Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10-12-2015 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Lidia Orzechowska-Korpikiewicz

Protokolant: Magdalena Popławska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10-12-2015 r. w K.

sprawy z powództwa A. K.

przeciwko S. C.

o eksmisję

I  nakazuje pozwanemu S. C. aby opuścił, opróżnił wraz z rzeczami jego prawa reprezentującymi lokal mieszkalny położony w L., ul. (...);

II  ustala, iż pozwanemu S. C. nie przysługuje uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego.

Sygn. akt I C 467/15

UZASADNIENIE

Powódka A. K. wystąpiła o eksmisję pozwanego S. C. z lokalu mieszkalnego położonego w L. przy ulicy (...). W uzasadnieniu żądania twierdziła, że pozwany jest zdemoralizowany i ma patologiczny wpływ na swoje córki z którymi mieszka. Jest uzależniony od narkotyków, których nadużywa i przebywa w obecności swoich czterech małoletnich córek prezentując patologiczne zachowanie. Pod wpływem narkotyków jest wulgarny i nie zwraca uwagi na dobro dzieci, nie można się z nim wówczas komunikować. Wobec powódki stosuje przemoc fizyczną i psychiczną. Obawia się ona o zdrowie i życie swoje i córek.

Pozwany S. C. w odpowiedzi na pozew (k.20) sprzeciwił się orzeczeniu eksmisji przyznając jednocześnie okoliczności podane przez powódkę. Pozwany wskazał, że wyremontował mieszkanie komunalne, zadłużył się, ostatecznie popadł w narkotyki i obecnie podjął leczenie w Ośrodku (...) w G..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

A. K. od lipca 2010 r. jest najemcą lokalu mieszkalnego położonego w L. przy ulicy (...)., którego właścicielem jest Gmina L.. Wcześniej mieszkanie to było lokalem socjalnym. Mieszkanie jest dwu pokojowe z kuchnią, łazienką i przedpokojem o powierzchni użytkowej 56,69 m ². Zamieszkuje je powódka z 4 małoletnimi dziećmi i pozwany, który jest ich ojcem. Najstarsza córka stron ma 13 lat a najmłodsza 4 lata. Strony od 13 lat są ze sobą związane, od 3 lat nie tworzą już konkubinatu, jednak pozwany nadal mieszka z powódką. S. C. od kilku lat bierze narkotyki. Jest agresywny wobec powódki i dzieci znęca się psychicznie i fizycznie nad powódką i dziećmi, zakłóca ich spokój, niszczy i wynosi z domu sprzęty domowe. Dzieci są zastraszone i boją się ojca.

(dowód–umowa najmu lokalu z 3 lipca 2009 r. k. 26, aneks do umowy z 1 kwietnia 2009 r. k.27, postanowienie o przekwalifikowaniu lokalu k.25, zaświadczenie o zameldowaniu k. 28. Zeznania powódki złożone na rozprawie 9 marca 2015 r. k.31 odwrót, nagranie 00:22:01 do 00:38:00).

S. C. jest zarejestrowany w PUP jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku od 16 stycznia 2015 r. Nie korzysta z pomocy z opieki społecznej i nie pobiera świadczeń emerytalno - rentowych. Wobec pozwanego policja wszczynała trzykrotnie procedurę (...): 9 listopada 2014r., 17 grudnia 2014r. oraz 17 stycznia 2015r. Czynności zostały zakończone 26 lutego 2015r. z uwagi na podjęcie leczenia uzależnienia od narkotyków w ośrodku (...). Pozwany po trzymiesięcznym pobycie opuścił ośrodek i nie ukończył terapii, która miała trwać rok.

Pozwany wyrokiem z 11 sierpnia 2014 r. został uznany winnym popełnienia czynu polegającego na posiadaniu w okresie od lipca do grudnia 2013 r. substancji psychoaktywnych w postaci met amfetaminy w ilości 0,5 grama, przy czym postępowanie Sąd umorzył warunkowo na okres próby wynoszący 2 lata.

Pozwany został prawomocnie skazany wyrokiem zaocznym z 11 maja 2015r. za znęcanie się psychiczne nad swoją konkubiną A. K. w okresie od 29 czerwca 2011r. do 23 grudnia 2014r. w ten sposób, że wyzywał ją słowami uznanymi powszechnie za wulgarne i obelżywe tj. za czyn z art. 207 § 1 k.k. na karę ośmiu miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby wynoszący trzy lata.

Aktualnie pozwany przebywa w Areszcie Śledczym w J. oskarżony o to, że:

-w okresie od 2011 r. do 22 stycznia 2015 r. i od 16 kwietnia 2015 r. do 26 czerwca 2015 r. nadużywając stosunku zależności nad swoją córką D. C. przemocą, polegającą na przytrzymywaniu za rękę, kolano i łokieć, przyciskanie jej ciała do swojego ciała oraz bicie po głowie, a także stosując groźby pobicia, wielokrotnie doprowadzał małoletnią poniżej lat 15 do poddania się innym czynnościom seksualnym w postaci dotykania jej po piersiach, kroczu, pośladkach i całowaniu w usta, a nadto prezentowaniu tej małoletniej treści pornograficzne w postaci filmów.

- w okresie od 16 kwietnia 2015 r. do 26 czerwca 2015 r. znęcał się psychicznie nad swoją konkubiną A. K. oraz dziećmi: D., D. N. i A. w ten sposób, że wyzywał je słowami uznanymi powszechnie za wulgarne i obelżywe, ograniczał kontakty z innymi osobami i niepokoił, a także znęcał się fizycznie nad dziećmi: D. i D. w ten sposób, że bił je ręką w głowę tj. czyn z art. 207§ 1 k.k.

(dowód: pismo PUP z 26 stycznia 2015 r. k.39, pismo policji z 25 czerwca 2015r. k.63, pismo Wydziału Karnego tut. Sądu z 16 września 2015r. k. 72, wyrok tut. Sądu z 11 sierpnia 2014r. w sprawie sygn. VIII K 236/14 k.54, wyrok tut. Sądu z 11 maja 2015r. w sprawie sygn. II K 250/15 k.56, akt oskarżenia z 10 września 2015 r. k.73 do 78,)

Sąd zważył, co następuje:

Punktem wyjścia do oceny zasadności roszczenia o eksmisję, jest ustalenie, czy zachowanie pozwanego jest rażąco naganne i uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie z powódką.

Zgodnie z art. 13 ustęp 2 ustawy z 21 czerwca 2001r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego ( Dz. U. Nr 71, poz.733, ze zmianami ) współlokator może wytoczyć powództwo o nakazanie przez Sąd eksmisji małżonka, rozwiedzionego małżonka, lub innego współlokatora tego samego lokalu, jeżeli ten swoim rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci zeznań powódki, prawomocnych wyroków, aktu oskarżenia i powołanych w nim zeznań małoletniej D. C. złożonych przed Sądem Karnym, daje podstawę do oceny, że pozwany swoim rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie powódce i ich dzieciom.

Powódka zeznała, że S. C. od kilku lat bierze narkotyki. Jest agresywny wobec niej i dzieci, znęca się psychicznie i fizycznie nad nią i dziećmi, zakłóca ich spokój, niszczy i wynosi z domu sprzęty domowe. Dzieci są zastraszone i boją się ojca. Zeznania powódki Sąd uznał za wiarygodne, tym bardziej, że pozwany przyznał się do uzależnienia od narkotyków a w odpowiedzi na pozew nie przeczył faktom podnoszonym przez powódkę, są one również spójne z innymi dowodami.. Rażąco naganne zachowanie pozwanego względem powódki potwierdza wyrok z 11 maja 2015 r. skazujący pozwanego za psychiczne znęcanie się nad konkubiną A. K..

Nie bez znaczenia jest również fakt aresztowania pozwanego i postawienie go w stan oskarżenia za dwa czyny. Jeden polegający na doprowadzeniu przemocą małoletniej córki D. lat 11 do poddania się innym czynnościom seksualnym i prezentowanie jej filmów pornograficznych i drugi polegający na tym, że w okresie od 16 kwietnia 2015 r. do 26 czerwca 2015 r. znęcał się psychicznie nad swoją konkubiną A. K. oraz dziećmi: D., D. N. i A. oraz znęcał się fizycznie nad dziećmi D. i D. w ten sposób, że bił je ręką w głowę.

Wprawdzie obowiązuje zasada domniemania niewinności, zgodnie z którą, dopóki pozwany nie zostanie skazany to jest niewinny, to jednak dowody zebrane w sprawie karnej, powołane w uzasadnieniu aktu oskarżenia, między innymi w postaci zeznań złożonych przez małoletnią D. C. przed tutejszym Sądem, mogą być wykorzystane w przedmiotowym postepowaniu, potwierdzają one zeznania złożone przez powódkę.

Biorąc powyższe pod uwagę, powództwo jako zasadne podlegało uwzględnieniu o czym orzeczono w punkcie I wyroku.

Z uwagi na podstawę prawną orzeczenia eksmisji, zachowanie pozwanego wobec powódki i ich czwórki wspólnych małoletnich dzieci, Sąd na podstawie art.14. 5 ustawy w/w ustalił, że pozwanemu nie przysługuje prawo do lokalu socjalnego (orzeczenie w punkcie II wyroku).