Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 281/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 1 października 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Wojciech Vogt (spr.)

Sędziowie:

SSO Marian Raszewski

SSO Janusz Roszewski

Protokolant:

st. sekr. sąd. Jolanta Bąk

po rozpoznaniu w dniu 01 października 2015r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa P. M.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Jarocinie

z dnia 23 marca 2015r. sygn. akt I C 1025/13

1. oddala apelację

2. zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powódki P. M. kwotę 1200 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.

Dnia 6 października 2015 roku

II Ca 281/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 25 listopada 2013r. powódka P. M. wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 14 115,81 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 20 sierpnia 2012r. do dnia zapłaty

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa.

Sąd Rejonowy w Jarocinie wyrokiem z dnia 23 marca 2015 r. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 15.853,01 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 15.103,01 zł od dnia 20 sierpnia 2013 r., od kwoty 750 zł od dnia 17 października 2013 r.. Oddalił powództwo w pozostałym zakresie i orzekł o kosztach postępowania.

Apelację do tego rozstrzygnięcia złożył pozwany zaskarżając wyrok w części uwzględniającej powództwo i rozstrzygającej o kosztach postepowania. Zarzucił obrazę przepisów kodeksu postępowania cywilnego, w szczególności art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie swobodnej oceny dowodów, polegające na błędnym przyjęciu, że pojazd powódki nie był wykorzystywany jako taksówka, a tym samym iż okoliczność ta nie mogła mieć wpływu na ustalenie wysokości szkody, prowadzące do uwzględnienia powództwa prawie w całości.

W oparciu o ten zarzut wniósł o zmianę wyroku i oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów.

Powódka wniosła o oddalenie powództwa.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie

Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia faktyczne i rozważania dokonane przez Sąd Rejonowy i uznaje je za własne. W takiej sytuacji gdy sąd odwoławczy orzeka na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w pierwszej instancji i aprobuje dotychczasowe ustalenia, nie musi ich powtarzać (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2007 r., II CSK 18/07, Lex nr 966804; orzeczenie Sadu Najwyższego z dnia 13 grudnia 1935 r., C III 680/34. Zb. Urz. 1936, poz. 379, z dnia 14 lutego 1938 r.., C II 21172/37, Przegląd Sądowy 1938, poz. 380 i z dnia 19 listopada 1998 r., III CKN 792/98, OSNC 1999, nr 4, poz. 83; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 marca 2006 r., I CSK 147/05).

Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny. Wskazał dowody na których się oparł i przyczyny dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej. Ocena dowodów dokonana przez Sąd I instancji nie jest ocena dowolną i mieści się w granicach zastrzeżonej dla sądów swobodnej oceny dowodów. Taka ocena pozwala sądowi orzekającemu w oparciu o cały materiał zgromadzony w sprawie wysnuć wnioski o prawdziwości faktów, uznać spośród kilku równorzędnych dowodów niektóre tylko za przekonujące oraz wysnuć z zebranego materiału procesowego i wyników postepowania dowodowego wnioski, jakich żadna ze stron nie wysnuła.

W oparciu o bezsporne dowody są ustalił, że pojazd powódki ma zakodowana informację o fabrycznym przystosowaniu pojazdu do szczególnej jego eksploatacji. Przystosowanie to polegała na fabrycznym zamontowaniu taksometru. Z powyższej okoliczności i dużego przebiegu pojazdu nie wynika w sposób nie budzący wątpliwości, że pojazd był użytkowany jako taksówka. Ta ocena Sądu I instancji jest ocena logiczną, gdyż zgodnie z zasadami logiki z przedstawionych przesłanek wyprowadzenie takiego wniosku nie jest możliwe bez pogwałcenia reguł tej nauki – prawa implikacji logicznej.

Rozumowanie przeprowadzone w apelacji w sposób ewidentny narusza te reguły logicznego wnioskowania i dlatego nie zasługuje na aprobatę.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należało, zgodnie z art. 385 k.p.c., orzec jak w sentencji. O kosztach orzeczono zgodnie z art. 98 k.p.c.

II Ca 281/15

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE