Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 02 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński

Protokolant: Justyna Ferenc

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 02 grudnia 2015 r. w K.

sprawy z powództwa J. G. (1)

przeciwko (...) S.A. Oddział w Polsce z siedzibą w W.

o zapłatę

I  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. Oddział w Polsce z siedzibą w W. na rzecz powoda J. G. (1) kwotę 20.797,81 zł (dwadzieścia tysięcy siedemset dziewięćdziesiąt siedem 81/100 złotych) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 12.11.2013 r. do dnia zapłaty;

II  dalej idące powództwo oddala;

III  zasądza od powoda J. G. (1) na rzecz strony pozwanej (...) S.A. Oddział w Polsce z siedzibą w W. kwotę 409,52 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV  nakazuje stronie pozwanej (...) S.A. Oddział w Polsce z siedzibą w W. aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze kwotę 583,70 zł tytułem części opłaty i wydatków wyłożonych przez Skarb Państwa, zaś w pozostałym zakresie koszty sądowe obejmujące opłatę i wydatki zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt I C 104/15

UZASADNIENIE

Powód J. G. (1) wystąpił z pozwem przeciwko (...) pojistowna S.A. Oddział w Polsce z siedzibą w W., żądając zasądzenia od strony pozwanej tytułem zadośćuczynienia kwoty 39.100,00 zł i tytułem odszkodowania kwoty 1.697,81 zł, łącznie 40.797,81 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 12.11 2013r. do dnia zapłaty.

Ponadto powód wniósł o zasądzenie od strony pozwanej zwrotu kosztów procesu, w tym kwoty 4.800,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, 17,00 zł tytułem zwrotu kosztów opłaty od pełnomocnictwa.

Uzasadniając swoje żądanie powód podał, że w dniu 4 marca 2013r. w P., kierujący samochodem osobowym marki V. (...) P. T., jadąc z nadmierną prędkością, naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym i doprowadził do kolizji z samochodem osobowym M. (...) kierowanym przez J. G. (1).

Powód podał dalej, że sprawca wypadku był ubezpieczony u stronie pozwanej w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych.

Powód wskazał, że w związku z doznanymi obrażeniami leczył się i korzystał ze zwolnienia lekarskiego od 5 marca do 2 września 2013r. tj. łącznie przez 182 dni. Powód podał, że leczył się z uwagi na występujące uporczywe bóle kręgosłupa w odcinku szyjnym promieniujące od potylicy i pach a ponadto obecnie cierpi na bóle głowy związane z uszkodzeniem kręgosłupa. Ponadto – zdaniem powoda – z wypadkiem związany jest ubytek słuchu wywołany ubytkiem błony bębenkowej powodujący szumy uszne. Powód podał, że w związku z doznanym uszczerbkiem na zdrowiu żądał kwoty 40.000,00 zł zadośćuczynienia i 2.041,81 zł odszkodowania a strona pozwana przyznała mu tytułem zadośćuczynienia kwotę 900,00 zł oraz 539,00 zł jako zwrot kosztów leczenia i 165,00 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdu do lekarzy. W tych warunkach powód dochodzi 39.100 zł tytułem zadośćuczynienia, 197,81 zł tytułem zwrotu kosztów lekarstw i 1.500,00 zł jako równowartość zniszczonej odzieży, zegarka i telefonu. Powód podniósł, że doznane uszkodzenie słuchu utrudnia mu normalne funkcjonowanie w życiu prywatnym i zawodowym, przez 3 tygodnie nosił kołnierz ortopedyczny i nadal cierpi na zburzenia równowagi. Powód wskazał, że kwota zadośćuczynienia powinna spełniać funkcję kompensacyjną i być ekonomicznie odczuwalna.

Strona pozwana (...) pojistowna S.A. Oddział w Polsce z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, oraz kwoty 17,00 zł tytułem zwrotu uiszczonej opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Uzasadniając swoje stanowisko strona pozwana nie zaprzeczyła podstawom swej odpowiedzialności za zdarzenie, w wyniku którego powód poniósł szkodę.

Odnosząc się do poszczególnych roszczeń powoda strona pozwana podnosiła, że wypłacona powodowi dotychczas tytułem zadośćuczynienia kwota 900,00 zł jest adekwatna do stopnia i rozmiarów doznanej przez powoda krzywdy. Strona pozwana kwestionowała zakres obrażeń ciała wskazywanych jako doznanych w wypadku, zaprzeczając aby w adekwatnym związku przyczynowym pozostawał stwierdzony u powoda uraz laryngologiczny. Podniosła także, że gołosłowne i nieudowodnione pozostają twierdzenia powoda dotyczące wskazywanych przez niego zaburzeń równowagi, zaburzeń sprawności ruchowej, kłopotów ze snem czy też dolegliwości kręgosłupa.

Odnośnie żądania odsetek od kwoty zadośćuczynienia strona pozwana podniosła, że należą się one od dnia wyrokowania.

Gdy zaś chodzi o żądanie kwoty odszkodowania strona pozwana podniosła, że powód nie udowodnił swoich żądań w tym zakresie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 4 marca 2013r. w P., kierujący samochodem osobowym marki V. P. T., jadąc z nadmierną prędkością naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym i doprowadził do kolizji z prowadzonym przez powoda pojazdem M. (...). Sprawca wypadku był ubezpieczony u stronie pozwanej w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych.

/okoliczności bezsporne/

Po wypadku powód został przewieziony do Wojewódzkiego Szpitala (...) w L., gdzie rozpoznano u niego uraz powłok głowy, uraz czaszki, kręgosłupa szyjnego, klatki piersiowej i ręki lewej. Zastosowano leczenie farmakologiczne oraz kołnierz miękki na 3 tygodnie i tego samego dnia powód opuścił szpital.

/dowód: karta informacyjna szpitalnego oddziału ratunkowego – k – 23 akt/

Powód leczył się neurologicznie od 11 kwietnia do 20 kwietnia 2013 roku. Powód przebywał na zwolnieniu lekarskim przez 182 dni. W wyniku wypadku doszło u powoda do skręcenia kręgosłupa szyjnego i występuje objawowy bólowy zespół korzeniowy szyjny. Te schorzenia stanowią 5% trwałego uszczerbku na zdrowiu w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 18 grudnia 2002r.

/dowód: zaświadczenie o stanie zdrowia – k – 91, opinia biegłej z zakresu neurologii lek. med. B. Ż. – k – 110-111, 164-166,195-196, dokumentacja ZUS – k – 91/

U powoda po wypadku wystąpiły problemy ze słuchem. Na skutek wypadku doszło do tzw. urazu ciśnieniowego ucha z następstwem pęknięcia błony bębenkowej, powikłany późniejszym zapaleniem ucha i niedosłuchem w prawym uchu.

/dowód: audiogram z 18.04.2013r. – k – 91 akt, opinia biegłego lekarza laryngologa lek. med. I. J. wraz z dokumentacją – k – 104-106/

Uszkodzenie słuchu doznane w wypadku stanowi 10% trwały uszczerbek na zdrowiu powoda.

/dowód: opinia lekarska sporządzona w postępowaniu przed ZUS – k – 91/

Podczas wypadku uszkodzeniu uległo ubranie powoda, zegarek oraz telefon komórkowy. Koszt tych rzeczy wynosił 1.500,00 zł

/dowód: zeznania powoda J. G. złożone na rozprawie w dniu 2 grudnia 2015r./

W związku z doznanymi obrażeniami powód zażywał lekarstwa, których koszt wyniósł 736,81 zł.

/dowód: faktury za zakup lekarstw – k – 35-40/

Po zakończeniu leczenia 25 września 2013r. powód wystąpił do strony pozwanej o wypłacenie zadośćuczynienia i odszkodowania w łącznej kwocie 42.041,81 zł. Dochodził kwoty 40.000,00 zł zadośćuczynienia oraz 2.041,81 zł odszkodowania, na które składały się: 1.500,00 zł – uszkodzona odzież, telefon komórkowy i zegarek, 736,81 zł – koszty lekarstw, 165,00 zł – koszty dojazdu do lekarza.

/dowód: pismo pełnomocnika z 25 września 2013r. – k – 32-34/

Strona pozwana wypłaciła powodowi kwotę 900,00 zł tytułem zadośćuczynienia oraz kwotę 539,00 tytułem zwrotu kosztów lekarstw i 165,00 zł jako zwrot kosztów dojazdów do lekarza.

/okoliczności bezsporne/

Sąd zważył co następuje:

Strona pozwana nie kwestionowała co do zasady swej odpowiedzialności za skutki zdarzenia z 4 marca 2013r. Wypłaciła powodowi zadośćuczynienie w kwocie 900,00 zł, kwestionując żądanie przez powoda wyższego zadośćuczynienia oraz tytułem odszkodowania wypłaciła kwotę 704,00 zł jako zwrot kosztów lekarstw (539,00 zł) i kosztów dojazdów do lekarza (165,00 zł)

Zebrany materiał dowodowy w postaci dowodów z opinii biegłych, z zaświadczeń lekarskich oraz dokumentacji leczenia, a także z dokumentacji zgromadzonej w ZUS co do ustalenia procentowego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego wypadkiem, pozwolił na określenie rozmiaru uszkodzeń ciała powoda w wyniku wypadku.

W tych warunkach, ustalony rozmiar uszczerbku na zdrowiu, zakres cierpień, okres niezdolności do pracy stanowił podstawę oceny żądania zadośćuczynienia i oceny właściwej kwoty świadczenia z tego tytułu. Przepis art. 445 § 1 k.c. nie precyzuje ściśle kryteriów, jakimi należy się kierować przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia zostały one jednak określone w orzecznictwie, a także w doktrynie, gdzie podkreśla się, że ustalenie odpowiedniej sumy z tytułu zadośćuczynienia powinno być dokonane z uwzględnieniem wszystkich okoliczności danego wypadku mających wpływ na rozmiar doznanej krzywdy.

Zadośćuczynienie ma głównie charakter kompensacyjny, a więc powinno stanowić ekonomicznie odczuwaną wartość, adekwatną do warunków gospodarki rynkowej. Przy zakresie trwałego uszczerbku na zdrowiu wynoszącego 15%, długotrwałości procesu leczenia, suma wypłaconego przez stronę pozwaną zadośćuczynienia w kwocie 900,00 zł, w sposób dalece niedostateczny nie kompensuje tej szkody niemajątkowej jaką poniósł powód.

Trzeba przyznać z jednej strony, że bezpośrednio po wypadku powód nie doznał znacznych cierpień skoro tego samego dnia opuścił szpital. Najpoważniejszy skutek wypadku, to znaczy uszkodzenie słuchu, wystąpił dopiero po pewnym czasie. Jest to dolegliwość bardzo uciążliwa, która przeszkadza w codziennym życiu. Przy rozważeniu tych okoliczności, a zwłaszcza przy stopniu trwałego uszkodzenia zdrowia powoda, kwotę 20.000,00 zł z tytułu zadośćuczynienia można uznać za odpowiednią i adekwatną do doznanych cierpień związanych z wypadkiem. Wydaje się, że przy tak ustalonej kwocie zadośćuczynienia, nie można mówić o przekroczeniu rozsądnych granic jego wysokości, zwłaszcza w sytuacji niepomyślnych rokowań co do możliwości poprawy uszkodzonego słuchu oraz odczuwanego stałego dyskomfortu z tym związanego w codziennym życiu. Ustalona kwota zadośćuczynienia stanowi więc realne wynagrodzenie krzywd powoda w aktualnych stosunkach majątkowych, gdzie wyższa rekompensata prowadziłaby do ponadstandardowego świadczenia przy tego rodzaju poniesionych obrażeniach. Przy tym więc, jak strona pozwana wypłaciła powodowi z tytułu zadośćuczynienia kwotę 900,00 zł, należna więc z tego tytułu pozostała suma w wysokości 19.100,00 zł.

Co do roszczenia w zakresie odszkodowania, to w tej kwestii zarówno dokumenty w postaci faktur jak i zeznania powoda dawały podstawę do przyjęcia jako uzasadnionych żądań w tej mierze. Faktury co do zakupu leków opiewały na kwotę 736,81 zł a powód otrzymał od strony pozwanej sumę 539,00 zł, to pozostała do zapłaty jeszcze suma 197,81 zł. Wiarygodnie brzmiały twierdzenia powoda co do tego, że w wypadku uszkodzeniu uległy zarówno ubranie jak i takie rzeczy jak telefon komórkowy i zegarek. Wartość przedstawiona przez powoda jest także wiarygodna. To przesądziło, że zasądzono od strony pozwanej na rzecz powoda odszkodowanie w kwocie 1.697,81 zł. Podstawę prawną dla tych należności stanowiły przepisy art. 415 i 444 § 1 k.c.

Łącznie więc została zasądzona od strony pozwanej na rzecz powoda kwota 20.797,81 zł. Odsetki od tej kwoty zasądzono od 12 listopada 2013r. Powód swoje roszczenie zgłosił na koniec września 2013r. tak więc, stosownie do treści przepisu art. 14 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jedn. Dz. U. z 2013r., poz. 392 ze zm.), przed 12 listopada 2013r. upłynął termin do spełnienia zgłoszonego przez powoda roszczenia.

Podstawą prawną zobowiązującą stronę pozwana do wypłaty wskazanych wyżej świadczeń stanowi przepis art. 822 § 1 k.c.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 100 zd 1 k.p.c., rozdzielając je stosownie do wyniku sprawy. W przybliżeniu strony wygrały sprawę po połowie. Powód poniósł koszty zastępstwa procesowego z opłatą skarbową od pełnomocnictwa – 2.417,00 zł. Strona pozwana uiściła koszty opinii biegłych w kwocie 819,05 zł i poniosła koszty zastępstwa procesowego w wysokości 2.417,00 zł. W tych warunkach, przy takim wyniku sprawy, zasądzono od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 409,52 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Nie zostały pokryte wydatki na opinię biegłych w kwocie 146,45 zł. Powód był zwolniony od opłaty od pozwu, która wynosiła 1.040,00 zł. Połowa tych kosztów, stosownie do treści przepisu art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, obciążała stronę pozwaną i dlatego nakazano stronie pozwanej aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa kwotę 583,70 zł. Na podstawie przywołanego wyżej przepisu, pozostałe koszty sądowe zaliczono na rachunek Skarbu Państwa.