Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 grudnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 grudnia 2015r. w S.

odwołania L. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 29 grudnia 2014 r. (Nr (...))

w sprawie L. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o należności z tytułu składek

I.  oddala odwołanie;

II.  odstępuje od obciążania ubezpieczonego L. M. kosztami zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 336/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29.12.2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. określił wysokość zadłużenia ubezpieczonego L. M. tj. z tytułu nieopłaconych składek za okres od marca 2014 roku do listopada 2014 r. w kwocie 4 633,44 zł z tytułu zadłużenia na ubezpieczenie społeczne, następnie w kwocie 1 892,80 zł za ten sam okres z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego a także w kwocie 385,49 zł również za ten sam okres z tytułu składek na Fundusz Pracy. Ponadto pozwany organ rentowy naliczył od każdej z tych kwot odsetki wyliczone od daty wymagalności należnych składek do dnia wydania decyzji. Powyższą decyzje organ rentowy wydał na podstawie art. 83 ust. 1 oraz art. 32 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1442 ze zm.).

Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony L. M., który wnosił o umorzenie składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie. Pozwany organ rentowy argumentował, iż odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie ponieważ w odwołaniu nie podał dlaczego zaskarżoną decyzją uważa za błędną a jedynie wnioskował o umorzenie składek. Kwestia związana z umorzeniem należności z tytułu nieopłaconych przez płatnika składek może być przedmiotem rozpoznania dopiero po zakończeniu sporu sądowego dotyczącego zaskarżonej decyzji określającej wysokość zadłużenia.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

W dniu 30.10.2014 r. pozwany organ rentowy zawiadomił L. M. o wszczęciu postępowania z urzędu w sprawie określenia wysokości należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy.

Ubezpieczony był powiadomiony o wszczęciu postępowania jednakże nie brał w nim aktywnego udziału. Pozwany ZUS wyliczył wysokość zadłużenia ubezpieczonego z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i na Fundusz Pracy według stanu na dzień 30.10.2014 r. Należność ta w sumie wynosi 6 911,73 zł a ponadto na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy systemowej pozwany ZUS wyliczył wysokość odsetek za zwłokę w opłacaniu składek. W dniu 29.12.2014 r. organ rentowy wydał w tym przedmiocie decyzję określając wysokość zadłużenia ubezpieczonego (akta ZUS).

Treść odwołania ubezpieczonego jest lakoniczna i nie odnosi się ona merytorycznie do decyzji z dnia 29.12.2014 r. Sąd wzywał ubezpieczonego na rozprawę celem sprecyzowania przez niego stanowiska procesowego co do meritum zaskarżonej decyzji (k. 12 a.s.). Ubezpieczony nie stawił się na rozprawę mimo prawidłowego wezwania ani też nie przedstawił swoich argumentów na piśmie.

Mając na względzie treść zaskarżonej decyzji ZUS, która określała wysokość zadłużenia ubezpieczonego z tytułu nieopłaconych składek Sąd przyjął, iż zaskarżona decyzja określa w sposób prawidłowy sposób zadłużenia L. M.. Sąd podzielił argumentację organu rentowego zawartą w odpowiedzi na odwołanie, iż kwestia umorzenia składek może być przedmiotem oceny dopiero wtedy gdy rozstrzygnięcie w kwestii zaskarżonej decyzji będzie prawomocne. Sąd nie mógł rozstrzygnąć zasadności wniosku ubezpieczonego o umorzenie składek w sytuacji gdy decyzja określająca wysokość zadłużenia nie uprawomocniła się. Zatem ubezpieczony może wystąpić z wnioskiem o umorzenie należności z tytułu składek do organu rentowego po uprawomocnieniu się powyższego orzeczenia, zaś organ rentowy zobowiązany jest taki wniosek rozpoznać i wydać decyzję merytoryczną dotyczącą umorzenia składek.

Mając na względzie powyższe Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴§ 1 kpc orzekł jak w sentencji.