Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IC 2248/11

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 sierpnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Płocku Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSO Renata Szatkowska

Protokolant sekretarz sądowy Anna Bogacz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 sierpnia 2015r. w P.

sprawy z powództwa G. M.

przeciwko Wojewódzkiemu Szpitalowi (...) w P.

o zapłatę

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od G. M. na rzecz Wojewódzkiego Szpitala (...) w P. kwotę 1.000 zł (jeden tysiąc złotych) tytułem zwrotu części kosztów zastępstwa procesowego,

3.  nie obciąża G. M. obowiązkiem zwrotu wydatków na rzecz Skarbu Państwa – Sąd Okręgowy w Płocku.

I C 2248/11

UZASADNIENIE

G. M. wniosła o zasądzenie od Wojewódzkiego Szpitala (...) w P. kwoty 200.000 zł tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu. Podała, iż jej mąż leczony był w pozwanym szpitalu, ale zmarł na skutek infekcji bakteryjnej, spowodowanej wprowadzeniem go w stan śpiączki farmakologicznej, która to metoda leczenia była niewłaściwa z uwagi na stan zdrowia męża. Lekarze pozwanego szpitala przed podjęciem decyzji o wprowadzeniu męża w stan śpiączki farmakologicznej nie przeprowadzili konsultacji hepatologicznej i psychiatrycznej.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu wg norm, ponadto wniósł o wezwanie (...) S.A. w charakterze interwenienta ubocznego. Podał, iż działania jego lekarzy wobec pacjenta były zgodne z zasadami sztuki lekarskiej, zaś zakażenie do którego u niego doszło było spowodowane ryzykiem powikłań pooperacyjnych.

Sąd ustalił, co następuje:

W. M. w dniu 10 sierpnia 2008r. trafił do Wojewódzkiego Szpitala (...) w P. na oddział urazowo-ortopedyczny z uwagi na wieloodłamowe złamanie szyjki kości ramiennej prawej. W czasie pobytu na oddziale pacjentowi wykonano repozycję barku i założono opatrunek gipsowy, zalecono kontrolę w poradni ortopedycznej ( v. dokumentacja leczenia powoda k. 36).

W dniu 20 sierpnia 2008r. W. M. ponownie trafił do Wojewódzkiego Szpitala (...) w P., tym razem na oddział neurotraumatologiczny z powodu stanu po urazie głowy i urazie wielonarządowym, odniesionego na skutek upadku z wysokości, nieznacznych krwiaków nad i podtwardówkowych w prawej okolicy ciemieniowej, mnogich stłuczeń mózgu, pourazowego krwawienia podpajęczynówkowego, rozległego złamania kości czaszki, złamania kości ramiennej prawej, , stłuczenia prawej strony ciała, stanu padaczkowego. W szpitalu przeprowadzono u powoda szereg badań i konsultacji medycznych, zabieg operacyjny kraniektomii ciemieniowej prawostronnej, ewakuacji krwiaka nadtwardówkowego i podtwardówkowego, odgłowienia elementów kostnych, a także zabieg tracheostomii. W dniu 12 października 2008r. , po zakończeniu leczenia neurochirurgicznego skutków urazu głowy, W. M. został przeniesiony do dalszego leczenia na oddział zakaźny szpitala ( v. dokumentacja leczenia powoda k. 14- 18, k. 95- 131, k. 166- 277, k. 295- 339, k. 349-361, zeznania świadka, A. Z. k. 342- 345).

Na oddział ten pacjent trafił z powodu biegunki i występujących w posiewach kału bakterii C. difficile. Po przeprowadzeniu badań i konsultacji medycznych zastosowano antybiotykoterapię. W dniu 5 listopada 2008r. W. M. wypisano ze szpitala do dalszej opieki w hospicjum z uwagi na podejrzenie występowania u niego nowotworu płuc, zalecono dalsze przyjmowanie leków i opatrunki na kość krzyżową ( v. dokumentacja leczenia powoda k.19-20, k. 132 – 165, zeznania świadka, J. U. k. 341-342).

Wcześniej pacjent kilkakrotnie przebywał w szpitalu : w 2006r. z uwagi na alkoholizm, otępienie, nadciśnienie tętnicze i marskość wątroby w 2007r. z powodu alkoholowego zespołu abstynencyjnego, uzależnienia od alkoholu, polineuropatii alkoholowej i toksycznego uszkodzenia wątroby, w 2008r. z powodu zaćmy ( v. dokumentacja leczenia powoda k. 37-40).

W. M. zmarł w dniu 7 listopada 2008r. ( v. akt zgonu k. 13).

W. M. od wielu lat cierpiał z powodu choroby alkoholowej, przebiegającej z uszkodzeniem układu nerwowego i marskością wątroby oraz nadciśnieniem tętniczym. Zastosowane wobec niego leczenie operacyjne i farmakologiczne w pozwanym szpitalu było prawidłowe i zgodne z zasadami sztuki lekarskiej, w szczególności prawidłowa była metoda intubacji dotchawicznej oraz neurosedacji. Intubacja i oddech zastępczy musiały być u pacjenta zastosowane, w przeciwnym razie pacjent zmarłby w dniu 4 września 2008r. N. nie wiązała się z ryzykiem narażenia pacjenta na zakażenie bakteryjne ani nie zwiększa możliwości zarażenia . Przed zastosowaniem tej metody szpital nie miał możliwości wykonania badania neurologicznego , psychiatrycznej ani hepatologicznej, gdyż stan drgawkowy wystąpił nagle, poza tym nie było potrzeby przeprowadzania powyższych badań. Przyczyną zgonu pacjenta była zaawansowana choroba alkoholowa i ciężki uraz mózgu, jakiego doznał na skutek upadku ze schodów. W przebiegu leczenia rozwinęło się zakażenie układu oddechowego oraz rozległa odleżyna w okolicy kości krzyżowej, zakażenie to objęło także inne narządy, doprowadzając do ogólnego zakażenia ustroju. Chorobie alkoholowej przebiegającej z uszkodzeniem układu nerwowego i marskością wątroby towarzyszy zazwyczaj zmniejszenie odporności ustroju, co ułatwia powstanie i rozwój zakażenia bakteryjnego. W trakcie leczenia W. M. wystąpiły dwie sytuacje ułatwiające zakażenie bakteryjne; tj. zastosowanie intubacji dotchawicznej i oddechu zastępczego oraz wystąpienie odleżyny w okolicy krzyżowej. Zakażenie to jest procesem typowym i mimo przestrzegania wszelkich środków zapobiegawczych występuje często u pacjentów leczonych w oddziałach intensywnej terapii ( v. opinia biegłych P. K., M. F., T. S. i J. J. k. 426-437).

G. M. jest emerytką, otrzymuje świadczenia emerytalne w kwocie po 1.300 zł miesięcznie, nie ma innych dochodów. Nie ma nikogo na utrzymaniu ( v. okoliczność niesporna).

Powyższy stan faktyczny ustalony został na podstawie zeznań świadków: J. U. ( k. 341-342), A. Z. ( k. 342- 345), dokumentów w postaci : dokumentacji leczenia powoda w pozwanym szpitalu ( k. 14-30, k. 36, k. 37-40, k. 95- 277, k. 295-339, k. 349-361), aktu zgonu W. M. ( k. 13), a także w oparciu o opinię biegłych : P. K., M. F., T. S. i J. J. ( k. 426-437).

Nie stanowiła podstawy ustaleń faktycznych, ani też merytorycznych opinia, sporządzona na zlecenie powódki przed wszczęciem niniejszego procesu. Opinia ta bowiem jest dokumentem prywatnym, a zatem zgodnie z art.245 kpc stanowi dowód wyłącznie tego, iż osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie w nim zawarte, oświadczenie to nie korzysta jednak z domniemania zgodności z prawdą, zawartych w niej twierdzeń.

Sąd zważył, co następuje:

G. M. skierowała swoje żądanie przeciwko szpitalowi, twierdząc, iż na skutek leczenia, prowadzonego przez lekarzy pozwanego szpitala, doszło do zgonu jej męża. Wojewódzki Szpital (...) w P. potwierdził fakt leczenia W. M., wykluczył jednak, by jego zgon był wynikiem niewłaściwego leczenia. Do rozstrzygnięcia niniejszego sporu zastosowanie mają zatem przepisy art. 415 kc w zw. z art. 444 § 4 kc oraz art. 120 kodeksu pracy.

Z przepisów tych wynika, iż szpital ponosi odpowiedzialność za szkodę, wyrządzoną przez zatrudnionego u niego lekarza, jeśli szkoda ta powstała z winy lekarza i pozostaje w normalnym związku przyczynowym z działaniem lub zaniechaniem lekarza podczas leczenia pacjenta (art. 361 § 1 kc). W takim przypadku szpital zobowiązany jest do zapłaty najbliższym członkom rodziny zmarłego pacjenta odpowiednią sumę zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Stąd też kwestią podstawową w tej sprawie było ustalenie, czy działania lekarzy pozwanego szpitala w zakresie leczenia męża powódki było prawidłowe oraz czy istnieje związek przyczynowy pomiędzy jego zgonem a leczeniem. Ponieważ ustalenie tych faktów wymagało wiedzy specjalistycznej, z zakresu medycyny, sąd posiłkował się opiniami biegłego.

Z opinii biegłych lekarzy, P. K., M. F., T. S. i J. J., jednoznacznie wynika, iż proces leczenia W. M. przez lekarzy pozwanego szpitala był prawidłowy. Biegli podkreślili, iż W. M. od wielu lat cierpiał z powodu choroby alkoholowej, przebiegającej z uszkodzeniem układu nerwowego i marskością wątroby oraz nadciśnieniem tętniczym. Chorobie alkoholowej przebiegającej z uszkodzeniem układu nerwowego i marskością wątroby towarzyszy zazwyczaj zmniejszenie odporności ustroju, co ułatwia powstanie i rozwój zakażenia bakteryjnego. W trakcie leczenia W. M. wystąpiły dwie sytuacje ułatwiające zakażenie bakteryjne; tj. zastosowanie intubacji dotchawicznej i oddechu zastępczego oraz wystąpienie odleżyny w okolicy krzyżowej. Zakażenie to jest procesem typowym i mimo przestrzegania wszelkich środków zapobiegawczych występuje często u pacjentów leczonych w oddziałach intensywnej terapii.

Biegli wskazali,, iż prawidłowa była metoda intubacji dotchawicznej oraz neurosedacji. Intubacja i oddech zastępczy musiały być u pacjenta zastosowane, w przeciwnym razie pacjent zmarłby w dniu 4 września 2008r. N. nie wiązała się z ryzykiem narażenia pacjenta na zakażenie bakteryjne ani nie zwiększa możliwości zarażenia . Przed zastosowaniem tej metody szpital nie miał możliwości wykonania badania neurologicznego , psychiatrycznej ani hepatologicznej, gdyż stan drgawkowy wystąpił nagle, poza tym nie było potrzeby przeprowadzania powyższych badań.

W ocenie biegłych przyczyną zgonu pacjenta była zaawansowana choroba alkoholowa i ciężki uraz mózgu, jakiego doznał na skutek upadku ze schodów. W przebiegu leczenia rozwinęło się zakażenie układu oddechowego oraz rozległa odleżyna w okolicy kości krzyżowej, zakażenie to objęło także inne narządy, doprowadzając do ogólnego zakażenia ustroju.

Z tych wszystkich względów uznano, iż proces leczenia, podjęty w pozwanym szpitalu wobec powoda, był prawidłowy. Zatem powództwo, jako niezasadne, należało oddalić.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 102 kpc. Powódka znajduje się w trudnej sytuacji finansowej; jest emerytką, utrzymuje się z dochodów w wysokości 1.300 zł miesięcznie. Kwestia samodzielnej oceny prawidłowości leczenia męża pozostawała poza możliwościami powódki, nie posiada ona bowiem wiedzy medycznej. Dokonanie takiej oceny wymaga wiedzy specjalnej. Należy podkreślić, że decyzję o wniesieniu niniejszej sprawy G. M. podjęła na podstawie błędnej opinii medycznej Zakładu Usług Medycznych. Z tych wszystkich względów obciążono powódkę jedynie częścią kosztów procesu, tj. częścią kosztów zastępstwa procesowego, należnych pozwanemu, w kwocie 1.000 zł, , którą – w ocenie sądu- powódka jest w stanie ponieść.