Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 5 stycznia 2016r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 czerwca 2015r. A. G. (1) w godzinach popołudniowych spożywał alkohol w postaci piwa. Oskarżony około godziny 18:00 wsiadł za kierownicę samochodu osobowego marki V. (...) o nr rej. (...), którym zamierzał udać się do miejsca zamieszkania.

Znajdując się w stanie nietrzeźwości oskarżony poruszał się samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) ul. (...) w R., a następnie skręcił w ul. (...). A. G. (1) jadąc ul. (...) w celu uniknięcia najechania na tył poprzedzającego go pojazdu zjechał na wysepkę rozdzielającą jezdnie i uderzył przodem kierowanego przez siebie samochodu w ustawione tam betonowe donice.

Około godziny 18.15 na miejscu tego zdarzenia zjawił się funkcjonariusz (...) Komendy Miejskiej Policji w R. G. L., który podczas wykonywania czynności służbowych poddał oskarżonego badaniom stanu trzeźwości. Badania przeprowadzone o godzinie 18:35 i 18:52 z wykorzystaniem urządzenia A. C. o nr fabrycznym (...) wykazały u A. G. (1) stężenie alkoholu w wydychanym powietrzu odpowiednio na poziomie 0,85 mg/l i 0,80 mg/l.

Kolejnym badaniom stanu trzeźwości oskarżony został poddany o godzinie 19:37 i 19:47. Zostały one przeprowadzone przy użyciu urządzenia elektronicznego A. o nr fabrycznym A12-361 i wykazały w powietrzu wydychanym przez A. G. (1) odpowiednio 1,82‰ i 1.66‰ alkoholu.

Urządzenia elektroniczne, które służyły do przeprowadzania badań stanu trzeźwości oskarżonego posiadały aktualne świadectwa wzorcowania.

(wyjaśnienia oskarżonego k. 14-15, protokoły z przebiegu badaniu stanu trzeźwości k. 2, 3, świadectwa wzorcowania k. 4, 5)

A. G. (1) wyrokiem Sądu Rejonowego w R. z dnia 16.08.2006r. sygn. akt X K 328/06 został uznany za winnego popełnienia przestępstwa z art. 178a § 1 kk. Za wymienione przestępstwo Sąd wymierzył mu karę grzywny, orzekł wobec niego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat oraz zobowiązał do uiszczenia świadczenia pieniężnego na cel społeczny a także orzekł o podaniu wyroku do publicznej wiadomości.

Następnie Sąd Rejonowy w R. wyrokiem z dnia 17.01.2007r. sygn. akt X K 1223/06 uznał A. G. (1) za winnego popełnienia przestępstwa z art. 178a § 1 kk i art. 244 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, za które wymierzył mu karę czterech miesięcy pozbawienia wolności, orzekł wobec niego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i niemechanicznych na okres 5 lat, zobowiązał go do uiszczenia świadczenia pieniężnego na cel społeczny a także orzekł o podaniu wyroku do publicznej wiadomości.

A. G. (1) był również karany za przestępstwo z art. 244 kk i art. 178a § 1 i 4 kk w zw. z art. 11 § 2 kk wyrokiem Sądu Rejonowego w R. z dnia 29.06.2011r. sygn. akt II K 295/11. Za wymieniony czyn oskarżonemu została wymierzona kara 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonana na okres próby 5 lat, środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 10 lat tj. w okresie od dnia 07.07.2011r. do dnia 07.07.2021r., a także zobowiązano go do uiszczenia świadczenia pieniężnego na cel społeczny.

Oskarżony w przeszłości dopuścił się również przestępstw z art. 207 § 1 kk oraz z art. 190 § 1 kk, za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w R. z dnia 08.04.2014r. sygn. akt II K 157/14.

(karta karna k. 8-10)

A. G. (1) ma 54 lata. Jest wdowcem. Posiada dwoje dorosłych dzieci. Oskarżony posiada wykształcenie zawodowe, z zawodu jest rolnikiem. Utrzymuje się z prowadzenia działalności gospodarczej, z której miesięcznie osiąga dochód w wysokości około 1500 zł netto. Nie posiada nikogo na swoim utrzymaniu. Jest właścicielem samochodu osobowego marki V. (...) z 2000r. oraz V. (...) z 1995r. Dotychczas był wielokrotnie karany.

(dane osobowe oskarżonego k. 14, karta karna k. 8-10, informacja o dochodach k. 21-22)

A. G. (1) przesłuchany na etapie postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu. Potwierdził, że w dniu 29.06.2015r. w niedługim okresie czasu po tym jak spożywał alkohol wsiadł do samochodu, którym zamierzał udać się do domu. Przyznał także, że na ul. (...) w R. w celu uniknięcia najechania na tył poprzedzającego go pojazdu zjechał na wysepkę rozdzielającą jezdnie i uderzył w ustawione tam betonowe donice. Oskarżony wyraził skruchę wskazując, że żałuje swojego czynu.

W świetlne całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w przedmiotowej sprawie przyznanie się oskarżonego do popełnienia czynu objętego wyrokiem oraz złożone przez niego wyjaśnienia nie budzą żadnych wątpliwości. Wskazują na to przede wszystkim wyniki badań stanu trzeźwości, które zostały przeprowadzone przez funkcjonariusza Policji po przybyciu na miejsce zdarzenia oraz pozostały materiał dowodowy.

Sąd w całości oparł się na dowodach z dokumentów zalegających w aktach sprawy i wskazanych wyżej jako podstawa ustaleń faktycznych. Powołane wyżej dokumenty sporządzone zostały przez uprawnione do tego organy, w zakresie ich kompetencji i w przewidzianej przepisami prawa formie. Ich autentyczność i rzetelność nie budziła wątpliwości Sądu.

A. G. (1) zarzucono popełnienie przestępstwa o znamionach opisanych w art. 178a § 4 kk.

Na podstawie ww. przepisu odpowiedzialności karnej podlega osoba, która prowadziła pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego jeżeli uprzednio była prawomocnie skazana za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 kk lub art. 355 § 2 kk popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo dopuściła się czynu określonego w art. 178a § 1 kk w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo.

Przez prowadzenie pojazdu należy rozumieć wprawienie go w ruch, kierowanie nim, nadawanie prędkości i hamowanie w sposób zgodny z konstrukcją pojazdu. Pojazdem mechanicznym jest każdy pojazd wprawiany w ruch za pomocą własnego silnika.

Przestępstwo określone w art. 178a § 4 kk może być popełnione wszędzie tam, gdzie odbywa się ruch pojazdów (drogi publiczne, osiedlowe, tereny budowlane, lotniska itp.). Do wypełnienia znamion tego czynu wystarczające jest zatem prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego w jakiejkolwiek strefie ruchu, to jest w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym.

Pojęcie stanu nietrzeźwości należy rozumieć zgodnie z brzmieniem art. 115 § 16 kk tj. przez sytuację gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość, lub też zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.

Strona podmiotowa tego przestępstwa oparta jest na umyślności. Może ono zostać popełnione w zamiarze bezpośrednim lub ewentualnym. Jak w przypadku każdego przestępstwa umyślnego dla bytu odpowiedzialności karnej niezbędne jest występowanie po stronie sprawcy świadomości realizacji wszystkich znamion, a zatem świadomości znajdowania się w stanie nietrzeźwości lub odurzenia.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż w chwili orzekania przez Sąd w przedmiocie odpowiedzialności karnej A. G. (1) obowiązywały przepisy Kodeksu karnego w innym brzmieniu niż miało to miejsce w chwili popełnienia przez niego przestępstwa objętego wyrokiem wydanym w przedmiotowej sprawie. Artykuł 4 § 1 kk w takich sytuacjach przyznaje prymat stosowaniu przepisów nowych tj. w znowelizowanym brzmieniu chyba, że przepisy obowiązujące uprzednio są dla sprawcy względniejsze. W ocenie Sądu przepisy Kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym w chwili popełnienia przez oskarżonego przestępstwa są dla niego względniejsze niż te w aktualnym brzmieniu, toteż przepisy prawa karnego materialnego w brzmieniu obowiązującym do 1 lipca 2015r. stanowiły podstawę zapadłego wyroku.

Przenosząc powyższe uwagi na grunt poczynionych ustaleń faktycznych Sąd uznał, iż zachowanie A. G. (1) wypełniało znamiona przestępstwa opisanego w art. 178a § 4 kk.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w sposób niebudzący wątpliwości wskazuje, że w dniu 29.06.2015r. oskarżony prowadził pojazd mechaniczny będąc w stanie nietrzeźwości. Z ustalonego przez Sąd stanu faktycznego wynika, że oskarżony poruszał się po drodze publicznej – tj. ul. (...) w R. oraz kierował pojazdem mechanicznym – samochodem marki V. (...) o nr rej. (...). Natomiast wyniki przeprowadzonych badań na zawartość alkoholu w organizmie oskarżonego przeprowadzone bezpośrednio po przybyciu na miejsce zdarzenia funkcjonariusza Policji wykazały, że jego stężenie przekroczyło granice określone w art. 115 § 16 kk.

Jednocześnie opisane powyżej zachowanie miało miejsce w czasie, gdy oskarżonego obowiązywał środek karny w postaci 10 - letniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym orzeczony wobec niego wyrokiem Sądu Rejonowego w R. z dnia 29 czerwca 2011r. sygn. akt II K 295/11. Oprócz tego oskarżony dopuścił się kierowania pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości będąc uprzednio trzykrotnie prawomocnie skazanym za takie przestępstwa wyrokami Sądu Rejonowego w R.z dnia 16 sierpnia 2006r. sygn. akt X K 328/06, z dnia 17 stycznia 2007r. sygn. akt X K 1223/06 oraz z dnia 29 czerwca 2011r. sygn. akt II K 295/11.

Popełnienia czynu zabronionego A. G. (1) dopuścił się działając z zamiarem bezpośrednim. Z jego relacji wynika, że był świadomy, iż w dniu 29.06.2015r. w niewielkim odstępie czasu od wyjazdu na drogę spożywał alkohol w ilości, która uzasadniała iż może znajdować się w stanie nietrzeźwości. Pomimo tego oskarżony zdecydował się na prowadzenie pojazdu mechanicznego mając świadomość ww. okoliczności.

Społeczna szkodliwość czynu popełnionego przez oskarżonego jest znaczna. Zachowanie A. G. (1) naruszyło istotne dobro prawne jakim jest bezpieczeństwo w ruchu, a także zagrażało takim dobrom prawnym jak życie, zdrowie i mienie innych jego uczestników. Zachowanie trzeźwości przez kierującego jest bowiem jedną z podstawowych reguł rzutujących na bezpieczeństwo w ruchu. Należy zauważyć również, iż przekroczenie przez oskarżonego dopuszczalnej normy alkoholu w organizmie było znaczne.

Stopień zawinienia oskarżonego, w ocenie Sądu, jest znaczny. Ze względu na swój wiek, wykształcenie, dojrzałość życiową, doświadczenie życiowe oraz w pełni zachowaną poczytalność można postawić mu zarzut, iż postąpił wbrew prawu mając możliwość przestrzegania jego norm. W przedmiotowej sprawie nie ujawniono żadnych okoliczności, które by umniejszały stopień winy oskarżonego.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał A. G. (1) za winnego popełnienia przestępstwa z art. 178a § 4 kk i za ten czyn skazał go na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Wysokość kary wymierzonej oskarżonemu nie przekracza stopnia jego winy oraz mieści się w granicach przewidzianych przez ustawę. Sąd określając wysokość kary wziął pod uwagę znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu. Sąd uwzględnił również przy wymiarze kary fakt, iż oskarżony był już wielokrotnie karany. Zdaniem sądu wymierzona kara spełni cele wychowawcze i spowoduje, iż w przyszłości oskarżony będzie przestrzegał porządku prawnego. Sąd uznał również, że orzeczona kara jest odpowiednia dla wzbudzenia w oskarżonym krytycznej oceny popełnionego czynu. Ponadto wymierzona kara osiągnie właściwe dla niej cele w zakresie prewencji generalnej poprzez właściwe kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa oraz wskazanie na negatywne konsekwencje wynikające z braku poszanowania prawa.

W ocenie Sądu nie zachodzą przesłanki pozwalające na warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności na okres próby. Wynika to z faktu, iż dotychczas wymierzane oskarżonemu kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, w tym za przestępstwo z art. 178a § 1 kk, nie zapobiegły jego powrotowi na drogę przestępstwa. W związku z powyższym orzeczenie kary pozbawienia wolności z zastosowaniem ww. instytucji nie byłoby wystarczające do osiągnięcia wobec oskarżonego celów kary o charakterze prewencyjnym. W wymienionych okolicznościach wyrażona przez oskarżonego skrucha nie jest wystarczająca do przyjęcia, że w stosunku do jego osoby zachodzi pozytywna prognoza kryminoligczna.

Z racji tego, że A. G. (1) dopuścił się przestępstwa z art. 178a § 4 kk Sąd zgodnie z dyrektywą wynikającą z art. 42 § 3 kk był zobowiązany do orzeczenia wobec niego dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. W przedmiotowej sprawie nie ujawniono bowiem okoliczności, które wskazywałyby, że zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami pozwalający na nieorzekanie opisanego powyżej środka karnego.

Wobec tego, że A. G. (1) zostało przypisane przestępstwo z art. 178a § 4 kk Sąd w myśl art. 49 § 2 kk, w brzmieniu obowiązującym do 01.07.2015r., był zobligowany do orzeczenia w stosunku do niego świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie co najmniej 10 000 złotych.

Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 230 zł uznając, iż jest on w stanie ponieść ich ciężar, za czym przemawiają jego możliwości zarobkowe, wysokość osiąganych dochodów oraz sytuacja majątkowa i rodzinna.

Z:

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć:

- oskarżonemu A. G.

R. dnia 3.02.2016r.