Sygn. akt II Ka 345/13
Dnia 29 lipca 2013 r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: |
SSO Jerzy Kozaczuk |
|
Protokolant: |
sekr. sąd. Anna Sieczkiewicz |
po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2013 r.
sprawy E. D.
obwinionego o wykroczenie z art. 86 §1 kw
na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę obwinionego
od wyroku Sądu Rejonowego w Siedlcach
z dnia 23 maja 2013 r. sygn. akt VII W 847/11
zaskarżony wyrok uchyla i sprawę E. D. przekazuje Sądowi Rejonowemu w Siedlcach do ponownego rozpoznania.
Sygn. akt II Ka 345/13
U Z A S A D N I E I E
E. D. został obwiniony o to, że w dniu 6 października 2011 roku około godz. 14.00 w S. na skrzyżowaniu o ruchu okrężnym na ul. (...) spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że kierując samochodem marki J. nr rej. (...) podczas zmiany kierunku jazdy nie udzielił pierwszeństwa przejazdu kierującemu samochodem marki V. o nr rej. (...), w wyniku czego doprowadził do zderzenia obu pojazdów, tj. za wykroczenie z art. 86§1 kw.
Wyrokiem z dnia 23 maja 2013r. Sąd Rejonowy w Siedlcach obwinionego E. D. uznał za winnego dokonania zarzucanego mu czynu stanowiącego wkroczenie z art. 86§1 kw i za czyn ten na podstawie art. 86§1 kw wymierzył mu karę grzywny w kwocie 300 złotych; zasądził od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa tytułem opłaty kwotę 30 złotych oraz tytułem kosztów postępowania kwotę 2934,36 złotych.
Apelację od powyższego wyroku wniosła obrońca obwinionego. Wyrokowi zarzuciła:
1. naruszenie przepisu art. 8 kpw w związku z art. 4 i 7 kpk i art. 82§1 kpw w związku z art. 410 kpk, mające wpływ na treść rozstrzygnięcia, a polegające na przeprowadzeniu niewszechstronnej i dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodów, wyprowadzenie wniosków nielogicznych i sprzecznych ze zgromadzonym materiałem dowodowym, a dotyczących zasad pierwszeństwa poruszania się po skrzyżowaniu o ruchu okrężnym oznaczonym znakami C-12 łącznie z A-7, uznanie opinii biegłych za wiarygodne pomimo istotnych sprzeczności i braków opinii, nie wyjaśnienie wszystkich okoliczności sprawy, a w szczególności wpływu poruszania się obwinionego częściowo po pasie zewnętrznym oraz sygnalizowania zamiaru zmiany pasa na kwestię pierwszeństwa do poruszania się po pasie zewnętrznym,
2. naruszenie przepisu art. 39§2 kpw w związku z art. 170§1 pkt 5 kpk i art. 4 kpw poprzez oddalenie wniosku o wezwanie biegłego na rozprawę w sytuacji, gdy obwiniony sformułował szereg zastrzeżeń co do sporządzonej opinii i zadeklarował zamiar zadania pytań biegłemu,
a w konsekwencji
3. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na przyjęciu, iż to obwiniony zobowiązany był do udzielenia pierwszeństwa kierującemu pojazdem marki V..
Podnosząc powyższe zarzuty skarżący wniósł o uchylenie wyroku i i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania, ewentualnie o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie obwinionego.
Na rozprawie odwoławczej obrońca obwinionego popierała apelację i wnioski w niej zawarte, w szczególności o uchylenie zaskarżonego wyroku.
Sąd Okręgowy w Siedlcach zważył, co następuje.
Apelacja obrońcy obwinionego i wniosek w niej zawarty o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania jako uzasadniona na uwzględnienie zasługuje.
Nie przesądzając kwestii ostatecznego rozstrzygnięcia w sprawie niniejszej, stwierdzić należy, iż na tym etapie postępowania zaskarżony wyrok musiał zostać uchylony, a sprawa przekazana do ponownego rozpoznania, bowiem zapadł z oczywistą obrazą przepisów prawa procesowego – art. 39§1 i 2 kpw w zw. z art. 170§1 pkt 5, co niewątpliwie miało wpływ na treść wyroku, bowiem naruszyło prawo obwinionego do jego obrony, a co za tym idzie, wyklucza możliwość merytorycznej kontroli wyroku w postępowaniu odwoławczym.
Nie ulega wątpliwości, iż każdy wniosek dowodowy w swojej istocie zmierza do przedłużenia postępowania, jednakże oddalenie wniosku dowodowego na tej podstawie musi mieć charakter wyjątkowy.
Jest faktem oczywistym, iż jak to wynika z uzasadnienia Sądu, podstawę ustalenia stanu faktycznego, a co za tym idzie i ewentualnej winy obwinionego stanowiły opinie biegłych w tym zwłaszcza opinia biegłego T. D..
W dniu 21 maja 2013 roku obwiniony skierował pisemne uwagi pod adresem opinii biegłego D. (k. 149). Na rozprawie w dniu 23 maja 2013 roku obrońca wnioskował o wydanie opinii uzupełniającej, który to wniosek został oddalony. Zdaniem Sądu Okręgowego wniosek obrońcy obwinionego o przeprowadzenie dowodu z opinii uzupełniającej w kontekście pisemnego zarzutu obwinionego skierowanego w stosunku do opinii, był jak najbardziej uzasadniony. W tej sytuacji, zdaniem Sądu Okręgowego w Siedlcach w tym składzie orzekającym, nie było podstaw do oddalenia wniosku dowodowego w oparciu o przepis art. 170§1 pkt 5 kpk. Niezasadne oddalenie dowodu w konsekwencji naruszyło prawo obwinionego do obrony. Powyższy błąd postępowania dowodowego powoduje, iż na obecnym etapie postępowania nie jest możliwa merytoryczna kontrola wyroku Sądu Rejonowego w postępowaniu odwoławczym. Musiało to skutkować uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.
Zważywszy na wskazany wyżej powód uchylenia zaskarżonego wyroku przedwczesnym staje się odnoszenie do pozostałych zarzutów zawartych w apelacji obrońcy – na co zezwala przepis art. 436 kpk stosowany posiłkowo w postępowaniu o wykroczenia.
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy na termin rozprawy poza stronami Sąd wezwie jedynie biegłego T. D., który złoży ustną uzupełniającą opinie. Jeżeli chodzi o pozostałe dowody, to na rozprawie Sąd przeprowadzi tylko te, które są kwestionowane przez obronę. Jeżeli chodzi o pozostałe dowody Sąd może poprzestać na ich ujawnieniu.
Z tych względów Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.