Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W. VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym: Przewodniczący SSR Barbara Ciwińska

Protokolant Izabela Katryńska

po rozpoznaniu w dniu 10grudnia 2015 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego M. G.

reprezentowanego przez matkę M. M.

przeciwko J. G. o alimenty

1.  zasądza alimenty od pozwanego J. G. na rzecz jego małoletniego syna M. G. urodzonego (...) w kwocie po 1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych miesięcznie poczynając od 13 kwietnia 2015 roku płatne do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniego M. M. do dnia 10-go każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat,

2.  umarza postępowanie o alimenty ponad kwotę 1500 (jeden tysiąc pięćset) złotych miesięcznie z uwagi na wycofanie powództwa w tym zakresie,

3.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

4.  kosztami postępowania obciąża pozwanego J. G. i nakazuje pobrać od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 720 (siedemset dwadzieścia) złotych tytułem nieuiszczonej opłaty sądowej,

5.  zasądza od pozwanego J. G. na rzecz przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda M. M. kwotę 2400 (dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

6.  wyrokowi w punkcie pierwszym nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

M. M. działając w imieniu małoletniego syna M. G. wniosła 13.04.2015 r. o zasądzenie alimentów od ojca dziecka pozwanego J. G. na rzecz syna w wysokości 2 500 zł miesięcznie od 1 marca 2015 r. począwszy, płatne za każdy miesiąc z góry do dnia 10-ego każdego miesiąca (przelewem) na rzecz matki małoletniego M. M. wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek raty. Przedstawicielska ustawowa ostatecznie wycofała powództwo ponad kwotę 1. 500 złotych miesięcznie.

Pozwany J. G. uznał powództwo do kwoty po 1.000 złotych miesięcznie, w pozostałym zakresie wnosił o jego oddalenie.

Sąd Rejonowy ustalił co następuje :

M. G. ur. (...), ma 11 lat, jest synem M. M. i J. G., którzy byli ze sobą w nieformalnym związku od 2001 roku do 09.03.2015 r., kiedy po pozwany wyprowadził się z domu matki małoletniego w miejscowości O..

M. M. ma 45 lat, jest panną, ma wykształcenie medyczne w kierunku lekarz medycyny. pracuje w firmie zajmującej się badaniami klinicznymi leków na stanowisku zastępcy dyrektora otrzymując wynagrodzenie w wysokości ok. 20.000 złotych miesięcznie. Posiada dom jednorodzinny, szeregowy, nabyty w 2010 roku za kwotę 930 tys. złotych bez kredytu. Nadto przedstawicielka ustawowa jest właścicielką działki budowlanej w Ż. o pow. 2400 mkw nabytej w 2005 roku za 100 tys. złotych bez kredytu. W 2014 roku M. M. uzyskała dochód w wysokości 409 099 zł brutto (k.15 roczne obliczenie podatku), w 2013 roku 363. 004 (k.19).

Małoletni M. G. chodził do (...) szkoły (...) co kosztowało ok. 1.500 złotych miesięcznie, obecnie chodzi do szkoły państwowej do klasy V. Matka jego miesięczne koszty utrzymania wylicza na kwotę 3.300 złotych bez kosztów wypoczynku ( zestawienie kosztów karta 77). Pozwany przyznaje że na syna potrzeba ok. 1000 złotych na samo jego wyżywienie. Za uzasadnione należy uznać koszty utrzymania małoletniego w wysokości : 1.000 złotych na wyżywienie, kosmetyki, środki czystości, 400 złotych na ubranie buty, potrzebne rzeczy typu pościel, 200 złotych wizyty lekarskie, usługi medyczne wkładki ortopedyczne itp., 200 złotych wydatki edukacyjne i szkolne, 200 złotych koszty mieszkaniowe to jest łącznie 2000 złotych. Sąd do usprawiedliwionych potrzeb dziecka nie wliczała kosztów zajęć dodatkowych i wypoczynku uznając że rodzice ponoszą je we własnym zakresie.

J. G. ma 53 lata, jest rozwiedziony, z małżeństwa ma troje dorosłych dzieci. Najmłodsze z nich E. G. ma lat 19, studiuje, pozwany ma zasądzone na nią alimenty 500 złotych miesięcznie, zaś płaci 1100 złotych. Małoletni M. jest czwartym najmłodszym dzieckiem pozwanego. Pozwany z wykształcenia jest inżynierem transportu, jest współwłaścicielem spółki (...) sp z o.o. zajmującej się handlem komputerami i sprzętem komputerowym , w której ma 51 % udziałów. W spółce tej pozwany jest prezesem. spółka w 2014 roku miała przychód 482. 061 zł., zaś po odliczeniu kosztów dochód 35.268 zł. (k.83). Spółka posiada 3 samochody : marki S., V. i D. (...) swoje dochody ocenia na kwotę 2.500 złotych miesięcznie

Pozwany jest właścicielem mieszkania na ul. (...) w W. o pow. 86 mkw które wynajmuje za kwotę 3300 złotych miesięcznie, zaś sam wynajmuje mieszkanie w O. o pow. 50 mkw za 1.500 złotych. Jest też właścicielem domu w N. o pow. 300 mkw, gdzie mieszka jego matka. Pozwany twierdzi że wartość tego domu to ok. 400 tys., zaś jego matka tam mieszka bo jest związana emocjonalnie. Pozwany otrzymała od M. M. kwotę 600 tys. złotych na początku 2015r. z czego za 360 tys. kupił działkę budowlaną o pow. (...) w P. koło W. w celu postawienia tam domu. Pozwany posiada w banku jeszcze 260 tysięcy złotych (przesłuchanie informacyjne pozwanego k. 67). Pozwany twierdzi, że M. M. wyrzuciła go z domu. Pozwany zabiera syna do siebie co drugi weekend, wyjeżdżał z nim też na narty, spływ kajakowy oraz w góry, średnio spędza z nim około 5 dni w miesiącu. Pozwany opłacił synowi naukę języka angielskiego.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty dołączone do akt oraz dowód z przesłuchania stron w trybie art. 299 i 304 Kodeksu postępowania cywilnego.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwo należało uwzględnić jak w orzeczeniu ustalając wysokość alimentów od pozwanego J. G. na rzecz jego małoletniego syna M. G. urodzonego (...) w kwocie po 1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych miesięcznie poczynając od 13 kwietnia 2015 roku płatne do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniego M. M. do dnia 10-go każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, a w pozostałym zakresie oddalić. Wobec wycofania przez przedstawicielkę ustawową powództwa o alimenty ponad kwotę 1.500 złotych miesięcznie, w tym zakresie postępowanie zostało umorzone.

Obowiązek alimentacyjny jest jednym z podstawowych obowiązków ciążących na obojgu rodzicach względem ich małoletnich dzieci. Zgodnie bowiem z dyspozycją art. 133 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samo, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. W myśl przepisu art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obowiązek dostarczania środków utrzymania, a miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Ojciec dzieci jest zobowiązany w pierwszej kolejności. Zgodnie z treścią art. 135 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Do usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej wliczają się jej koszty wyżywienia, ubrania, leczenia, rozrywki, wypoczynku, mieszkaniowe i inne.

W niniejszej sprawie usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniego dziecka stron M. G. ustalone zostały na kwotę 2.000 złotych miesięcznie w tym 1.000 złotych na wyżywienie, kosmetyki, środki czystości, 400 złotych na ubranie buty, potrzebne rzeczy typu pościel, 200 złotych wizyty lekarskie, usługi medyczne wkładki ortopedyczne itp., 200 złotych wydatki edukacyjne i szkolne, 200 złotych koszty mieszkaniowe to jest łącznie 2000 złotych. Sąd do usprawiedliwionych potrzeb dziecka nie wliczała kosztów zajęć dodatkowych i wypoczynku uznając, że rodzice ponoszą je we własnym zakresie wedle własnego uznania i swoich możliwości.

Zdaniem Sądu rodzicie małoletniego M. G. żyją na dobrym poziomie i mają dobre możliwości majątkowe i zarobkowe, dlatego też poziom zaspokajania potrzeb dziecka również został ustalony na dobrym poziomie. Mając na uwadze, iż pozwany opiekuje się synem średnio tylko ok. 5 dni w miesiącu jego zdaniem powinien on pokrywać nieco większą część kosztów utrzymania syna niż matka dziecka, która realizuje swój obowiązek alimentacyjny również poprzez osobiste starania o dziecko, codzienną opiekę oraz prace wykonywane na rzecz dziecka. Z tego względu pozwany winien z kwoty 2.000 złotych płacić miesięcznie 1.200 złotych na co zdaniem Sądu pozwalają jego możliwości majątkowe i zarobkowe. Pozwany na początku tego roku otrzymał od przedstawicielki ustawowej kwotę 600 tys. złotych z czego za 360 tys. kupił działkę budowlaną o pow. (...) w P. koło W. w celu postawienia tam domu, zaś w banku posiada jeszcze 260 tysięcy złotych. Wobec tej okoliczności oczywiste jest, iż może płacić zasądzone alimenty. Pozwany jest jeszcze właścicielem mieszkania, które wynajmuje oraz domu w którym mieszka jego matka. Nadto pracuje, od kilku lat prowadzi działalność gospodarczą z której uzyskuje dochody. Zdaniem Sądu jego oświadczenie iż wynoszą one tylko 2.500 złotych miesięcznie jest mało wiarygodne biorą pod uwagę iż firmę prowadzi od dawna, zamierza budować dom. Osoba która zarabia 2.500 złotych nie może raczej porywać się na budowę domu. Porównując też sytuację na rynku pracy wiadomo Sądowi że osoby zajmujące się sprzętem komputerowym i jego obsługą zarabiają więcej zwłaszcza gdy mają doświadczenie zawodowe w branży.

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji.

Wobec ustawowego zwolnienia od kosztów strony dochodzącej roszczeń alimentacyjnych oraz z uwagi na wynik sprawy Sąd obciążył pozwanego J. G. kosztami sądowymi w zakresie nieuiszczonej opłaty sądowej w kwocie 720 złotych, która stanowi 5 % od wartości przedmiotu sporu ( 1200 zł. x 12 miesięcy =14.400 zł.)

W związku z wynikiem procesu od pozwanego na rzecz przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki zasądzony został zwrot kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 2.400 złotych, to jest zgodnie ze stawką ustaloną w § 6 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenie przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz. U poz.1348)

Zgodnie z art. 333 § 1 pkt. 1 Kodeksu postępowania cywilnego wyrokowi w pkt. 1 nadany został rygor natychmiastowej wykonalności.