Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 642/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 września 2015 r.

Sąd Rejonowy w Brzesku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Marek Jałowiecki-Paruch

Protokolant:

Magdalena Markowska

po rozpoznaniu w dniu 30 września 2015 r. w Brzesku

na rozprawie

sprawy z powództwa E. D. Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego w G.

przeciwko J. W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda E. D. Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego w G. na rzecz pozwanego J. W. kwotę 617 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

SR Marek Jałowiecki- Paruch

S..

I/odnotować wyrok

II/kal.3 tygodnie

B. dnia 30.09.2015r.

Sygn. akt I C 642/15

UZASADNIENIE WYROKU

Z DNIA 30 WRZEŚNIA 2015r.

Strona powodowa E. D. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny w G., w pozwie skierowanym przeciwko J. W., domagała się zasądzenia od pozwanego kwoty 2 860,45 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że nabył w dniu 20.04.2015r. od pierwotnego wierzyciela – (...) Sp. z o.o. w W. (obecnie (...) S.A. w W.) wierzytelność przysługującą pierwotnemu wierzycielowi w stosunku do pozwanego, wynikającą z umowy o świadczenie usług zawartej w dniu 11.08.2008r. Strona pozwana nie wywiązywała się z zawartej umowy w konsekwencji czego z dniem 1.10.2010r. umowa została rozwiązana. Przed wytoczeniem powództwa, powód podejmował próby polubownego odzyskania należnej od strony pozwanej kwoty, jednakże próby te okazały się bezskuteczne.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszenia dochodzonego pozwem.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 11.08.2008r. J. W. oraz (...) Sp. z o.o. w W. zawarli umowę o świadczenie usług.

Dowód: umowa o świadczenie usług z dnia 11.08.2008r. k. 10,

Pismem z dnia 1.06.2015r. E. D. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Funduszy Sekurytyzacyjny w G., poinformował J. W., że w związku z zawartą umowa przelewu wierzytelności wszedł w prawa pierwotnego wierzyciela pozwanego - (...) Sp. z o.o. w W.. Pismem z tego samego dnia powód wezwał pozwanego do uregulowania istniejącego zobowiązania

Dowód: dokumenty obciążeniowe k. 11-19, zawiadomienie o zmianie wierzyciela k. 7, wezwanie do zapłaty k. 8

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów przedłożonych przez powoda. Dokument w postaci umowy o świadczenie usług nie budził zastrzeżeń Sądu co do jego wiarygodności, dlatego Sąd dał mu wiarę. Natomiast odmówił Sąd wiary pozostałym dokumentom tj. dokumentom obciążeniowym, wezwaniu do zapłaty z 1.06.2015r. - w częściach dotyczących wyliczenia zobowiązania pozwanego - z tego powodu, że z treści zawartej umowy nie wynika w jakiej wysokości opłaty za korzystanie z usług pozwany miał uiszczać oraz na jakiej podstawie naliczane zostały kary, którymi pozwany został obciążony. Ponadto Sąd odmówił wiary zawiadomieniu o zmianie wierzyciela, ponieważ powód nie przedłożył umowy przelewu wierzytelności, z której wynikałoby, że nabył skutecznie wierzytelność przysługującą (...) S.A. w W. w stosunku do pozwanego

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z art. 118 kc jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 2.04.2008 r. III CSK 302/07 ( LEX nr 398487, OSNC – ZD 2009/2/37 ) stwierdził, że do zastosowania trzyletniego terminu przedawnienia nie jest wymagane aby obie strony stosunku prawnego, z którego wywodzi się roszczenie majątkowe prowadziły działalność gospodarczą. Wystarczy, że działalność gospodarczą prowadzi tylko strona dochodząca roszczenia, które wiąże się z tą działalnością.

Z treści art. 120 § 1 kc wynika, że bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.

Roszczenie staje się wymagalne wówczas, kiedy wierzyciel może skutecznie żądać od dłużnika zadośćuczynienia jego roszczeniu ( orz. SN z dnia 12.02.1991 r., III CZP 500/90, OSN 1992, nr 7 – 8, poz. 137 ).

Do roszczeń dotyczących zapłaty z tytułu umowy o świadczenie usług przez (...) Sp. z o.o. (poprzednik (...) S.A. w W.) stosuje się przepis art. 118 kc. Nie budzi wątpliwości w okolicznościach niniejszej sprawy, że roszczenie powoda skierowane przeciwko pozwanemu dotyczy świadczeń udzielanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ponadto opłaty za świadczone usługi miały być uiszczane okresowo, dlatego też okres przedawnienia w przedmiotowej sprawie wynosi 3 lata.

Pozwany J. W. umowę o świadczenie usług przez (...) Sp. z o.o. podpisał w dniu w dniu 11.08.2008r. Opłaty za świadczone usługi miały być dokonywane okresowo, dlatego też dla każdej opłaty termin przedawnienia biegł osobno, od terminu jej płatności. Zgodnie z wystawionymi dokumentami księgowymi dołączonymi do pozwu, termin płatności ostatniej noty obciążeniowej wystawionej przez pierwotnego wierzyciela upłynął 3.11.2010r. Zatem od najpóźniejszego terminu płatności ostatniej noty obciążeniowej do dnia wniesienia pozwu tj. 2.09.2015r. upłynęło prawie 5 lata.

Nie ulega zatem wątpliwości, że powód pozew w niniejszej sprawie wniósł po upływie 3 letniego terminu przedawnienia. Ponadto powód nie wykazał, aby w tym czasie miały miejsce jakiekolwiek wydarzenia powodujące przerwanie biegu terminu przedawnienia. W świetle powyższego powództwo podlega oddaleniu.

Ponadto wskazać należy, że roszczenie strony powodowej oparte jest na przepisie art. 509 i nast. kc. Dla uzyskania rozstrzygnięcia zgodnego z żądaniem pozwu konieczne jest zatem wykazanie, że wierzytelność istnieje oraz, że powód skutecznie ją nabył od pierwotnego wierzyciela.

Zgodnie z art.6 kc ciężar udowodnienia faktu ciąży na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Na gruncie prawa procesowego regułę te uzupełnia przepis art. 232 kpc, wedle którego strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. W niniejszej sprawie oznacza to, że strona powodowa winna wykazać w sposób nie budzący wątpliwości zarówno fakt istnienia dochodzonego roszczenia jak i jego wysokość oraz skuteczne nabycie od pierwotnego wierzyciela istniejącej wierzytelności, a także złożyć stosowne wnioski dowodowe. Z przedłożonych przez powoda dokumentów, zwłaszcza z umowy z dnia 11.08.2008r. nie wynika jakie były warunki tej umowy, w szczególności na jakiej podstawi powód wyliczył kary którymi obciążył pozwanego, a mianowicie karę za zgubienie dekodera w wysokości 1000zł, karę za wcześniejsze rozwiązanie umowy w wysokości 71,97zł oraz karami w wysokości ulgi z tytułu promocyjnych cen i opłat w kwocie 153,16zł. Ponadto powód nie wykazał skąd wzięły się wyliczenia salda poprzedniego okresu, za jaki okres czasu została naliczona taka należność oraz jakie w ogóle było miesięczne zobowiązanie pozwanego. Dodatkowo powód nie dołączył również do pozwu dokumentu wskazującego, że zawarta umowa została rzeczywiście wcześniej rozwiązana.

Dodatkowo jak twierdzi strona powodowa, pomiędzy (...) S.A. w W. (następcą prawnym (...) Sp. z o.o. w W.), a E. D. Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym Niestandaryzowanym Funduszem Sekurytyzacyjnym w G., w dniu 20.04.2015r. doszło do umowy przelewu wierzytelności. Umowa taka nie została jednak dołączona do pozwu, w związku z czym nie można stwierdzić, czy powód rzeczywiście nabył opisaną przez niego wierzytelność. Ponadto warunkiem dokonania skutecznego przelewu wierzytelności jest istnienie przedmiotu cesji, a okoliczność, że takiej właśnie wysokości zobowiązanie istniało między pozwanym, a wierzycielem pierwotnym nie została przez powoda udowodniona.

Mając powyższe na uwadze na podstawie wyżej wymienionych przepisów orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc w zw. z art. 108 § 1 kpc. Pozwany wygrał postępowanie. Na jego rzecz od powoda Sąd zasądził kwotę 617zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. Na tę kwotę składa się wynagrodzenie w stawce podstawowej jego pełnomocnika, od kwoty dochodzonej pozwem w wysokości 600 zł i opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.

SSR Marek Jałowiecki- Paruch

S./

1/ odnotować uzasadnienie

2/ odpis wraz z odpisem wyroku z 30.09.2015r i odpisem odpowiedzi na pozew z 30.09.2015r doręczyć pełnomocnikowi powoda

3/ kal. 2 tygodnie

B., 29.10.2015r.