Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 października 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 20 października 2015 r. w Gliwicach

sprawy S. K. (K.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o wysokość świadczenia

na skutek odwołania S. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 4 lipca 2014 r. nr (...)/05

oddala odwołanie.

(-) SSO Jolanta Łanowy

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 4 lipca 2014r. – Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił S. K. prawa do przeliczenia podstawy emerytury oraz doliczenia do stażu pracy okresu od 18.06.1984r. do 30.09.1992r. Decyzje wydano w oparciu o przepis art. 114 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Odwołanie od tej decyzji wniósł S. K., domagał się jej zmiany, twierdził, iż w spornych okresach pracował w godzinach nadliczbowych , a także w soboty i w niedziele.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podniósł , okres zatrudnienia od 18.06.1984r. do 30.09.1992r. - został ubezpieczonemu już zaliczony do stażu pracy, decyzja przyznająca prawo do emerytury w 1992r. A ponadto ubezpieczony nie złożył żadnych nowych dowodów

Sąd Okręgowy ustalił co następuje:

Skarżący S. K. urodził się (...)

Pobiera on emeryturę od 1.10.1992r. przyznana na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26.01.1990r. w sprawie wcześniejszych emerytur dla pracowników zwalnianych z pracy z przyczyn dotyczących zakładów pracy ( Dz. U. Nr 4 poz.27).

Do ustalenia podstawy wymiaru świadczenia przyjęto wynagrodzenie, które stanowiło podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne w okresie od stycznia 1989r. do grudnia 1991r.. W tym czasie ubezpieczony był zatrudniony w Stacji Doświadczalnej Oceny Odmian w P..

Decyzją z dnia 20.09.1999r. rozpoznając wniosek skarżącego z dnia 2.06.1999r. o ponowne przeliczenie podstawy wymiaru emerytury po doliczeniu zarobków za 1989r., z uwzględnieniem premii w kwocie 1.915.000 zł. – organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do przeliczenia podstawy wymiaru. Ustalono bowiem, iż nie zostały przedstawione nowe zarobki za 1989r. Wyrokiem z dnia 19.10.2000r. , sygn. XI U 5265/99 - Sąd Okręgowy w K. oddalił odwołanie, argumentując, iż sporna premia nie była oskładkowana. Sąd Apelacyjny w K. rozpoznając apelację skarżącego S. K. oddalił apelację wyrokiem z dnia 5.07.2001r. sygn. akt III AUa 2 533/00.

W dniu 30.04.2014r. –S. K. złożył wniosek o ponowne przeliczenie podstawy wymiaru emerytury, wskazując iż będąc zatrudnionym w Stacji Doświadczalnej Oceny Odmian w P. z siedzibą w P. pracował w godzinach nadliczbowych. Ponadto wskazał, iż stacja nadal istnieje.

W piśmie z dnia 2.06.2014r. organ rentowy wyjaśnił ubezpieczonemu, iż okres pracy wyszczególniony w świadectwie pracy z dnia 7.10.1992r. został mu już zaliczony do stażu pracy zgodnie z decyzją z dnia 25.10.1992r. Ponadto szczegółowo poinformowano ubezpieczonego jakie dokumenty winien przedłożyć w celu rozpoznania jego wniosku, w zależności od tego czy zakład pracy istnieje czy tez został zlikwidowany. W szczególności zobowiązano ubezpieczonego do przedłożenia wykazu zarobków wystawionych przez zakład pracy na druku Rp-7.Ponadto ,poinformowano także ubezpieczonego, iż organ rentowy posiada jego zarobki za lata 1989r. do 1991r.

Ubezpieczony nie przedłożył wymaganego przez organ rentowy druku Rp-7, w konsekwencji organ rentowy wydał Decyzją z dnia 4 lipca 2014r. powołując o przepis art. 114 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

W toku procesu Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych – (...) Doświadczalna Oceny Odmian w P. w piśmie z dnia 19.12.2014r. nadesłała informację o wysokości wynagrodzeń skarżącego za okres od 18.06.1984r. do 30.09.1992r., a ponadto poinformowała, iż kart wynagrodzeń za lata 1989r. do 1992r. nie posiada.

Organ rentowy po hipotetycznym przeliczeniu wysokości podstawy wymiaru świadczenia emerytalnego ubezpieczonego przy uwzględnieniu nowych informacji zawartych w Druku RP-7 z dnia 19.12.2014r., wskazał, iż nadal dla ubezpieczonego najkorzystniejszym wariantem do wyliczenia wysokości podstawy wymiaru byłby wariant z 3 lat. Tj. od 1989r. do 1991r. gdzie wskaźnik wymiaru wyniósł 143,44 %. Ostatecznie zakwestionowano w.w. Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 19.12.2014r. albowiem było nie podpisane i zawierało błąd co do przychodu za 1991r., gdzie podano inną kwotę składników stałych w odniesieniu do kwoty za wskazany rok ujętej w Zaświadczeniu i wynagrodzeniu z dnia 19.11.1997r.

W dniu 18 marca 2015r. Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych – (...) Doświadczalna Oceny Odmian w P. przedłożył nowe poprawione Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu , natomiast nie potrafił wyjaśnić różnicy wynagrodzeń za 1991r. z dnia 17 marca 2015r.

Na skutek wniosku ubezpieczonego z dnia 29.01.2015r. o zmianę podstawy wymiaru, organ rentowy po ponownym przeanalizowaniu nowych dowodów tj. Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu – wystawionego przez Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych – Stację Doświadczalną Oceny Odmian w P. z dnia 17 marca 2015r. obejmującego okres od 1984r do 1991r. dokonał ponownego przeliczenia podstawy wymiaru świadczenia emerytalnego odwołującego we wszystkich możliwych wariantach. I tak decyzją z dnia 13 maja 2015r. , po rozpoznaniu wniosku z dnia 29.01. 2015r. - organ rentowy wydal decyzje w przedmiocie przeliczenia emerytury ubezpieczonego od dnia 1 stycznia 2015r. Do ustalenia podstawy wymiaru przyjęto wariant dla ubezpieczonego najkorzystniejszy tj. wynagrodzenie , które stanowiło podstawę wymiaru składek z 3 lat kalendarzowych tj. od 1989r. do 1991r. Wskaźnik podstawy wymiaru wynosi 143,44%. Wysokość świadczenia ustalono na kwotę 1974,81 zł.

Ubezpieczony S. K. wniósł odwołanie od decyzji organu rentowego z dnia 13.05.2015r. – sprawa toczy się pod sygn. VIII U 1300/15.

W dniu 25 maja 2015r,. złożył kolejny wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru.

Powyższy stan faktyczny ustalono w oparciu o akta organu rentowego, Zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 19.12.2014r. i 17.03.2015r., akta Sądu Okręgowego w K. sygn. XIU 5265/99.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie skarżącego S. K. nie jest zasadne.

Na wstępie rozważań wskazać należy, iż zaskarżona decyzja wydana została przez organ rentowy w oparciu o przepis art. 114 ustawy o emeryturach i rentach z FUS z dnia 17.12.1998r. ( Dz. U. z 2013r. , poz. 1440 z późn. zmianami).

Zgodnie z treścią tego przepisu prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem decyzji, które maja wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość.

Zgodnie zaś z par. 20 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń – środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość zarobku lub dochodu stanowiącego o podstawie wymiaru emerytury lub renty , dla pracowników jest zaświadczenie zakładu pracy wystawione według wzoru ustalonego przez zakład ubezpieczeń społecznych albo legitymacja ubezpieczeniowa zawierająca wpisy dotyczące zatrudnienia i wysokość osiąganych zarobków.

W okolicznościach niniejszej sprawy zauważyć należy, iż ubezpieczony we wniosku z dnia 30.04.2014r. , po rozpoznaniu którego wydano zaskarżoną decyzję ,nie przedstawił organowi rentowemu żadnych nowych dowodów , a w szczególności żadnego dokumenty wystawionego przez pracodawcę o wysokości zarobków, chociaż miał wiedzę , iż zakład pracy tj. Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych – (...) Doświadczalna Oceny Odmian w P. nadal istnieje. Ponadto przed wydaniem zaskarżonej decyzji organ rentowy w piśmie z dnia 2.06.2014r. wyjaśnił ubezpieczonemu, iż okres pracy wyszczególniony w świadectwie pracy z dnia 7.10.1992r. został mu już zaliczony do stażu pracy zgodnie z decyzją z dnia 25.10.1992r. Ponadto szczegółowo poinformowano ubezpieczonego jakie dokumenty winien przedłożyć w celu rozpoznania jego wniosku, w zależności od tego czy zakład pracy istnieje czy też został zlikwidowany. W szczególności zobowiązano ubezpieczonego do przedłożenia wykazu zarobków wystawionych przez zakład pracy na druku Rp-7.Ponadto .

W dacie wydania zaskarżonej decyzji, w ocenie Sądu nie zaistniały żadne nowe okoliczności , w świetle cyt. w. przepisu art. 114 ustawy o emeryturach i rentach z FUS uzasadniające ponowne przeliczenie wysokości emerytury ubezpieczonego. Wskazać należy, iż Zakład Ubezpieczeń Społecznych działa na wniosek ubezpieczonego , ale nie można uznać, iż działa za ubezpieczonego.. Ubezpieczony nie przedłożył żadnego dokumentu, w szczególności druku Rp-7, chociaż w ocenie Sądu nic nie stało na przeszkodzie aby zwrócił się do pracodawcy o jego nadesłanie. Uzyskanie druku Rp-7 z pewnością stanowiło by nowy dowód w sprawie, którego przedłożenia domagał się organ rentowy i z pewnością spowodowałby wydanie przez ZUS decyzji merytorycznej. Dlatego , zdaniem Sądu zaskarżona decyzja jest prawidłowa.

W toku procesu , na podstawie nowych okoliczności , a to „ Zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu „ - z dnia 17.03.2015r. dot. zatrudnienia ubezpieczonego w okresie od 1984r. do 1991r. i na nowy wniosek ubezpieczonego złożony w toku procesu - organ rentowy wydał nową decyzję w dniu 13 maja 2015r.- po przeanalizowaniu w.w. zaświadczenia, w przedmiocie przeliczenia wysokości emerytury ubezpieczonego, od której to decyzji ubezpieczony także się odwołał i sprawa toczy się pod sygn. VIII U 1300/15.

Reasumując , z wyżej wskazanych względów na mocy art. 477(14) par. 1 kpc oddalono odwołanie.

(-) SSO Jolanta Łanowy