnie przytoczyć należy pogląd judykatury, zgodnie z którą „dla bytu przestępstwa z art. 586 KSH nie ma znaczenia motywacja jaką kieruje się sprawca nie składając w terminie wniosku o ogłoszenie upadłości spółki” (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 28.04.2015 roku w sprawie II AKa 45/15)

Również klarowne są sprawstwo oraz wina oskarżonego A. W. (1)w zakresie stawianych mu zarzutów podżegania A. W. (2)oraz J. Ż.do podrobienia podpisów F. I.i jego własnego tj. A. W. (1)na dokumentach międzynarodowych listów przewozowych CMR tj. przestępstw z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 270 § 1 kk. Jak wynika zarówno z zeznań A. W. (2)jak i J. Ż., A. W. (1)w związku z czynnościami związanymi z wysyłką leków z magazynu spółki (...)w C.przy ul. (...), oddelegowywani byli z firmy w której byli oficjalnie zatrudnieni tj. spółki R. do wykonywania czynności w C.w magazynie spółki z o.o, (...)pod kierunkiem A. W. (1)i właśnie w związku z tą wysyłką leków, A. W. (1)polecił im by listy przewozowe CMR w miejscu nadawcy podpisywali jako F. I.a później A. W. (1), co też obaj ci pracownicy uczynili na dokumentach szczegółowo opisanych w stanie faktycznym. Oczywistym jest, że w ten sposób zarówno A. W. (2)jak i J. Ż.dokonywali fałszu tak podpisywanych dokumentów albowiem w wyniku ich działania dokumenty te uzyskiwały pozór, że zostały podpisane przez F. I.czy też A. W. (1), co nie było zgodne z prawdą. Z kolei zachowanie A. W. (1), który polecił im takie właśnie podpisywanie tych dokumentów, czy też jak twierdzili przed sądem, sugerował takie podpisywanie dokumentów, jednoznacznie wskazuje na formę zjawiskową działania A. W. (1)w zakresie tychże fałszerstw poprzez podżeganie do nich, penalizowane przez art. 18 § 2 kk. Bez znaczenie w tym zakresie jest zresztą czy A. W. (1)polecał im zrobić to, prosił o to czy też sugerował takie podpisywanie dokumentów. W każdej bowiem z tych sytuacji ewidentnie chciał aby dopuścili się oni czynu zabronionego przewidzianego przepisami ustawy karnej w art. 270 § 1 kk i nakłonił ich do tego, co wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 270 § 1 kk. Sąd zmienił jedynie opis przypisanych A. W. (1)przestępstw w ten sposób, że z opisu tego wyeliminował stwierdzenie, iż A. W. (1)był faktycznym udziałowcem spółki (...) sp. z o.o.albowiem w toku procesu nie potwierdzono tego, a to z uwagi na poczynione w sprawie ustalenia, szczegółowo opisane podczas oceny wyjaśnień oskarżonych.

Zachowanie oskarżonego A. W. (1) było w pełni przez niego zawinione. Jako osoba dorosła i wykształcona oskarżony ten posiadała pełną świadomość, że podpisywanie się na dokumentach danymi innej osoby jest bezprawne, zabronione i karalne. Mimo takiej świadomości podjął działania, zmierzające do tego aby inne osoby takiego podrobieniu cudzych podpisów na dokumentach dopuściły się.

Uwzględniając, że polecenie te w przypadku A. W. (2) i J. Ż. wydawane były w niewielkich dystansach czasowych, sąd przyjął, że po stronie A. W. (1) towarzyszył im jeden wspólny zamiar co uzasadniało przyjęcie konstrukcji podżegania w warunkach czynów ciągłych z art. 12 kk. Uwzględniając nadto niewielki dystans czasowy pomiędzy podżeganiem A. W. (2) oraz J. Ż. wynoszący zaledwie kilka (5 miesięcy) sąd uznał, że obu podżegań w warunkach czynów ciągłych A. W. (1) dopuścił się w ramach ciągu przestępstwa z art. 91 § 1 kk, co uzasadniała zarówno identyczna kwalifikacja prawna oby występków jak i niewielki dystans czasowy dzielący je.

Kończąc rozważania na zarzutach dotyczących nie zrealizowanych zamówień złożonych przez spółki (...) z Holandii oraz (...) Ltd w Irlandii, sąd uznał, że zachowanie obu oskarżonych w tym zakresie wyczerpały znamiona czynów zabronionych przez ustawę karną jakkolwiek nieco innych aniżeli wskazane w akcie oskarżenia.

Oskarżyciel publiczny stawiając A. N. (1)oraz A. W. (1)zarzuty popełnienie przestępstw oszustwa co do mienia znacznej wartości popełnionych na szkodę M. B.oraz (...) Ltd. wskazywał na brak istnienia po stronie obu oskarżonych zamiaru wykonania złożonych przez pokrzywdzonych zamówień jeszcze na etapie negocjowania tychże zamówień, jeszcze przed ich złożeniem. Dla uzasadnienia tejże tezy oskarżyciel wskazywał na brak realizacji zamówień oraz zachowania oskarżonych w momencie domagania się przez przedstawicieli pokrzywdzonych wyjaśnień a następnie zwrotu pieniędzy. Dodatkowo oskarżyciel sugerował, że wcześniejsze zamówienia zrealizowane na rzecz pokrzywdzonych spółek opiewające na kwoty znacząco niższe od tych opisanych w zarzutach, były celowymi zabiegami oskarżonych, mającymi uśpić czujność pokrzywdzonych, wzbudzić w nich zaufanie do oskarżonych jako rzetelnych sprzedawców aby następnie oszukańczo doprowadzić ich do rozporządzenia mieniem o wyższej wartości. Jakkolwiek wyrażona przez oskarżyciela publicznego ocena zachowań oskarżonych nie była całkowicie pozbawione podstaw w świetle zasad doświadczenie życiowego, to jednak dowodowo ocena ta nie została w wystarczającym stopniu potwierdzona. W szczególności nie przedstawiono żadnego jednoznacznego i niepodważalnego dowodu, że faktycznie, jeszcze przed złożeniem zamówień opisanych w zarzutach A. W. (1)i A. N.czynili jakiekolwiek ustalenie co do tego, że zamówienia te nie zostaną zrealizowane. Kwestia ustalonego przez sąd momentu czynienia ustaleń pomiędzy oskarżonymi co do wykorzystania środków pochodzących z przedpłat dokonanych na poczet zamówień przez pokrzywdzonego spółki, z uwzględnieniem regulacji art. 5 § 2 kpk, szczegółowo omówione zostały w części poświęconej ocenie wiarygodności wyjaśnień oskarżonych i sąd w tym miejscu odsyła do tych rozważań, konkludując je jedynie stwierdzeniem, że owe ustalenie, wykluczyło możliwość przypisania oskarżonym sprawstwa przestępstwa oszustwa, jak zostało to przyjęte przy kwalifikacjach zarzutów w akcie oskarżenia. Wszelkie bowiem okoliczności, na które prokurator powoływał się dla uzasadnienia tezy o oszukańczym działaniu oskarżonych, dotyczyły zachowań oskarżonych już po rozporządzeniu przez pokrzywdzonych mieniem, co przy braku dowodowo wykazanych analogicznych zachowań przed tymże rozporządzeniem, niweczy zasadność zarzutu z art. 286 § 1 kk.

Nie sposób jednak nie dostrzec, że zachowania oskarżonych karnoprawnie irrelewantne nie były. Ustalając bowiem pozytywnie, na zasadzie art. 5, że do rozporządzenia mieniem na rzecz spółki (...) nie doszło w wyniku oszukańczych działań oskarżonych, przyjmując, że negocjując zamówienie a następnie przyjmując je do realizacji A. W. (1) zakładał, że je wykona, to jednak po wpłynięciu pieniędzy na rachunek spółki (...) oskarżeni poczynili wspólnie ustalenia, które następnie wprowadzili w życie, wedle których przedpłacone przez pokrzywdzonych pieniądze zadysponowali niezgodnie z ich przeznaczeniem dokonując tym samym sprzeniewierzenia tychże pieniędzy z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 294 § 1 kk z uwagi na kwotę tychże pieniędzy .

O tym, że oskarżeni dokonali przywłaszczenia cudzego mienia jednoznacznie świadczy tytuł pod którym pieniądze te zostały przekazane na rachunek spółki (...). Nie stanowiły one zapłaty za towar i wraz z wpłynięciem ich na rachunek (...) sp. z o.o. nie stawały się własnością tejże spółki. Pieniądze te zostały przekazane na zasadzie przedpłaty na poczet złożonych zamówień potwierdzonych wystawionymi przez A. W. (1) każdorazowo fakturami pro-forma, które nie są dowodem sprzedaży, takim bowiem dowodem są dopiero faktury wystawione po wykonaniu transakcji to jest wedle regulacji umowy sprzedaży po wydaniu rzeczy w tym przypadku zamówionych leków. Dopiero po sfinalizowaniu sprzedaży (wydaniu leków), spółka (...) uprawniona była do zaliczenia przedpłat na poczet ceny sprzedaży, stając się z tą chwilą prawowitym właścicielem tych pieniędzy. Przed realizacja umów, przed wykonaniem zamówień, przedpłacone przez pokrzywdzone spółki pieniądze nadal stanowiły własność M. B. oraz (...) Ltd, w uprawnionym posiadaniu (...) sp. z o.o. z możliwością ich zadysponowania w celu realizacji złożonych zamówień.

Oskarżeni, faktycznie zarządzając spółką z o.o. (...) otrzymali do zadysponowania na konkretny cel (zrealizowanie dokonanych zamówień) pieniądze od pokrzywdzonych spółek, w szczególnym zaufaniu. Nie będąc właścicielami tych środków, uprawnieni byli do zadysponowania nimi wyłącznie na wykonanie przedpłaconych zamówień bądź w przypadku nie wykonania zamówień do ich zwrotu. Tym samym dokonując odmiennego od określonego przez pokrzywdzone spółki zadysponowania przedpłaconymi pieniędzmi na sfinansowanie innych transakcji (nawet przy założeniu, że w przyszłości wykonaliby oni przedpłacone zamówienia), uregulowanie innych zobowiązań czy tez dokonanie innych płatności bez uprzedniej zgody pokrzywdzonych spółek, podejmowali oni działania manifestujące przejęcie uprawnień właścicielskich wobec tych środków tj. ich przywłaszczenie, co wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 294 § 1 kk z uwagi na ustaloną znaczna wartość mienia.

Bez znaczenie w tym kontekście pozostają wyjaśnienia A. N., że z przedpłaconych pieniędzy były robione zakupy leków, w tym również tych, które były przedmiotem zamówień pokrzywdzonych, skoro ostatecznie leki te do pokrzywdzonych nie dotarły lecz zostały zadysponowane w inny, uzależniony od decyzji oskarżonych sposób.

Konkludując powyższe stwierdzić należy, że obaj oskarżeni działając wspólnie i w porozumieniu, w formie dokonanych uzgodnień co do odmiennego od określonego przez pokrzywdzone spółki, przeznaczenia pieniędzy przekazanych na rachunek spółki (...) sp. z o.o., dokonali przywłaszczenia powierzonego im mienia znacznej wartości tj. przestępstw z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 294 § 1 kk na szkodę M. B. z siedzibą w L. w Holandii oraz (...) Ltd z siedzibą w N. w Irlandii. Ponieważ w przypadku M. B. spółka ta dokonała dwóch przedpłat, w odstępie niecałego miesiąca, które to obie przedpłaty zostały zadysponowane decyzją oskarżonych odmiennie od ich pierwotnego przeznaczenia a tym samym przywłaszczone, przy kwalifikacji prawnej tego sprzeniewierzenia sąd przyjął konstrukcję czynu ciągłego z art. 12 kk, uznając, że przywłaszczeniu obu tych przedpłat towarzyszył ten sam przestępczy zamiar po stronie oskarżonych.

Poza jakąkolwiek wątpliwością sądu pozostaje również wina oskarżonych. Obaj oskarżeni są osobami dorosłymi, wykształconymi, zawodowo uczestniczącymi w obrocie gospodarczym. Uwzględniając wszystkie te okoliczności, przyjąć jako pewne należy, że mieli oni świadomość, że dysponowanie bez wiedzy i zgody właściciela cudzymi mieniem w sposób niezgodny z celem dla którego został w zaufaniu do ich uczciwości i rzetelności im przekazany, jest naganne etycznie, sprzeczne z normami społecznymi i karalne prawnie. Mimo takiej wiedzy, dopuścili się oni sprzeniewierzenia powierzonego im mienia w sposób całkowicie świadomy i zamierzony, tak więc ich działaniom towarzyszył zamiar bezpośredni, stanowiący element umyślności ich działania.

Wymierzając oskarżonym kary jednostkowe za przypisane im przestępstwa jak również określając wymiar kar łącznych sąd miał na uwadze wytyczne sądowego wymiaru kary wskazane w art. 53 kk.

Jako wysoki sąd ocenił stopień społecznej szkodliwości czynów oskarżonych dotyczących sprzeniewierzenia pieniędzy na szkodę swoich zagranicznych kontrahentów, głównie mając na uwadze rodzaj i stopień naruszonych przez oskarżonego obowiązków oraz nadużytego zaufania jakim byli darzeni, zaufania cynicznie wykorzystanego. Obaj oskarżeni zawodowo uczestnicząc w obrocie gospodarczym i to na arenie międzynarodowej, chociażby z tego tytułu zobowiązani byli do dbałości o uczciwość tegoż obrotu oraz należytą reprezentacje polskich firm jako uczciwych i wiarygodnych partnerów handlowych. Nie bez znacznie dla oceny stopnia społecznej szkodliwości czynów oskarżonych było zaufanie, jakim byli darzeni i traktowanie ich przez zagranicznych kooperantów wg. standardów europejskich obowiązujących w branży handlu lekami. W takiej sytuacji perfidne wykorzystanie tego zaufania do wyrządzenia pokrzywdzonym szkód o znacznej wartości motywowane chęcią osiągnięcia korzyści majątkowej ocenić należy szczególnie nagannie.

Istotną okolicznością obciążającą jest również wysokość wyrządzonych przez oskarżonych szkód przekraczająca półtora miliona złotych.

Ewidentnie niższy był stopień społecznej szkodliwości pozostałych przypisanych oskarżonym występków co wynika nie tylko z okoliczności ich popełnienia ale również ustawowego ich zagrożenia.

Wysoki był stopień winy oskarżonych, których działaniom towarzyszył zamiar bezpośredni.

Okolicznością obciążającą oskarżonego A. W. (1) jest jego uprzednia karalność sądowa, jakkolwiek skazanie oskarżonego nastąpiło już po zaistnieniu czynów będących przedmiotem niniejszej sprawy wobec czego w chwili ich popełnienia A. W. (1) był osoba nie karaną.

Okolicznością łagodzącą co do oskarżonego A. N.jest jego ustabilizowany tryb życia oraz dotychczasowa nie karalność sądowa.

Z kolej na korzyść oskarżonego A. W. (1) przemawiał fakt przyznania się do stawianych zarzutów, oraz częściowe naprawienie wyrządzonej spółce (...) Ltd szkody (co do kwoty 31.000 EUR).

Wyważając wszelkie okoliczności przypisanych oskarżonym przestępstw, jak również te dotyczące ich indywidualnie, sąd uznał, że zasłużonymi karami, które w sposób najpełniejszy zrealizują zarówno cel prewencji indywidualnej jak i generalnej w zakresie zwiększania świadomości prawnej społeczeństwa, będą kary w wymiarze:

- dla A. N.za czyn z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 12 kk popełniony na szkodę M. B.- 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz z uwagi na motywację działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej 200 stawek dziennych po 50 złotych za stawkę

- dla A. N.za czyn z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 294 § 1 kk popełniony na szkodę (...) Ltd- 2 lat pozbawienia wolności oraz z uwagi na motywację działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej 100 stawek dziennych po 50 złotych za stawkę

- dla A. N.za czyn z art. 586 ksh - 100 stawek dziennych grzywny po 50 złotych za stawkę

- dla A. W. (1) za czyn z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 12 kk popełniony na szkodę M. B. - 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz z uwagi na motywację działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej 100 stawek dziennych po 30 złotych za stawkę

- dla A. W. (1) za czyn z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 294 § 1 kk popełniony na szkodę (...) Ltd – 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz z uwagi na motywację działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej 100 stawek dziennych po 30 złotych za stawkę

- dla A. W. (1) za ciąg przestępstw z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 270 § 1 kk i art. 12 kk - 6 miesięcy pozbawienia wolności,

Łącząc obie kary jednostkowe pozbawienia wolności oraz trzy kary jednostkowe grzywny orzeczone wobec A. N.jak również łącząc wszystkie kary jednostkowe pozbawienia wolności i grzywny orzeczone wobec A. W. (1), sad orzekł kary łączne:

- 3 lat pozbawienia wolności i 250 stawek dziennych grzywny po 50 złotych za stawkę dla A. N.

- 3 lat pozbawienia wolności i 150 stawek dziennych grzywny po 30 złotych za stawkę dla A. W. (1)

stosując w ten sposób zasadę asperacji zbliżoną do absorpcji sąd miał z jednej strony na uwadze niemal identyczność przestępstw przeciwko mieniu popełnionych przez oskarżonych, z drugiej zaś dystans czasowy pomiędzy tymi podobnymi przestępstwami oraz fakt popełnienia przez każdego z oskarżonych jeszcze innego przestępstwa rodzajowo całkowicie odmiennego.

W ocenie sądu zarówno kary jednostkowe w ustalonym wymiarze jak i kary łączne stanowić będą zasłużoną odpłatę dla oskarżonych za ich przestępstwa popełnione pod pozorem prowadzenia uczciwej działalności gospodarczej, stanowiąc tym samym sugestywną przestrogę na przyszłość aby tego rodzaju zachowań nie powielali.

Różnicując wymiar kar za przestępstwa popełnione wspólnie i w porozumieniu przez oskarżonych, sąd na korzyść oskarżonego A. W. (1)uwzględnił jego postawę procesową (fakt przyznania się zarzutów) jak również częściowe naprawienie szkody, a także jego podporządkowaną rolę w stosunku do A. N., który podejmując decyzje ich wykonanie cedował na A. W. (1).

Uwzględniając orzeczony wymiar zarówno kar jednostkowych jak i orzeczonej kary łącznej, sąd nie rozważał kwestii warunkowego zawieszenia jej wykonania.

Mając na uwadze fakt wyrządzenia przez oskarżonych szkód w mieniu pokrzywdzonych spółek, stosownie do wniosków zgłoszonych przez prokuratora oraz pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego - M. B., sąd nałożył na oskarżonych solidarnie obowiązek naprawienia tychże szkód.

O kosztach procesu sąd orzekł na podstawie przepisów wskazanych w punkcie 10, nie znajdując żadnych powodów dla odstępowania od obciążania nimi osób, które swoim zawinionym zachowaniem doprowadziły do powstanie tychże kosztów.

P. K.

XVI K 56/14

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE