Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Lubin, dnia 20 grudnia 2013 r.

Sąd Rejonowy w Lubinie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Adam Mika

Protokolant: Joanna Cidyło

po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2013 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa P. D. (D.)

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

I  oddala powództwo,

II  zasądza od powoda P. D. na rzecz pozwanego (...) S.A. w W. kwotę 2.417,00 (dwa tysiące czterysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 167/13

UZASADNIENIE

Powód P. D. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A. w W. kwoty 11.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 02.08.2012 r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu żądania podał, że w dniu 01.03.2012 r. we W. doszło do wypadku samochodowego , w wyniku którego doznał on obrażeń ciała . Sprawca wypadku posiadał aktualne ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej pojazdów mechanicznych wykupione u strony pozwanej. Po zgłoszeniu szkody stronie pozwanej powód otrzymał zadośćuczynienie w kwocie 4.000 zł. Zdaniem powoda przyznane mu zadośćuczynienie nie jest odpowiednie do rozmiaru doznanej przez niego krzywdy , bowiem doznał on na skutek zdarzenia urazu kręgosłupa lędźwiowego i szyjnego. Po wypadku podjął leczenie farmakologiczne i rehabilitację. Skutki wypadku miały negatywny wpływ na aktywność życiową powoda. Wykonywanie codziennych czynności stało się utrudnione. Dolegliwości bólowe zmusiły powoda do ograniczenia aktywności sportowej . Do dzisiaj przy każdym wysiłku fizycznym odczuwa on ból pleców w okolicy kręgosłupa lędźwiowego. W związku z obrażeniami doznanymi w wypadku powód zmuszony był przebywać na zwolnieniu lekarskim, co wywołało niezadowolenie pracodawcy i pogorszyło relacje między nim i powodem.

Uzasadniając żądanie odsetek od dnia 02.08.2012 r. powód podał, że decyzja strony pozwanej o odmowie wypłaty dalszego zadośćuczynienia wydana została 01.08.2012 r. jako kończąca proces likwidacji szkody powoda.

Strona pozwana (...) S.A. w W. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa przyznając, że powód został poszkodowany w wypadku , którego sprawca był ubezpieczony u strony pozwanej w zakresie odpowiedzialności cywilnej kierowców oraz , że u powoda stwierdzono uraz kręgosłupa szyjnego. W wyniku przeprowadzonego przez stronę pozwaną postępowania likwidacyjnego wypłacono powodowi kwotę 4.000 zł tytułem zadośćuczynienia i kwotę 300 zł tytułem ryczałtowego zwrotu kosztów leczenia. Zdaniem strony powodowej żądanie powoda dotyczące dalszego zadośćuczynienia jest bezpodstawne , a wypłacone powodowi zadośćuczynienie w pełni rekompensuje doznana przez niego krzywdę.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

W dniu 01.03.2012 r. powód P. D. uczestniczył w wypadku samochodowym , którego sprawca ubezpieczony był od odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej tj. w (...) S.A. w W. . W wyniku postępowania likwidacyjnego przeprowadzonego przez stronę pozwaną po wypadku przyznano i wypłacono powodowi zadośćuczynienie w kwocie 4.000 zł

( okoliczności bezsporne )

W wyniku wypadku powód doznał obrażeń ciała w postaci skręcenia kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego. Doznany uraz nie spowodował u niego długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Powód odczuwał skutki wypadku prze sokolo 2 miesiące. Obrażenia powypadkowe nie rzutują w chwili obecnej na aktywność życiową powoda , ani na jego sprawność ruchową. Nie wymagają również powstrzymywania się prze powoda od jakichkolwiek form aktywności życiowej.

Powód leczył się Poradni (...) w okresie od 05.03.2012 r. do 20.03.2012 r. W Poradni (...) w okresie od 08.03.2012 r. do 30.03.2012 r. oraz w Poradni (...)w okresie od dnia 19.03.2012 r. do dnia 03.04.2012 r. We wszystkich poradniach leczenie powoda zostało zakończone.

( dowód ; - opinia biegłego sądowego A. S. , k. 37-38,

- opinia biegłej sądowej E. M. ,48-49,

- dokumentacja medyczna zawarta w aktach szkodowych )

Po wypadku powód wskutek doznanych obrażeń i odczuwanych w związku z tym dolegliwości zmuszony został do ograniczenia swojej aktywności życiowej. Bezpośrednio po wypadku czul się poobijany i poturbowany , ale nie miał potrzeby pójścia do lekarza. Po kilku dniach poszedł do lekarza , który zlecił badanie RTG. Stwierdzono wówczas u powoda uszkodzenie kręgów . Ból nasilał się. Powód zaczął miewać mdłości , omdlenia, czuł się senny i osłabiony. Nie mógł uprawiać sportów , które wcześniej uprawiał . Przestał chodzić na treningi piłki nożnej , na które uczęszczał trzy razy w tygodniu. W tej chwili gra tylko w meczach. Powód ograniczył swoje pasje sportowe. Wcześniej jeździł na kolarzówce. Na zwolnieniu lekarskim powód przebywał przez 10 dni. Ból , który zmusił powoda do pójścia do lekarza ustąpił po 4-5 dniach. W tej chwili powód zauważa, że szybciej zaczynają go boleć plecy w związku z pracą zawodową i np. sprzątaniem.

( dowód: - przesłuchanie powoda, k. 30 )

Sąd zważył co następuje:

Powództwo P. D. nie zasługuje na uwzględnienie.

Poza sporem w tej sprawie pozostaje odpowiedzialność strony pozwanej co do zasady za skutki wypadku, jakiemu uległ powód.

Spor sprowadza się w istocie do oceny wielkości doznanej przez powoda krzywdy i tego, czy przyznane powodowi przez stronę pozwaną zadośćuczynienie jest odpowiednie.

W ocenie Sadu w tej sprawie powód nie wykazał , aby doznana przez niego krzywda uzasadniała przyznanie mu większego zadośćuczynienia. Z treści opinii biegłych A. S. oraz E. M. wynika , że powód nie doznał żadnego uszczerbku na zdrowiu w związku z wypadkiem , a skutki wypadku ustąpiły całkowicie.

Opisywane przez powoda w pozwie i w trakcie jego przesłuchania następstwa wypadku nie wskazują , aby doznane przez niego dolegliwości wykraczały poza skutki odniesionych , nieznacznych obrażeń. Normalnym jest , że po doznanym urazie przez jakiś czas odczuwa się dolegliwości bólowe oraz z konieczności ogranicza się aktywność życiową. Leczenie powoda – jak wynika z dołączonej do akt sprawy dokumentacji medycznej - zakończyło się w kwietniu 2012 r. – czyli po miesiącu od zdarzenia. Nie ma żadnych przesłanek , aby przyjąć , że skutki wypadku są poważne i wymagają zadośćuczynienia większego , niż wypłacone powodowi 4.000 zł.

Jeśli skutki wypadku byłyby dla powoda tak poważne , jak wskazuje w pozwie, to z cała pewnością znalazłoby to odzwierciedlenie w dalszej dokumentacji lekarskiej.

Dokonując ustaleń faktycznych w sprawie Sąd oparł się na opiniach biegłych A. S. oraz E. M., którzy w sposób rzetelny i miarodajny dokonali oceny stanu zdrowia powoda. Opnie te nie były również kwestionowane przez strony. Z tych ekspertyz wynika, że obrażenia doznane przez powoda były niewielkie i całkowicie ustąpiły.

Za przydatną i wiarygodną Sąd uznał również dokumentacje medyczną zawarta w aktach szkodowych przedłożonych przez stronę pozwaną. Za wiarygodne Sąd uznał także zeznania powoda , który opisywał skutki wypadku. Jego relacja nie przekonała jednak Sądu do uwzględnienia żądania pozwu. Dolegliwości opisywane przez powoda nie są znaczne , a ich uciążliwość – w świetle opinii biegłych – wydaje się być wyolbrzymiona.

Reasumując Sąd uznał , ze brak jest dostatecznych dowodów , które pozwalałyby na przyjęcie , że rozmiary krzywdy doznanej przez powoda uzasadniają przyznanie mu w tym procesie dodatkowego zadośćuczynienia w jakiejkolwiek kwocie.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 822 § 1 k.c. i § 4 k.c. w zw. z art. 361 § 1 k.c. oraz art. 445 § 1 k.c.. w zw. z art. 444 § 1 k.c. oraz art. 6.kc. , Sąd orzekł jak w punkcie I wyroku.

Orzeczenia o kosztach zawarte w punkcie II znajduje oparcie w treści art. 98 § 1 k.p.c.