Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

Powódka (...) Spółka Akcyjna w W. w pozwie wniesionym przeciwko Elektrociepłowni (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w R. domagała się zasadzenia od pozwanej kwoty 564.225,60 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 1 sierpnia 2013 r. Nadto żądała zasądzenia na jej rzecz od pozwanej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, iż w dniu 14 lipca 2011 r. strony zawarły umowę nr (...), zgodnie z którą powódka zobowiązała się do wykonania remontu turbiny. Na skutek awarii turbiny, po wykonanym jej remoncie, w trakcie jej uruchamiania, strony ustaliły, że koszty usunięcia awarii poniesie pozwana. Powódka wykonała remont i prace naprawcze. Turbina pracuje bezawaryjnie i osiąga wysokie parametry.

W związku z powyższym powódka wystawiła na rzecz pozwanej faktury VAT o nr (...). Pomimo wezwania do zapłaty, pozwana nie uregulowała należności.

Na należność dochodzoną pozwem składają się kwoty:

a)  147.600 zł stanowiąca 6 ratę wynagrodzenia za wykonany remont turbiny,

b)  147.600 zł stanowiąca 7 ratę wynagrodzenia za wykonany remont turbiny,

c)  134.512,80 zł stanowiąca 8 ratę wynagrodzenia za usunięcie awarii oraz cenę elementów koniecznych do jej usunięcia,

d)  134.512,80 zł stanowiąca 9 ratę wynagrodzenia za usunięcie awarii oraz cenę elementów koniecznych do jej usunięcia.

W dniu 14 maja 2014 r. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 564.225,60 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 1 sierpnia 2013 r. Nadto zasądził na rzecz powódki koszty postępowania, w tym koszty zastępstwa procesowego.

Od powyższego nakazu zapłaty pozwana złożyła sprzeciw, wnosząc o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. Wskazała, że remont turbiny nie został zakończony, o czym świadczy podpisanie protokołu przez osoby nieuprawnione oraz nie wykonanie 72 godzinnego rozruchu próbnego. Zarzuciła, że przyczyną awarii turbiny, w trakcie jej uruchamiania, były wadliwe materiały wykorzystane do jej remontu, jakość prac remontowych oraz pozostawiona w turbozespole szmata. Zarzuciła, że część robót powódka zleciła osobie trzeciej, bez zgody i wiedzy pozwanej. Podniosła, że w § 12 umowy powódka zobowiązała się do usunięcia wad robót oraz wad materiałów ujawnionych w okresie gwarancji bez prawa do odrębnego wynagrodzenia. Pozwana wskazała, że nie kwestionuje jakości wykonanej przez powódkę naprawy turbiny. Zgłosiła zarzut potrącenia przysługującej jej wierzytelności tytułem kary umownej, naliczonej na podstawie § 13 ustęp 1 umowy

W dalszych piśmie procesowym powódka podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Sąd ustalił, co następuje:

Powódka złożyła pozwanej ofertę na wykonanie remontu turbiny typu (...) W ofercie został wskazany zakres prac, z podaniem jakich prac powódka nie wykona, termin ich realizacji, wysokość wynagrodzenia oraz okres gwarancji na wykonane prace mechaniczne (dowód: oferta z 14 czerwca 2011 r. – k. 41-42).

W dniu 8 lipca 2011 r. strony ustaliły, że powódka wykona remont turbiny za wynagrodzeniem w wysokości 857.000 zł netto + VAT, które będzie płatne w siedmiu ratach i którego wysokość nie obejmuje wykonania 2 otworów z króćcami w górnym korpusie (dowód: notatka – k. 40).

W dniu 14 lipca 2011 r. strony zawarły umowę nr (...), na mocy której pozwana zlecił powódce wykonanie remontu turbiny(...) M., zgodnie z zakresem robót określonym w załączniku nr 1 do umowy. Remont miał być przeprowadzony od listopada 2011 r. do marca 2012 r. Termin zakończenia robót strony ustaliły na 31 marca 2012 r. Powódka oświadczyła, że nie będzie podzlecać całości lub części remontu bez wiedzy i zgody pozwanej. Strony ustaliły wynagrodzenie w kwocie 857.000 zł netto + 23% VAT tj. 1.054.110 zł, które miało zostać uregulowane po zrealizowaniu remontu w terminie 30 dni od daty wystawienia faktury VAT. Harmonogramy płatności zostały wskazane w załączniku nr 2 do umowy. Wysokość wynagrodzenia mogła ulec zmianie jedynie w pisemnym aneksie. Pozwana zobowiązała się do podpisania protokołów odbioru oraz protokołu zdawczo-odbiorczego, a także do przystąpienia do odbioru kolejnych etapów robót w terminie 5 dni od pisemnego zgłoszenia przez powódkę. Strony ustaliły, że odbiór nastąpi w formie protokołu zdawczo-odbiorczego, którego podpisanie będzie stanowiło podstawę do wystawienia faktury VAT. W terminie 3 dni od zgłoszenia przez powódkę gotowości do odbioru pozwana dokona odbioru i podpisze protokół albo odmówi podpisania protokołu odbioru i zgłosi pisemne zastrzeżenia. W § 13 umowy strony ustaliły kary umowne za niedotrzymanie terminu wykonania remontu w wysokości 0,5% wynagrodzenia umownego za dany zakres prac, za każdy dzień zwłoki, nie wyższe niż 10% wynagrodzenia netto. Strony wskazały osoby odpowiedzialne za realizację umowy (§ 15). Jako przedstawiciele pozwanej w zakresie spraw technicznych zostali wskazani J. C. i J. K. (1). Ustaliły, że wszystkie zmiany umowy wymagają formy pisemnej. W załączniku nr 2 do umowy strony wskazały terminy wykonania poszczególnych zakresów robót oraz wysokości i terminy płatności należnego powódce wynagrodzenia. Wynagrodzenia miało być zapłacone w siedmiu ratach (dowód: umowa nr (...) wraz z załącznikami – k. 31-39).

Powódka remont turbiny wykonywała w okresie od 7 listopada 2011 r. do 12 maja 2012 r. Powódka sporządziła protokoły kontroli pomiarów luzów na uszczelnieniach dławicy wlotowej oraz na tłoku odciążającym. Wyniku były zgodne z wymaganiami. W protokole z 12 maja 2012 r. stwierdzono zakończenie remontu turbiny (...) zgodnie z umową oraz przekazano turbozespół do uruchomienia i przeprowadzenia 72 godzinnego rozruchu próbnego. Za pozwaną protokół podpisali Kierownik Oddziału E. J. M. i (...) oraz J. K. (1). Powódka sporządziła protokół odbioru robót wykonanych na podstawie umowy nr (...) w okresie od 1 kwietnia 2012 r. do 12 maja 2012 r. Protokół nie został podpisany przez pozwaną. 12 maja 2012 r. powódka wystawiła pozwanej fakturę VAT na kwotę 295.200 zł stanowiącą 6 i 7 ratę, zgodnie z załącznikiem do umowy nr (...) (dowód: dziennik prac – k. 43-67, protokoły – k. 68-70, protokół - k. 71, 72, faktura VAT – k.73).

Elementy niezbędne do remontu turbiny dostarczyła pozwana. Część tych elementów znajdowała się w magazynach pozwanej, pozostała część elementów, tj. łopatki na część wysokoprężną turbiny, została zlecona do wykonania firmie zewnętrznej PPUH (...). W okresie od 23 stycznia 2012 r. do 2 marca 2012 r. powódce zostały przekazane elementy do remontu turbiny, które na zlecenie pozwanej wykonywała PPUH (...) w E.. Spośród elementów wymienionych w dowodach WZ przekładki i wkładki wchodziły w skład turbiny, zamki i drut tłumiący były konieczne do połączenia łopatek, a bandaże niezbędne do wykonania prac związanych z wirnikiem turbiny. Elementy te były konieczne do wykonania łopatkowania wirnika (zamki i drut tłumiący), wykonania prac montażowych (bandaże) oraz do łopatkowania korpusu. Łopatkowanie wirnika i korpusu można było wykonywać równolegle. Przed zakończeniem łopatkowania wirnika i korpusu nie można było rozpocząć wykonania prac montażowych. Pozwana zakończyła dostarczać powódce elementy do łopatkowania korpusu dla wirnika 2 marca 2012 r., a dla korpusu 11 kwietnia 2012 r. Pozwana nie przekazała w terminie powódce turbiny do wykonania jej remontu oraz sprawnej suwnicy do remontu turbiny. Suwnica była potrzebna do zdemontowania korpusu turbiny tj. na początku prac. Opóźnienie wyniosło tydzień. W trakcie remontu powódka wykonywała poprawki łopatek (dowód: dowody WZ – k. 133-140, pisma – k. 141-142, 143, 144-145, zeznania prezesa zarządu pozwanej T. H. złożone na rozprawie w dniu 19 listopada 2014 r. czas nagrania 00:54:45-01:53:54, zeznania świadka P. S. złożone na rozprawie w dniu 22 września czas nagrania 01:03:53-01:43:07).

Część prac związanych z remontem powódka zleciła do wykonania R. K.. Był on synem J. K. (1), który pełnił nadzór techniczny ze strony pozwanej podczas remontu turbiny. Kontrolował czy remont jest wykonywany zgodnie z dokumentacją techniczną turbiny, J. K. (1) wiedział, że część prac wykonuje firma jego syna, sam tę firmę polecił. Pozwana miała świadomość, że część prac przy remoncie wykonuje podwykonawca powódki. J. K. (1) informował prezesa zarządu pozwanej M. H., że firma (...) będzie podwykonawcą powódki przy remoncie turbiny. Prezes zarządu pozwanej wyraził zgodę na podwykonawcę. R. K. wykonywał poprawki na przekładkach łopatek oraz poprawki łopatek (dowód: zeznania świadka A. (...) złożone na rozprawie w dniu 22 września czas nagrania 01:43:08-02:29:58, zeznania świadka J. K. (1) złożone na rozprawie w dniu 22 września czas nagrania 02:31:08-03:02:38, zeznania świadka G. T. złożone na rozprawie w dniu 22 września czas nagrania 03:05:54-03:47:57, zeznania świadka R. K. złożone na rozprawie w dniu 19 listopada 2014 r. czas nagrania 00:02:07-00:16:19).

2 maja 2012 r. przeprowadzono kontrolę pomiarów luzów na uszczelnieniach dławicy wylotowej turbiny (...) (dowód: protokoły – k. 290-294).

12 maja 2012 r. powódka zakończyła remont turbiny. Remont został wykonany z opóźnieniem z uwagi na opóźnienia pozwanej w dostawie łopatek. Terminy ich dostawy wynikały z terminów realizacji poszczególnych etapów prac remontowych. Ostatnia dostawa łopatek miała miejsce w marcu 2012 r. Łopatki nie odpowiadały wymaganiom wymiarowym, były regenerowane. Oprócz łopatek do wykonania remontu potrzebne były także inne elementy, do których dostarczenia była zobowiązana pozwana. Bez tych elementów nie można było wykonać remontu turbiny zeznania świadka P. S. złożone na rozprawie w dniu 22 września czas nagrania 01:03:53-01:43:07, zeznania świadka A. (...) złożone na rozprawie w dniu 22 września czas nagrania 01:43:08-02:29:58).

Przystosowanie łopatek opóźniło prace o około 2 do 3 tygodni (dowód: zeznania świadka J. K. (1) złożone na rozprawie w dniu 22 września czas nagrania 02:31:08-03:02:38).

Podczas rozruchu została uszkodzona dławica środkowa turbiny. Nie była ona objęta zakresem remontu wykonywanego przez powódkę. Pozwana wykonywała rozruch bez aparatury pomiarowej (dowód: zeznania świadka G. T. złożone na rozprawie w dniu 22 września czas nagrania 03:05:54-03:47:57, zeznania świadka J. K. (1) złożone na rozprawie w dniu 22 września czas nagrania 02:31:08-03:02:38).

Na spotkaniu w dniu 17 maja 2012 r. strony ustaliły zakres prac związanych z usunięciem awarii turbiny oraz ustaliły, że powódka przedłoży ich wycenę, w celu zawarcia aneksu do umowy na remont turbiny (dowód: notatka – k.74-75).

W notatce z 21 maja 2012 r., podpisanej przez inspektora ds. jakości, wskazano, że przypuszczalną przyczyny zatarcia uszczelnień parowych mogło być doprowadzenie do dławicy świeżej pary zaporowej o temperaturze ponad 400 stopni. Przyczyny awarii stwierdzono również w notatce z 24 maja 2012 r., w sporządzeniu której nie brała udziału pozwana (dowód: sprawozdanie – k.76, notatka – k. 77-79).

Na spotkaniu w dniu 11 czerwca 2012 r. strony ustaliły, że powódka dokona zakupu materiałów i remontu turbiny do 31 lipca 2012 r. Ustaliły wysokość kosztów robocizny na kwotę 207.920 zł netto. Pozwana zobowiązała się do zapłaty tej kwoty oraz do pokrycia kosztów materiałów po pozytywnym rozruchu próbnym turbiny (faktura VIII i IX). Strony również ustaliły, że sporządzą protokół zdawczo-odbiorczy stanowiący kontynuację protokołu z 12 maja 2012 r., zawierający opis zdarzeń po 12 maja 2012 r. Strony także ustaliły płatności należności z faktur:

a)  VI – po podpisaniu protokołu zdawczo-odbiorczego remontu,

b)  VII – po wykonaniu prac naprawczych stwierdzonych protokołem zdawczo-odbiorczym,

c)  VIII w kwocie 120.000 zł – po pozytywnym 72 godzinnym próbnym rozruchu,

d)  IX – po 30 dniowym ruchu próbnym.

Strony ustaliły, że projekt aneksu do umowy, uwzględniający poczynione ustalenia, prześlą w terminie do 22 czerwca 2012 r. (dowód: protokół ustaleń - k.80, 94).

Powódka przesłała pozwanej harmonogram prac usuwania awarii oraz ceny materiałów. Wskazała, że koszty usunięcia awarii wynoszą 218.720 zł (tj. 207.920 zł netto + 23% VAT). Powódka podała pozwanej termin rozpoczęcia prac związanych z usuwaniem awarii oraz skierowała do pozwanej pytania dotyczące nadesłanych dokumentów oraz wskazania osoby, która będzie reprezentować pozwaną (dowód: pismo – k. 82, 85, harmonogram – k. 83, kosztorys prac – k. 81).

W piśmie z 22 czerwca 2012 r. pozwana potwierdziła otrzymanie protokołu zdawczo-odbiorczego oraz wskazała osobę, która będzie ją reprezentować – J. C. (dowód: pisma - k.87, 88,93,96).

Pozwana w piśmie z 27 czerwca 2012 r. zawarła swoje uwagi odnoszące się do protokołu zdawczo-odbiorczego oraz notatki ze spotkania z 11 czerwca 2012 r. Wskazała przyczyny awarii oraz elementy, które w jej wyniku uległy uszkodzeniu tj. dławicę tylną i tuleję dławicową, która nie była objęta zakresem remontu (dowód: pismo - k.89-91).

27 lipca 2012 r. strony zawarły aneks nr (...) do umowy z 14 lipca 2011 r. nr (...). Strony ustaliły, że powódka usunie skutki awarii do 31 lipca 2012 r. Wskazały, że protokoły z 12 maja 2012 r. i 11 czerwca 2012 r. stanowią integralną część aneksu. Ustaliły uzupełnienie załącznika nr 2 do umowy o kwoty: 10.800 zł netto stanowiącą koszt zakupu i montażu odkuwki tulei wału turbiny oraz 207.920 zł netto stanowiącą koszt usunięcia awarii turbiny. Wskazały, że płatność powyższych kwot zostanie rozłożona na dwie równe raty (8 i 9), po 109.360 zł netto każda, których zapłata nastąpi w terminie wskazanym w § 6 ustęp 3 umowy. Ustaliły, że powódka wystawi fakturę VIII po pozytywnym 72 godzinnym próbnym rozruchu i fakturę IX po 30 dniowym ruchu próbnym. Wartość wykonanych przez powódkę prac związanych z remontem turbiny oraz remontem dodatkowym strony ustaliły na 1.323.135,60 zł brutto. Wskazały, że pozostałe warunki umowy pozostają bez zmian (dowód: aneks nr (...) - k.92).

Aneks nr (...) stanowi rozszerzenie umowy z 14 lipca 2011 r. Przedłużył termin wykonania tej umowy, podwyższał wysokość wynagrodzenia powódki o koszty usunięcia skutków awarii turbiny zeznania świadka A. O. złożone na rozprawie w dniu 22 września 2014 r. czas nagrania 00:26:41-00:47:45, zeznania świadka P. S. złożone na rozprawie w dniu 22 września czas nagrania 01:03:53-01:43:07).

31 lipca 2012 r. przed rozpoczęciem rozruchu turbiny stwierdzono niesprawność jej układu regulacyjnego. Przyczyną była szmata w komorze suwaka regulatora obrotów (dowód: pismo – k. 262).

Wraz z pismem z 19 września 2012 r. pozwana przesłała powódce podpisany przez nią aneks nr (...) do umowy, równocześnie w piśmie pozwana poinformowała powódkę o obciążeniu jej karami umownymi, zgodnie z § 13 umowy, w kwocie 107.572 zł (tj. 10% kwoty 1.075.720 zł) za niedotrzymanie terminu wykonania prac. Pismo podpisał członek zarządu pozwanej G. T. oraz prezes zarządu pozwanej M. H. (dowód: pismo – k.95, zeznania świadka G. T. złożone na rozprawie w dniu 22 września czas nagrania 03:05:54-03:47:57).

Protokołem z 30 lipca 2012 r. powódka przekazał pozwanej turbinę (...)po remoncie wraz z dokumentacją jakościową do 72 godzinnego próbnego rozruchu. W protokole wskazano, że powódka wykonała wszystkie prace w zakresie przedmiotu umowy z 14 lipca 2011 r. nr (...) oraz protokołu ustaleń z 11 czerwca 2012 r. Protokół za pozwaną podpisali J. C. i T. H. (dowód: protokół – k. 97).

14 września 2012 r. sporządzono protokół zdawczo-odbiorczy wykonania remontu i prac naprawczych. Wskazano w nim, że powódka zakończyła wszystkie prace w zakresie przedmiotu umowy z 14 lipca 2011 r. nr (...) oraz protokołu ustaleń z 11 czerwca 2012 r. z dniem 30 lipca 2012 r., przekazała turbozespół po remoncie wraz z dokumentacją jakościową do 72 godzinnego próbnego rozruchu oraz ustalono termin rozpoczęcia 72 godzinnego próbnego rozruchu na 17 września 2012 r. W imieniu pozwanej protokół podpisali prezes zarządu M. H. oraz członek zarządu G. T. (dowód: protokół – k. 98).

Powódka remont turbozespołu wykonała poprawnie. Po usunięciu awarii przekazała turbinę do rozruchu próbnego, który został wykonany. Celem rozruchu próbnego była ocena czy remont turbiny był wykonany prawidłowo. Rozruch próbny po usunięciu awarii (wykonaniu prac naprawczych) został zakończony wynikiem pozytywnym. Turbozespół pracuje u pozwanej do chwili obecnej zeznania prezesa zarządu pozwanej T. H. złożone na rozprawie w dniu 19 listopada 2014 r. czas nagrania 00:54:45-01:53:54).

Turbina pracuje prawidłowo. Remont został wykonany prawidłowo (dowód: zeznania świadka S. B. złożone na rozprawie w dniu 22 września 2014 r. czas nagrania 00:11:38-00:26:40, zeznania świadka A. P. złożone na rozprawie w dniu 22 września czas nagrania 00:47:46-01:03:52, zeznania świadka A. M. złożone na rozprawie w dniu 22 września czas nagrania 01:03:53-01:12:42, zeznania świadka P. S. złożone na rozprawie w dniu 22 września czas nagrania 01:03:53-01:43:07, zeznania świadka A. (...) złożone na rozprawie w dniu 22 września czas nagrania 01:43:08-02:29:58, zeznania świadka J. K. (1) złożone na rozprawie w dniu 22 września czas nagrania 02:31:08-03:02:38, zeznania świadka J. C. złożone na rozprawie w dniu 19 listopada 2014 r. czas nagrania 00:16:20-00:54:44).

W piśmie z 24 września 2012 r. pozwana wskazała, że powódka wykonała umowę z 14 lipca 2011 r. nr (...) z opóźnieniem w ilości 174 dni. Przyczyną opóźnienia było usuwanie skutków awarii. Zażądała przeniesienia kwoty 218.720 zł, stanowiącej koszty usuwania awarii, na powódkę (dowód: pismo – k. 99-100).

Pozwana przesłała do powódki projekt aneksu nr (...) do umowy z 14 lipca 2011 r. nr (...). Aneks nie został podpisany przez powódkę (dowód: projekt aneksu – k. 101-102).

Powódka wraz z pismem z 17 czerwca 2013 r. przesłała pozwanej protokoły z zakończenia 72 godzinnego próbnego rozruchu oraz z zakończenia 30 dniowej eksploatacji turbiny. Pozwana nie podpisała tych protokołów (dowód: pismo – k. 103, protokoły – k. 105, 106).

17 czerwca 2013 r. powódka wystawiła pozwanej faktury VAT:

a)  nr (...) na kwotę 147.600 zł z terminem zapłaty do 31 lipca 2013 r. za remont turbiny (6 rata płatności),

b)  nr (...) na kwotę 147.600 zł z terminem zapłaty do 31 lipca 2013 r. za remont turbiny (7 rata płatności),

c)  nr (...) na kwotę 134.512,80 zł z terminem zapłaty do 31 lipca 2013 r. za remont turbiny (8 rata płatności – pozytywne zakończenie 72 godzinnego próbnego rozruchu),

d)  nr (...) na kwotę 134.512,80 zł z terminem zapłaty do 31 lipca 2013 r. za remont turbiny (9 rata płatności – pozytywne zakończenie 30 dniowego ruchu próbnego).

Pozwana odebrała protokoły z zakończenia 72 godzinnego próbnego rozruchu oraz z zakończenia 30 dniowej eksploatacji turbiny faktury VAT 19 czerwca 2013 r. Pozwana odesłała powódce faktury VAT. Pozwana wskazała, że raty 6 i 7 ureguluje po ponownym przesłaniu przez powódkę faktur VAT (dowód: potwierdzenie odbioru – k. 104, faktury – k. 107-110, pismo – k. 119-128).

Powódka wraz z pismem z 28 czerwca 2013 r. przesłała pozwanej protokół odbioru technicznego turbiny. Pozwana nie podpisała tego protokołu (dowód: pismo – k. 113, protokół – k. 115).

Powódka wskazała, że wszystkie prace związane z remontem turbiny oraz pracami naprawczymi zostały zakończone. Podała, że pozwana nie zgłosiła pisemnych zastrzeżeń do protokołów z 17 czerwca 2013 r., które potwierdzały realizację kolejnych etapów robót. Protokoły te uprawniały powódkę do wystawienia faktur VAT (dowód: potwierdzenie odbioru – k. 131, pismo – k. 130).

Pozwana ponownie odesłała powódce faktury VAT (dowód: pismo – k. 132).

Pozwana nie zapłaciła powódce należności z faktur VAT obejmujących 6 i 7 ratę z uwagi na brak podpisanego protokołu odbioru. Gdyby protokół został podpisany to raty zostałyby zapłacone (dowód: zeznania świadka G. T. złożone na rozprawie w dniu 22 września czas nagrania 03:05:54-03:47:57)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonych dokumentów oraz zeznań słuchanych osób.

Sąd dał wiarę treści zgromadzonych dokumentów. Sąd dał wiarę zeznaniom słuchanych osób.

Sąd ograniczył dowód z przesłuchania stron jedynie do przesłuchania prezesa zarządu pozwanej spółki wobec zrzeczenia się dowodu z przesłuchania zarządu powódki przez jej pełnomocnika.

Sąd oddalił wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność ustalenia jakości prac powódki, tego czy podzlecała ich wykonanie innym podmiotom, przyczyn awarii i jej zakresu oraz tego czy prace naprawcze wykonane przez powódkę były adekwatne do uszkodzenia turbozespołu.

Sąd zważył bowiem, iż dopuszczenie powyższego dowodu było bezprzedmiotowe w świetle treści zeznań świadków oraz prezesa zarządu pozwanej, z których wynika, że powódka wykonała remont oraz prace naprawcze turbiny, która nieprzerwanie pracuje od tego czasu i osiąga wymagane parametry, co zresztą potwierdził prezes zarządu pozwanej w złożonym zeznaniu. Pozwana nie kwestionowała jakości wykonanych prac. Natomiast ustalenie czy powódka zlecała część prac objętych zakresem umowy pomiędzy stronami innym podmiotom nie wymagało wiadomości specjalnych. Pozwana, o czym świadczy treść aneksu nr (...) do umowy z 14 lipca 2011 r. nr (...), znała zakres czynności, która powódka podjęła się wykonać tytułem prac naprawczych turbozespołu po jego awarii, pozwana znała także wysokość należnego wynagrodzenia powódki za ich wykonanie oraz cenę materiałów niezbędnych do usunięcia skutków awarii. Pozwana nie kwestionowała harmonogramu prac usuwania awarii oraz ceny materiałów przedstawionych jej przez powódkę , co więcej w piśmie z 22 czerwca 2012 r. (k. 87) pozwana wprost wskazała, że nie wnosi zastrzeżeń do przedstawionego jej harmonogramu prac. Pozwana w toku procesu nie wskazywała, że prace naprawcze związane z usunięciem skutków awarii nie pokrywały się ze wskazanymi w harmonogramie. Dodatkowo należy wskazać, że pośrednio z treści pisma pozwanej (k. 87) wynika, że to powódka prowadzi proces naprawczy, a zatem do jej decyzji należy jakie prace naprawcze należy wykonać (punkt ad.2. pisma)

Sąd miał przy tym na uwadze, iż powódka zgłosiła zastrzeżenie do protokołu w trybie art. 162 k.p.c. wobec oddalenia powyższego wniosku dowodowego, jednakże zastrzeżenia tego w żaden sposób nie uzasadniła.

Podkreślenia wymaga zaś, że zachowanie uprawnienia do powoływania się na uchybienia przepisom postępowania, z wyjątkiem przewidzianym w art. 162 zd. 2 k.p.c., wymaga - poza dochowaniem terminu zgłoszenia zastrzeżenia - wskazania spostrzeżonego przez stronę uchybienia z wyczerpującym przytoczeniem naruszonych przepisów postępowania wraz z wnioskiem o wpisanie tak sformułowanego zastrzeżenia do protokołu (tak też Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 10 sierpnia 2006 r., sygn. akt V CSK 237/06, opubl. LEX nr 201179).

Sąd nie dał wiary zeznaniom prezesa zarządu pozwanej T. H. w części, w której zeznał, że łopatki zlecone do wykonania PPUH (...) zostały dostarczone w drugiej połowie grudnia 2012 r. Z treści dokumentów – dowodów WZ wynika, że PPUH (...) dostarczyła elementy do wykonania remontu turbiny w okresie od 23 stycznia 2012 r. do 2 marca 2012 r. Przy czym nie miało znaczenia czy w podanym okresie dostarczone zostały elementy nowe czy też elementy po wykonaniu ich poprawek. Bez względu na powyższe, wobec braku elementów, powódka nie była w stanie wykonać pełnego zakresu remontu.

Sąd nie dał również wiary zeznaniom prezesa zarządu pozwanej T. H. oraz zeznaniom świadka G. T. w części, w której zeznali, że aneks nr (...) do umowy z 14 lipca 2011 r. nr (...) został podpisany przez pozwaną dlatego, aby powódka podjęła się prac naprawczych turbiny po jej awarii. Treść złożonych dokumentów przeczy tym zeznaniom. Aneks nr (...) do umowy z 14 lipca 2011 r. nr (...) strony zawarły 27 lipca 2012 r., a zatem na trzy dni przed zakończeniem przez powódkę wykonywania prac naprawczych turbiny. Ponadto z treści pisma pozwanej z 19 września 2012 r. wynika, że pozwana wraz z tym pismem przesłała powódce podpisany przez nią aneks nr (...) do umowy. Prezes zarządu pozwanej słuchany na rozprawie nie potrafił odnieść się do tych okoliczności.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka G. T. w części, w której zeznał, że pozwana po powzięciu wiadomości o wykonywaniu część prac remontowych przez podwykonawcę powódki zgłaszała pisemne zastrzeżenia odnoszące się do podzlecenia prac. Pozwana, mimo że zarzucała powódce wykonywanie część prac przy udziale podwykonawcy, nie powołała żadnego dowodu z dokumentu na okoliczność braku jej zgody na podwykonawcę.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka J. C. w części, w której zeznał, że suwnica została naprawiona w ciągu jednego dnia. Powyższe zeznania były sprzeczne z treścią zeznań prezesa zarządu pozwanej oraz treścią pisma powódki, w którym wskazywała na przyczyny opóźnienia w zakończeniu remontu turbiny. Zarówno z zeznań prezesa zarządu pozwanej oraz pisma powódki wynikało, że brak sprawnej suwnicy opóźnił przystąpienie do remontu co najmniej o 5 dni. Powyższe potwierdza również dziennik prac, z treści którego wynika, że powódka rozpoczęła prace w dniu 7 listopada 2011 r. (k. 43).

Ponadto Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka J. C. w części, w której zeznał, że powódce wydawano łopatki, gdy były jej potrzebne. Zeznania w tej części są sprzeczne z treścią dowodów WZ, z który wynikają daty wydania powódce łopatek. Również zeznania świadka J. C., że łopatki były „zdeponowane” nie korespondują z pozostałym materiałem dowodowym, a w szczególności z zeznaniami świadków i prezesa zarządu pozwanej, z których wynika, że część łopatek została zlecona przez pozwaną do wykonania firmie zewnętrznej.

Bez znaczenia dla rozpoznania sprawy, wobec treści aneksu nr (...), była przyczyna awarii turbozespołu podczas jego próbnego rozruchu. Pozwana, znając stanowisko powódki co do przyczyn awarii (notatka z 24 maja 2012 r.) zawarła z powódką aneks nr (...), na podstawie którego zobowiązała się do poniesienia kosztów usunięcia awarii. Pozwana nie wskazywała, że złożyła oświadczenie o uchyleniu się od skutków prawnych aneksu nr (...). Co więcej zarówno prezes zarządu pozwanej oraz świadkowie J. C. i G. T. - pracownicy pozwanej nie kwestionowali ustaleń stron zawartych w aneksie nr (...).

Sąd zważył:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Strony łączyła umowa, której przedmiotem było wykonanie przez powódkę za wynagrodzeniem remontu turbiny oraz prac naprawczych turbiny po jej awarii. Umowę tę należało ocenić jako umowę o dzieło w rozumieniu art. 627 k.c. w myśl którego przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.

W świetle zebranego materiału dowodowego nie ulegało wątpliwości, iż powódka wykonała przedmiot umowy.

Należność dochodzona pozwem stanowiła 6 i 7 ratę wynagrodzenia za wykonanie remontu oraz wynagrodzenie za wykonanie prac naprawczych po wystąpieniu awarii turbiny.

Wynagrodzenie, którego domagała się powódka, zostało ustalone w umowie łączącej strony z 14 lipca 2011 r. nr (...). W załączniku nr 2 do tej umowy strony ustaliły, że wynagrodzenie powódki w wysokości wskazanej w § 5 punkt 1 umowy będzie płatne w siedmiu miesięcznych ratach. Raty wynagrodzenia (6 i 7), których domagała się powódka zostały wskazane w załączniku nr 2 do umowy. Wysokość żądanych kwot tytułem 6 i 7 raty odpowiada wysokości rat podanych w załączniku do umowy.

Kwoty te stanowiły wynagrodzenie za wykonany przez powódkę remont turbiny.

Pozwana w protokole ustaleń z 11 czerwca 2012 r. potwierdziła zapłatę wynagrodzenia powódki stanowiącego 6 i 7 ratę po podpisaniu protokołu zdawczo-odbiorczego remontu (rata 6), oraz po wykonaniu prac naprawczych stwierdzonych protokołem zdawczo-odbiorczym (rata 7).

Dalej należy wskazać, że protokół zakończenia remontu turbiny i jej przekazania po wykonanym remoncie został w imieniu pozwanej podpisany w dniu 12 maja 2012 r. przez J. M. oraz J. K. (1). Co istotne J. K. (2) w umowie z 14 lipca 2011 r. został wskazany jako przedstawiciel pozwanej do spraw technicznych. Niewątpliwie do kwestii technicznych należy ocena, czy remont turbiny został wykonany zgodnie z umową z 14 lipca 2011 r. Tym bardziej, że J. K. (1), jako przedstawiciel pozwanej, miał obowiązek nadzorowania remontu turbiny oraz sprawdzania czy jest on wykonywany zgodnie z dokumentacją. Podpisanie przez niego protokołu z 12 maja 2012 r. świadczy o tym, że remont został wykonany zgodnie z umową, a zarzut pozwanej, że protokół z 12 maja 2012 r. podpisały w jej imieniu pozwanej osoby nieuprawnione jest nieuzasadniony.

Powódka niezależnie od protokołu zakończenia remontu turbiny i jej przekazania po wykonanym remoncie sporządziła protokół odbioru robót, którego pozwana nie podpisała. Sporządzenie protokołu odbioru robót stanowiło ze strony powódki zgłoszenie wykonanych robót do odbioru. Zgodnie z umową z 14 lipca 2011 r. pozwana była obowiązana do dokonania odbioru robót i podpisania protokołu odbioru bądź do odmowy jego podpisania i zgłoszenia pisemnych zastrzeżeń. Pozwana nie twierdziła, ani nie wykazała, że zgłosiła pisemnie zastrzeżenia co do robót wykonanych przez powódkę w okresie od 1 kwietnia 2012 r. do 12 maja 2012 r., za które powódka domaga się wynagrodzenia. Wobec powyższego należy wskazać, że pozwana nie kwestionowała jakości wykonanego remontu.

Ponadto bezpodstawny jest zarzut pozwanej odnoszący się do niepodpisania protokołu z 12 maja 2012 r., w sytuacji gdy treść tego protokołu strony powołały się w protokole ustaleń ze spotkania z 11 czerwca 2012 r. Pozwana, reprezentowana przez prezesa zarządu i członka zarządu, nie kwestionowała treści protokołu z 12 maja 2012 r. Dodatkowo należy wskazać, że treść protokołu z 12 maja 2012 r. strony uznała za integralną część aneksu nr (...) (k. 92).

Turbina została uruchomiona 14 maja 2012 r. Podczas uruchamiania nastąpiła awaria turbiny. Awarii uległa tuleja, która nie była przedmiotem remontu wykonywanego przez powódkę.

Pozwana zarzuciła, że przyczyną awarii turbozespołu były zaniedbania powódki, polegające, zdaniem pozwanej, na użyciu do przeprowadzenia remontu wadliwych materiałów, jakości prac powódki oraz pozostawieniu przez pracowników powódki w turbozespole szmaty. Powódka wykonała także część prac remontowych korzystając z podwykonawcy, na co zdaniem pozwanej nie miała jej zgody.

Pozwana powołując się na jakość prac powódki, nie wskazała jednoznacznie na złą jakość prac. Do oceny jakości remontu, tego czy jest on wykonywany prawidłowo i zgodnie z dokumentacją turbiny był upoważniony ze strony pozwanej J. C. i J. K. (1). Osoby te nie zgłaszały żadnych zastrzeżeń co do prawidłowości prac powódki w zakresie remontu. J. K. (1) podpisując protokół przekazania turbiny po remoncie, potwierdził prawidłowość jego wykonania. Słuchany w charakterze świadka zeznał: „ Do moich obowiązków należało kontrolowanie czy remont jest wykonywany zgodnie z dokumentacją techniczną czeską. Powódka przestrzegała wszystkich procedur ISO. Każdy element był certyfikowany”. Ponadto materiały do wykonania przez powódkę remontu dostarczała pozwana. Tym samym bezzasadnym jest kwestionowanie ich jakości i wskazywanie że były wadliwe. Tym bardziej, że pozwana na etapie remontu nie kwestionowała wykorzystanych przy jego przeprowadzeniu materiałów. Odnosząc się natomiast do pozostawionej w turbozespole szmaty należy wskazać, że sytuacja ta miała miejsce po przekazaniu pozwanej maszyny po jej naprawieniu po zaistniałej awarii, a nie po wykonanym remoncie. Dlatego okoliczność ta w żaden sposób nie wpływała na prawidłowość wykonanego remontu.

Dalej, odnosząc się do zarzutu pozwanej co do wykonywania przez powódkę części remontu przy pomocy podwykonawcy – R. K., wbrew zapisom umowy, należy wskazać, że zarzut ten jest bezpodstawny. Co prawda w umowie strony wskazały, że powódka nie będzie podzlecać całości lub części przedmiotu umowy bez wiedzy i zgody pozwanej, jednakże strony nie przewidziały w umowie żadnych sankcji za naruszenie tego zapisu. Ponadto pozwana wiedziała, że powódka wykonuje prace przy pomocy podwykonawcy i nie sprzeciwiała się temu. Przedstawicielem pozwanej podczas wykonywanego remontu był J. K. (1), którego syn był podwykonawcą powódki. J. K. (1) polecił powódce firmę syna do wykonania części prac podczas remontu turbiny. Wiedział zatem o tym, że powódka wykonuje remont przy pomocy podwykonawcy i jako przedstawiciel pozwanej to akceptował. J. K. (1) zeznał: „Wszyscy wiedzieli, że roboty wykonują podwykonawcy. Ja zajmowałem się sprawami technicznymi. Polecałem powódce firmę (...) (tj. podwykonawcę). Pozwanej przedstawiłem firmy, które mogą wykonać części do remontu. E. był przy montażu. Informowałem M. H., że E. będzie pracować u powódki jako podwykonawca. Wyraził zgodę na tego podwykonawcę. Powiedział róbcie co chcecie”.

Pozwana wskazała, że remont nie został zakończony oraz że nie został przeprowadzony 72 godzinny rozruch. Wbrew stanowisku pozwanej remont turbiny został zakończony, natomiast w trakcie jej rozruchu doszło do uszkodzenia tulei, która nie była przedmiotem remontu. Strony różniły się co do przyczyn awarii turbiny w trakcie jej próbnego rozruchu. Powódka swoje stanowisko odnoszące się do przyczyn awarii przedstawiła w notatce z 24 maja 2012 r. Wskazała, że przyczyną awarii było zwiększenie wymiarów tulei dławicy wylotowej spowodowanej wzrostem jej temperatury, spowodowane skierowaniem zbyt dużej ilości pary zaporowej o temperaturze 400ºC. Pozwana w piśmie z 27 czerwca 2012 r. przedstawiła swoje stanowisko odnoszące się do przyczyn awarii. Pomimo rozbieżności co do przyczyn awarii strony zawarły aneks nr (...) do umowy z 14 lipca 2011 r., w którym pozwana zobowiązała się do zapłaty powódce wynagrodzenia (6 i 7 raty) za wykonany remont oraz wynagrodzenia za prace naprawcze (usunięcie skutków awarii). Wobec tych ustaleń stron bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy są przyczyny awarii, a na uwzględnienie nie zasługuje zarzut pozwanej, że nie mając wiedzy odnośnie do faktycznych przyczyn awarii podpisała aneks nr (...) oraz że dopiero po jego podpisaniu powzięła wiadomości o przyczynach awarii. Pozwana przy tym nie wskazała i nie powołała żadnych wniosków dowodowych na okoliczność w jakiej dacie i w jakich okolicznościach powzięła wiadomość o przyczynach awarii. W szczególności twierdzeniu temu przeczy treść pisma pozwanej z 27 czerwca 2012 r. (sporządzonego przed datą podpisania aneksu nr (...) do umowy), w którym m.in. jako przyczyny awarii wskazuje wykonanie remontu dławicy przez pracowników obcej firmy, brak badań nieniszczących dławicy, wadliwy jej montaż oraz uszkodzenie innych elementów podczas remontu. Po pierwsze tych przyczyn awarii pozwana w żaden sposób nie wykazała. Po drugie mając na uwadze treść aneksu nr (...) pozwana, niezależnie od faktycznych przyczyn awarii zobowiązała się do zapłaty powódce wynagrodzenia za jej usunięcie. Pozwana nie uchyliła się od skutków oświadczenia woli złożonego w aneksie nr (...), nie powołała się na wady oświadczenia woli.

Dodatkowo należy wskazać, że Sąd uznaje za niewiarygodne przyczyny awarii wskazane w piśmie pozwanej z 27 czerwca 2012 r. Pozwana miała dwóch przedstawicieli, którzy nadzorowali przebieg remontu oraz odpowiadali za sprawy techniczne. Żadna z tych osób nie zgłaszała zastrzeżeń do przebiegu remontu, w szczególności braku badań nieniszczących dławicy, wadliwego jej montaż oraz uszkodzenia innych elementów. Co więcej słuchany w charakterze świadka J. K. (1) zeznał, że remont był wykonany prawidłowo. Tym samym powoływanie się przez pozwaną na jej twierdzenia zawarte w piśmie z 27 czerwca 2012 r., zdaniem Sądu, zmierza jedynie do uniknięcia zapłaty powódce za wykonane prace.

Pozwana, zarówno na mocy umowy z 14 lipca 2011 r. oraz aneksu nr (...) była zobowiązana do zapłaty powódce wynagrodzenia.

Następnie pozwana zarzuciła, że powódka zobowiązała się do usunięcia wad prac i dostarczonych materiałów bez wynagrodzenia. Wobec treści notatki ze spotkania z 11 czerwca 2012 r. oraz aneksu nr (...) do umowy z 14 lipca 2012 r. jest to zarzut bezzasadny. Zarzutu tego pozwana zresztą w żadne sposób nie uzasadniła.

Pozwana, mimo zgłoszenia powyższych zarzutów, nie kwestionowała jakości przeprowadzonej przez powódkę naprawy awaryjnej turbozespołu. Zarzuciła, że do wykonania naprawy powódka była zobowiązana na podstawie udzielonej gwarancji. Zarzut ten był nieuzasadniony. Pozwana w zawartym aneksie nr (...) zobowiązała się do zapłaty powódce wynagrodzenia za wykonanie naprawy elementów turbiny. Ponadto nie zgłosiła powódce wad uzasadniających skorzystanie z gwarancji. W treści umowy (§ 12) strony przewidziały tryb zgłoszenia roszczeń z tytułu gwarancji, którego pozwana nie dochowała. Ponadto ustalenie przez strony wysokości wynagrodzenia należnego powódce za dokonanie naprawy elementów turbiny uszkodzonych w wyniku awarii jednoznacznie świadczy o tym, że pozwana uszkodzeń, które nastąpiły w wyniku awarii nie traktowała jako wad ujawnionych w okresie gwarancji.

Wobec powyższego zasadnie powódka dochodziła należność stanowiącej jej wynagrodzenie za wykonane prace.

Sąd miał przy tym na uwadze, że nie zasługiwał na uwzględnienie podniesiony przez pozwaną zarzut potrącenia należności z tytułu kar umownych naliczonych na podstawie § 13 umowy z 14 lipca 2011 r.

Odnosząc się co do tego zarzutu należy wskazać, że pozwana podnosząc zarzut potrącenia w sprzeciwie od nakazu zapłaty (k. 164) nie podała wysokości wzajemnej wierzytelności, którą przedstawia do potrącenia.

We wcześniejszych pismach (k. 119) pozwana jedynie wskazywała, że ma prawo na podstawie § 13 umowy naliczyć powódce kary umowne oraz (k. 99) informowała powódkę, o możliwości żądania zapłaty kary umownej opisanej w § 13 ust. 1 umowy. Z kolei w piśmie, które wpłynęło do powódki 26 września 2012 r. pozwana obciążyła ją karą umowną za niedotrzymanie terminu wykonania prac, zgodnie z § 13 umowy, w kwocie 107.572 zł (k. 95).

Mając powyższe na uwadze należy zważyć, że pozwana nie podniosła skutecznie zarzutu potrącenia. Do wywołania skutku potrącenia nieodzowne jest skonkretyzowanie istniejącej i wymagalnej wierzytelności wzajemnej potrącającego, a więc m.in. określenie kwoty pieniężnej, w jakiej ta wierzytelność się wyraża (por. wyrok SN z 6 października 2006 r., V CSK 198/06). Warunkiem skuteczności oświadczenia o potrąceniu składanego drugiej stronie, jeśli chodzi o wzajemną wierzytelność potrącającego, jest skonkretyzowanie tej wierzytelności pod względem rodzajowym, terminowym i wartościowym, w tym dokładne określenie kwoty pieniężnej, w jakiej ta wierzytelności się wyraża (por. wyrok SN z 30 maja 1968 r., II PR 202/06, niepubl.). Niewątpliwie powyższych wymogów nie zawiera sprzeciw od nakazu zapłaty złożony przez pełnomocnika pozwanej. W aktach sprawy brak jest również jakiegokolwiek innego oświadczenia o potrąceniu pochodzącego od pozwanej, z którego wynikałoby, iż potrąca ona swoje ściśle skonkretyzowane i wymagalne wierzytelności wobec powódki z wierzytelnościami powódki dochodzonymi w niniejszym postępowaniu.

Zaakcentować przy tym trzeba, iż z art. 499 k.c. wynika, iż potrącenie dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Oświadczenie to ma więc charakter prawnokształtujący, gdyż bez niego - mimo współzaistnienia ustawowych przesłanek potrącenia (art. 498 § 1 k.c.) - nie dojdzie do wzajemnego umorzenia wierzytelności. Nadto oświadczenie to staje się skuteczne dopiero z chwilą, gdy dotarło do wierzyciela wzajemnego w taki sposób, że ten mógł zapoznać się z jego treścią.

W ocenie Sadu brak również podstaw do tego by przyjąć, iż pozwana, przez swego pełnomocnika, w sprzeciwie od nakazu zapłaty, skutecznie podniósł zarzut potrącenia. Wobec istotnych skutków, jakie wywołuje potrącenie, zarzutu powyższego nie wolno bowiem domniemywać.

Dla swej skuteczności winien być on przez stronę w sposób jednoznaczny i wyraźny podniesiony. Zarzut ten wyraźnie wyartykułował pełnomocnik pozwanej w sprzeciwie (nie podając kwoty). Niemniej jednak nie mógł on zostać uwzględniony.

Zważyć bowiem trzeba, że pełnomocnik pozwanej dysponował jedynie pełnomocnictwem procesowym, a zatem nie miał on umocowania do składania jakichkolwiek materialnoprawnych oświadczeń w imieniu pozwanej. Zgłoszenie zaś zarzutu potrącenia stanowi w istocie powołanie się przez stronę w procesie na fakt dokonania potrącenia i wynikające stąd skutki (por. wyrok SN z 23 stycznia 2004 r., III CK 251/02., M.Prawn. 2006/10/540; wyrok SN z 9 października 2003 r., V CK 319/02,). Jak już zaś wyżej wskazywano, pozwana w istocie nie złożyła powódce oświadczenia o potrąceniu spełniającego wymogi art. 499 k.c. w zw. z art. 498 § 1 k.c. Natomiast dla przyjęcia zasadności zarzutu potrącenia i jego skuteczności, niezbędne jest zaistnienie przesłanek materialnoprawnych potrącenia, wskazanych w art. 498 § 1 k.c., które w niniejszej sprawie nie zaistniały.

Abstrahując od powyższego zważyć również należy, iż zarzut powyższy nie mógł odnieść skutku z uwagi na to, iż pozwana w istocie nie dysponowała w stosunku do powódki wymagalną wierzytelnością. Dopuszczalność potrącenia uzależniona jest bowiem od współistnienia ustawowo określonych przesłanek tj. wzajemności wierzytelności, jednorodzajowości świadczeń obu wierzytelności, wymagalności obu wierzytelności, a ściśle biorąc wymagalności wynikających z nich roszczeń; zaskarżalności obu potrącanych wierzytelności.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż pozwanej nie przysługiwała wobec powódki wierzytelność z tytułu kar umownych.

Strony w § 13 umowy z 14 lipca 2011 r. ustaliły, że pozwana jest uprawniona do obciążenia powódki karami umownymi za niedotrzymanie terminu wykonania remontu w wysokości 0,5% wynagrodzenia umownego za dany zakres prac, za każdy dzień zwłoki, nie wyższej niż 10% wynagrodzenia netto.

Co prawda wierzyciel dochodzący roszczenia o karę umowną nie ma obowiązku wykazywania przesłanki winy dłużnika (względnie innych podstaw jego odpowiedzialności), jednakże w razie przeprowadzenia przez dłużnika przeciwdowodu ekskulpującego, obowiązek zapłaty kary umownej odpada. Ponadto funkcja kompensacyjna kar umownych uzasadnia stosowanie w odniesieniu do nich reguł odpowiedzialności odszkodowawczej ex contractu. Wierzyciel, który dochodzi kary umownej, korzysta z domniemania winy wynikającego z normy art. 471 k.c. Na dłużniku spoczywa zatem ciężar przeprowadzenia przeciwdowodu, co do okoliczności, iż niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania umocnionego karą umowną wynikało z okoliczności, za które nie ponosi on odpowiedzialności.

Powódka w niniejszym procesie wykazała, że niewykonanie w terminie remontu wyniknęło z przyczyn, za które nie ponosi ona odpowiedzialności, a które w całości obciążają pozwaną. Powódka miała wykonać remont turbiny do 31 marca 2012 r. Faktycznie został on wykonany do 12 maja 2012 r., czyli po upływie 42 dni od terminu ustalonego w umowie.

Powódka wykazała, czego zresztą pozwana nie kwestionowała, że na przesunięcie terminu wykonania remontu wpłynął brak suwnicy, koniecznej do jego rozpoczęcia (co przedłużyło prace powódki o 5 do 7 dni). Ponadto pozwana, obowiązana do dostarczenia powódce elementów do wykonania remontu (przede wszystkim łopatek) nie zapewniła ich w terminach koniecznych do rozpoczęcia kolejnych etapów robót. Harmonogram robót wynikał z załącznika nr 2 do umowy. Do rozpoczęcia drugiego i trzeciego etapu prac konieczne były materiały, do których dostarczenia była zobowiązana pozwana. Etapy te rozpoczynały się kolejno 16 grudnia 2011 r., i 1 lutego 2012 r. Jak wynika z dowodów WZ pozwana wydała powódce materiały konieczne do wykonania tych etapów w okresie od 23 stycznia 2012 r. do 2 marca 2012 r. Przy czym, co istotne, bez zakończenia tych etapów powódka nie mogła przystąpić do realizacji kolejnego czwartego etapu. Pozwana zatem, nie dostarczając powódce koniecznych elementów do wykonania remontu spowodowała jego przedłużenie. Przy czym opóźnienie pozwanej w dostawie materiałów było dłuższe niż 42 dni – stanowiące opóźnienie w wykonaniu remontu.

Ponadto strony ustaliły w umowie wysokość kar umownych od wynagrodzenia należnego za dany zakres prac, co do którego w wykonaniu powódka pozostawała w zwłoce. Pozwana natomiast nie podała co do jakiego zakresu prac, jej zdaniem powódka była w zwłoce.

Dlatego, z uwagi na brak podania wysokości wierzytelności przedstawionej do potrącenia, brak umocowania pełnomocnika pozwanej do złożenia oświadczenia o potrącenia oraz braku wierzytelności wzajemnej pozwanej i wykazania przez powódkę, że opóźnienie w zakończeniu remontu wyniknęło wyłącznie z przyczyn leżących po stronie pozwanej, zarzut potrącenia nie zasługiwał na uwzględnienie.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 627 k.c. oraz art. 353 ¹ k..c., Sąd uwzględnił powództwo w całości.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 § 1 k.c. w zw. z § 6 punkt 3 umowy nr (...) wskazującym, iż należność przysługująca powódce będzie płatna w terminie 30 dni od daty wystawienia faktury VAT.

Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach postępowania stanowił art. 98 § 1 i 3 k.p.c.

Pozwana, która przegrała proces zobowiązana jest zwrócić powódce poniesione przez nią koszty procesu, na które złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika procesowego powódki będącego adwokatem w wysokości 7.200 zł ustalone zgodnie z treścią § 6 punkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.), opłata sądowa od pozwu w wysokości 28.212 zł oraz opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa w wysokości 17 zł. Łącznie kwota 35.429 zł.

Stosownie do wyniku sporu Sąd nakazał pobrać, na podstawie art. 113 ust. 1 uksc, na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Gliwicach od pozwanej kwotę 1.327,26 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych związanych ze stawiennictwem świadków A. M., S. B., A. P., J. K. (1) i A. (...) na terminie rozprawy w dniu 22 września 2014 r., o czym orzeczono jak w punkcie trzecim wyroku.

/-/ Katarzyna Żymełka