Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III K 382/09

POSTANOWIENIE

Dnia 17 grudnia 2009r.

Sąd Okręgowe we Wrocławiu III Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SO Mariusz Wiązek

Protokolant: Wiktoria Gąsior

Prokurator Prokuratury Okręgowej Tadeusz Kaczan

Po rozpoznaniu sprawy Z. W.

Skazanego prawomocnymi wyrokami:

a) Sądu Powiatowego w Wągrowcu, sygn. akt V Kp 1354/71 oraz w sprawie o sygn. akt Kp 418/71 objętych wyrokiem łącznym Sądu Powiatowego w Wągrowcu z dnia 7 stycznia 1972r., sygn. akt Kp 216/72 na karę 5 lat pozbawienia wolności,

b) Sądu Rejonowego we Wrocławiu z dnia 20 lutego 1976r., sygn. akt VII Kp 47/76 za przestępstwo z art. 216 kk z 1969r. popełnione w dniu 15 września 1975r. na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w kwocie 5000 zł,

c) Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków z dnia 11 stycznia 1977r. , sygn. akt VII Kp 1088/76 za przestępstwo z art. 208 k.k. z 1969r. popełnione w dniu 25 września 1976r. na karę 2 lat pozbawienia wolności i karę grzywny w kwocie 3 000 zł,

d) Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu z dnia 20 października 1977r. , sygn. akt III K 51/77 za przestępstwo z art. 148 § 1 k.k. z 1969r. w zw. z art. 168 § 2 k.k. z 1969r. w zw. z art. 10 § 2 k.k. z 1969r. popełnione w dniu 7 lutego 1977r. na karę 25 lat pozbawienia wolności oraz za przestępstwo z art. 216 k.k. z 1969r. popełnione na początku lutego 1977r. na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w kwocie 2 000 zł, wymierzono karę łączną 25 lat pozbawienia wolności,

e) Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieście z dnia 21 grudnia 1998r., sygn. akt V K 794/98 za przestępstwo z art. 199 § 1 k.k. z 1969r. i art. 265 § 1 k.k. z 1969r. w zw. z art. 10 § 2 k.k. z 1969r. popełnione w dniu 20 stycznia 1997r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

f) Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieście z dnia 9 lutego 1999r., sygn. akt II K 539/97 za przestępstwo z art. 284 § k.k. popełnione w dniu 26 czerwca 1996r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,

g) Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieście z dnia 19 listopada 1999r., sygn. akt II K 515/98 za przestępstwo z art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 19 marca 1998r. na karę 2 lat pozbawienia wolności oraz 50 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda.

z wniosku z dnia 22 października 2009 r. (data wpływu) oraz z urzędu

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

na podstawie art. 572 k.p.k. oraz art. 35 § 1 k.p.k.

postanawia

I. Na podstawie art. 572 k.p.k. umorzyć postępowanie w zakresie wydania wyroku łącznego obejmującego wyroki wskazane w punktach a) –d), tj. wyrok Sądu Powiatowego w Wągrowcu, sygn. akt V Kp 1354/71 oraz w sprawie o sygn. akt Kp 418/71 objętych wyrokiem łącznym Sądu Powiatowego w Wągrowcu z dnia 7 stycznia 1972r., sygn. akt Kp 216/72, wyrok Sądu Rejonowego we Wrocławiu z dnia 20 lutego 1976r., sygn. akt VII Kp 47/76, wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków z dnia 11 stycznia 1977r., sygn. akt VII Kp 1088/76, wyrok Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu z dnia 20 października 1977r., sygn. akt III K 51/77,

II. Na podstawie art. 35 § 1 k.p.k. stwierdzić swą niewłaściwość i przekazać sprawę w zakresie wydania wyroku łącznego obejmującego wyroki wskazane w punktach e)-g), tj. wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieście z dnia 21 grudnia 1998r., sygn. akt V K 794/98, wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieście z dnia 9 lutego 1999r., sygn. akt II K 539/97, wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieście z dnia 19 listopada 1999r., sygn. akt II K 515/98, Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia- Śródmieście.

UZASADNIENIE

Z. W. został skazany prawomocnymi wyrokami:

1) Sądu Powiatowego w Wągrowcu, sygn. akt V Kp 1354/71 oraz w sprawie o sygn. akt Kp 418/71 objętych wyrokiem łącznym Sądu Powiatowego w Wągrowcu z dnia 7 stycznia 1972r., sygn. akt Kp 216/72 na karę 5 lat pozbawienia wolności,

2) Sądu Rejonowego we Wrocławiu z dnia 20 lutego 1976r., sygn. akt VII Kp 47/76 za przestępstwo z art. 216 kk z 1969r. popełnione w dniu 15 września 1975r. na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w kwocie 5000 zł,

3) Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków z dnia 11 stycznia 1977r. , sygn. akt VII Kp 1088/76 za przestępstwo z art. 208 k.k. z 1969r. popełnione w dniu 25 września 1976r. na karę 2 lat pozbawienia wolności i karę grzywny w kwocie 3 000 zł,

4) Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu z dnia 20 października 1977r. , sygn. akt III K 51/77 za przestępstwo z art. 148 § 1 k.k. z 1969r. w zw. z art. 168 § 2 k.k. z 1969r. w zw. z art. 10 § 2 k.k. z 1969r. popełnione w dniu 7 lutego 1977r. na karę 25 lat pozbawienia wolności oraz za przestępstwo z art. 216 k.k. z 1969r. popełnione na początku lutego 1977r. na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w kwocie 2 000 zł, wymierzono karę łączną 25 lat pozbawienia wolności,

5) Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieście z dnia 21 grudnia 1998r., sygn. akt V K 794/98 za przestępstwo z art. 199 § 1 k.k. z 1969r. i art. 265 § 1 k.k. z 1969r. w zw. z art. 10 § 2 k.k. z 1969r. popełnione w dniu 20 stycznia 1997r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

6) Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieście z dnia 9 lutego 1999r., sygn. akt II K 539/97 za przestępstwo z art. 284 § k.k. popełnione w dniu 26 czerwca 1996r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,

7) Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieście z dnia 19 listopada 1999r., sygn. akt II K 515/98 za przestępstwo z art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 19 marca 1998r. na karę 2 lat pozbawienia wolności oraz 50 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda.

W dniu 22 października 2009r. do tutejszego Sadu wpłynął wniosek skazanego Z. W. o wydanie wyroku łącznego obejmującego wyrok Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu z dnia 20 października 1977r. , sygn. akt III K 51/77 oraz Sądu Rejonowego we Wrocławiu z dnia 20 lutego 1976r., sygn. akt VII Kp 47/76.

Sąd zważył, co następuje.

W odniesieniu do wyroków opisanych w punktach a)-d) brak jest podstaw do wydania wyroku łącznego.

Zważyć należy, iż wyrok łączny to instytucja karnoprocesowa, której zadaniem jest realizacja materialnoprawnej konstrukcji realnego zbiegu przestępstw określonej w art. 85 k.k. w sytuacji skazania wyrokami różnych sądów na kary tego samego rodzaju lub inne podlegające połączeniu.

Zgodnie z dyspozycją art. 85 k.k. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. Z powyższego wynika zatem, że potrzeba wydania wyroku łącznego zachodzi wówczas, gdy sprawca przed datą pierwszego wyroku skazującego popełnił wiele przestępstw, ale z różnego rodzaju przyczyn nie został za nie skazany jednym wyrokiem, lecz wieloma wyrokami. Rodzi to konieczność w wyroku łącznym takiego łączenia kar orzeczonych za poszczególne przestępstwa, jakie miałoby miejsce, gdyby sprawy o te przestępstwa były rozpoznawane w jednym postępowaniu, a więc łączenia je w taki sposób, w jaki zostałyby połączone w pierwszym wyroku skazującym. Oznacza to, że granicą wyznaczającą możliwość łączenia kar w wyroku łącznym jest data wydania pierwszego wyroku skazującego.

Z analizy akt sprawy wynika, że przestępstwa objęte wskazanym we wniosku z dnia 22 października 2009r. wyrokiem Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu , sygn. akt III K 51/77 zostały popełnione w dniu 7 lutego 1977r. oraz na początku lutego 1977r., zatem już po wydaniu wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków, sygn. akt VII Kp 1088/76, co miało miejsce w dniu 11 stycznia 1977r. Wobec powyższego nie zachodzi realny zbieg przestępstw osądzonych wyrokami wskazanymi we wniosku skazanego Z. W..

W odniesieniu do kar orzeczonych wyrokami opisanymi w punkcie b) i c) również brak jest warunków do wydania wyroku łącznego określonych w art. 85 k.k. Przestępstwa objęte wyrokiem z dnia 11 stycznia 1977r. , sygn. akt VII Kp 1088/76 zostały popełnione w dniu 25 września 1976r., zatem już po wydaniu w dniu 20 lutego 1976r. wyroku Sądu Rejonowego we Wrocławiu, sygn. akt VII Kp 47/76

Z kolei w stosunku do skazań objętych wyrokami wydanymi w sprawie o sygn. akt V Kp 1354/71 oraz w sprawie o sygn. akt Kp 418/71 Sąd Powiatowy w Wągrowcu w dniu 7 stycznia 1972r., sygn. akt Kp 216/72 wydał wyrok łączny.

Istnieją natomiast warunki do połączenia kar orzeczonych wyrokami wskazanymi w punktach e)-g) tj. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieście z dnia 21 grudnia 1998r., sygn. akt V K 794/98, wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieścia z dnia 9 lutego 1999r., sygn. akt II K 539/97 i wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieścia z dnia 19 listopada 1999r., sygn. akt II K 515/98. Wprawdzie kwestii tej częściowo dotyczyło postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieście z dnia 6 listopada 2009r., sygn. akt II K 972/09, jednak szczegółowa analiza akt sprawy doprowadza do konstatacji, że wskazane byłoby dokładne rozważenie możliwości wydania wyroku łącznego.

Zgodnie z art. 569 § 1 k.p.k., jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów, właściwy do wydania wyroku łącznego jest sąd, który wydał ostatni wyrok skazujący w pierwszej instancji. W niniejszej sprawie podlegają połączeniu kary orzeczone opisanymi powyżej wyrokami Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia, zatem Sąd ten jest właściwy do rozpoznania sprawy w tym zakresie. Sąd orzekający podziela pogląd Sądu Apelacyjnego w Krakowie, który w postanowieniu z dnia 20.04.2006r. (sygn. akt II AKz 106/06, KZS 2006/4/44) wskazał, iż w sytuacji, gdy okazało się, że postępowanie o wyrok łączny obejmujące skazanie także przez sąd okręgowy podlega umorzeniu, a do połączenia zostają wyroki sądów rejonowych, trafnie postąpiono umarzając postępowanie o wyrok łączny i przekazując sprawę według właściwości odpowiedniemu sądowi rejonowemu (art. 35 § 1 i 569 § 1 k.p.k.), odmienne postąpienie skutkowałoby wydanie wyroku łącznego przez sąd niewłaściwy rzeczowo i miejscowo (art. 569 § 2 k.p.k.).

Na podstawie art. 35 § 1 k.p.k. Sąd bada z urzędu swą właściwość, a w razie stwierdzenia swej niewłaściwości przekazuje sprawę właściwemu sądowi.

Wobec powyższego należało orzec jak w części dyspozytywnej postanowienia.

III K 382/09

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE