Pełny tekst orzeczenia

  Sygnatura akt IIK 760/14

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 03 listopada 2015 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Aleksandra Rembiasz

Protokolant: Małgorzata Posłuszna

w obecności Asesora Prokuratury Rejonowej w Bystrzycy Kłodzkiej Pawła Hejmeja

po rozpoznaniu dnia 10 marca 2015 roku, 5 maja 2015 roku , 2 czerwca 2015 roku , 4 sierpnia 2015 roku , 8 września 2015 roku , 27 października 2015 roku sprawy karnej

A. D. (1)

urodzonego (...) w B.

syna R. i K. z domu K.

oskarżonego o to, że:

I. w okresie od kwietnia 2014 roku do 14 lipca 2014 roku w S., woj. (...), znęcał się fizycznie i psychicznie nad żoną B. D. w ten sposób, że będąc pod wpływem alkoholu wszczynał awantury domowe w trakcie, których uderzał pokrzywdzoną rękami po całym ciele w tym w twarz, uderzał w okolice nóg fragmentem drewnianego karnisza firanowego, pogrzebaczem w udo, szarpał za ubranie, rzucał w jej kierunku przedmiotami użytku domowego, niszczył przedmioty użytku domowego, znieważał ją słowami powszechnie uznawanymi za obelżywe, zamykał w mieszkaniu uniemożliwiając wyjście, poniżał, groził pozbawieniem życia, przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia łącznie co najmniej kary 1 roku pozbawienia wolności w okresie od dnia 20 czerwca 2010 roku do dnia 22 lutego 2011 roku i od dnia 08 grudnia 2011 roku do dnia 05 kwietnia 2012 roku orzeczonej wyrokiem z dnia 15 maja 2007 roku, sygn. akt VIII K 350/07 za czyn z art. 207 § 1 k.k. oraz w okresie od dnia 18 maja 2012 roku do 20 maja 2012 roku i od dnia 05 sierpnia 2012 roku do dnia 26 marca 2014 roku orzeczonej wyrokami Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 04 czerwca 2012 roku, sygn. akt II K 258/12 oraz z dnia 04 grudnia 2012 roku, sygn. akt II K 796/12, wchodzących w skład wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Kłodzku sygn. akt II K 72/13 z dnia 09 kwietnia 2013 roku za przestępstwa podobne z art. 207 § 1 k.k. i 207 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., art. 207 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 64 § 1 k.k.,-

to jest o czyn z art. 207 § 1 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 2 kk

II. w nieustalonym dniu w czerwcu 2014 roku w S., woj. (...), w celu wywarcia wpływu na treść zeznań świadka groził uszkodzeniem ciała przez połamanie nóg posiadającej istotne wiadomości B. D., czym zmuszał ją do zaniechania złożenia zawiadomienia o przestępstwie znęcania się nad nią przy czym groźba ta wzbudziła w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, iż zostanie spełniona przy czym czynu tego dopuścił się będąc przed upływem 5 lat od odbycia kary 1 roku pozbawienia wolności w okresie od dnia 20 czerwca 2010 roku do dnia 22 lutego 2011 roku oraz od dnia 08 grudnia 2011 roku do dnia 05 kwietnia 2012 roku orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 15 maja 2007 roku sygn. akt VIII K 350/07 za czyn podobny z art. 207 § 1 k.k. oraz w okresie od dnia 18 maja 2012 roku do 20 maja 2012 roku i od dnia 05 sierpnia 2012 roku do dnia 26 marca 2014 roku orzeczonej wyrokami Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 04 czerwca 2012 roku, sygn. akt II K 258/12 oraz z dnia 04 grudnia 2012 roku, sygn. akt II K 796/12, wchodzących w skład wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Kłodzku sygn. akt II K 72/13 z dnia 09 kwietnia 2013 roku za przestępstwa podobne miedzy innymi z art. 245 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,-

to jest o czyn z art. 245 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

III.  w okresie od 26 marca 2014r do 14 lipca 2014r w S., woj. (...) zamieszkiwał wspólnie z B. D. a nadto zbliżał się do w/w na odległość mniejszą niż 50 metrów mimo orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku sygn. akt II K 258/12 z dnia 04 czerwca 2012 roku środka karnego w postaci zakazu zbliżania się do B. D. na odległość mniejszą niż 50 metrów na okres lat 2 a wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 04 grudnia 2012r sygn. IIK 796/12 środka karnego w postaci nakazu opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z w/w pokrzywdzoną, przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia kary 6 miesięcy pozbawienia wolności w okresie od dnia 18 maja 2012 roku do dnia 20 maja 2012 roku oraz od dnia 05 sierpnia 2012 roku do dnia 26 marca 2014 roku orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 04 grudnia 2012 roku, sygn. akt II K 796/12, który wszedł w skład wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia II K 72/13 z dnia 09 kwietnia 2013 roku za przestępstwo podobne z art. 245 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,-

to jest o czyn z art. 244 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

I.  oskarżonego A. D. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt I części wstępnej wyroku stanowiącego występek z art. 207§1kk i art. 157§2kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 64§2kk i za czyn ten na podstawie art. 207§1kk w zw. z art. 11§3kk w zw. z art. 64§2kk wymierza mu karę 1 ( jednego ) roku pozbawienia wolności,-

II.  oskarżonego A. D. (1) uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt II części wstępnej wyroku i wydatkami tej części postępowania obciąża Skarb Państwa,-,-

III.  oskarżonego A. D. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt III części wstępnej wyroku stanowiącego występek z art. 244kk w zw. z art. 64§1kk i za czyn ten na podstawie art. 244 kk wymierza mu karę 8 ( ośmiu ) miesięcy pozbawienia wolności,-

IV.  na podstawie art. 85kk i art. 86§1kk łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wobec oskarżonego w pkt I i III wyroku i wymierza mu karę łączną 1 ( jednego ) roku i 4 ( czterech ) miesięcy pozbawienia wolności,-

V.  zwalnia oskarżonego w całości od ponoszenia kosztów sądowych a poniesione w sprawie wydatki zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

Wyrokiem z dnia 3 listopada 2015 roku sygn.akt IIK 760/14 Sąd Rejonowy w Kłodzku uznał A. D. (1) winnym popełnienia tego, że

- w okresie od kwietnia 2014 roku do 14 lipca 2014 roku w S., woj. (...), znęcał się fizycznie i psychicznie nad żoną B. D. w ten sposób, że będąc pod wpływem alkoholu wszczynał awantury domowe w trakcie, których uderzał pokrzywdzoną rękami po całym ciele w tym w twarz, uderzał w okolice nóg fragmentem drewnianego karnisza firanowego, pogrzebaczem w udo, szarpał za ubranie, rzucał w jej kierunku przedmiotami użytku domowego, niszczył przedmioty użytku domowego, znieważał ją słowami powszechnie uznawanymi za obelżywe, zamykał w mieszkaniu uniemożliwiając wyjście, poniżał, groził pozbawieniem życia, przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia łącznie co najmniej kary 1 roku pozbawienia wolności w okresie od dnia 20 czerwca 2010 roku do dnia 22 lutego 2011 roku i od dnia 08 grudnia 2011 roku do dnia 05 kwietnia 2012 roku orzeczonej wyrokiem z dnia 15 maja 2007 roku, sygn. akt VIII K 350/07 za czyn z art. 207 § 1 k.k. oraz w okresie od dnia 18 maja 2012 roku do 20 maja 2012 roku i od dnia 05 sierpnia 2012 roku do dnia 26 marca 2014 roku orzeczonej wyrokami Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 04 czerwca 2012 roku, sygn. akt II K 258/12 oraz z dnia 04 grudnia 2012 roku, sygn. akt II K 796/12, wchodzących w skład wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Kłodzku sygn. akt II K 72/13 z dnia 09 kwietnia 2013 roku za przestępstwa podobne z art. 207 § 1 k.k. i 207 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., art. 207 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 64 § 1 k.k. to jest o czynu z art. 207 § 1 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 2 kk

- w okresie od 26 marca 2014r do 14 lipca 2014r w S., woj. (...) zamieszkiwał wspólnie z B. D. a nadto zbliżał się do w/w na odległość mniejszą niż 50 metrów mimo orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku sygn. akt II K 258/12 z dnia 04 czerwca 2012 roku środka karnego w postaci zakazu zbliżania się do B. D. na odległość mniejszą niż 50 metrów na okres lat 2 a wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 04 grudnia 2012r sygn. IIK 796/12 środka karnego w postaci nakazu opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z w/w pokrzywdzoną, przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia kary 6 miesięcy pozbawienia wolności w okresie od dnia 18 maja 2012 roku do dnia 20 maja 2012 roku oraz od dnia 05 sierpnia 2012 roku do dnia 26 marca 2014 roku orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 04 grudnia 2012 roku, sygn. akt II K 796/12, który wszedł w skład wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia II K 72/13 z dnia 09 kwietnia 2013 roku za przestępstwo podobne z art. 245 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., to jest o czynu z art. 244 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

Sąd uniewinnił natomiast oskarżonego od popełnienia tego, że działając w warunkach powrotu do przestępstwa w nieustalonym dniu w czerwcu 2014 roku w S., woj. (...), w celu wywarcia wpływu na treść zeznań świadka groził uszkodzeniem ciała przez połamanie nóg posiadającej istotne wiadomości B. D., czym zmuszał ją do zaniechania złożenia zawiadomienia o przestępstwie znęcania się nad nią przy czym groźba ta wzbudziła w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, iż zostanie spełniona to jest czynu z art. 245 kk w zw. z art. 64§1 kk

Za czyn z art. 207 § 1 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 2 kk Sąd ten Sąd wymierzył oskarżonemu na podstawie na podstawie art. 207§1kk w zw. z art. 11§3kk w zw. z art. 64§2kk mu karę 1 roku pozbawienia wolności, a za czyn z art.244 kk w zw. z art. 64§1 kk na podstawie art. 244 kk wymierzył karę 8 ośmiu miesięcy pozbawienia wolności,

W ustawowym terminie do wniesienia wniosku o doręczenie wyroku z uzasadnieniem, oskarżony złożył pismo zawierające w istocie wniosek o doręczenie wyroku z uzasadnieniem i po wezwaniu odo uzupełnienia jego braków formalnych wskazał, iż wnosi o doręczenie wyroku z uzasadnieniem wyłącznie odnośnie rozstrzygnięcia o karze. Wobec powyższego Sąd stosownie do przepisu art.423§ 1a kpk ograniczył zakres uzasadnienia do części wyroku dotyczącej orzeczenia o karze.

Wskazać należy przede wszystkim, iż okolicznością zdecydowanie zaostrzając wymiar kary orzeczonej wobec oskarżonego, jest fakt, iż oskarżony odpowiada w warunkach do powrotu do przestępstwa, przy czym z a czyn z art. 207§1 kk w warunkach recydywy z art. 64§2 kk, zaś za czyn z art.244 kk w warunkach recydywy z art. 244 kk. Oskarżony dopuścił się zarzucanych mu przestępstw będąc wcześniej skazanym na karę pozbawienia wolności, którą odbył w wymiarze przewyższającym 6 miesięcy pozbawienia wolności, i w okresie krótszym niż pięć lat od odbycia tejże kary pozbawienia wolności, a dokładnie bezpośrednio po opuszczeniu zakładu karnego. Ponieważ czyn z art. 207 kk w zw. z art. 157§2 kk jest przestępstwem przeciwko życiu lub zdrowiu, znajdującym się w katalogu art. 64§2 kk, a wcześniej A. D. (1) był trzykrotnie skazywany za czyny podobne, również przeciwko życiu i zdrowiu, Sąd uwzględnił w kwalifikacji tego czynu również art. 64§2 kk, zobowiązujący Sąd do wymierzenia kary pozbawienia wolności w wysokości powyżej dolnej granicy zagrożenia ustawowego. Natomiast co do czynu z art. 244 kk – ponieważ czyn ten nie objęty jest katalogiem przestępstw z art. 64§2 kk, Sąd przyjął iż A. D. (1) dopuścił się go w warunkach recydywy z art. 64§1 kk. Podkreślić również należy, iż czyn z art. 244kk jest czynem podobnym do czynu z art. 245 k.k., za który to A. D. (1) został skazany wyrokiem Sądu rejonowego w Kłodzku w sprawie IIK 796/12. Oba czyny to przestępstwa przeciwko wymiarowi sprawiedliwości, są zatem przestępstwami podobnymi w rozumieniu przepisu art. 64§1 kk

Czyny, za które wcześniej skazywany był oskarżony były czynami nie tylko rodzajowo podobnymi, ale czynami zawierającymi dokładnie te same znamiona i podobny opis czynu, przy czym najistotniejszy jest fakt, iż dotyczyły tej samej pokrzywdzonej. I tak

- wyrokiem z dnia 15 maja 2007 roku sygn. akt VIII K 350/07 oskarżony został skazany za psychiczne i fizyczne znęcanie się nad żoną B. D., na karę jednego roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszaniem jej wykonania na okres próby trzech lat, oddano oskarżonego pod dozór kuratora oraz zobowiązano do powstrzymywania się od nadużywani alkoholu; karę ta zarządzono do wykonania w dniu 1 kwietnia 2010 roku postanowieniem Sądu Rejonowego w Kłodzku w sprawie VIKo 343/10 , z uwagi na dalsze niewłaściwe zachowanie skazanego wobec pokrzywdzonej, i stwarzanie zagrożenia życia i zdrowia dla niej oraz ich wspólnych dzieci.

- wyrokiem z dnia 04 czerwca 2012 roku, sygn. akt II K 258/12 oskarżony został skazany na karę pozbawienia wolności za znęcanie psychiczne i fizyczne nad żoną B. D.,

- wyrokiem z dnia 04 grudnia 2012 roku, sygn. akt II K 796/12 został skazany za znęcanie fizyczne i psychiczne nie tylko nad żoną ale i dziećmi K., O. i N. D. oraz zmuszanie groźbami pozbawienia życia pokrzywdzonej B. D. do zaniechania zawiadomienia organów ścigania o popełnianym na jej szkodę przestępstwie znęcania.

Za wyżej wskazane czyny, oskarżony odbywał kary w okresie od dnia 18 maja 2012 roku do dnia 20 maja 2012 roku oraz od dnia 05 sierpnia 2012 roku do dnia 26 marca 2014 w tym karę za przestępstwo podobne z art. 245 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Taka historia skazań oskarżonego przekonuje Sąd, iż dotychczas wymierzane mu kary nie przyniosły pożądanego skutku i nawet bezwzględne kary pozbawienia wolności nie powstrzymały A. D. (1) przed dalszym znęcaniem się nad żoną. Ta okoliczność wpłynęła zdecydowanie na zaostrzenie kary wymierzonej oskarżonemu.

Uznając oskarżonego winnym popełnienia czynu z art.207§1 kk w zw. z art. 157§2 kk w zw. z art. 11§2 kk Sąd wymierzył mu na podstawie art. 207§1 k.k. w zw. z art. 11§3 kk karę 1 roku pozbawienia wolności. Przy wymiarze kary, Sąd uwzględnił wysokość społecznej szkodliwości czynu, którą z uwagi na osobę pokrzywdzonej uznał jako znaczną. Oskarżony za wyjątkiem uznania swej winy co do naruszenia zakazu sądowego zbliżania się do pokrzywdzonej, nie wykazał żadnego zrozumienia niewłaściwości swego zachowania, zdaniem Sądu oskarżony nie zdaje sobie zupełnie sprawy z dotkliwości swego zachowania oraz krzywdy jaką wyrządził swojej żonie, a pośrednio i dzieciom. Dostrzec należy, iż dzieci, nad którymi wcześniej również znęcał się oskarżony, a które nie mogły liczyć na odpowiednia troskę i wychowanie ze strony rodziców, przebywają w ośrodkach wychowawczym i poprawczym i uznać należy, iż to zachowanie oskarżonego doprowadziło, od takiego stanu.

A. D. (1) podkreślał swoje pretensje do żony, jej alkoholizm, zdrady, niewykonywanie podstawowych obowiązków domowych, co przekonuje Sąd, iż dla oskarżonego istotna jest wyłącznie jego osoba oraz jego potrzeby. Okolicznością zdecydowanie zaostrzającą wymiar kary, jest działanie oskarżonego pod wpływem alkoholu, zupełny brak zrozumienia niewłaściwości postępowania, brak skruchy oraz dopatrywanie się winy w sytuacjach konfliktowych po stronie żony. Okolicznością mającą wpływ na złagodzenie wymiaru kary jest fakt, iż oskarżony w toku postępowania zaprzestał mieszkania z żoną, ograniczył kontakty z jej osobą, natomiast w okresie wakacyjnym zaopiekował się dziećmi, przebywającymi podczas wakacji w domu – jak wynika z zeznań świadka N. D., oskarżony zaprzestał również spożywania alkoholu i przejął obowiązki prowadzenia domu, z uwagi na częste nadużywanie alkoholu przez matkę B. D..

Za czyn z art.244 kk , z który oskarżony również odpowiada w warunkach recydywy z tym, że z art. 64§1 kk Sąd wymierzył mu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności. Okolicznością szczególnie zaostrzająca wymiar kary w tym przypadku, jest fakt, iż oskarżony w zasadzie bezpośrednio po opuszczeniu zakładu karnego, mając świadomość orzeczonego wobec niego zakazu zbliżania się do B. D. na odległość mniejszą niż 50 metrów, a także nakazu opuszczenia przez niego lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzoną, orzekanych przez niego w dwóch kolejnych wyrokach Sądu, wprowadził się do mieszkania B. D. kompletne lekceważąc orzeczenia Sądu. Mało tego, to lekceważenie orzeczonych zakazu i nakazu, pozwoliło oskarżonemu nadal znęcać się nad żoną, stosować przemoc, posuwać się do takiej agresji, aby uderzać żonę połamanym drewnianym karniszem. Takie okoliczności naruszenia zakazów Sądowych, w ocenie Sądu muszą być oceniane znacznie surowiej i wymagają ostrzejszego potraktowania, niż samo tylko naruszenie zakazu, nie wiążące się z tak poważnymi skutkami jak kolejne akty znęcania się nad pokrzywdzoną.

Tak wymierzone kary Sąd połączył i na podstawie na podstawie art. 85kk i art. 86§1kk wymierzył A. D. (2) karę łączną 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności. Wymiar kary łącznej pozbawienia wolności Sąd złagodził o 4 miesiące w stosunku do sumy orzeczonych kar, mając na względzie, iż oskarżony dopuścił się obu zarzucanych mu czynów w tym samym okresie, a przestępstwo znęcania, było niejako następstwem naruszania przez oskarżonego zakazu zbliżania się pokrzywdzonej oraz opuszczenia zajmowanego przez nią lokalu.

Wobec dotychczasowej wielokrotnej karalności oskarżonego, jego sposobu życia, braku poszanowania dotychczasowych orzeczeń Sądu, a także braku jakiejkolwiek pozytywnej prognozy co do właściwego zachowania się oskarżonego wobec pokrzywdzonej, Są uznał, iż w przedmiotowej sprawie brak jakichkolwiek podstaw do zastosowania wobec oskarżonego instytucji warunkowego zawieszenia postępowania.