Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 grudnia 2015 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Marzena Studzińska

Protokolant: Karolina Nesterewicz

po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2015 roku w Kłodzku

na rozprawie

sprawy z powództwa M. P.

przeciwko (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. (poprzednio (...) S. A. V. (...) z siedzibą w W.)

o zapłatę 8.556,52 zł

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. na rzecz powódki M. P. kwotę 8.556,52 zł (osiem tysięcy pięćset pięćdziesiąt sześć złotych 52/100) z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 7.110,91 zł od dnia 19 września 2014 r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 1.445,61 zł od dnia 8 października 2015 r. do dnia zapłaty;

II.  dalej idące powództwo oddala;

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 1.941 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  nakazuje uiścić stronie pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kłodzku kwotę 227,26 zł tytułem nieuiszczonych dotychczas kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

Powódka M. P. wniosła o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A V. (...) z siedzibą w W. kwoty 7 110,91 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 1 września 2014 roku oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazała, iż w dniu 24 lipca 2014 roku doszło do kolizji drogowej w wyniku, której uszkodzeniu uległ należący do niej pojazd marki A. (...) o nr rej. (...). Powódka podała, że strona pozwana uznała roszczenie co do zasady, a toku postępowania likwidacyjnego przyznała jej kwotę 6 200 zł tytułem odszkodowania. Powódka podniósł, że z opinii niezależnego rzeczoznawcy wynika, że koszt naprawy należącego do niej samochodu opiewa na kwotę 13 310,91 zł, a zatem strona pozwana zaniżyła wartość odszkodowania o kwotę 7 110,91 zł. Podała również, że wezwała stronę pozwaną do dobrowolnego spełnienia roszczenia, jednakże pozwana odmówiła dopłaty odszkodowania w żądanej w pozwie wysokości.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana (...) S.A V. (...) z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu podała, że po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego ustaliła wysokość szkody w pojedzie powódki na kwotę 6 200 zł i taka też kwota została powódce wypłacona. Strona pozwana wskazała, że szkoda w pojeździe powódki została zaliczona i rozliczona jako szkoda całkowita – przy czym wartość należnego powódce odszkodowania ustalono, jako różnicę pomiędzy wartością pojazdu w stanie nieuszkodzonym 9 900 zł, a wartością pojazdu w stanie uszkodzonym 3 700 zł.

W piśmie procesowym z 2 października 2015 roku powódka rozszerzyła powództwo w ten sposób, że wniosła o zasądzenie od strony pozwanej kwoty 8 556,52 zł z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwoty 7 110,91 zł od dnia 1 września 2014 roku oraz od kwoty 1 445,61 zł od dnia rozszerzenia powództwa.

W piśmie procesowym z dnia 12 października 2015 roku strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości, w tym także w zakresie w jakim powódka rozszerzyła powództwo.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 24 lipca 2014 roku doszło do kolizji drogowej, wskutek której uszkodzony został pojazd powódki M. P. marki A. (...) o nr rej. (...).

Sprawcę szkody i stronę pozwaną łączyła umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego, obowiązująca w chwili powyższego zdarzenia.

/ bezsporne/

Na skutek powyższego zdarzenia w pojeździe uszkodzeniu uległ zderzak przedni, zderzak tylny, ochrona zderzaka tylnego, pokrywa bagażnika, listwa uchwytu pokrywy tylnej, listwa ozdobna klapy tylnej, napisy pokrywy oraz emblemat producenta, tłumik końcowy i opaska tłumika.

/ dowód: opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej, wyceny wartości oraz kosztów naprawy pojazdów samochodowych H. G. oraz opinia uzupełniająca, k. 67 – 73, 111-112; ocena techniczna, k. 14 – 17/

Koszt naprawy samochodu należącego do powódki z uwzględnieniem stawek 100 zł/rbg za prace blacharsko – mechaniczne oraz 100 zł/rbg za prace lakiernicze przez warsztat mechaniczny właściwy dla miejsca zamieszkania powódki z zastosowaniem do naprawy nowych oryginalnych części zamiennych wyniósł 14 756,52 zł brutto.

Zastosowana stawka w wysokości 100 zł jest średnią stawką warsztatową jak jest stosowana w miejscu zamieszkania powódki.

Wartość pojazdu powódki bezpośrednio przed szkodą wynosiła 14 800 zł brutto. Koszt naprawy tego pojazdu przy użyciu oryginalnych części zamiennych, zgodnych z technologią producenta nie przekroczy wartości rynkowej pojazdu w dniu zdarzenia w stanie nieuszkodzonym. Naprawa z punktu widzenia ekonomicznego, jak i technicznego jest opłacalna.

/ dowód: opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej, wyceny wartości oraz kosztów naprawy pojazdów samochodowych H. G. oraz opinia uzupełniająca, k. 67 – 73, 111-112;, k. 67 – 73/

W dniu 18 sierpnia 2014 r. (...) Sp. z o.o.z siedzibą w Z., na zlecenie powódki sporządziła kalkulację naprawy nr (...) pojazdu marki A. (...)o nr rej. (...), zgodnie z którą koszt naprawy powyższego pojazdu wyniósł 13 310,91 zł.

/dowód : kalkulacja naprawy nr (...) z 18.08.2014 r., k. 18 – 22/

Strona pozwana wypłaciła powódce w toku postępowania likwidacyjnego odszkodowanie w kwocie 6200 zł.

/bezsporne/

Pismem z dnia 11 września 2014 roku powódka wezwała stronę pozwaną do zapłaty kwoty 7 110,91 zł (stanowiącej różnicę między wysokością szkody wyliczoną na podstawie prywatnej ekspertyzy, a wysokością spełnionego świadczenia) w terminie 3 dni. Pismo to zostało doręczone stronie pozwanej 15 września 2014 roku.

Pismem z dnia 25 września 2014 roku strona pozwana odmówiła powódce wypłaty dalszego odszkodowania

/ dowód: pismo z 11.09.2014 r., k. 23 – 24; pismo z 25.09. 2014 roku oraz pismo z 17.09.2014 roku - w aktach szkody (...)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne.

Kwestia odpowiedzialności strony pozwanej za skutki zdarzenia z dnia 24 lipca 2014 r., w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód powódki marki A. (...) o nr rej. (...), nie była w niniejszej sprawie przedmiotem sporu.

Okolicznością sporną była natomiast wysokość należnego odszkodowania za uszkodzony w wyniku powyżej opisanego zdarzenia pojazd powódki.

Ustalając wysokość szkody w pojeździe, w tym uzasadnionych kosztów naprawy wartości pojazdu przed i po kolizji wymagało wiedzy specjalnej, co obligowało Sąd na mocy art. 278 § 1 kpc do dopuszczenia i przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej, wyceny wartości oraz kosztów naprawy pojazdów samochodowych H. G.. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w tym przede wszystkim opinia biegłego sądowego pozwoliły na ustalenie, że łączny koszt naprawy samochodu należącego do powódki z uwzględnieniem stawek 100 zł/rbg prace blacharsko – mechaniczne oraz 100 zł/rbg prace lakiernicze przez warsztat naprawczy i przy zastosowaniu do naprawy nowych oryginalnych części wyniósł 14 756,52 zł brutto. W ocenie Sądu uzasadnione jest przyjęcie stawki roboczogodziny na średnim poziomie uzbrojenia technicznego i kadrowego wynoszą na prace blacharsko – mechaniczne 100,- zł/rbg oraz na prace lakiernicze 100,- zł/rbg. Ponadto wyliczone przez biegłego sądowego koszty naprawy są nieznacznie wyższe od kalkulacji wykonanej na zlecenie powódki.

W ocenie Sądu opinia biegłego sądowego jest rzetelna, prawidłowa i kategoryczna. Nadto została uzupełniona opinią z dnia 24 listopada 2015 roku. Biegły logicznie i konsekwentnie wyjaśnił przyjęte w opinii założenia i wnioski. Dodać należy, iż w toku procesu strona pozwana nie wystąpiła o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego. Wskazać w tym miejscu należy na przepis art.6 k.c. stanowiący, iż ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Wskazać również należy, że zgodnie z art. 361 kc zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. Natomiast z treści art. 363 § 1 kc wynika, że naprawienie szkody, jeżeli taki jest wybór poszkodowanego, powinno nastąpić przez przywrócenie stanu poprzedniego co oznacza doprowadzenie do stanu używalności i jakości w zakresie istniejącym przed wypadkiem- w razie pojazdu mechanicznego chodzi o przywrócenie mu sprawności technicznej, zapewniającej bezpieczeństwo kierowcy i innych uczestników ruchu, oraz wyglądu sprzed wypadku. Kosztami niezbędnymi do naprawy są koszty ustalone według cen, którymi posługuje się wybrany przez poszkodowanego podmiot dokonujący naprawy. Zebrany materiał dowodowy potwierdził istnienie przesłanek odpowiedzialności z art. 361 § 1 kc.

Zdaniem Sądu nieuzasadnione jest twierdzenie strony pozwanej, że szkoda w pojeździe powódki miała charakter całkowity albowiem koszt naprawy pojazdu powódki nie był wyższy od jego wartości przed uszkodzeniem. Dodać przy tym należy, iż nie można pozbawiać powódki uzyskania odszkodowania, które odpowiadałoby poniesionym przez nią kosztom przywrócenia uszkodzonego pojazdu do stanu sprzed powstania szkody, a w szczególności zakupu części nowych, nie wykluczając ich zakupu i dokonania naprawy w autoryzowanym serwisie.

Wobec powyższego Sąd uznał, na podstawie opinii biegłego sądowego H. G. (2), że uzasadniony koszt naprawy pojazdu powódki wyniósł 14 756,52 zł brutto. Zatem należne powódce odszkodowanie wynosi 8 556,52 zł (po odliczeniu wypłaconego przez stronę pozwaną przed wytoczeniem powództwa odszkodowania w łącznej kwocie 6 200 zł).

Mając na względzie powyższe ustalenia, analizę i orzecznictwo Sąd orzekł jak w punkcie I wyroku. Zasadność powództwa strony powodowej która, zdaniem Sądu zgodnie z przepisem art. 6 kc udowodniła roszczenie, nie budzi żadnych wątpliwości.

Powódka zgłosił żądanie zasądzenia Żądanie to Sąd uwzględnił żądanie zasądzenia odsetek ustawowych, na podstawie przepisu art. 481 § 1 k.c., odsetek od przyznanej kwoty tytułem odszkodowania odpowiednio od dnia 19 września 2014 roku (od kwoty 7 110,91 zł) oraz od dnia 8 października 2015 roku (od kwoty 1445,61 zł).

Bezspornym było, iż powódka zgłosiła żądanie wypłaty odszkodowania w postępowaniu likwidacyjnym oraz to, że pismem z dnia 11 września 2014 roku wezwała stronę pozwaną do zapłaty w terminie 3 dni kwoty dochodzonej tytułem odszkodowania (a pismo to zostało doręczone stronie pozwanej 15 września 2014 roku). Zatem powództwo w części dotyczącej odsetek ustawowych od dnia 1 września 2014 r. do 19 września 2014 r. podlegało oddaleniu.

Powódka rozszerzyła żądanie pozwu – o kwotę 1445,61 zł w piśmie procesowym z dnia 12 października 2015 roku, a odpis tegoż pisma został doręczony stronie pozwanej dnia 7 października 2015 roku. Stąd też Sąd zasądził kwotę 1445,61 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 8 października 2015 roku, a dalej idące powództwo w tym zakresie oddalił.

Orzeczenie o kosztach, jak w pkt III wyroku, oparto na przepisie art. 98 § 1 i 3 kpc, zasądzając je od strony pozwanej jako przegrywającej proces. Strona powodowa poniosła koszty procesu w kwocie 1941 zł (w tym opłata od pełnomocnictwa – 17 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1 200 zł – stosownie do § 2 ust. 1 i § 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu., opłata od pozwu i opłata uzupełniającą od pozwu w łącznej kwocie 424 zł).

Orzeczenie w pkt IV wyroku oparto na przepisach art. 113 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2010r., Nr 90, poz. 594 ze zm.) w zw. Z art. 98 § 1 kpc i art. 130(3)§1 zd. 2 kpc. Zgodnie z wynikiem procesu, obciążono stronę pozwaną wydatkami, poniesionymi w postępowaniu tymczasowo przez Skarb Państwa na wynagrodzenie biegłego, po wykorzystaniu zaliczki, uiszczonej przez powódkę.