Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 czerwca 2013r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący - Sędzia SO Jolanta Solarz (spr.)

Sędzia SO Lidia Mazurkiewicz Morgut

Sędzia SO Monika Kuźniar

Protokolant: Elżbieta Biała

po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2013r. we Wrocławiu

na rozprawie

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w B.

przeciwko C. Z.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Oleśnicy

z dnia 23 lutego 2012r.

sygn. akt I C 314/08

I.  oddala apelację;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej 600 zł kosztów postępowania apelacyjnego;

III.  nakazuje pozwanemu, aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego we Wrocławiu 991 zł tytułem wydatków na opinię biegłego.

Sygn. akt II Ca 597/12

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 lutego 2013 r. Sąd Rejonowy w Oleśnicy zasądził od pozwanego C. Z. na rzecz strony powodowej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w B. kwotę 6.812,19 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi co do kwot:

- 1.870,56zł od dnia 13.11.2006r. do dnia zapłaty,

- 1.500,79zł od dnia 04.10.2007r.do dnia zapłaty,

- 3.440,84zł od dnia 26.09.2008r.do dnia zapłaty,

W pkt II dalej idące powództwo oddalił, w pkt III wzajemnie zniósł koszty postępowania.

Sąd Rejonowy dokonał następujących istotnych ustaleń faktycznych:

C. Z.jest od 02.09.1994 r. właścicielem lokalu mieszkalnego nr (...)w B. (...), o powierzchni użytkowej 68,5 m ². 8 marca 1999 r. zawarta została pomiędzy Wspólnotą Mieszkaniową w (...), a Spółdzielnią (...)w B.umowa o powierzeniu zarządu nieruchomością wspólną, a uchwałą nr 2/99 Wspólnota Mieszkaniowa postanowiła, że nieruchomość będąca jej własnością ma być podłączona do centralnej kotłowni c.o., a koszty przyłączenia ciepła i zmodernizowania sieci ciepłowniczej mieli pokryć współwłaściciele zgodnie z ustawą z dnia 24.06.1994 r. o własności lokali po przedstawieniu kosztorysu wykonawczego całości przedsięwzięcia.

Na mocy uchwały nr 1/04 podjętej w dniu 22.11.2004 r. na zebraniu Wspólnoty Mieszkaniowej właścicieli lokali nieruchomości położonej w (...)ustalono, iż nadal obowiązuje umowa z dnia 08.03.1999 r., zgodnie z którą zarząd nieruchomością wspólną sprawuje Spółdzielnia Mieszkaniowa (...)w B.. Uchwałą nr (...)Wspólnota Mieszkaniowa nr (...)ponownie powierzyła zarządzanie swoją nieruchomością Spółdzielni Mieszkaniowej (...)w B..

W 2003 r. firma (...) Sp. z o.o.w P.Oddział we W.dokonała montażu zaworów i podzielników ciepła. Pozwany C. Z.jako jedyny członek Wspólnoty Mieszkaniowej nr (...)w B., składającej się z 7 lokali, nie wyraził zgody na montaż podzielników i nie udostępnił w tym celu swojego mieszkania.

Sposób rozliczania kosztów dostawy ciepła do budynków i dokonywania rozliczeń z właścicielami i użytkownikami lokali za centralne ogrzewanie ustalony został w Regulaminie rozliczania kosztów dostawy ciepła do budynków i dokonywania rozliczeń z właścicielami i użytkownikami za centralne ogrzewanie ( dalej: Regulaminu), opracowanym przez stronę powodową i wprowadzonym w dniu 17.12.2003 r., zaakceptowanym też przez firmę (...) Sp.z o.o. w P.. Regulamin ten, zgodnie z dyspozycją art. 45 a ust.10 ustawy z dnia10.04.1997r. Prawa energetycznego wprowadzony został jako wewnętrzny regulamin rozliczania kosztów centralnego ogrzewania.

Koszty dostawy ciepła są rozliczane na poszczególne lokale z podziałem na: koszty stałe - rozliczane proporcjonalnie do powierzchni użytkowej lokali, obejmujące koszty stałe produkcji, koszty ogrzewania pomieszczeń wspólnych i koszty strat instalacji wewnętrznej nieopomiarowanej oraz koszty zmienne centralnego ogrzewania - rozliczane wg wskazań podzielników kosztów ogrzewania (pkt. 1 ust. 2 Regulaminu).

W myśl pkt.1ust.6 Regulaminu lokale nie mające zainstalowanych podzielników kosztów ogrzewania traktowane są jako opomiarowane, a wartość wskazań przyrządów jest szacowana jako maksymalne zużycie z mieszkania z podzielnikami, przypadające na 1m ² powierzchni zwiększone o 20%. Pozwany był rozliczany na jego podstawie. W Regulaminie znajduje się też pkt 2.7 stanowiący, iż w lokalach bez zamontowanych zaworów termostatycznych oraz bez podzielników kosztów ogrzewania, przedpłata (zaliczka na c.o.) równa się kosztom c.o. Ten punkt Regulaminu był stosowany przez stronę powodową w stosunku do mieszkańców lokali Wspólnoty Mieszkaniowej nr (...) w B.,
gdzie nie ma zaworów termostatycznych i podzielników ciepła, a Wspólnota
ta ma własną kotłownię i jest odrębnie rozliczana. Ten punkt Regulaminu
został uchylony na zebraniach poszczególnych Wspólnot Mieszkaniowych, a w wypadku Wspólnoty pozwanego nastąpiło to w marcu 2010 r.

Biegły sądowy z zakresu ciepłownictwa P. M. w opinii z dnia 06.07.2010 r. stwierdził, że pozwany nie posiadając zaworów termostatycznych i podzielników kosztów ogrzewania, powinien być rozliczany zgodnie z pkt.2 ust. 7 Regulaminu rozliczania kosztów dostawy ciepła, czyli do wielkości wnoszonej przez niego zaliczki. Wyjaśnił, że taka interpretacja wewnętrznych przepisów powódki jest efektem błędnego sformułowania Regulaminu, a pozwany nie posiada żadnych zobowiązań wobec strony powodowej i nie jest to sprawiedliwe, ponieważ pozwany nie będąc motywowany do oszczędzania zużywa więcej ciepła na ogrzewanie niż wynika to z ponoszonych przez niego kosztów zaliczkowych. Zgodnie z pkt. 3 ust. 12 R egulaminu, jeżeli w wyniku indywidualnego rozliczenia lokalu, koszty są wyższe niż naliczone zaliczki, niedopłata powinna zostać wpłacona na rachunek spółdzielni w ciągu 14 dni od daty otrzymania rozliczenia. W sezonie grzewczym 2005-2006 pozwany na koszty ogrzewania uiścił zaliczkę w kwocie 3.419,52 zł, a kwota oszacowanego zużycia wyniosła 5.916,25 zł, więc niedopłata wyniosła 2.496,73 zł. W sezonie grzewczym 2006–2007 pozwany uiścił zaliczkę w wysokości 2.886,59zł, a kwota oszacowanego zużycia wyniosła 4.915,49zł,więc niedopłata wyniosła 2.028,90zł. W sezonie grzewczym 2007-2008 pozwany na koszty ogrzewania uiścił zaliczkę w kwocie 2.466,00 zł, a kwota oszacowanego zużycia wyniosła 5.906,84 zł. Niedopłata wyniosła 3.440,00 zł, a w rozliczeniu przygotowanym przez (...) Sp. z o.o. w P. Oddział we W. na wniosek strony powodowej z dnia 31.07.2008r. nie zastosowano już zwyżki 20%.

W sprawie z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w B. przeciwko pozwanemu o zapłatę należności z tytułu kosztów ogrzewania w sezonie grzewczym 2003 – 2004 oraz 2004 – 2005 Sąd Okręgowy we Wrocławiu wyrokiem z dnia 11.06.2008 r. ( sygn. II Ca 358/08) obniżył zasądzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 31.01.2008r należność do kwoty 2.075,35zł, uznając wynikające z Regulaminu podwyższanie przez Spółdzielnię Mieszkaniową (...) opłat o 20% przy lokalach nieopomiarowanych za nieuprawnione.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu wyrokiem z dnia 23.09.2008 r. w sprawie
o sygn. akt IC 293/08 z powództwa T. M., właścicielki jeszcze jednego nieopomiarowanego mieszkania na osiedlu w B.przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...)w B.o ustalenie zgodności z prawem Regulaminu rozliczania kosztów dostawy ciepła do budynków i dokonywania rozliczeń z właścicielami i użytkownikami za centralne ogrzewania, oddalił jej powództwo. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 19.12.2008 r. (sygn. I ACa 1026/08) również oddalił apelację T. M.. Energiacieplna do Wspólnoty Mieszkaniowej nr (...)w B.oraz sąsiednich bloków nadal jest dostarczane przez Spółdzielnię Mieszkaniową (...)w B.z jej kotłowni.

Z dniem 31.12.2010 r. wypowiedziane zostały pozwanemu przez stronę powodową wszystkie media i zarząd. Pozwany założył sobie w mieszkaniu ogrzewanie elektryczne konwektorowe. Pozwany C. Z. nadal zalega z zapłatą.

Sąd Rejonowy przy takich ustaleniach faktycznych doszedł do przekonania, że powództwo zasługuje na uwzględnienie w przeważającej części.

Odnosząc się do podniesionego przez pozwanego zarzutu braku legitymacji czynnej po stronie powodowej, Sąd Rejonowy zauważył, iż poza sporem było, że przyczyną powstania Spółdzielni Mieszkaniowej (...)w B.było przejęcie zarządu nad zasobami mieszkaniowymi po byłym PGR-ze i związaną z nimi infrastrukturą, a Sąd Okręgowy we Wrocławiu w sprawie IICa 385/08 kategorycznie stwierdził, że strona powodowa jako wytwórca i dostawca energii cieplnej do lokali Wspólnoty Mieszkaniowej nr (...)w B., której pozwany jest członkiem, może dochodzić zapłaty za ciepło pobrane przez lokatorów.

Przymiot zarządcy nieruchomości nie stanowiącej jej mienia lub mienia jej członków wynika z treści art. 1 ust. 5 ustawy z dnia 15.12.2000 r . o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.). Jako właściciel kotłowni dostarczającej ciepło, w tym do budynku Wspólnoty Mieszkaniowej nr (...) w B., strona powodowa miała prawo stworzenia opartego na dyspozycji art. 45 a ustawy z dnia 10.04.1997r. Prawo energetyczne Regulaminu rozliczania kosztów dostawy ciepła do budynków i dokonywania rozliczeń z właścicielami i użytkownikami za centralne ogrzewanie, zaś kwestia zgodności z prawem Regulaminu była przedmiotem rozważań Sądu Okręgowego we Wrocławiu w sprawie o sygn. I C 293/08, a potem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu (sygn. I ACa 1026/08).

Prawidłowość stosowania Regulaminu wobec pozwanego była przedmiotem dociekań Sądu Okręgowego we Wrocławiu w związku z apelacją pozwanego w sprawie II Ca 385/08, a otwarta pozostawała kwestia prawidłowości naliczeń opłat w kolejnych sezonach grzewczych objętych żądaniem pozwu.

Pozwany próbował dowieść swoich racji za pomocą opinii biegłego z zakresu ciepłownictwa. Konkluzje opinii biegłego P. M. sprowadziły się do twierdzenia, iż pozwany powinien być rozliczany odmiennie niż wcześniej, bo zgodnie z pkt. 2 ust. 7 Regulaminu, czyli do wielkości wnoszonej przez niego zaliczki, choć według biegłego nie jest to sprawiedliwe.

Sąd Rejonowy uwzględniając wniosek strony powodowej zawarty w jej ostatnim piśmie procesowym, pominął sugestie biegłego P. M. zamieszczone w opinii co do sposobu rozstrzygnięcia kwestii prawnych i opierając się ostatecznie na sposobie rozliczeń stosowanym przez stronę powodową w oparciu o pkt.1 ust. 6 Regulaminu, przy uwzględnieniu stanowiska Sądu Okręgowego we Wrocławiu zawartego w wyroku z dnia 11.06.2008 r. ,dotyczącego nieuprawnionego naliczania 20% dodatku do naliczonych kosztów ogrzewania, Sąd Rejonowy dokonał pewnych modyfikacji wyliczeń strony powodowej uznając, iż skoro 20% dodatek naliczany jest od tzw. kosztów
zmiennych centralnego ogrzewania wskazywanych w pkt. 1 ust. 2 Regulaminu, a nie od zliczonych razem kosztów stałych i zmiennych, przeliczenia wymagały należności za sezon grzewczy 2005-2006 i 2006–2007. W sezonie grzewczym 2007 – 2008 strona powodowa sama wnioskowała do firmy (...) o pominięcie w rozliczeniach w/w 20% dodatku. Z wyliczeń zawartych w piśmie strony powodowej z dnia16.12.2008r., wówczas jeszcze hipotetycznych wynika, iż prawidłowo naliczona niedopłata pozwanego w sezonie grzewczym 2005 – 2006 wyniosła 1.870,56 zł, w sezonie grzewczym 2006 – 2007 wyniosła 1.500,79 zł, a w sezonie grzewczym 2007 – 2008 – 3.440,84 zł.

Uzasadniając rozstrzygnięcie w przedmiocie zasądzenie ustawowych odsetek Sąd Rejonowy wskazał, iż oparte zostało ono na przepisie art. 481 § k.c. Uwzględnione przy tym zostały późniejsze, korzystniejsze dla pozwanego, terminy wymagalności, niżby to wynikało z treści pkt. 3 ust. 12 Regulaminu, a więc nie 14, ale 31-dniowe, licząc od momentu wysłania do pozwanego rozliczenia listem poleconym.

Orzeczenie o kosztach Sąd Rejonowy oparł na treści art. 100 k.p.c. mając na uwadze
fakt, iż określenia należnej sumy nastąpiło według oceny Sądu.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł pozwany zaskarżając go w części tj. w zakresie pkt I i III i zarzucił:

1. obrazę przepisów prawa materialnego mającą wpływ na treść orzeczenia, a to przepisu art.18 ust. 1 i 2a ustawy z dnia 24 czerwca 1994r . o własności lokali , implikującą błąd w ustaleniach faktycznych Sądu przyjętych za podstawę orzeczenia, a to poprzez ustalenie, iż powódka jest zarządcą Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości położonej w B.pod nr (...), w sytuacji, gdy brak jest przewidzianej ww. przepisem uchwały właścicieli zaprotokołowanej przez notariusza o zmianie sposobu zarządu Wspólnotą, a zatem formalnie nadal zarząd sprawują właściciele poszczególnych lokali,

2. obrazę przepisów prawa materialnego mającą wpływ na treść orzeczenia, a to przepisu art.1 ust.5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o spółdzielniach mieszkaniowych , poprzez wywiedzenie, że z przepisu tego wynika przymiot powódki jako zarządcy Wspólnoty Mieszkaniowej, w której zamieszkuje pozwany, w sytuacji gdy brak ważnej uchwały w przedmiocie zmiany sposobu zarządu Wspólnotą,

3. obrazę przepisów prawa materialnego mającą wpływ na treść orzeczenia, a to przepisu art.5 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 Prawo energetyczne , poprzez pominięcie przez Sąd faktu, iż dostarczanie energii może odbywać się, po uprzednim przyłączeniu do sieci, na podstawie umowy sprzedaży i umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji, w sytuacji gdy strony umowy takiej nie zawierały, a nie zawarły jej również powódka z Wspólnota Mieszkaniową, do której należy pozwany,

4. obrazę przepisów prawa materialnego mającą wpływ na treść orzeczenia, a to przepisu art.45a ust.9 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 Prawo energetyczne , poprzez przyjęcie, iż powódka miała prawo wprowadzić wybraną metodę, o której mowa w art.45a ust. 9 ww. ustawy, w formie wewnętrznego regulaminu rozliczeń ciepła przeznaczonego na ogrzewanie tego budynku i przygotowanie ciepłej wody użytkowej dostarczanej centralnie poprzez instalację w budynku, mimo, iż nie jest ani właścicielem, ani formalnie, zarządcą budynku wielolokalowego, w którym mieszka pozwany,

5. obrazę przepisów prawa materialnego mającą wpływ na treść orzeczenia, a to przepisu art.22 ust.2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali , poprzez ustalenie, iż we Wspólnocie Mieszkaniowej pozwanego przyjęto regulamin rozliczeń ciepła, w sytuacji gdy jest to czynność przekraczająca zakres zwykłego zarządu i wymaga uchwały właścicieli, a uchwały takiej brak,

6. błąd w ustaleniach faktycznych Sądu przyjętych za podstawę zaskarżonego orzeczenia i mający wpływ na jego treść, a polegający na ustaleniu, nawet przy przyjęciu wiążącej mocy Regulaminu o którym mowa w pkt 4 zarzutów apelacji, iż pozwany winien być rozliczany na podstawie pkt 1.6, a nie 2.7 ww. Regulaminu,

7. brak istotnego ustalenia Sądu Rejonowego w zakresie stanu faktycznego sprawy, mający wpływ na jej rozstrzygnięcie, a polegający na nieustaleniu, nawet przy nieprawidłowym przyjęciu jako podstawy prawnej rozliczenia ciepła pkt 1.6 ww. Regulaminu, jaka jest podstawa faktyczna tegoż rozliczenia (skąd przyjęto maksymalne zużycie mieszkania z zamontowanymi podzielnikami ciepła),

8. brak istotnego ustalenia Sądu Rejonowego w zakresie stanu faktycznego sprawy, mającego wpływ na jej rozstrzygniecie, a polegający na ustaleniu czy miejsce zainstalowania układu pomiarowo - rozliczeniowego służącego do rozliczeń z powódką za dostarczane ciepło jest wspólne dla dwóch lub więcej budynków wielolokalowych oraz czy właściciele lub zarządcy tych budynków wyposażyli je w układy pomiarowo-rozliczeniowe w celu rozliczania kosztów zakupu ciepła na poszczególne budynki, co ma znaczenie z uwagi na treść przepisu art. 45a ust. 7 ustawy Prawo energetyczne .

Wskazując na powyższe pozwany wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów opinii biegłego i zastępstwa procesowego za obie instancje.

W odpowiedzi na apelację strona powodowa wniosła o jej oddalenie oraz zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Okręgowy ustalił dodatkowo:

Strona powodowa stosowała rozliczanie kosztów c.o. wg § 135 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, zgodnie z którym instalacje grzewcze powinny być zaopatrzone w odpowiednią aparaturę kontrolno-pomiarową. W przypadku braku licznika ciepła w kotłowni ( pkt 3 Rozporządzenia) powinno być urządzenie do pomiaru ilości zużytego paliwa w kotłowni, czyli waga. Wtedy też należy stosować urządzenia umożliwiające indywidualne rozliczenie kosztów c.o. w poszczególnych lokalach mieszkalnych.

W Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w B. ilość zużytego opału wynikała z faktur za dostarczany miał, a bilans otwarcia i zamknięcia w zakresie ilości opału zmagazynowanego na składzie wylicza się z wymnożenia objętości hałdy przez ciężar nasypowy miału. Przy rozliczeniu kosztów c.o. wg ilości zużytego opału oraz podzielników ciepła u indywidualnych odbiorców uzasadnione jest zastosowanie pkt 1.6 Regulaminu, przy czym w przypadku mieszkań położonych niekorzystnie mają zastosowanie współczynniki korekcyjne (...) uwzględniające większe zapotrzebowanie na ciepło.

Mieszkanie pozwanego jest położone niekorzystnie w bryle budynku nr (...) – na parterze – a co za tym idzie przy rozliczaniu z podzielników ciepła miałby zastosowanie współczynnik (...) uwzględniający tę sytuację.

/dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu ciepłownictwa J. P. k. 444-447/

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

W ocenie Sądu Okręgowego w rozpoznawanej sprawie postępowanie dowodowe przeprowadzone zostało w sposób właściwy, zgodny z przepisami kodeksu postępowania cywilnego. Ustalenia faktyczne zostały poczynione przez Sąd I instancji prawidłowo, na podstawie całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego i Sąd Odwoławczy przyjmuje je za własne.

Większość zarzutów apelacji sprowadza się do kwestionowania przymiotu powódki – jako zarządcy Wspólnoty Mieszkaniowej nr (...)w B.i co za tym idzie - uprawnienia powódki do ustalenia metody rozliczania opłat za c.o. w drodze wewnętrznego Regulaminu i konsekwentnie kwestionowania samego Regulaminu jako wiążącej podstawy rozliczeń za dostarczaną powodowi energię cieplną wytwarzaną przez stronę powodową.

Jak już wskazał Sąd Rejonowy, powyższe kwestie zostały już prawomocnie przesądzone w innych procesach toczących się z udziałem Spółdzielni Mieszkaniowej (...)w B.przeciwko pozwanemu. W sprawie II Ca 385/08, na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego w Oleśnicy ( sygn. akt I C 485/06) Sąd Okręgowy stwierdził, iż strona powodowa - Spółdzielnia Mieszkaniowa (...)- jako wytwórca i dostawca energii cieplnej do lokali członków Wspólnoty Mieszkaniowej nr (...), może dochodzić zapłaty za ciepło pobrane przez lokatorów i właśnie w takiej roli powodowa Spółdzielnia wystąpiła przeciwko pozwanemu również i w niniejszej sprawie.

Sąd Odwoławczy w składzie orzekającym w sprawie w pełni podziela powyższe stanowisko Sądu Okręgowego. Pozwany kwestionując skuteczność powierzenia zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej B.przez Wspólnotę Mieszkaniową, której jest członkiem, powinien uczynić to w trybie przepisów ustawy o własności lokali w szczególności art. 25, a nie w ramach niniejszego postępowania, w którym Spółdzielnia domaga się zapłaty od pozwanego za dostarczoną do jego lokalu energię cieplną. Wywody Sądu Okręgowego wrażone w uzasadnieniu wyroku z dnia 20 czerwca 2010 r. w sprawie o sygn. akt II Ca 552/10, na które skarżący powołuje się w apelacji dotyczą innej sytuacji prawnej niż ta, z którą mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie. Jak bowiem wskazano na wstępie, w niniejszej sprawie strona powodowa występuje jako wytwórca i dostawca energii cieplnej do lokali członków Wspólnoty Mieszkaniowej nr (...)i stąd czerpie legitymację czynną, natomiast w sprawie wyżej przywołanej – II Ca 552/10 - Spółdzielnia Mieszkaniowa (...)występowała jako zarządca Wspólnoty Mieszkaniowej nr (...)i w jej imieniu domagała się zapłaty od członków Wspólnoty należności przewidzianych ustawą o własności lokali - opłat eksploatacyjnych, kosztów energii elektrycznej służącej do oświetlania wspólnych części budynku, wpłaty na fundusz remontowy czy ryczałtowo określanych kosztów zużycia zimnej wody i odprowadzania ścieków.

Zatem zarzuty apelacji dotyczące kwestii umocowania Spółdzielni Mieszkaniowej (...)do występowania w roli zarządcy Wspólnoty Mieszkaniowej nr(...)uznać należy za chybione właśnie z przyczyn wyżej wskazanych.

Zważyć przy tym należy, iż Sąd Okręgowy w sprawie II Ca 385/08 skorygował orzeczenie Sądu pierwszej instancji o kwestionowaną przez pozwanego dodatkowo naliczaną wartość zwiększenia o 20% opłat (pkt. 1.6 Regulaminu) jako nieuprawnioną tj. niezgodną z przepisami ustawy z dnia 10.04.1997r prawo energetyczne – art. 45 a. Zgodnie z tym orzeczeniem Sąd Rejonowy w niniejszej sprawie wydał rozstrzygnięcie, nie uwzględniając żądania powódki w zakresie kwoty podwyższonej o 20%.

Odnośnie zaś Regulaminu, wypowiedział się Sąd Okręgowy we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt I C 293/08 z powództwa T. M.przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...)w B.(oraz Sąd Apelacyjny we Wrocławiu I ACa 1026/08 na skutek apelacji powódki), w której kwestionowano Regulamin zasad rozliczania ciepła wprowadzony przez pozwaną. W sprawie tej uznano, iż kwestionowane przez powódkę zapisy Regulaminu nie są sprzeczne z prawem, a tryb ich wprowadzenia w życie był prawidłowy. Spółdzielnia Mieszkaniowa (...)jako właściciel kotłowni dostarczającej ciepło, w tym do budynku Wspólnoty Mieszkaniowej nr (...)w B., miała prawo stworzenia opartego na dyspozycji art. 45 a ustawy z dnia 10.04.1997r. - Prawo energetyczne . Również i w tym przypadku Sąd Okręgowy orzekający w niniejszej sprawie podziela ocenę prawną wyrażoną przez Sąd w sprawie z powództwa T. M., w szczególności, że zarzuty pozwanego zasadzają się na takiej samej argumentacji jaka została podniesiona przez powódkę w sprawie I C 293/08.

Co się zaś tyczy dalszych zarzutów apelacji - dotyczących przyjętej przez Sąd Rejonowy podstawy rozliczeń z pozwanym - pkt 1.6 Regulaminu zamiast pkt 2.7, to w tej mierze podkreślenia wymaga okoliczność, że pozwany będąc członkiem Wspólnoty (powstałej z mocy samego prawa – art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali ) musi dostosować się do zasad panujących we Wspólnocie, w tym zasad jakim Wspólnota poddała się w zakresie rozliczania za pobieraną przez jej członków energię cieplną. W tym kontekście nie można pominąć faktu, że umowę o powierzeniu zarządu nad nieruchomością wspólną nr (...)w B. z dnia 8 marca 1999 r. w imieniu Wspólnoty zawierał właśnie pozwany. Zatem, niewątpliwie zasady rozliczeń były pozwanemu znane. A skoro Spółdzielnia Mieszkaniowa (...)dostarczała ciepło do Wspólnot Mieszkaniowych, w tym do Wspólnoty nr (...), to musiała usystematyzować zasady jej dostarczania i rozliczania – a uprawnienie do tego dawał jej przepis art. 45a ustawy Prawo energetyczne .

Pozwany jako jedyny członek Wspólnoty Mieszkaniowej nr (...)nie wyraził zgody na zamontowanie w należącym do niego lokalu podzielników ciepła, umożliwiających dokonywanie pomiarów zużycia energii cieplnej. Pozwany wiedział o konieczności rozliczania się za pobrane ciepło, dlatego przyjąć należało, że godził się na zasady rozliczeń dostarczanej energii cieplnej na podstawie szacunkowych wyliczeń, wg ustalonego przez Spółdzielnię (...)tj. w oparciu a zapis pkt 1.6.

Jak ustalono, zapis pkt 2.7 Regulaminu został uchylony przez Wspólnotę w 2010 r. Jego niefortunne sformułowanie było przedmiotem negatywnej opinii biegłego P. M., jako sprzecznego z zapisem pkt 1.6. Jednakże w zamyśle zapis pkt. 2.7 kierowany był do mieszkańców Wspólnoty nr (...) w B., gdzie w ogóle nie zamontowano podzielników ciepła ani zaworów termostatycznych, w odróżnieniu do dyspozycji pkt 1.6 Regulaminu, gdzie brak zamontowanych podzielników lub uniemożliwienie odczytu ma miejsce z przyczyn leżących po stronie użytkowników.

W odniesieniu do pozostałych podmiotów pobierających energię cieplną z kotłowni należącej do strony powodowej zastosowanie miał właśnie pkt 1.6 Regulaminu. Z tym jednak zastrzeżeniem, że zapis pkt 1.6 Regulaminu w zakresie dodatkowego zwiększenia o 20 % opłat został skorygowany w doniesieniu do pozwanego, na podstawie wskazanego już rozstrzygnięcia Sądu Okręgowego w sprawie II Ca 385/08, co zostało również uwzględnione w niniejszej sprawie.

Z dodatkowej opinii biegłego z zakresu ciepłownictwa sporządzonej w postępowaniu odwoławczym wynika, że mieszkanie należące do pozwanego położone jest niekorzystnie z punktu widzenia parametrów cieplnych (na parterze), co w praktyce oznacza, że przy rozliczaniu kosztów c.o., przy zamontowanych podzielnikach ciepła miałby zastosowanie współczynnik (...) uwzględniający większe zapotrzebowanie na ciepło, co wiązałoby się ze zwiększonymi opłatami za zużytą energię c.o.

Wskazać również należy, iż nie można porównywać opłat za c.o. ustalonych na podstawie globalnego zużycia dostarczanej energii ciepłej, do opłat jakie pozwany ponosi aktualnie stosując elektryczne grzejniki konwektorowe, które zamontował po odcięciu od źródła energii cieplnej ze Spółdzielni Mieszkaniowej (...). Sposób rozliczania c.o., z jakiego pozwany aktualnie korzysta jest - tak jak przy podzielnikach ciepła - sposobem motywującym lokatorów do oszczędzania. W przypadku lokali nieopomiarowanych właściciele nie mają motywacji do oszczędnego sposobu zużycia energii cieplnej, dlatego zasadny był przyjęty sposób rozliczenia opłat za pobraną energię cieplną ustalony w Regulaminie, przy korekcie nadwyżki w wysokości 20%. Należy też podkreślić, iż pozwany, będąc odbiorcą energii cieplnej, nie przedstawił przekonywujących dowodów, z których by wynikało, że realne zużycie ciepła było mniejsze, niż wynika to z przedstawionych przez stronę powodową wyliczeń.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy oddalił apelację pozwanego jako niezasadną, na podstawie przepisu art. 385 k.p.c.

Następstwem powyższego rozstrzygnięcia było orzeczenie o kosztach postępowania apelacyjnego, które oparto na zasadzie przepisu art. 98 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 4 i § 12 pkt 1ust 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (…), przy czym zobowiązano pozwanego do uiszczenia kosztów opinii biegłego sporządzonej przed Sądem Okręgowym.