Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 grudnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Katarzyna Antoniak (spr.)

Sędziowie: SO Elżbieta Wojtczuk

SO Jacek Witkowski

Protokolant: sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2015 r. w Siedlcach

na rozprawie

sprawy z wniosku A. C.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu choroby zawodowej

na skutek apelacji organu rentowego

od wyroku Sądu Rejonowego w Siedlcach IV Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 20 lipca 2015r. sygn. akt IV U 121/15

oddala apelację.

Sygn. akt: IV Ua 33/15

Wyrokiem z 20 lipca 2015. Sąd Rejonowy w Siedlcach zmienił zaskarżoną decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z 5 marca 2015r. i przyznał ubezpieczonemu A. C. prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu rolniczej choroby zawodowej w kwocie 7 000 złotych, co odpowiada 10% uszczerbku na zdrowiu.

Rozstrzygnięcie to było wynikiem następujących ustaleń i wniosków Sądu Rejonowego:

Decyzją Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z 5 marca 2015r. przyznano ubezpieczonemu A. C. prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu rolniczej choroby zawodowej – boreliozy w kwocie 3 500 złotych, uwzględniającej 5% uszczerbku na zdrowiu, zgodnie z orzeczeniem komisji lekarskiej KRUS z 19 lutego 2015r.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył ubezpieczony A. C. kwestionując wysokość przyjętego organ rentowy uszczerbku na zdrowiu i domagając się uwzględnienia go na wyższym poziomie.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując na okoliczności podniesione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd Rejonowy wskazał, że bezsporne jest, iż ubezpieczony A. C. cierpi na rolniczą chorobę zawodową – boreliozę, na którą zapadł w okresie podlegania rolniczemu ubezpieczeniu chorobowemu. Kwestią sporną była jedynie wysokość doznanego przez niego uszczerbku na zdrowiu w związku rozpoznaniem powyższej choroby. Sąd Rejonowy podniósł, że zgodnie z art.10 ust.1 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (t.j. Dz.U. z 1998r. Nr 7, poz. 25 ze zm.) ubezpieczonemu, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Jednorazowe odszkodowanie ustala się dla ubezpieczonego w wysokości proporcjonalnej do określonego procentowo stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu - art.13 ust.1 ustawy. Z brzmienia §1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 16 maja 2007r. w sprawie określenia wysokości jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej oraz zasiłku chorobowego (Dz.U. 2007r., Nr98, poz.652 ze zm.), wydanego na podstawie art.13 ust. 4 w/w ustawy wynika, że jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej wynosi 700 złotych za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

Sąd pierwszej instancji podniósł, że dla zweryfikowania przyjętej przez organ rentowy wysokości uszczerbku na zdrowiu dopuścił dowód z opinii biegłego lekarza z zakresu chorób zakaźnych, celem ustalenia rozmiaru uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego doznanego w związku z chorobą zawodową. I tak, w sporządzonej na zlecenie Sądu opinii biegły potwierdził, że ubezpieczony przebył boreliozę, w związku z którą wdrożono u niej antybiotykoterapię. Choroba spowodowała u ubezpieczonego przewlekły zespół bólowy kostno-mięśniowy o charakterze immunologicznym. Bóle kończyn okresowo nasilają się, utrudniając wykonywanie prac fizycznych. Okoliczności te powodują, że długotrwały uszczerbek na zdrowiu ubezpieczonego w związku z chorobą zawodową wynosi 10%. Sąd Rejonowy podniósł, że podzielił ustalenia płynące z powyższej opinii biegłego. Wskazał, że opinia jest pełna i należycie umotywowana. Nie zawiera skomplikowanych ocen ani rozważań na wysokim stopniu abstrakcji. W konsekwencji przyjmując opinię biegłego Sąd Rejonowy na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc na zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu A. C. prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu rolniczej choroby zawodowej w kwocie 7 000 złotych, która wynika z przemnożenia stawki 700 złotych, obowiązującej w dacie wydania decyzji, przez ustalony w sprawie procentowy uszczerbek na zdrowiu.

Od powyższego wyroku apelację złożył Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego zaskarżając go w całości i zarzucając mu:

I.  naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art.10 ust.1 i art.13 ust.1 ustawy z 20 grudnia 1990r. ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników polegające na przyznaniu ubezpieczonemu A. C. jednorazowego odszkodowania z tytułu choroby zawodowej w kwocie 7 000 złotych, co odpowiada 10% uszczerbku na zdrowiu,

II.  naruszenie przepisów postępowania ,tj. art.233§1 kodeksu postępowania cywilnego poprzez brak wszechstronnej oceny materiału dowodowego i pominięcie przy ocenie dowodów, że organ rentowy przyznał ubezpieczonemu decyzją z 5 marca 2015r. prawo do jednorazowego odszkodowania w kwocie 3 500 złotych za doznany wskutek choroby zawodowej długotrwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 5%

Wskazując na powyższe organ rentowy wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i przyznanie ubezpieczonemu jednorazowego odszkodowania z tytułu choroby zawodowej za 5% uszczerbku na zdrowiu w wysokości 3 500 złotych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego podlegała oddaleniu.

Sąd Okręgowy podziela ustalenia faktyczne i ocenę prawną dokonane przez Sąd pierwszej instancji. W ocenie Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy nie dopuścił się zarzucanego mu naruszenia przepisów prawa materialnego oraz procesowego. Z zarzutów apelacji oraz z jej uzasadnienia wynika, że organ rentowy nie kwestionuje ustaleń Sądu Rejonowego, opartych na opinii biegłego z zakresu chorób zakaźnych, co do wysokości uszczerbku na zdrowiu doznanego przez ubezpieczonego na skutek choroby zawodowej. Wysokość tego uszczerbku została określona na 10% i okoliczność ta ma wpływ na wysokość kwoty należnego ubezpieczonemu jednorazowego odszkodowania. Poza sporem pozostaje, że zaskarżoną decyzją organ rentowy przyznał ubezpieczonemu jednorazowe odszkodowanie w kwocie 3 500 złotych za 5 % uszczerbku na zdrowiu. Okoliczność, że w zaskarżonym wyroku Sąd Rejonowy przyznał ubezpieczonemu prawo do jednorazowego odszkodowania w kwocie 7 000 złotych, co odpowiada 10% uszczerbku na zdrowiu nie oznacza, że Sąd Rejonowy pominął, iż organ rentowy przyznał już ubezpieczonemu jednorazowe odszkodowanie w kwocie 3 500 złotych ,tj. za 5% uszczerbku na zdrowiu. Należy podkreślić, że rozstrzygnięcie Sądu pierwszej instancji nie jest oderwane od decyzji organu rentowego, ale wprost odnosi się do zaskarżonej decyzji stanowiąc o jej zmianie poprzez przyznanie ubezpieczonemu prawa do jednorazowego odszkodowania za 10% uszczerbku na zdrowiu doznanego w następstwie choroby zawodowej. Oznacza to, że ubezpieczony jest uprawniony do jednorazowego odszkodowania za 10% uszczerbku na zdrowiu w wysokości 7 000 złotych. Jest oczywiste, że jeżeli organ rentowy wypłacił już ubezpieczonemu niesporną kwotę jednorazowego odszkodowania w wysokości 3 500 złotych, to do wypłaty pozostaje różnica w kwocie 3 500 złotych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd Okręgowy uznał apelację organu rentowego za bezzasadną i na podstawie art.385 kpc orzekł o jej oddaleniu.