Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 grudnia 2015 roku

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Anna Górnik

Protokolant: Karolina Mateja,

po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2015 roku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki akcyjnej w W.

przeciwko E. R.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej E. R. na rzecz powódki (...) spółki akcyjnej w W. kwotę 4 752,00 zł (cztery tysiące siedemset pięćdziesiąt dwa złote) z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwot:

- 1188 zł od dnia 17 marca 2012 roku,

- 1188 zł od dnia 2 czerwca 2012 roku,

- 1188 zł od dnia 2 września 2012 roku,

- 1188 zł od dnia 2 grudnia 2012 roku,

II.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 91,76 zł (dziewięćdziesiąt jeden złotych siedemdziesiąt sześć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

XI GC 547/15

Sprawa rozpoznawana była w postępowaniu uproszczonym

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 26 stycznia 2015 roku, wniesionym pierwotnie w postępowaniu elektronicznym, powódka (...) spółka akcyjna w W. wniosła przeciwko E. R. o zapłatę kwoty 4.752 złotych z odsetkami. Po sprzeciwie pozwanej od elektronicznego nakazu zapłaty, w postępowaniu zwykłym powód wskazał w uzasadnieniu pozwu, iż zawarł z pozwaną umowę ubezpieczenia pojazdu marki J. (...). Z tejże umowy pozwana nie uiściła rat składki, których termin płatności przypadał na 16 marca 2012 r., 1 czerwca 2012 r., 1 września 2012 r i 1 grudnia 2012 r.

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie na jej rzecz o powódki kosztów postępowania. Zgłosiła zarzut przedawnienia. Podniosła, iż powódka nie wykazała zasadności roszczenia. Ponadto zakwestionowała prawidłowość obliczenia odsetek od roszczenia głównego.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana była właścicielem pojazdu J. (...) nr ej. (...) i zawarła z (...) spółką akcyjną umowę ubezpieczenia OC potwierdzoną polisą nr (...). Składkę ustalono na kwotę 4752 złotych płatną w czterech ratach po 1188 zł z terminami płatności pierwszej raty do 16 marca 2012 r., drugiej raty – do 1 czerwca 2012 r., trzeciej raty – do 1 września 2012 r., czwartej raty – do 1 grudnia 2012 r. Składka nie została opłacona.

Dowód: potwierdzenie - k. 39 – 40v,

Polisa – k. 56 – 60.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne w całości.

Powód wywodzi swoje roszczenie z umowy ubezpieczenia. Zgodnie z art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Zgodnie z treścią art.6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Na powódce w niniejszym procesie ciążył więc ciężar udowodnienia, iż strony łączyła umowa ubezpieczenia, a także wykazania jej treści – w szczególności ustalenia co do wysokości składki.

Jako dowód na istnienie stosunku prawnego będącego podstawą żądań powódki, przedstawiono polisę, określającą zarówno pozwanego jako ubezpieczającego, jak i parametry pojazdu pozwanego oraz wysokość składki i termin jej płatności. Strona pozwana podnosiła zarzut nieistnienia zobowiązania, jednocześnie w sprzeciwie podnosząc jedynie argumenty proceduralne, podważają fakt wykazania istnienia umowy, nie kwestionując de facto samego istnienia umowy ubezpieczenia. Po przedłożeniu przez powoda kopii polisy pełnomocnik pozwanej wskazywał ponownie, że dowód ten jest spóźniony i wskazał, że pozwana nigdy nie zawarła umowy ubezpieczenia z powódką. Wobec takich twierdzeń pełnomocnik pozwanej został zobowiązany do złożenia pisma procesowego, w którym wskaże twierdzenia faktyczne dotyczące istnienia umowy. Pomimo zobowiązania pisma takiego nie złożono. Jednocześnie nadto powódka, na zobowiązanie Sądu, złożyła oryginał umowy ubezpieczenia zawierający czytelny podpis pozwanej. Do oryginały tego dokumentu pozwana nie odniosła się w żaden sposób. Nie zakwestionowała także , iż złożony na umowie podpis należy do niej.

Pozwana jedynie wybiórczo w toku procesu odnosiła się do żądania strony powodowej powołując jedynie korzystne dla siebie okoliczności, a pomijając milczeniem istotne dla oceny materiały dowodowego dokumenty, w tym fałszywie zaprzeczono, by strony łączyła umowa nie kwestionując jednocześnie autentyczności podpisu pod tą umową, gdy pojawił się w katach jej oryginał. Zgodnie z treścią art. 3 kpc strony mają obowiązek dawać wyjaśnienia co do okoliczności sprawy zgodnie z prawdą i bez zatajania czegokolwiek oraz przedstawiać dowody. Powoływanie się jedynie na tę okoliczność, iż powód już w pozwie nie przedłożył umowy - przy jednoczesnym zakwestionowaniu jej istnienia, a następnie niewypowiedzenie się co do oryginału umowy – w ocenie Sądu stoi w sprzeczności z dyspozycja przywołanego przepisu.

Przyjąć zatem należało, iż powódkę i pozwaną łączyła umowa obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych nr (...), obowiązująca w okresie od dnia 3 marca 2013 roku do dnia 2 marca 2013 roku, zgodna z treścią przepisów ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003 r., Nr 124, poz. 1152 ze zm.).

Orzeczenie o odsetkach oparte zostało o przepis art. 481 k.c. stanowiącego, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia. O ile strony nie ustaliły inaczej wierzycielowi należą się odsetki ustawowe. W takiej też wysokości powodowi należne są odsetki od dnia następnego po wskazanym przez niego terminie do zapłaty należności, które to terminy wynikały z polisy.

Niezasadny okazał się zarzut przedawnienia roszczenia. Przepis art. 819 k.c. stanowi, że roszczenia z umowy ubezpieczenia przedawniają się z upływem lat trzech. Jest to przepis szczególny w stosunku do przepisu art. 118 k.c. Zgodnie z ogólnie obowiązującymi przepisami bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Mając na uwadze termin wymagalności składki określony w polisie na 16 marca 2012 roku oraz datę wniesienia powództwa, która to czynność przerywa bieg terminu przedawnienia (art. 123§ 1 pkt 1 k.c.) tj. 26 stycznia 2015 roku, wyraźnie wskazać należy, iż do przedawnienia nie doszło.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje postawę prawną w 108 § 1 zd. 1 k.p.c. w związku z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na poniesione przez powoda koszty złożyły się: opłata od pozwu w kwocie 60 złotych, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych oraz koszt notarialnie poświadczonego pełnomocnictwa w wysokości 14,76 zł.

W tym stanie rzeczy orzeczono, jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować,

2.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanej,

3.  Z apelacją lub za 30 dni.